کتاب استخدامی
انتقال و مأموریت کارکنان

آیین نامه مأموریت

آئین‌نامه‌ مأموریت‌ موضوع‌ ماده‌ ۱۱ قانون‌ استخدام‌ کشوری‌ مصوب‌ ۲۴/۶/۵۲ وزیران و اصلاحات‌ آن‌

آیین نامه مأموریت

ماده‌ ۱- اعزام‌ مامور از یک‌ وزارتخانه‌ یا مؤسسه‌ دولتی‌ مشمول‌ قانون‌ استخدام کشوری‌ به‌ وزارتخانه‌ یا مؤسسه‌ دولتی‌ مشمول‌ دیگر موضوع‌ بند یک‌ فهرست‌ منضم‌ به‌ این‌ آئین‌نامه‌ با حفظ پست‌ ثابت‌ سازمانی‌ مستخدم‌ تا شش‌ ماه‌ مجازاست‌.

حقوق‌ و مزایای‌ مستمر یا فوق‌العاده‌ شغل‌ این‌ گونه‌ ماموران‌ از اعتبار مؤسسه‌ متبوع‌ پرداخت‌ خواهد شد.

تبصره‌ـ ماموریت‌ مستخدمین‌ موضوع‌ این‌ ماده‌ برای‌ مدتی‌ بیش‌ از شش‌ ماه‌ نیزبلامانع‌ است‌، در این‌ صورت‌ حفظ پست‌ سازمانی‌ مستخدم‌ مأمور مجاز نخواهدبود و حقوق‌ و مزایای‌ وی‌ منحصرا از اعتبار مؤسسه‌ محل‌ ماموریت‌ پرداخت ‌خواهد شد.

ماده‌ ۲- اعزام‌ مأمور از یک‌ وزارتخانه‌ یا مؤسسه‌ دولتی‌ مشمول‌ قانون‌ استخدام‌ کشوری‌ به‌ مؤسسات‌ موضوع‌ بندهای‌ ۲ و ۳ و ۴ و ۵ و ۶ و ۷ و ۸ و ۹ و ۱۳ و ۱۴ فهرست ‌منضم‌ به‌ این‌ آئین‌نامه‌ به‌ شرط موافقت‌ وزارتخانه‌ یا مؤسسه‌ متبوع‌ و رضایت ‌مستخدم‌ بدون‌ حفظ پست‌ ثابت‌ سازمانی‌ مجاز است‌ حقوق‌ و مزایای‌ اینگونه مأموران‌ منحصرا از اعتبار مؤسسه‌ محل‌ ماموریت‌ پرداخت‌ خواهد شد.

ماده‌ ۳- اعزام‌ مأمور از یک‌ وزارتخانه‌ یا مؤسسه‌ دولتی‌ مشمول‌ قانون‌ استخدام کشوری‌ به‌ مؤسسات‌ موضوع‌ بند ۱۰ فهرست‌ منضم‌ به‌ این‌ آئین‌نامه‌ با حفظ پست‌ثابت‌ سازمانی‌ تا شش‌ ماه‌ مجاز است‌.

حقوق‌ و مزایای‌ مستمر یا فوق‌العاده‌ شغل ‌این‌ گونه‌ مأموران‌ با توافق‌ دستگاه‌های‌ ذیربط از اعتبار مؤسسه‌ متبوع‌ یا از اعتبار مؤسسه‌ محل‌ مأموریت‌ قابل‌ پرداخت‌ است‌، لکن‌ وجوه‌ مزبور باید منحصرا ازطریق‌ صندوق‌ مؤسسه‌ متبوع‌ به‌ مستخدم‌ پرداخت‌ شود.

تبصره‌ ۱- تمدید مأموریت‌ مستخدم‌ موضوع‌ این‌ ماده‌ زائد بر شش‌ ماه‌ در صورت‌ نیاز مؤسسه‌ محل‌ ماموریت‌ و رضایت‌ مستخدم‌ بلامانع‌ است‌.

تبصره‌ ۲- حقوق‌ و مزایای‌ آن‌ عده‌ از مستخدمین‌ رسمی‌ دولت‌ که‌ ماموریت‌ آنان‌ به‌مؤسسات‌ مذکور در این‌ ماده‌ تا پایان‌ سال‌ ۱۳۵۱ ادامه‌ داشته‌ است‌ از اول‌ سال ۱۳۵۲ در صورت‌ ادامه‌ ماموریت‌ کماکان‌ قابل‌ پرداخت‌ است‌.

