تأیید بهره مندی از فوق‌العاده حق مسؤولیت

شرایط استحقاق و بهره‌مندی از فوق‌العاده حق مسؤولیت (دادنامه شماره‌های ۲۴۳ – ۲۴۲ – ۲۴۱ مورخ ۱۰/۴/۱۳۹۲ هیأت عمومی دیوان عدالت اداری)

تاریخ دادنامه: ۱۰/۴/۱۳۹۲

شماره دادنامه: ۲۴۳-۲۴۲-۲۴۱

کلاسه پرونده: ۹۱/۵۰۱ – ۴۴۵ – ۴۰۴

مرجع رسیدگی: هیأت عمومی دیوان عدالت اداری

شاکی: آقایان مسعود پیله‌ور ملکی، شعبان شیرعلیزاده، پیمان آخربین

موضوع شکایت و خواسته: اعلام تعارض در آراء صادر شده از شعب دیوان عدالت اداری

گردش کار: آقایان مسعود پیله‌ور ملکی، شعبان شیرعلیزاده، پیمان آخربین به موجب دادخواستهای جداگانه اعلام داشته‌اند که در خصوص برقراری حق مسؤولیت از طرف دانشگاه علوم پزشکی استان اردبیل شعب دیوان، آراء معارض صادر کرده‌اند بدین صورت که شعبه اول، سوم و چهارم دیوان عدالت اداری در خصوص شکایت شکات به خواسته دریافت حق مسؤولیت شکایت را وارد دانسته‌اند و شعبه دوم دیوان عدالت اداری حکم به رد شکایت در موضوع مشابه کرده است. لذا با توجه به متعارض بودن آراء، تقاضای صدور رأی وحدت رویه و اعمال ماده ۴۳ قانون دیوان عدالت اداری را خواستار شده‌اند.

مشروح آراء و گردش کار پرونده‌ها به قرار زیر است:

الف: شعبه اول دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره ۸۹۰۹۹۸۰۹۰۰۰۹۳۸۲۰ با موضوع دادخواست آقای علی رئوفی به طرفیت دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی، درمانی استان اردبیل و به خواسته برقراری حق مسؤولیت به موجب دادنامه شماره ۹۰۰۹۹۷۰۹۰۰۱۰۰۶۰۷ – ۱۱/۳/۱۳۹۰، مفاداً به شرح آینده به صدور رأی مبادرت کرده است:

شاکی اعلام داشته است در پست سازمانی مسؤول امور دفتری شبکه بهداشت و درمان شهرستان خلخال مشغول خدمت بوده و طی سنوات گذشته بر اساس مصوبه شماره ۱۴۹۵/د- ۲۰/۳/۱۳۷۱ سازمان امور اداری و استخدامی مشمول دریافت فوق‌العاده (سرپرستی) مسؤولیت بوده است لیکن اخیراً اداره متبوع اقدام به قطع فوق‌العاده مزبور کرده، به شرح خواسته تقاضای رسیدگی کرده است که با توجه به بررسی اوراق و محتویات پرونده و ملاحظه لایحه دفاعیه اداره طرف شکایت نظر به این که اولاً: به موجب بند پنج مصوبه شورای حقوق و دستمزد به شماره فوق پرداخت فوق‌العاده مزبور در حق مسؤول به میزان پنج درصد تجویز شده که در خصوص شاکی هم پرداخت می‌شده است و دلیلی بر نسخ یا بی‌اعتباری مصوبه مزبور ملحوظ نیست. ثانیاً: طبق بند ۵ بخشنامه شماره ۱/۱۴۵۹۳/۲۰۰ – ۲۱/۲/۱۳۸۸ معاونت توسعه مدیریت و سرمایه انسانی ریاست جمهوری امتیاز فوق‌العاده  مدیریت بر اساس جدول شماره ۶ نسبت به معاون و همتراز پیش‌بینی شده و در تبصره بند ۵ یاد شده به صراحت اعلام شده است موارد همترازی باید به معاونت توسعه مدیریت و سرمایه انسانی ریاست جمهوری برسد و در مواردی که به تأییدیه لازم اخذ شده کماکان ملاک عمل برای تعیین فوق‌العاده مزبور خواهد بود و چون در ما نحن فیه قبلاً در خصوص شاکی فوق‌العاده یاد شده پرداخت شده است، لذا بر صدور تأییدیه قبلی دلالت می‌کند و اداره طرف شکایت نیز دفاع مؤثری در خصوص موضوع ارائه نکرده است بنابراین خواسته موجه تشخیص و با وارد دانستن شکایت حکم به اعمال امتیازات مربوط به فوق‌العاده یاد شده در حق شاکی صادر و اعلام می‌شود. رأی دیوان قطعی است.

