آیین نامه اجرایی قانون اصلاح مقررات بازنشستگی و وظیفه قانون استخدام کشوری
آیین نامه اجرائی قانون اصلاح مقررات بازنشستگی و وظیفه قانون استخدام کشوری (تصویبنامه شماره ۸۰۵۲۴/ت۲۶۷هـ مورخ ۱۸/۷/۱۳۶۹ هیات وزیران)
هیأت وزیران در جلسه مورخ ۸/۷/۱۳۶۹ بنا به پیشنهاد شماره ۲۵۱۳/د مورخ ۷/۵/۱۳۶۹ سازمان امور اداری و استخدامی کشور و به استناد ماده (۱۴) قانون “اصلاح مقررات بازنشستگی و وظیفه قانون استخدام کشوری” مصوب ۱۳۶۸ آییننامه اجرائی قانون مزبور را به شرح زیر تصویب نمود:
آیین نامه اجرایی قانون اصلاح مقررات بازنشستگی و وظیفه قانون استخدام کشوری
ماده ۱- در این آییننامه قانون اصلاح مقررات بازنشستگی و وظیفه قانون استخدام کشوری مصوب ۱۳/۱۲/۱۳۶۸ و صندوق بازنشستگی کارکنان دولت و رفاه بازنشستگان به ترتیب “قانون” و “صندوق” نامیده میشود.
ماده ۲- برای تعیین حقوق بازنشستگی و از کارافتادگی مستخدمینی که با سنوات خدمت کمتر از(۳۰)سال بازنشسته و از کارافتاده میشوند (۱۳۰) معدل خالص حقوق و تفاوت تطبیق حقوق وفوق العاده شغل سه سال اشتغال آخر خدمت در سنوات خدمت مستخدم ضرب میگردد.
«کلمه خالص براساس مصوبه ۲۵/۱۱/۷۴ از تاریخ ۱/۱/۷۴ از این ماده حذف گردیده است.»
تبصره ۱- مدت اشتغال موضوع این آییننامه عبارت از مدت زمانی است که مستخدم درآن مدت از حقوق و فوق العاده شغل یا عناوین مشابه بهرهمند شده است.
تبصره ۲- در محاسبه حقوق بازنشستگی مستخدمینی که به مجازات بازنشستگی با تقلیل گروه محکوم میشوند از تاریخی که به آخرین گروه استحقاقی خود ارتقاءیافتهاند حقوق وفوق العاده شغل گروه پایینتر ملاک عمل قرار میگیرد.
ماده ۳- در اجرای تبصره (۲) ماده (۱) قانون، گروه شغلی مستخدمین موضوع مواد (۱۴۳) و (۱۴۴) قانون استخدام کشوری در سه سال اشتغال آخر خدمت (به تفکیک هر سال)،براساس قوانین ومقررات مربوط توسط شورای امور اداری واستخدامی کشور مشخص میگردد و فوق العاده شغل گروههای فوقالذکر در مدت مذکور توسط دبیرخانه شورای مزبورتعیین و ابلاغ خواهد شد تادر برقراری حقوق بازنشستگی و وظیفه مستخدم ملاک عمل قرار گیرد.
تبصره- در مورد کارمندانی که سه سال آخر خدمت و یا قسمتی از آن را در مأموریت ثابت خارج از کشور به سر بردهاند،فوق العاده شغلی که قبل از اعزام به مأموریت بر اساس گروه استحقاقی و طبق ضوابط مربوط،در داخل کشور به مستخدم تعلقمیگرفته است ملاک محاسبه حقوق بازنشستگی و از کار افتادگی قرار خواهد گرفت.
ماده ۴- حداقل سن بازنشستگی برای مشمولین تبصره (۲) ماده (۲) قانون، به استثنای مشمولین بند “الف” ماده (۷۴) و ماده (۷۷) قانون استخدام کشوری به ترتیب برای مردان و زنان معادل (۵۰) سال و (۴۵) سال میباشد. «براساس مصوبه مورخ ۳/۱۰/۱۳۷۰ سن بازنشستگی برای زنان حذف و فقط سابقه خدمت ملاک بازنشستگی قرار میگیرد.»
ماده ۵- مشاغل تخصصی موضوع تبصره (۳) ماده (۳) و ماده (۱۰) قانون عبارت از مشاغلی است که شاغل آن برای ورود بهاولین طبقه رشته شغلی بدون احتساب تجربه مربوط میبایستی دارای حداقل مدرک تحصیلی دانشگاهی یا معادل آن باشد.در سایر موارد مشاغل تخصصی به پیشنهاد دستگاه ذیربط و تأیید شورای اموراداری و استخدامی کشور تعیین خواهد شد.
تبصره- دستگاهها میتوانند حداکثر به میزان (۱۴) ساعت کار مقرر هفتگی مستخدمین مشمول ماده (۳) قانون را درمشاغل تخصصی، حسب مورد به تناوب یا یکجا کاهش دهند.