ماده‌ ۴- اعزام‌ دارندگان‌ پایه‌های‌ قضائی‌ به‌ ماموریت‌ با حفظ سمت‌ قضائی‌ و براساس‌توافق‌ حاصله‌ بین‌ وزارت‌ دادگستری‌ و مؤسسه‌ محل‌ ماموریت‌ در موارد زیرامکان‌پذیر می‌باشد:

۱- مشاغلی‌ که‌ به‌ موجب‌ قانون‌ تصدی‌ آن‌ مستلزم‌ دارا بودن‌ رتبه‌ قضائی‌ ویا سابقه‌خدمت‌ قضائی‌ است‌.
۲- تصدی‌ مشاغلی‌ در سطح‌ مدیران‌ و یا متخصصان‌ عالی‌ رتبه‌ در امور حقوقی‌، به‌شرط دارا بودن‌ لیسانس‌ حقوق‌ و حداقل‌ ۱۰ سال‌ سابقه‌ خدمت‌ قضائی‌.

۳- تصدی‌ سایر مشاغل‌، به‌ شرط دارا بودن‌ لیسانس‌ حقوق‌ و حداقل‌ ۵ سال‌ سابقه‌خدمت‌ قضائی‌.

تبصره‌ ۱- حقوق‌ پایه‌ قضائی‌ ماموران‌ موضوع‌ بند۱ این‌ ماده‌ با توافق‌ وزارت‌دادگستری‌ و وزارتخانه‌ یا مؤسسه‌ محل‌ ماموریت‌ از اعتبار وزارت‌ دادگستری‌ یامؤسسه‌ محل‌ خدمت‌ قابل‌ پرداخت‌ است‌ ولی‌ در صورتیکه‌ این‌گونه‌ ماموران‌ براساس‌ مقررات‌ آئین‌نامه‌ فوق‌العاده‌ مخصوص‌ قضائی‌ نتوانند از این‌ فوق‌العاده ‌استفاده‌ کنند از مزایای‌ مستمر یا فوق‌العاده‌ شغل‌ پست‌ مورد تصدی‌ بهره‌مندخواهند شد. در مورد بندهای‌ ۲ و ۳ این‌ ماده‌ حقوق‌ و مزایای‌ مامور کلا از اعتبار مؤسسه‌ محل ‌ماموریت‌ قابل‌ پرداخت‌ است‌.

تبصره‌ ۲- حقوق‌ و مزایای‌ دارندگان‌ پایه‌های‌ قضائی‌ که‌ قبل‌ از تصویب‌ این‌ آئین‌نامه‌به‌ عنوان‌ مامور به‌ سازمانهای‌ دیگر اعزام‌ شده‌اند براساس‌ مقررات‌ قبلی‌ با موافقت‌وزارت‌ دادگستری‌ و سازمان‌ محل‌ ماموریت‌ کماکان‌ قابل‌ پرداخت‌ است‌.

ماده‌ ۵- اعزام‌ مستخدم‌ به‌ منظور اشتغال‌ دریکی‌ از سازمانهای‌ بین‌المللی‌ که‌ دولت‌ایران‌ عضویت‌ آنها را پذیرفته‌ یا سازمانهائیکه‌ دولت‌ ایران‌ شرکت‌ در آنها رامقتضی‌ بداند حداکثر تاسه‌ سال‌ مجاز است‌ و در موارد استثنائی‌ و ضروری‌ تمدیداین‌ ماموریت‌ حداکثر برای‌ مدت‌ یک‌ سال‌ دیگر با اجازه‌ وزیر یا رئیس‌ مؤسسه‌دولتی‌ مربوط بلامانع‌ است‌. حقوق‌ و مزایای‌ این‌ قبیل‌ مستخدمین‌ براساس‌ توافق‌ دولت‌ ایران‌ و سازمانهای‌مذکور قابل‌ پرداخت‌ است‌.

ماده‌ ۶- اعزام‌ مستخدم‌ رسمی‌ جهت‌ طی‌ دوره‌های‌ آموزشی‌ یا کارآموزی‌ داخل‌ کشوربا حفظ پست‌ ثابت‌ سازمانی‌ و پرداخت‌ حقوق‌ و مزایای‌ مستمر یا فوق‌العاده‌ شغل‌حداکثر به‌ مدت‌ ۲۱ ماه‌ مجاز است‌.

