مقررات صادرات، واردات و امور گمركي مناطق آزاد تجاري – صنعتي جمهوري اسلامي ايران
ماده 1- در اين تصويب‌نامه واژه‌هاي زير به جاي عبارت‌هاي مشروح مربوط به كار مي‌رود:
منطقه : هر يك از مناطق آزاد تجاري – صنعتي است كه به موجب قانون تاسيس شده يا مي‌شوند
قانون : قانون چگونگي اداره مناطق آزاد تجاري – صنعتي جمهوري اسلامي ايران – مصوب 1372 – و ساير قوانيني كه در اين زمينه در آينده تصويب خواهد شد.
قلمرو گمركي : كشور جمهوري اسلامي ايران، آب‌هاي سرزميني و حريم هوايي آن است كه در آنجا قوانين گمركي و صادرات و واردات كشور به طور كامل اجرا مي‌شود.
شورايعالي : شورايعالي مناطق آزاد تجاري – صنعتي جمهوري اسلامي ايران
سازمان : سازمان هر منطقه آزاد تجاري – صنعتي
عوارض بندري و فرودگاهي : وجوهي است كه سازمان در قبال ارايه تسهيلات بندري و فرودگاهي براي حمل و نقل دريايي، هوايي و تردد هواپيما از صاحبان كالا و يا موسسات حمل و نقل هوايي دريافت مي‌كند.
هزينه‌هاي خدماتي : وجوهي است كه بابت خدمات انبارداري، تخليه، باربري، بارگيري، صفافي، خن‌كاري، خدمات فوق‌العاده، آزمايش و تعرفه‌بندي، صدور گواهي مبدا و خدمات ديگري كه هنگام صادرات، واردات قطعي و موقت، ترانزيت، ترانسشيپ و مرجوع كردن (اعاده به خارج) كالا انجام و توسط سازمان هر منطقه وصول مي‌شود.
ارزش افزوده : مابه‌التفاوت قيمت كالا پس از كسر ارزش موادي كه در توليد آن به كار رفته است.
ارزش : درخصوص كالاي وارده به مناطق آزاد عبارتست از بهاي سيف كالا.
مقررات صادرات، واردات و امور گمركي مناطق آزاد : مقرراتي است كه در چارچوب قانون چگونگي اداره مناطق آزاد با تصويب شورايعالي و توسط سازمان در مناطق آزاد اجرا مي‌شود.
گمرك سازمان:واحدي از زيرمجموعه سازمان منطقه مي‌باشد كه مجري مقررات صادرات و واردات در هر منطقه است.
اداره گمرك مستقر در منطقه واحدي از زيرمجموعه گمرك ايران است كه مجري مقررات صادرات و واردات مي‌باشد.
