کتاب استخدامی
وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعیمقررات کار

چهارچوب صلاحیت حرفه ای ملی

چهارچوب صلاحیت حرفه ای ملی (تصویب‌نامه شماره ۲۱۴۶۸۶/ت مورخ ۵۸۸۹۱هـ ۱۴۰۱/۱۱/۱۹ هیئت وزیران)

وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی – وزارت آموزش و پرورش

وزارت علوم، تحقیقات و فناوری – سازمان برنامه و بودجه کشور

هیئت وزیران در جلسه ۱۴۰۱/۱۱/۹ به پیشنهاد وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی و به استناد ماده (۷) قانون نظام جامع آموزش و تربیت فنی، حرفه‌ای و مهارتی – مصوب ۱۳۹۶ – چهارچوب صلاحیت حرفه‌ای ملی را به شرح زیر تصویب کرد:

چهارچوب صلاحیت حرفه ای ملی

ماده ۱- در این تصویب‌نامه، اصطلاحات زیر در معانی مشروح مربوط به کار می‌روند و سایر اصطلاحات به کار رفته در آن، تابع تعاریف مندرج در ماده (۲) قانون نظام جامع آموزش و تربیت فنی، حرفه‌ای و مهارتی – مصوب ۱۳۹۶ – می‌باشد:

۱- قانون: قانون نظام جامع آموزش و تربیت فنی، حرفه ای و مهارتی – مصوب ۱۳۹۶- .

۲- آیین‌نامه اجرایی: آیین‌نامه اجرایی قانون موضوع تصویب‌نامه شماره ۱۵۹۰۰۳/ت۵۵۴۵۷ه- مورخ ۱۳۹۷/۱۱/۲۹و اصلاح بعدی آن.

۳- شورای‌عالی: شورای‌عالی آموزش و تربیت فنی، حرفه‌ای و مهارتی موضوع بند (۴) ماده (۲) قانون.

۴- دبیرخانه: دبیرخانه شورای‌عالی موضوع تبصره (۲) ماده (۶) قانون.

۵- چهارچوب صلاحیت حرفه‌ای: چهارچوبی که بر اساس شاخص‌های توافق‌شده، صلاحیت‌ها، مدارک و گواهینامه‌ها را در سطوح و انواع مختلف به صورتی منسجم به هم ارتباط می‌دهد. همچنین مهارت و تجربه نیز در کنار دانش ارزشیابی می‌شوند. در این چهارچوب زمان و مکان یادگیری ارزش نسبتاً کمتری دارد.

۶- توصیف‌گر: توصیف‌گرهای هر سطح از صلاحیت حرفه‌ای که مبین ویژگی‌ها، شرایط دانشی، مهارتی و شایستگی‌ مورد نیاز مشاغل متناظر آن سطح هستند.

۷- استاندارد: استانداردهای آموزش، ارزشیابی و شایستگی حِرفه‌ها براساس نسخه استانداردهای ملی و بین‌المللی طبقه‌بندی حرفه‌ها و مشاغل، موضوع بند (ث) ماده (۳) آیین‌نامه اجرایی.

ماده ۲- در راستای اهداف مندرج در ماده (۱) قانون، اهداف چهارچوب صلاحیت حرفه‌ای ملی به شرح زیر است:

۱- ایجاد انسجام بین نظام‌های آموزش و تربیت فنی، حرفه‌ای و مهارتی (اولیه و مستمر)، آموزش‌عالی، آموزش عمومی، آموزش‌های سازمان‌یافته و سازمان‌نایافته بازارکار.

۲- تسهیل تحرک‌پذیری نیروی کار و یادگیرندگان در مقیاس ملی و بین‌المللی.

۳- بهبود کیفیت و افزایش بهره‌وری نظام‌های آموزشی.

۴- تبیین مسیرهای پیشرفت یادگیری و توسعه حرفه‌ای و چگونگی ارتباط بین آنها.

۵- انطباق‌پذیری استانداردهای حرفه، ارزشیابی و آموزش با سطوح چهارچوب صلاحیت حرفه‌ای.