تبصره‌ ۱- درصورتی‌ که‌ ادامه‌ دوره‌ آموزشی‌ منجر به‌ اخذ هریک‌ از درجات‌ تحصیلی‌لیسانس‌، فوق‌لیسانس‌ و یا دکتری‌ گردد و همچنین‌ در مورد سایر دوره‌های‌آموزشی‌ بلند مدت‌ که‌ دارای‌ ارزش‌ تحصیلی‌ و یا استخدامی‌ بوده‌ و ادامه‌ دوره‌ به‌تشخیص‌ دستگاه‌ دولتی‌ مربوط ضروری‌ باشد تمدید مدت‌ ماموریت‌ مازاد بر ۲۱ ماه‌ موضوع‌ ماده‌ ۶ حداکثر تا ۳۶ ماه‌ به‌ درخواست‌ وزیر یا بالاترین‌ مقام‌ دستگاه‌دولتی‌ اعزام‌ کننده‌ و تائید شورای‌ اموراداری‌ و استخدامی‌ کشور صورت‌ خواهدگرفت‌.

تبصره‌ ۲- مأموریت‌ پزشکان‌ شاغل‌ وزارت‌ بهداری‌ که‌ جهت‌ طی‌ دوره‌ آموزشی‌ یاکارآموزی‌ به‌ مراکز آموزش‌ تخصصی‌ پزشکی‌ در داخل‌ کشور اعزام‌ شده‌ یامی‌شوند براساس‌ تصویب‌نامه‌ شماره‌ ۵۵۹۶۰ مورخ‌ ۲۷/۱۲/۵۱ مجاز خواهدبود.

تبصره‌ ۳- مستخدمینی‌ که‌ به‌ ترتیب‌ مذکور در این‌ ماده‌ و تبصره‌های‌ آن‌ جهت‌ طی‌ دوره‌ آموزشی‌ یا کارآموزی‌ اعزام‌ می‌شوند مکلفند سه‌ برابر مدت‌ دوره‌ مذکور رادر رشته‌ شغلی‌ مربوط خدمت‌ نمایند.

ماده‌ ۷- اعزام‌ مستخدمین‌ رسمی‌ به‌ مؤسسات‌ عالی‌ علمی‌ غیردولتی‌ موضوع‌ بند ۱۱ فهرست‌ منضم‌ به‌ این‌ آئین‌نامه‌ به‌ منظور تدریس‌ یا انجام‌ دادن‌ پژوهشهای‌ علمی‌بارضایت‌ مستخدم‌ تحت‌ شرایط زیر مجاز است‌:

۱- صلاحیت‌ علمی‌ مامور برای‌ تدریس‌ یا انجام‌ دادن‌ پژوهشهای‌ علمی‌ در رشته‌ موردنظر به‌ تائید وزارت‌ علوم‌ و آموزش‌ عالی‌ رسیده‌ باشد.

۲- پست‌ سازمانی‌ مامور در ایام‌ ماموریت‌ حفظ نمی‌شود.

۳- حقوق‌ و مزایای‌ مامور منحصرا از اعتبار مؤسسه‌ محل‌ ماموریت‌ پرداخت‌ می‌شود.

ماده‌ ۸- اعزام‌ مستخدم‌ رسمی‌ برای‌ خدمت‌ در مؤسسات‌ موضوع‌ بند ۱۲ فهرست‌منضم‌ به‌ این‌ آئین‌نامه‌ به‌ شرط رضایت‌ مستخدم‌ با حفظ پست‌ ثابت‌ سازمانی‌مجاز است‌. حقوق‌ و مزایای‌ مستمر یا فوق‌العاده‌ شغل‌ این‌گونه‌ مستخدمین‌ تاپایان‌ مدت‌ ماموریت‌ از اعتبار مؤسسه‌ متبوع‌ پرداخت‌ خواهد شد.

ماده‌ ۹- فوق‌العاده‌ و هزینه‌های‌ موضوع‌ مواد ۳۹ و ۴۰ قانون‌ استخدام‌ کشوری‌ که‌ به‌مستخدمین‌ موضوع‌ این‌ آئین‌نامه‌ تعلق‌ گیرد منحصرا از اعتبار وزارتخانه‌ یامؤسسه‌ محل‌ خدمت‌ مستخدم‌ پرداخت‌ خواهد شد لیکن‌ پرداخت‌ وجوه‌ مذکورفقط از طریق‌ صندوقی‌ خواهد بود که‌ مستخدم‌ طبق‌ مقررات‌ حقوق‌ و مزایای‌مستمر یا فوق‌العاده‌ شغل‌ خود را از طریق‌ آن‌ دریافت‌ می‌دارد.