ماده ۶- برای برخورداری از امتیازات مندرج در ماده (۳) قانون، صرفاً سنوات خدمت مازاد بر (۳۰) سال مستخدمین رسمیو یا ثابت وعناوین مشابه که حسب نیاز دستگاه و بعد از تاریخ ۱/۱/۱۳۶۹ انجام شده باشد به استثنای ایامی که بابت آن بهمستخدم فوق العاده شغل و یا عناوین مشابه پرداخت نشده است، ملاک محاسبه قرار میگیرد.
ماده ۷- در مواردی که مستخدمین از پرداخت کسور بازنشستگی بابت خدمت مازاد بر (۳۰) سال (موضوع تبصره ۲ ماده ۳قانون) معاف میباشند، دستگاه متبوع مستخدم مکلف است قبلاً تأیید لازم را در خصوص پرداخت کسور بازنشستگیتوسط مستخدم به مدت (۳۰) سال تمام، از صندوق کسب نماید. صندوق مکلف است در صورت تکمیل بودن مدارک، تأییدیه مزبور را حداکثر ظرف مدت یک ماه صادر نماید.
ماده ۸- به استثنای مقررات مربوط به بازنشستگی مشمولان تبصره (۲) ماده (۲) قانون (که صرفاً از نظر شرط سابقه خدمت تابع مقررات مربوط به خود میباشند) و نیز مقررات بازنشستگی اجباری (که براساس سن مستخدم، دستگاه مکلف به بازنشستگی وی میباشد)، از تاریخ لازمالاجرا شدن قانون کلیه قوانین. مقررات مربوط به بازنشستگی با سنوات ارفاقی و یا بازنشستگی زودرس (کمتر از ۲۵ سال و با رعایت شرایط سنی مقرر در قانون در کلیه مؤسسات و شرکتهای دولتی و شهرداریها و مؤسساتی که شمول قانون بر آنها مستلزم ذکر نام است، ملغی میباشد.
ماده ۹- در اجرای ماده (۴) قانون از تاریخ ۱/۱/۱۳۶۹ حداکثر حقوق بازنشستگی و وظیفه از کارافتادگی و وظیفه وراث (جمع پرداختی به وراث) معادل (۴۳) و حداقل آن معادل (۲۵) بالاترین رقم جدول حقوق موضوع ماده (۳۲) قانون استخدام کشوری، تعیین میگردد.
ماده ۱۰- حقوق بازنشستگی، وظیفه ازکارافتادگی و وظیفه وراث (جمع پرداختی به وراث) بر اساس ماده (۵) قانون به طریق زیر محاسبه میشود:
حاصل ضرب “سنوات خدمت بدون ارفاق” با “آخرین حقوق بازنشستگی، وظیفه ازکارافتادگی و وظیفه وراث (جمع پرداختی به وراث)” بخش بر:
“جمع مدت خدمت یا سنوات ارفاقی” برابر است با:
“مبلغ واقعی حقوق بازنشستگی یا وظیفه ازکارافتادگی و وظیفه وراث (جمع پرداختی به وراث)”
و همچنین حاصلضرب:
“جمع درصد افزایشهای موضوع ماده (۵) قانون” با “مبلغ واقعی حقوق بازنشستگی، وظیفه ازکارافتادگی و وظیفه وراث (جم پرداختی به وراث)” برابر است با:
“مبلغ افزایش موضوع ماده (۵) قانون از تاریخ ۱۳۶۹.۱.۱ به بعد”
و همینطور مجموع:
“مبلغ افزایش موضوع ماده (۵) قانون” و “آخرین حقوق بازنشستگی، وظیفه ازکارافتادگی و وظیفه وراث (جمع پرداختی به وراث)” برابر است با:
“مبلغ حقوق بازنشستگی، وظیفه ازکارافتادگی و وظیفه وراث (جمع پرداختی به وراث) بر اساس ماده (۵) قانون”
ماده ۱۱- دستگاههای مذکور در ماده (۷) قانون مکلفند حداکثر ظرف یک ماه کسور بازنشستگی سهم مستخدم و خود را محاسبه وبه صندوق واریز نمایند.
ماده ۱۲- سازمان امور اداری و استخدامی کشور مجاز است دستورالعملهای لازم برای اجرای این آییننامه را تهیه و ابلاغ نماید. سازمان امور اداری و استخدامی کشور همچنین مسؤول پاسخگوئی به دستگاهها راجع به کلیه مواردی از این آییننامه است که واجد ابهام میباشد.
ماده ۱۳- هرگونه تغییر در مفاد این آییننامه بنا به پیشنهاد سازمان امور اداری و استخدامی کشور و تصویب هیأت وزیران صورت خواهد گرفت.