طرح جامع تهران (طرح راهبردی-ساختاری توسعه و عمران)
۱۷- بهسازي، نوسازي و بازسازي بافت هاي فرسوده شهر تهران
۱-۱۷: حمايت و نظارت بر نوسازي در بافت هايي که نيازمند توانبخشي و مداخله محدود با اعمال سياست هاي تشويقي است از طريق ايجاد و بکارگيري نهادهاي مديريتي مناسب و موردنياز.
۲-۱۷: لزوم مداخله در بافت هاي فرسوده با تأکيد بر توانمندسازي و سازماندهي تشکل هاي محله اي براي مشارکت به شيوه هاي امکان پذير ضمن ايجاد مديريت هاي واجد شرايط و نهادسازي براي اين مداخلات با رويکرد حفظ و تداوم سکونت و هويت محله اي.
۳-۱۷: تهيه طرح هاي ويژه توسعه يکپارچه براي محلات و بافت هاي فرسوده شهر (مصوب شورايعالي شهرسازي و معماري ايران)، با رويکرد اقتصادي مؤثر و رعايت ملاحظات زيست محيطي، اجتماعي و فرهنگي و در شرايط تراز مالي صفر براي شهرداري تهران و با انجام مطالعات امکان سنجي موردنياز قبل از تهيه طرح مداخله با بهره برداري از عرصه هاي ذخيره نوسازي شهري به طور همزمان در قالب طراحي واحد.
۴-۱۷: اعمال سياست هاي تشويقي مؤثر براي تجميع اراضي و ساماندهي به منظور بهسازي و نوسازي بافت ها و ابنيه فرسوده.
۵-۱۷: اعمال سياست هاي تشويقي براي بهسازي با مشارکت مردم در محدوده هايي که نيازمند مقاوم سازي با حمايت، حفاظت، نگهداري، مراقبت، استحکام بخشي و تعمير است.
۶-۱۷: بازسازي بافت هاي فرسوده که نيازمند مداخله مؤثر به ويژه تأمين خدمات و زيرساخت ها با تجهيز منابع مالي و سرمايه گذاري است.
ضوابط کالبدی وسیما ومنظری طرح جامع تهران هرچه خوب هم تنظیم شود در عمل بسیار نامتناسب وناهمگون اجراشده بطور یکه اغتشاش بصری در ان وجه غالب بوده ونشانی ازرسیدن به اهداف طرح را به ذهن متبادر نمیکند
شایسته است از متخصصین وافراد صلاحیتدار بیشتر استفاده شود
مدیریت شهری هم میبایست با انعطاف بیشتری ،کالبد ساختمانی را دوخت ودوز نموده وبه فضای باز شهری هم هویتی مناسب با اقلیم -فرهنگ وتاریخ شهر بدهد