۶- به رسمیت شناختن پیامدهای یادگیری رسمی، غیررسمی و سازمان‌نایافته و ترویج، حمایت و یادگیری همیشگی.

۷- تسهیل و ساماندهی عرضه و تقاضای سرمایه انسانی کشور.

۸- افزایش شفافیت، کارایی و هماهنگی بین نظام‌های‌ حرفه‌ایِ بخشی و نظام صلاحیت حرفه‌ای ملی.

ماده ۳- چهارچوب صلاحیت حرفه‌ای ملی، تمامی صلاحیت‌های حرفه‌ای برآمده از آموزش و تربیت فنی، حرفه‌ای و مهارتی رسمی، غیررسمی و سازمان‌نایافته را فارغ از زمان و مکان یادگیری شامل می‌شود.

ماده ۴- عناوین سطوح صلاحیت حرفه ای ملی موضوع ماده (۸) قانون، به منزله مدرک دانشگاهی نیست و در گواهینامه‌های صلاحیت حرفه‌ای از شماره سطوح استفاده می‌شود.

ماده ۵- توصیف‌گرهای سطوح چهارچوب صلاحیت حرفه‌ای، به شرح جداول (۱) تا (۸) این ماده تعیین می‌شود:

جدول شماره (۱)

سطح عنوان توصیف‌گرهای سطح (۱) چهارچوب صلاحیت حرفه ای ملی
۱ شرح سطح سطح یک، مشخص‌کننده توانایی فرد برای انجام وظایف ساده (کارهای معمولی، قابل پیش‌بینی، تکراری و محدود)  تحت هدایت و نظارت و بدون کمک در یک حوزه شغلی است.
دانش ۱- نسبت به وظایف شغلی خود، آگاه است.

۲- در رابطه با خود و محیط شغلی خود از اطلاعات عمومی برخوردار باشد.

مهارت مهارت‌های روانی – حرکتی برای انجام کارهای ساده، تکراری و تعریف شده یک شغل بدون کمک دیگران را دارا است.
شایستگی ۱- می‌تواند کارهای ساده را تحت هدایت و  نظارت مستقیم در محیط کاری با ثبات انجام دهد.

۲- می‌تواند با همتایان، سرپرستان و مشتریان کار کند و توانایی برقراری ارتباط را داشته باشد.

جدول شماره (۲)

سطح عنوان

توصیف‌گرهای سطح (۲) چهارچوب صلاحیت حرفه ای ملی

۲ شرح سطح سطح دو، مشخص‌کننده توانایی فرد برای انجام وظایف ساده (کارهای معمولی، قابل پیش‌بینی، تکراری و محدود)  تحت نظارت و بدون کمک در یک حوزه شغلی است.
دانش ۱- نسبت به وظایف شغلی خود آگاه است.

۲- می‌تواند به تشریح اطلاعات شغلی و محیط شغلی خود بپردازد.

مهارت مهارت‌های روانی – حرکتی برای انجام وظایف تکراری و تعریف شده با استفاده از مواد و ابزارهای معمول در محیط کاری را دارا است.
شایستگی ۱- می‌تواند کارهای ساده را با مسئولیت‌پذیری محدود، تحت نظارت در محیط کاری با ثبات انجام دهد.

۲- می‌تواند با همتایان، سرپرستان و مشتریان کار کند و توانایی برقراری ارتباط را داشته باشد.

جدول شماره (۳)

سطح عنوان

توصیف‌گرهای سطح (۳) چهارچوب صلاحیت حرفه ای ملی

۳ شرح سطح سطح سه، مشخص‌کننده توانایی فرد برای انجام وظایفی است که به‌طور مشخص تعریف شده‌اند و کمی پیچیده‌ هستند. کارها قابل پیش‌بینی بوده و انجام آن نیازمند پذیرش مسئولیت و اعمال استقلال و انتخاب‌های محدود می‌شود.
دانش ۱- فهم لازم نسبت به دستورالعمل­های مرتبط، ابزار و فعالیت­های شغلی خود را دارا است.

۲- از نیازهای دانشی مرتبط با حوزه شغلی خود آگاه باشد.

مهارت ۱- مهارت لازم برای انجام کارها بر اساس دستورالعمل­های مرتبط با شغل خود را دارا است.

