عدم ابطال دستورالعمل ماده ۷ قانون اصلاح پاره ای از مقررات مربوط به حقوق بازنشستگی، بانوان شاغل، خانواده ها و سایر کارکنان

عدم ابطال دستورالعمل ماده ۷ قانون اصلاح پاره ای از مقررات مربوط به حقوق بازنشستگی، بانوان شاغل، خانواده ها و سایر کارکنان

تاریخ: ۱/۲/۱۳۸۷

شماره دادنامه: ۵۰

کلاسه پرونده: ۸۶/۴۸۴

مرجع رسیدگی: هیأت عمومی دیوان عدالت اداری.

شاکی: آقای علیرضا خانی.

موضوع شکایت و خواسته: ابطال بخشنامه شماره ۲۷۷۷/۱۰۵ مورخ ۲۸/۶/۱۳۷۹ موضوع دستورالعمل ماده ۷ قانون اصلاح پاره ای از مقررات مربوط به حقوق بازنشستگی، بانوان شاغل، خانواده ها و سایر کارکنان مصوب ۱۳۷۹

مقدمه:

شاکی بشرح دادخواست تقدیمی اعلام داشته است، اینجانب یکی از کارگران شاغل در شرکت برق منطقه ای خراسان می‌باشم که حدود ۳۴ سال سابقه کاری در آن شرکت دارم. در مورخ ۱/۷/۱۳۸۶ تقاضای بازنشستگی نموده که پس از موافقت مدیر عامل بازنشسته شده ام. لذا برابرماده ۷ قانون اصلاح پاره ای از مقررات مربوط به حقوق بازنشستگی، بانوان شاغل خانواده هها و سایر کارکنان مصوب ۱۳۷۹ می‌بایست پاداش آخر خدمت را مبنای هرسال یک ماه آخرین حقوق و مزایای دریافتی شامل کلیه مبالغ که کسور بازنشستگی کسر گردیده به تعداد سالهای سنوات پرداخت می‌گردید. اما متأسفانه با توجه به ابلاغ بخشنامه ۲۷۷۷/۱۰۵ مورخ ۲۸/۶/۱۳۷۹ سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور، شرکت برق منطقه خراسان از پرداخت حقوق قانونی اینجانب خودداری می‌نماید. با عنایت به اینکه بخشنامه مورد شکایت برخلاف نص صریح قانون می‌باشد، ابطال آن مورد تقاضا است.

مدیرکل دفتر حقوقی معاونت برنامه ریزی و نظارت راهبردی ریاست جمهوری در پاسخ به شکایت مذکور طی نامه شماره ۱۴۱۸۵۰/۱۶۰۴ مورخ ۱۹/۱۲/۱۳۸۶ اعلام داشته اند، با عنایت به اینکه قانون پرداخت پاداش پایان خدمت و بخشی از هزینه‌های ضروری به کارکنان دولت مصوب ۱۳۷۵ و اصلاحیه‌های بعدی آن، ناظر به کارکنان رسمی، ثابت و دارای عناوین مشابه وزارتخانه ها، موسسات و شرکتهای دولتی مشمول قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت مصوب ۱۳۷۰، نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران و اعضای هیأت علمی دانشگاهها و موسسات آموزش عالی و پژوهشی مشمول مقررات استخدامی هیأت علمی دانشگاه تهران می‌باشد، بنابراین پاداش پایان خدمت موضوع قانون مذکور قابل تسری به کارگران نیست.

هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ فوق با حضور رؤسا و مستشاران و دادرسان علی البدل شعب دیوان تشکیل و پس از بحث و بررسی و انجام مشاوره با اکثریت آراء به شرح آتی مبادرت به صدور رأی می‌نماید.

رأی هیأت عمومی

با نظر به صراحت ماده یک قانون پرداخت پاداش پایان خدمت و بخشی از هزینه‌های ضروری به کارکنان دولت مصوب ۱۳۷۵ در باب تعیین و احصاء کارکنان مشمول دریافت پاداش خدمت و اصلاحیه مصوب ۱۳۷۶ و ماده ۷ قانون اصلاح پاره ای ازمقررات مربوط به حقوق بازنشستگی، بانوان شاغل، خانواده ها و سایر کارکنان مصوب ۱۳۷۹ در خصوص تغییر میزان پاداش پایان خدمت مشمولین قوانین فوق الذکر و اینکه تسری احکام قانونگذار در این مورد به کارگران مشمول قانون کار جواز قانونی ندارد و آنان از حیث پاداش پایان خدمت تابع قانون کار مصوب ۱۳۶۹ می‌باشند، بنابراین بخشنامه شماره ۲۷۷۷/۱۰۵ مورخ ۲۸/۶/۱۳۷۹ در قسمت مورد اعتراض مغایرتی با قانون ندارد و خارج از حدود اختیارات قانونی مربوط نیز نمی باشد.

معاون قضائی دیوان عدالت اداری- مقدسی فرد