شناسنامه قانون- شغل آزاد به شغلی گفته میشود که در آن فرد کارفرمای خودش است و مستقل کار میکند. بنابراین با مشتریانش بیواسطه در ارتباط خواهد بود و به ارائهی خدمات یا مهارتش میپردازد.
البته کسی که صاحب کسبوکار آزاد است، ممکن است در ادامه پرسنل خودش را جذب و استخدام کند و کارفرمای چند نفر دیگر شود. مغازهدارها، معلمهای خصوصی، تعمیرکارها و آرایشگرهایی که کسبوکار مستقل خودشان را دارند، شغلشان آزاد قلمداد میشود.
درمقابل، کسانیکه در یک کارگاه و زیرنظر کارفرما کار میکنند دیگر شغلشان آزاد نیست و طبق قانون رابطهی کارگر و کارفرما بین آنها و مجموعهای که برایش کار میکنند، تعریف میشود.
کسی که شغل آزاد دارد، به تعبیری رئیس خودش به حساب میآید و دیگر کارفرما بر فعالیت او نظارت نمیکند. از آنجایی که بیمه تامین اجتماعی فقط برای کسانی که شغل دولتی یا سازمانی دارند، تعریف نشدهاست؛ صاحبین مشاغل آزاد هم میتوانند از جانب خودشان حق بیمه پرداخت کنند. این بیمه، از انواع بیمهی خویشفرما است.
برای استفاده از بیمه اختیاری، فرد باید شرایط خاصی را داشته باشد که شامل موارد زیر است:
شرط ثبتنام آن هم فعالیت فرد متقاضی در یک کارگاهِ پروانهدار است. یعنی فردی که صاحب شغل آزاد نیست، نمیتواند بدون داشتن شغل مشخص برای داشتن این بیمه درخواست دهد.
شرط سن هم برای درخواست بیمه مشاغل آزاد وجود دارد. خانمها حداکثر ۴۵ سال و آقایان حداکثر ۵۰ سال باید داشته باشند. اگر سنشان از این مقدار بالاتر باشد باید به ازای هر سالِ مازاد، دو برابر بیشتر سابقهی بیمه داشته باشند. مثلا یک خانم ۵۰ ساله به شرطی میتواند این پوشش را تهیه کند که ۱۰ سال سابقهی بیمه نزد تامین اجتماعی داشته باشد. از آنجایی که بسیاری از خدمات درمانی مانند دندانپزشکی در بیمهی مشاغل آزاد ارائه نمیشود، بسیاری از افراد در کنار تهیهی این بیمه سراغ خرید بیمه درمان تکمیلی هم میروند.
میزان حق بیمه مشاغل آزاد سال ۱۴۰۴
شورای عالی کار در اجرای ماده (۴۱) قانون کار، حداقل مزد ۱۴۰۴ را به شرح زیر به تصویب رسانیده است:
نمایش دیدگاهها
آخه بااین درآمدهابایداین مبلغو بعنوان حق بیمه ازمشاغل آزدبگیرید؟خداروقبول داریدشمایانه؟...چراهمه امکانات براعده ای خاصه؟
توروخدا ایقدر زیاد نکنید ما نداریم