۲- از مهارت‌های روانی- حرکتی برای انجام وظایف غیرتکراری مرتبط با شغل خود برخوردار است.

شایستگی ۱- می‌تواند کارهای مرتبط با وظایف شغلی را با نظارت محدود و در صورت لزوم به صورت مستقل انجام دهد.

۲- از استقلال محدود در موارد بدیهی و کلی در انجام وظایف شغلی برخوردار باشد.

۳- به تأثیر رفتارهای خود بر دیگران در قالب کارِ گروهی مرتبط با شغل خود آگاه باشد.

جدول شماره (۴)

سطح عنوان

توصیف‌گرهای سطح (۴) چهارچوب صلاحیت حرفه ای ملی

۴ شرح سطح سطح چهار، مشخص‌کننده توانایی فرد برای انجام وظایف مشخص، کمی پیچیده و در معرض تغییر و نسبتاً قابل پیش‌بینی است. کارها نیازمند استقلال و انتخاب‌های محدود است.
دانش ۱- دانش لازم برای پیش­برآورد اتفاقات تکراری در شغل خود را دارد.

۲- از دانش نظری و عملی لازم برای به­کارگیری مواد، تجهیزات، روش­ها و فرایندهای مرتبط با شغل خود برخوردار است.

۳- از دانش لازم برای تفسیر و طبقه­بندی اطلاعات مرتبط با شغل برخوردار باشد.

مهارت ۱- مهارت لازم برای تفسیر و طبقه­بندی اطلاعات شغلی خود را دارا است.

۲- از مهارت‌های روانی – حرکتی برای انتخاب و استفاده از مواد و ابزارهای معمول در محیط کاری برای انجام وظایف شغلی برخوردار است.

۳- مهارت لازم برای اجرای فرایندهای مرتبط با شغل خود را دارد.

شایستگی مسئولیت‌ انجام وظایف و انتخاب محدود در زمینه‌های قابل پیش‌بینی اما تغییرپذیر با نظارت محدود را داشته باشد و درصورت لزوم بتواند نظارت بر کارهای معمول دیگران را ‌بپذیرد.

جدول شماره (۵)

سطح عنوان

توصیف‌گرهای سطح (۵) چهارچوب صلاحیت حرفه ای ملی

۵ شرح سطح سطح پنج، مشخص‌کننده توانایی فرد برای انجام وظایف تخصصی و پیچیده شغلی است که نسبتاً قابل‌پیش‌بینی بوده و  قابلیت هدایت فنی گروه (تیم)‌های کوچک و انتخاب را دارد.
دانش ۱- از دانش لازم برای نظم بخشی و ایجاد فرایندهای مرتبط با شغل خود برخوردار است.

۲- از دانش لازم برای ممیزی عملکرد گروه (تیم)­های کاری برخوردار است.

مهارت ۱- از مهارت‌های شناختی و کاربردی لازم برای ارائه راه‌حل‌ها در حل مسائل نسبتاً  قابل‌پیش‌بینی در حوزه شغلی خود برخوردار باشد.

۲- از مهارت­های ارتباطی لازم برای تعامل با اعضای تیم برخوردار است.

شایستگی ۱- می‌تواند از عهده سرپرستی گروه (تیم)­های کوچک در شرایط قابل پیش­بینی برآید.

۲- می‌تواند عملکرد خود و  اعضای گروه کاری را بررسی و بهبود بخشد.

۳- نسبت به نتایج کارهای خود مسئول و پاسخگو بوده و مسئولیت مشترک نتایج فعالیت‌ها و کار اعضای گروه کاری را بپذیرد.

۳- از توانایی انتقال دانش و مهارت به اعضای گروه کاری برخوردار باشد.

۴- با رویکردی کارآمد، اعضای گروه کاری را راهنمایی کند و برای توسعه هم‌افزایی در گروه (تیم) تلاش کند.

