قانون تعیین تکلیف جانبازان اعصاب و روان فاقد مدرک بالینی

قانون تعیین تکلیف جانبازان اعصاب و روان فاقد مدرک بالینی (در حال تصویب در مجلس شورای اسلامی)

این طرح در جلسه علنی شماره 248 مورخ 15/7/1397 مجلس شورای اسلامی مطرح گردید و به صورت عادی اعلام وصول گردید.

مقدمه (دلایل توجیهی):

بسیاری از پزشکان متخصص اعصاب و روان آشنا با مقوله جنگ معتقدند عوارض اعصاب و روان ناشی از ضایعات جنگ معمولاً یک یا چند سال بعد خود را نشان می دهد. از سویی بخشی از جانبازان بستری در مراکز اعصاب و روان بنیاد شهید و امور ایثارگران را جانبازانی تشکیل می دهد که علیرغم داشتن درصدهای ناچیزی به سبب سایر جراحت های جنگ و وضعیت نامتعادل روحی و روانی به دلیل دارا نبودن مدارک بالینی مرتبط فاقد درصد جانبازی ضایعه اعصاب و روان می باشند.

این گروه از جانبازان در دوره های درمانی مختلف به سبب ناراحتی های مزمن روحی و روانی و درخواست خانواده های آنان در این مراکز تحت درمان قرار می گیرند. ناگفته پیداست که اغلب این افراد قادر به کار نبوده و یا کسی حاضر به استخدام آنان نمی باشد. در نتیجه این جانبازان ممر درآمدی نداشته و به شدت در فقر و تنگدستی دست و پنجه نرم می کنند و خانواده های آنان در وضعیت تأسف آور زندگی می کنند.

لذا با عنایت به اینکه اصل جانبازی این افراد محرز، بستری بودن آنان در مراکز اعصاب و روان مستمر، شناخت کادر درمانی مراک اعصاب و روان بنیاد شهید و امور ایثارگران از آنان کافی و فقر و اعسار این جانبازان نیز مشخص است، سامان دادن به وضعیت افراد مشمول امری ضروری است.

تعیین تکلیف جانبازان اعصاب و روان فاقد مدرک بالینی

ماده واحده-

بنیاد شهید و امور ایثارگران مکلف است با تأیید مراکز اعصاب و روان وابسته به خود، بیماران اعصاب و روان فاقد مدارک بالینی را که دارای درصد جانبازی ناشی از تبعات جنگ بوده و به صورت مکرر در این مراکز بستری شده و می شوند را حالت اشتغال قلمداد نمایند.