ابطال مصوبه محاسبه امتیاز فوق‌العاده مدیریت در تعیین سقف امتیاز حق شاغل

ابطال محاسبه امتیاز فوق‌العاده مدیریت در تعیین سقف امتیاز حق شاغل (دادنامه شماره ۱۹۶۰ مورخ ۱۹/۱۲/۱۳۹۹ هیئت عمومی دیوان عدالت اداری)

شماره دادنامه : ۱۹۶۰

تاریخ دادنامه : ۱۳۹۹/۱۲/۱۹

شماره پرونده: ۹۸۰۴۱۸۴

مرجع رسیدگی: هیأت عمومی دیوان عدالت اداری

شاکی: دیوان محاسبات کشور

موضوع شکایت و خواسته: ابطال نامه شماره ۱۲۶۲۲۸-۱۹؍۳؍۱۳۹۷ رئیس سازمان اداری و استخدامی کشور

  گردش کار: معاون حقوقی، مجلس و تفریغ بودجه دیوان محاسبات کشور به موجب شکایت نامه شماره ۸۴۱؍۲۰۰۰۰-۸؍۱۱؍۱۳۹۸ اعلام کرده است که:

“۱- مطابق ماده ۶۶ قانون مدیریت خدمات کشوری «کلیه شاغلین مشمول این قانون بر اساس عواملی نظیر تحصیلات، دوره های آموزشی و مهارت (علاوه بر حداقل شرایط مذکور در اولین طبقه شغل مربوط)، سنوات خدمت و تجربه از امتیاز حق شاغل که حداقل (۱۰۰۰) و حداکثر (۴۵۰۰) امتیاز می باشد، بهره مند می گردند. حداکثر امتیاز این ماده برای هر شاغل از ۷۵% امتیاز شغل وی تجاوز نخواهد کرد.»

۲- هیأت تخصصی اداری استخدامی دیوان عدالت اداری نیز طی دادنامه شماره ۳۷۷-۲۴؍۱۱؍۱۳۹۴ و در تایید نامه شماره ۱۳۵؍۵۲۲۰۰-۴؍۳؍۱۳۹۳ دیوان محاسبات کشور مبنی بر عدم محاسبه فوق العاده مدیریت در تعیین امتیاز حق شاغل عنوان نموده است: «فوق العاده مدیریت به عنوان امتیازی مجزا از حق شغل و با حداول محاسباتی متفاوت در تبصره ۲ ماده ۶۵ قانون مدیریت خدمات کشوری قید گردیده است و حق شاغل مذکور معطوف به کلیه مستخدمین با احـراز شرایط می باشد و مدیریت و عوامل امتیاز فوق العاده مدیریت ویژگی و مزیتی ندارد تا مضاف بر بهره مندی از فوق العاده مدیریت، مستحق برخورداری مجدد از سمت مدیریت وفق ماده ۶۶ قانون مدیریت خدمات کشوری باشد».

۳- مطابق تصمیم مورخ ۲۴؍۱۲؍۱۳۹۵ شورای توسعه مدیریت و سرمایه انسانی ابلاغی طی نامه شماره ۱۲۶۲۲۸-۱۹؍۳؍۱۳۹۷ سازمان اداری و استخدامی کشور با عنوان سازمان تبلیغات اسلامی، امتیاز فوق العاده مدیریت در تعیین امتیاز حق شاغل ملاک محاسبه تلقی شده است.

در این راستا تعدادی از دستگاه های اجرایی در راستای بخشنامه های مرتبط مأخذ قانونی مذکور اقدام به لحاظ امتیاز فوق العاده مدیریت علاوه بر امتیاز شغل در محاسبه حق شاغل نمودند. (از جمله می توان به نامه شماره ۴۹۶۶؍۹۲؍۲۲۲- ۱۲؍۳؍۱۳۹۲ معاونت توسعه مدیریت و سرمایه انسانی رئیس جمهور با عنوان مدیرکل اداری وزارت صنعت، معدن و تجارت و نامه شماره ۱۲۷۲۳؍۹۲؍۲۲۲- ۱۴؍۷؍۱۳۹۲ رئیس حقوق و مزایا و مدیریت مشاغل معاونت مزبور با عنوان دیوان محاسبات کشور اشاره نمود.) النهایه با عنایت به مغایرت تصمیم یاد شده (موضوع نامه شماره ۱۲۶۲۲۸- ۱۹؍۳؍۱۳۹۷) با رأی هیأت تخصصی اداری واستخدامی فوق الذکر و با توجه به توسعه قانون از طرف شورای مذکور خواهشمند است دستور فرمایید تصمیم فوق الذکر شورای توسعه مدیریت و سرمایه انسانی در اجرای مواد ۱۲ و ۸۶ قانون تشکیلات و آیین دادرسی مصوب سال ۱۳۹۲ در هیأت عمومی دیوان عدالت اداری طرح و ابطال گردد. “