ب: شعبه دوم دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده‌های شماره ۹۰۰۹۹۸۰۹۰۰۰۲۶۰۶۵، ۹۰۰۹۹۸۰۹۰۰۰۰۶۹۱۴، ۹۰۰۹۹۸۰۹۰۰۰۲۵۹۵۵ با موضوع دادخواست آقایان پیمان آخربین، شعبان شیرعلیزاده گورانسرایی، مسعود پیله‌ور ملکی به طرفیت دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی، درمانی استان اردبیل به خواسته برقراری حق مسؤولیت به موجب دادنامه‌های شماره ۹۱۰۹۹۷۰۹۰۰۲۰۰۱۲۴ – ۳۰/۱/۱۳۹۱، ۹۱۰۹۹۷۰۹۰۰۲۰۰۱۷۸- ۱۳/۲/۱۳۹۱، ۹۱۰۹۹۷۰۹۰۰۲۰۰۱۸۸- ۱۳/۲/۱۳۹۱، مفاداً به شرح آینده به صدور رأی مبادرت کرده است:

در خصوص دادخواست شکات به طرفیت دانشگاه علوم پزشکی استان اردبیل به خواسته مطالبه حق مدیریت با توجه به محتویات پرونده و پاسخ واصل شده، نظر به این که فوق‌العاده مدیریت مقرر در تبصره ۲ ماده ۶۵ قانون مدیریت خدمات کشوری مصوب سال ۱۳۸۶ مربوط به پست های مدیریتی و سرپرستی است که پیچیدگی و حساسیتهای شغلی خاص دارد و باید در تشکیلات تفصیلی در زیرمجموعه پست سازمانی کارشناس مسؤول، پست های سازمانی دیگری پیش‌بینی شده باشد تا تحت نظر کارشناس مسؤول امور محوله را انجام دهد و عملاً کارشناس مسؤول وظایف پست سازمانی معاون را عهده‌دار است. بنابراین نامبرده به عنوان مسؤول انبارداری فاقد این شرایط است لذا خواسته موجه نیست و به رد شکایت شاکی حکم صادر می‌شود. رأی دیوان قطعی است.

ج: شعبه سوم دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده‌های شماره ۸۹۰۹۹۸۰۹۰۰۰۹۰۸۸۱ و ۸۹۰۹۹۸۰۹۰۰۰۱۱۶۴۳ با موضوع دادخواست آقایان علی اللهویرنزاده، صدیق مراداوغلی احمدآبادی به طرفیت دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی، درمانی استان اردبیل به خواسته برقراری حق مسؤولیت به موجب دادنامه‌های شماره ۹۰۰۹۹۷۰۹۰۰۳۰۲۴۳۴- ۲۸/۸/۱۳۹۰، ۹۰۰۹۹۷۰۹۰۰۳۰۲۱۲۷- ۲۵/۷/۱۳۹۰، مفاداً به شرح آینده به صدور رأی مبادرت کرده است:

با توجه به اوراق و محتویات پرونده و مضمون لایحه دفاعیه طرف شکایت نظر به این که پست تحت تصدی شاکی مسؤول امور خدمات کارمند شبکه بهداشت و درمان مشکین است و قبلاً بر اساس بخشنامه شماره ۱۴۹۵/د – ۲۰/۳/۱۳۷۱ سازمان امور اداری و استخدامی کشور می‌بایست معاون همتراز شده است و با عنایت به این که در جدول بند ۵ بخشنامه شماره ۱/۱۴۵۹۳/۲۰۰- ۲۱/۲/۱۳۸۸ معاونت توسعه مدیریت و سرمایه انسانی رئیس‌جمهور بهره‌مندی از فوق‌العاده سرپرستی معاون اداره و همتراز تجویز شده است از طرفی در تبصره بند ۵ مذکور قید شده است در مواردی که قبلاً تأییدیه لازم اخذ شده باشد کماکان ملاک عمل برای تعیین فوق‌العاده مدیریت خواهد بود. بنابراین استحقاق شاکی برای بهره‌مندی از فوق‌العاده  مدیریت به عنوان مسؤول همتراز معاون ثابت است و حکم به وارد دانستن آن از زمان استحقاق صادر و اعلام می‌شود. رأی دیوان قطعی است.