جدول شماره (۶)

سطح عنوان

توصیف‌گرهای سطح (۶) چهارچوب صلاحیت حرفه ای ملی

۶ شرح سطح سطح شش، مشخص‌کننده توانایی فرد برای مجموعه وظایفی است که پیچیده و غیرقابل ‌پیش‌بینی هستند و انجام آن‌ها شامل سرپرستی گروه (تیم)، پذیرش مسئولیت، استقلال و انتخاب‌های وسیع است.
دانش ۱- از دانش لازم برای پیش بینی وقایع در شرایط پیچیده برخوردار است.

۲- از دانش لازم برای تشخیص اقدامات و رویه­های مناسب در حرفه خود برخوردار است.

۳- از دانش لازم برای بازطراحی فرایندهای مرتبط با حرفه خود برخوردار است.

مهارت ۱- از مهارت‌های شناختی و کاربردی برای ارائه راه‌حل‌های نوآورانه در حل مسائل غیرقابل ‌پیش‌بینی برخوردار است.

۲- مهارت طراحی محصول/ خدمت/ فرایند مرتبط با حرفه را دارا است.

۳- از مهارت‌های روانی – حرکتی به‌صورت نوآورانه برای انتخاب و استفاده از روش، مواد و ابزارها در محیط کاری برای انجام وظایف برخوردار است.

۴- از مهارت‌های گروه (تیم)­سازی، هدایت، اجرا و نظارت بر یک طرح (پروژه)/ برنامه برخوردار باشد.

شایستگی ۱- می­تواند با استقلال و انتخاب، وظایف پیچیده حرفه‌ای را در یک محیط کاری غیرقابل ‌پیش‌بینی انجام دهد.

۲- می­تواند از عهده سرپرستی و نظارت بر وظایف در زمینه های تغییرپذیر و غیرقابل ‌پیش‌بینی برآید.

جدول شماره (۷)

سطح عنوان

توصیف‌گرهای سطح (۷) چهارچوب صلاحیت حرفه ای ملی

۷ شرح سطح سطح هفت، مشخص‌کننده توانایی فرد برای انجام وظایف حرفه‌ای پیچیده، جدید و غیرقابل ‌پیش‌بینی همراه با قضاوت و مدیریت مستقل فرایندها و منابع و با استفاده از دانش تخصصی و روش‌های پژوهش در زمینه شغلی خود می­باشد.
دانش ۱- از درک نقادانه و دانش لازم برای تشریح دلایل انتخاب­ها و اقدامات در حرفه خود برخوردار است.

۲- از دانش لازم برای ارزشیابی و قضاوت نتایج فعالیت­ها و فرایندهای مرتبط با حرفه خود برخوردار است.

۳- از دانش لازم برای کاربست فکر نو (ایده)­های نوآورانه در تحولات مرتبط با حرفه خود برخوردار است.

مهارت ۱- از مهارت­های حل مسأله و تصمیم­گیری مرتبط با حرفه را برخوردار است.

۲- مهارت کسب دانش و مهارت مورد نیاز برای مواجهه با موضوعات جدید در حرفه خود را دارد.

۳- از مهارت‌های شناختی لازم برای ارزشیابی فکر نو (ایده)‌ها و مفاهیم پیچیده مرتبط با حرفه برخوردار است.

۴- از توانایی مدیریت در شرایط پیچیده و غیرقابل‌پیش‌بینی برخوردار است.

شایستگی ۱- می­تواند کارهای پیچیده، غیرقابل‌ پیش‌بینی که شامل عوامل متعدد و متعامل می‌شود را مدیریت کند.

۲- می­تواند قضاوت وسیع را در یک حوزه شغلی یا حرفه‌ای اعمال کند.

۳- می­تواند از عهده مدیریت فعالیت­ها، فرایندها و منابع در زمینه‌ای تغییرپذیر و غیرقابل‌پیش‌بینی برآید.

جدول شماره (۸)

سطح عنوان توصیف‌گرهای سطح (۸) چهارچوب صلاحیت حرفه ای ملی
۸ شرح سطح سطح هشت، مشخص‌کننده توانایی فرد برای انجام وظایف حرفه‌ای در موقعیت­های پیچیده و مبهم، همراه با نوآوری، قضاوت وسیع، مدیریت و رهبری در امور راهبردی و با استفاده از دانش تخصصی و روش های نوآورانه پژوهشی از طریق توسعه راه­حل­ها و فرایندهای مبتکرانه در حل موضوعات جدید می­باشد.
دانش ۱- از دانش لازم برای خلق و توسعه فکر نو (ایده­)های نوآورانه در ارتباط با حرفه خود برخوردار است.