  متن مقرره مورد شکایت به شرح زیر است:

  ” برادر ارجمند جناب آقای خاموشی- رئیس محترم سازمان تبلیغات اسلامی

با سلام و احترام، بازگشت به نامه شماره ۱۸۰۳؍۱۹۷-۲۳؍۲؍۱۳۹۷ خصوص احتساب فوق‌العاده مدیریت در سقف امتیاز حق شاغل اعلام می دارد موضوع در جلسه مورخ ۲۴؍۱۲؍۱۳۹۵ شورای توسعه مدیریت و سرمایه انسانی مطرح و به شرح زیر اتخاذ تصمیم شده است: «با عنایت به اینکه در مجموعه طرح‌های طبقه بندی مشاغل دولتی موضوع ماده ۷۰ قانون مدیریت خدمات کشوری شغل و یا مشاغلی با عنوان (مدیریتی و سرپرستی) وجود ندارد و عناوین مذکور سمت محسوب می‌شوند و در تبصره ۲ ماده ۶۵ قانون مذکور نیز از عبارت (عناوین مدیریت و سرپرستی) استفاده شده است، لذا امتیاز شغل سمت های مدیریت و سرپرستی از مجموع امتیاز حق شغل موضوع ماده ۶۵ و امتیاز فوق العاده مدیریت موضوع تبصره ۲ آن به دست می آید. کما اینکه ادبیات و مفاهیم مورد استفاده برای تعیین (حق شغل) و (فوق العاده مدیریت) در هر دو حکم مشابه و یکسان است. از این رو امتیاز فوق‌العاده مدیریت در تعیین سقف امتیاز حق شاغل ملاک محاسبه می باشد.»- رئیس سازمان اداری و استخدامی کشور “

 علی رغم ارسال و ابلاغ نسخه دوم دادخواست و ضمائم آن برای طرف شکایت تا زمان رسیدگی به پرونده هیچ پاسخی واصل نشده است.

   هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ ۱۹؍۱۲؍۱۳۹۹با حضور معاونین دیوان عدالت اداری و رؤسا و مستشاران و دادرسان شعب دیوان تشکیل شد و پس از بحث و بررسی با اکثریت آراء به شرح زیر به صدور رأی مبادرت کرده است.

رأی هیأت عمومی

 اولاً: مستفاد از مواد ۶۵ و ۶۶ و صدر ماده ۶۸ قانون مدیریت خدمات کشوری عناوین ۱- حق شغل ۲- حق شاغل ۳- فوق العاده مدیریت که «حقوق ثابت» کارکنان دولت را تشکیل می دهند عناوین و موضوعاتی متفاوت از یکدیگر است.

ثانیاً: به موجب ماده ۶۵ قانون مذکور حداقل امتیاز حق شغل (۲۰۰۰) و حداکثر آن (۶۰۰۰) می باشد و امتیاز حق شاغل به موجب ماده ۶۶ قانون مذکور حداقل (۱۰۰۰) و حداکثر (۴۵۰۰) است و در هر حال حداکثر امتیاز حق شاغل نمی‌تواند از  ۷۵% امتیاز حق شغل کارمند تجاوز کند. تناسب عددی مذکور موید آن است که منظور قانونگذار از حداکثر حق شاغل معادل ۴۵۰۰ امتیاز یا ۷۵% صرفاً ناظر بر حق شغل به میزان ۶۰۰۰ امتیاز می باشد.

ثالثاً: قانونگذار برای فوق العاده مدیریت کارکنان امتیازی مجزای از حق شغل به میزان حداقل ۵۰۰ و حداکثر ۵۰۰۰ پیش بینی کرده است. بنابراین هرچند فوق العاده مدیریت ذیل ماده ۶۵ قانون مدیریت خدمات کشوری درج شده است لیکن مقنن بین فوق العاده مدیریت و حق شغل تفکیک قائل شده است و مزیتی علاوه بر امتیاز حق شغل برای آن قایل شده است و به همین جهت در بخشنامه شماره ۲۰۰؍۱۴۵۹۳؍۱- ۲۱؍۲؍۱۳۸۸ معاونت توسعه مدیریت و سرمایه انسانی رییس جمهور موضوع جداول امتیازات فصل دهم فوق‌العاده مدیریت و حق شغل متفاوت از یکدیگر تعیین شده است و دادنامه شماره ۳۷۷- ۱؍۱۲؍۱۳۹۴ هیأت تخصصی اداری و استخدامی نیز موید این نظر است.

از آنجا که مقرره مورد شکایت علاوه بر حق شغل امتیاز فوق‌العاده مدیریت را نیز در تعیین سقف امتیاز حق شاغل ملاک محاسبه دانسته است، مغایر با قانون به شرح فوق الذکر است و مستند به بند ۱ ماده ۱۲ و ماده ۸۸ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب سال ۱۳۹۲ ابطال می شود.

احمد درزی رامندی- معاون قضایی دیوان عدالت اداری