ماده‌ ۱۰- از تاریخ‌ تصویب‌ این‌ آئین‌نامه‌، آئین‌نامه‌ ماموریت‌ موضوع‌ تصویب‌ نامه‌شماره‌ ۸۵۱۰ مورخ ۵/۵/۴۷ هیات‌ وزیران‌ و اصلاحات‌ بعدی‌ آن‌ ملغی‌ است‌.

پیوست- فهرست‌ وزارتخانه‌ها و مؤسسات‌ موضوع‌ بند (ب‌) ماده‌ ۱۱ قانون‌ استخدام‌ کشوری‌ (منضم‌ به‌ آئین‌نامه‌ ماموریت‌)

۱- کلیه‌ وزارتخانه‌هاو مؤسسات‌ دولتی‌ مشمول‌ قانون‌ استخدام‌ کشوری‌.

۲- مؤسسات‌ دولتی‌ مستثنی‌ شده‌ از قانون‌ استخدام‌ کشوری‌.

۳- مؤسسات‌ موضوع‌ بند(ت‌) ماده‌ ۲ قانون‌ استخدام‌ کشوری‌.

۴- شرکتهای‌ دولتی‌.

۵- بانکهای‌ دولتی‌.

۶- صندوقهای‌ حمایت‌ کارمندان‌ موضوع‌ ماده‌ ۴ قانون‌ حمایت‌ کارمندان‌ در برابراثرات‌ ناشی‌ از پیری‌ واز کارافتادگی‌ و فوت‌ مصوب‌ اسفند ۱۳۴۹.

۷- شرکتهائی‌ که‌ با سرمایه‌ مشترک‌ دولت‌ ایران‌ و کشورهای‌ خارجی‌ تاسیس‌ شده‌ یامی‌شوند.

۸- مجلس‌.

۹- انجمنهای‌ استان‌ و شهرستان‌.

۱۰- کانون‌ کارآموزی‌ کشور و مؤسسات‌ غیردولتی‌ کمک‌ یا اعانه‌ بگیر مندرج‌ درجداول‌ بودجه‌ کل‌ کشور همچنین‌ سایر مؤسساتی‌ که‌ به‌ تشخیص‌ هیات‌ وزیران‌عام‌المنفعه‌ شناخته‌ می‌شوند.

۱۱- مؤسسات‌ عالی‌ علمی‌ غیردولتی‌.

۱۲- شرکتهای‌ تعاونی‌ موضوع‌ ماده‌ ۵۲ قانون‌ استخدام‌ کشوری‌ و اتحادیه‌ مرکزی‌تعاونیهای‌ مصرف‌ کارگران‌ ایران‌ (امکان‌)، شرکتهای‌ تعاونی‌ مسکن‌ کارکنان‌ دولت‌که‌ تعداد اعضاء آن‌ ۵۰۰ نفر یابیشتر باشد.

۱۳- شرکتهای‌ دولتی‌ که‌ اکثریت‌ سهام‌ آنهابه‌ بخش‌ خصوصی‌ واگذار شده‌ یا بشود،همچنین‌ کارخانجات‌ دولتی‌ که‌ به‌ بخش‌ خصوصی‌ واگذار شده‌ و به‌ صورت‌ شرکت‌سهامی‌ اداره‌ می‌شوند مادام‌ که‌ قسمتی‌ از سهام‌ آنها متعلق‌ به‌ بخش‌ دولتی‌ باشدنسبت‌ به‌ مستخدمین‌ رسمی‌ مشمول‌ قانون‌ استخدام‌ کشوری‌ که‌ در زمان‌ تبدیل‌شرکت‌ یا کارخانه‌ از دولتی‌ به‌ غیردولتی‌ درخدمت‌ داشته‌اند.

۱۴- شرکتهائی‌ که‌ اکثریت‌ سهام‌ آنها به‌ بخش‌ خصوصی‌ واگذار می‌شود ولی‌ مدیریت‌آنها برعهده‌ بخش‌ دولتی‌می‌باشد.

اصل‌ تصویب‌ نامه‌ در دفتر نخست‌وزیر است‌. فهرست‌ مؤسسات‌ و نهادهایی‌ که‌ ماموریت‌ مستخدمین‌ رسمی‌ مشمول‌ قانون‌استخدام‌ کشوری‌ به‌ آنها در اجرای‌ بند ب‌ ماده‌ ۱۱ قانون‌ استخدام‌ کشوری‌ به‌ تصویب‌ هیات‌ وزیران‌ رسیده‌ در قسمت تصاویر آمده است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *