طرح جامع تهران (طرح راهبردی-ساختاری توسعه و عمران)
۴- توسعه اجتماعي و ساماندهي اسکان جمعيت
۱-۴-۲: جمعيت شهر تهران در افق طرح (۱۴۰۵) با رشد طبيعي جمعيت آن و تجزيه و تحليل نتايج آخرين سرشماري نفوس و مسکن کشور (۱۳۸۵) معادل ۷/۸ ميليون نفر پيش‌بيني مي گردد. ليکن برنامه ريزي ها براي تأمين نيازهاي خدمات شهري جمعيت ساکن و شاغل (جمعيت روزانه) برمبناي جمعيتي معادل ۱/۹ ميليون نفر انجام شده است، و ظرفيت پذيري سکونت، برمبناي ۲۰ درصد مازاد بر پيش بيني نياز در افق طرح، براي حدود ۵/۱۰ ميليون نفر جمعيت تدارک يافته است.
۲-۴-۲: تثبيت وسعت نهايي کاربري هاي خالص مسکوني در محدوده شهر به مساحت ۱۸۰ کيلومترمربع و در سرجمع در تمامي پهنه هاي چهارگانه، ضمن اجتناب از گرايش هاي حاکم بر توسعه اسکان جمعيت به زيان تنزل کيفيت زندگي و ساماندهي اسکان هاي غيررسمي و حاشيه نشيني در بافت هاي شهري و هاله هاي پيراموني.
۳-۴-۲: توزيع متناسب جمعيت در سطح نواحي شهري از طريق ارتقاء وضعيت مسکن شهر تهران به نحوي که ميانگين اين سرانه در سطح نواحي حداقل ۵/۱۷ مترمربع باشد.
۴-۴: تعديل نابرابري ها و تأمين خدمات و فضاهاي عمومي موردنياز جمعيت شهري تهران به ويژه در مناطق جنوبي و مرکزي شهر و ساماندهي وضعيت توزيع فضاهاي خدماتي و تجاري با عملکرد محلي، متناسب با نياز شهروندان.
۵-۴: تأمين امنيت و سلامت در عرصه‌هاي سكونت با ساماندهي شبكه‌هاي دسترسي مناسب و حركت پياده براي تردد آرام در محلات و بين محلات مسكوني و حرکت معلولين.
۶-۴: جلب مشارکت عمومي براي ارتقاء کيفيت زندگي و حمايت از شوراها و نهادهاي مردمي، با رويکرد محله محوري، براي اداره امور شهر به صورت محلي و مشارکتي در سطح محلات، نواحي و مناطق شهري
ضوابط کالبدی وسیما ومنظری طرح جامع تهران هرچه خوب هم تنظیم شود در عمل بسیار نامتناسب وناهمگون اجراشده بطور یکه اغتشاش بصری در ان وجه غالب بوده ونشانی ازرسیدن به اهداف طرح را به ذهن متبادر نمیکند
شایسته است از متخصصین وافراد صلاحیتدار بیشتر استفاده شود
مدیریت شهری هم میبایست با انعطاف بیشتری ،کالبد ساختمانی را دوخت ودوز نموده وبه فضای باز شهری هم هویتی مناسب با اقلیم -فرهنگ وتاریخ شهر بدهد