طرح جامع تهران (طرح راهبردی-ساختاری توسعه و عمران)
۱۲- ارتقاء کيفيت کارايي محيط شهري باپهنه بندي نحوه استفاده از اراضي وساماندهي ساخت و ساز
۱-۱۲: پهنه بندي سطح شهر به منظور جلوگيري از تداخل نامناسب کاربري ها، تعيين عرصه هاي استقرار عملکردها و کاربري هاي مجاز براي پاسخگوئي به مردم و سازمان ها (صدور جواز ساخت و بهره برداري) و کنترل و نظارت بر ساخت و ساز.
۲-۱۲: اعمال سياست هاي ترويجي – تشويقي و تدريجي در جهت کاهش سطح اشغال زمين در هرگونه بهره برداري و ساخت در کليه پهنه هاي استفاده از زمين.
۳-۱۲: اعمال سياست هاي تشويقي براي تجميع اراضي به ويژه در بافت هاي مسکوني در جهت کاهش سهم ريزدانگي پلاک هاي مسکوني در سطح شهر.
۴-۱۲: هدايت و کنترل ميزان تراکم مجاز ساختمان هاي مسکوني و اعمال سياست هاي مناسب براي تخصيص تراکم بيشتر در پهنه هاي کار و فعاليت و مختلط.
۵-۱۲: ساماندهي احداث ساختمان هاي مسکوني با اعمال ضوابط توأمان تراکم و طبقات و هدايت و کنترل سرانه مفيد واحدهاي مسکوني و تعداد مجاز واحدهاي مسکوني در احداث ساختمان هاي مسکوني شهر.
ضوابط کالبدی وسیما ومنظری طرح جامع تهران هرچه خوب هم تنظیم شود در عمل بسیار نامتناسب وناهمگون اجراشده بطور یکه اغتشاش بصری در ان وجه غالب بوده ونشانی ازرسیدن به اهداف طرح را به ذهن متبادر نمیکند
شایسته است از متخصصین وافراد صلاحیتدار بیشتر استفاده شود
مدیریت شهری هم میبایست با انعطاف بیشتری ،کالبد ساختمانی را دوخت ودوز نموده وبه فضای باز شهری هم هویتی مناسب با اقلیم -فرهنگ وتاریخ شهر بدهد