۲- از دانش راهبردی لازم برای پیش­بینی و ایجاد تحولات مرتبط با حرفه خود برخوردار است.

۳- از دانش لازم برای ارائه نظریه­های جدید مرتبط با حرفه خود برخوردار باشد.

مهارت ۱- از مهارت مدیریت دانش و استفاده تلفیقی از دانش مرتبط با حرفه برخوردار است.

۲- مهارت لازم برای خلق و توسعه فکر نو (ایده­)های جدید مرتبط با حرفه را دارا است.

۳- از مهارت مدیریت و رهبری در شرایط پیچیده و مبهم برخوردار است.

شایستگی ۱- مسئولیت مدیریت و رهبری گروه (تیم)­های حرفه­ای در شرایط غیر قابل پیش­بینی را بر عهده دارد.

۲- مسئولیت مدیریت دانش و استفاده تلفیقی از دانش و مهارت درحوزه حرفه­ای را بر عهده دارد.

ماده ۶ – مسیرهای دستیابی به سطوح صلاحیت حرفه ­ای ملی به شرح جداول (۹) تا (۱۶) این ماده تعیین می­شود:

جدول شماره (۹)

مسیرهای دستیابی به سطح (۱) صلاحیت

مسیر نظام آموزش: فرد پس از اتمام دوره‌‌ ابتدایی یا پایان متوسطه اول یا طی کردن دوره آموزش حرفه‌ای کوتاه‌مدت (آموزش و تربیت فنی و حرفه­ای اولیه) و موفقیت در ارزشیابی صلاحیت سطح (۱)، در این سطح قرار می­گیرد.
مسیر بازار کار: اتمام دوره­های سوادآموزی و موفقیت در ارزشیابی صلاحیت سطح (۱).

جدول شماره (۱۰)

مسیرهای دستیابی به سطح (۲) صلاحیت

مسیر نظام آموزش: فرد پس از اتمام دوره ابتدایی یا پایان دوره متوسطه اول و با طی کردن یک دوره آموزش حرفه‌ای میان‌مدت شامل کارورزی و موفقیت در ارزشیابی صلاحیت سطح (۲)، در این سطح قرار می­گیرد.
مسیر بازار کار: فرد در سطح (۱) صلاحیت قرار دارد و پس از طی مدت زمان گذر تجربی لازم برای دستیابی به سطح (۲) بر اساس مسیر توسعه حرفه­ای و طی نمودن دوره­های آموزشی لازم ضمن کار (آموزش و تربیت فنی و حرفه­ای مستمر) و موفقیت در ارزشیابی صلاحیت سطح (۲)، در این سطح قرار می­گیرد.

جدول شماره (۱۱)

مسیرهای دستیابی به سطح (۳) صلاحیت

مسیر اول نظام آموزش: فرد با اتمام آموزش­های فنی و حرفه­ای و مهارتی دوره متوسطه دوم و موفقیت در ارزشیابی صلاحیت سطح (۳)، در این سطح قرار می­گیرد.

مسیر دوم از نظام آموزش: فرد با اتمام دوره نظری متوسطه دوم و با طی کردن یک دوره آموزش حرفه­ای کوتاه‌مدت (آموزش و تربیت فنی و حرفه­ای اولیه)، و موفقیت در ارزشیابی صلاحیت سطح (۳)، در این سطح قرار می­گیرد.

مسیر بازار کار: فرد در سطح (۲) صلاحیت قرار دارد و با طی کردن مدت زمان گذر تجربی لازم برای دستیابی به سطح (۳) بر اساس مسیر توسعه حرفه­ای و طی نمودن دوره­های آموزشی لازم ضمن کار (آموزش و تربیت فنی و حرفه­ای مستمر) و موفقیت در ارزشیابی صلاحیت سطح (۳)، در این سطح قرار می­گیرد.