د: شعبه چهارم دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده‌های شماره ۹۰۰۹۹۸۰۹۰۰۰۰۱۴۱۹ و ۸۹۰۹۹۸۰۹۰۰۰۹۰۶۸۳ با موضوع دادخواست آقایان محرم ولی، حسین مجیدی مجیدلو به طرفیت دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی، درمانی استان اردبیل به خواسته برقراری حق مسؤولیت به موجب دادنامه‌های شماره ۹۰۰۹۹۷۰۹۰۰۴۰۲۱۶۷ – ۱۸/۷/۱۳۹۰ و ۹۰۰۹۹۷۰۹۰۰۴۰۱۹۱۳ – ۳۰/۶/۱۳۹۰، مفاداً به شرح آینده به صدور رأی مبادرت کرده است:

در خصوص دادخواست شاکی دایر به صدور حکم به الزام دستگاه متبوع در برقراری مجدد حق مسؤولیت با این توضیح که با پست سازمان مسؤول پذیرش بیمارستان طالقانی شهرستان گرمی مغان اشتغال دارد و در سالهای گذشته از فوق‌العاده مدیریت موضوع بخشنامه شماره ۱۴۹۵/د- ۲۰/۳/۱۳۷۱ سازمان امور اداری و استخدامی بهره‌مند بوده است ولی اخیراً به موجب حکم کارگزینی شماره ۳۹۷۷- ۲۵/۳/۱۳۸۸ حذف کرده‌اند با توجه به محتویات پرونده و مفاد لایحه دفاعیه مشتکی عنه به شماره فوق‌الذکر نظر بر این که برابر بخشنامه پرداخت فوق‌العاده مدیریت به میزان ۵% تجویز شد و مطابق بند ۵ بخشنامه شماره ۱/۱۴۵۹۳/۲۰۰- ۲۱/۲/۱۳۸۸ معاونت توسعه مدیریت و سرمایه انسانی ریاست جمهوری فوق‌العاده مزبور برای پستهای معاون و همتراز منظور شده و در تبصره ۵ همان بخشنامه اعلام شده در مواردی که قبلاً مورد تأیید قرار گرفته کماکان ملاک عمل برای تعیین فوق‌العاده مدیریت است، علی هذا شکایت وارد تشخیص و به استناد مواد ۷ و ۱۴ قانون دیوان عدالت اداری مصوب سال ۱۳۸۵ حکم به الزام دستگاه متبوع به برقراری مجدد حق مدیریت برای شاکی صادر و اعلام می‌شود. رأی دیوان قطعی است.

هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ یاد شده با حضور رؤسا، مستشاران و دادرسان شعب دیوان تشکیل شد. پس از بحث و بررسی، با اکثریت آراء به شرح آینده به صدور رأی مبادرت می کند.

رأی هیأت عمومی

اولاً: تعارض در آراء مندرج در گردش کار محرز است.

ثانیاً: به موجب بند ۵ مصوبه شماره ۱۴۹۵/د- ۲/۳/۱۳۷۱ شورای حقوق و دستمزد، پرداخت فوق‌العاده شغل مدیران و سرپرستان به میزان ۵ درصد تجویز شده است که در خصوص شکات هم پرداخت می‌شده است و دلیلی بر نسخ یا بی‌اعتباری مصوبه مزبور ملحوظ نیست. همچنین طبق بند ۵ بخشنامه شماره ۱/۱۴۵۹۳/۲۰۰- ۲۱/۲/۱۳۸۸ معاون توسعه مدیریت و سرمایه انسانی رئیس‌جمهور، امتیاز فوق‌العاده مدیریت بر اساس جدول شماره ۶ نسبت به معاون و همتراز پیش‌بینی شده و در تبصره بند ۵ یاد شده به صراحت اعلام شده است موارد همترازی باید به تأیید معاون توسعه مدیریت و سرمایه انسانی رئیس‌جمهور برسد و در مواردی که تأییدیه لازم اخذ شده باشد کماکان ملاک عمل برای تعیین فوق‌العاده مزبور خواهد بود و چون به دلالت احکام کارگزینی که در تاریخ ۱/۱/۱۳۸۸ صادر شده و در پرونده‌های موضوع تعارض موجود است، قبلاً در خصوص شکات فوق‌العاده یاد شده پرداخت شده است لذا بر صدور تأییدیه قبلی دلالت دارد، بنابراین دادنامه‌های شعب اول، سوم و چهارم مبنی بر وارد دانستن شکایت و الزام به برقراری حق مسؤولیت به شرح مندرج در گردش کار صحیح و موافق مقررات تشخیص می‌شود. این رأی به استناد بند ۲ ماده ۱۹ و ماده ۴۳ قانون دیوان عدالت اداری برای شعب دیوان و سایر مراجع اداری مربوط در موارد مشابه لازم‌الاتباع است.

معاون قضایی دیوان عدالت اداری- علی مبشری