جدول شماره (۱۲)

مسیرهای دستیابی به سطح (۴) صلاحیت

مسیر اول نظام آموزش: فرد با دارا بودن حداقل مدرک دوره آموزش­های فنی و حرفه­ای و مهارتی دوره دوم متوسطه و با موفقیت در ارزشیابی صلاحیت سطح (۴)، در این سطح قرار می­گیرد.

مسیر دوم نظام آموزش: فرد با دارا بودن حداقل مدرک دوره دوم متوسطه نظری و طی نمودن یک دوره آموزش حرفه­ای میان‌مدت شامل کارورزی (آموزش و تربیت فنی و حرفه­ای اولیه) و موفقیت در ارزشیابی صلاحیت سطح (۴)، در این سطح قرار می­گیرد.

مسیر  بازار کار: فرد با دارا بودن حداقل مدرک متوسطه اول در سطح (۳) صلاحیت قرار دارد و پس از طی مدت زمان گذر تجربی لازم برای دستیابی به سطح (۴) بر اساس مسیر توسعه حرفه­ای و طی کردن دوره­های آموزشی لازم ضمن کار (آموزش و تربیت فنی و حرفه­ای مستمر) و موفقیت در ارزشیابی صلاحیت سطح (۴)، در این سطح قرار می­گیرد.

جدول شماره (۱۳)

مسیرهای دستیابی به سطح (۵) صلاحیت

مسیر اول نظام آموزش: فرد با دارا بودن حداقل مدرک کاردانی نظری و موفقیت در ارزشیابی صلاحیت سطح (۵)، در این سطح قرار می­گیرد.

مسیر دوم نظام آموزش: فرد با دارا بودن حداقل مدرک کاردانی مهارتی و طی کردن یک دوره آموزش حرفه­ای کوتاه‌مدت (آموزش و تربیت حرفه­ای اولیه) و موفقیت در ارزشیابی صلاحیت سطح (۵)، در این سطح قرار می­گیرد.

مسیر بازار کار: فرد با دارا بودن حداقل مدرک دوره دوم متوسطه (دیپلم) در سطح (۴) صلاحیت قرار دارد و پس از طی مدت زمان گذر تجربی لازم برای دستیابی به سطح (۵) بر اساس مسیر توسعه حرفه­ای و طی نمودن دوره­های آموزشی لازم ضمن کار (آموزش و تربیت حرفه­ای مستمر) و موفقیت در ارزشیابی صلاحیت سطح (۵)، در این سطح قرار می­گیرد.

 جدول شماره (۱۴)

مسیرهای دستیابی به سطح (۶) صلاحیت

مسیر اول نظام آموزش: فرد با دارا بودن حداقل مدرک کارشناسی مهارتی و موفقیت در ارزشیابی صلاحیت سطح (۶) در این سطح قرار می‌گیرد.

مسیر دوم نظام آموزش: فرد با دارا بودن مدرک کارشناسی نظری و طی نمودن یک دوره آموزش حرفه­ای میان‌مدت شامل کارورزی (آموزش و تربیت حرفه­ای اولیه) و موفقیت در ارزشیابی صلاحیت سطح (۶)، در این سطح قرار می­گیرد.

مسیر بازار کار: فرد با دارا بودن حداقل مدرک کاردانی در سطح (۵) صلاحیت قرار دارد و با طی نمودن مدت زمان گذر تجربی لازم برای دستیابی به سطح (۶) بر اساس مسیر توسعه حرفه­ای و طی نمودن دوره‌­های آموزشی لازم ضمن کار (آموزش و تربیت حرفه­ای مستمر) و موفقیت در ارزشیابی صلاحیت سطح (۶)، در این سطح قرار می­گیرد.

جدول شماره (۱۵)

مسیرهای دستیابی به سطح (۷) صلاحیت

 مسیر بازار کار: فرد در سطح (۶) صلاحیت قرار دارد و با طی کردن مدت زمان گذر تجربی لازم برای دستیابی به سطح (۷) بر اساس مسیر توسعه حرفه ­ای و طی نمودن دوره­های آموزشی لازم ضمن کار (آموزش و تربیت حرفه ­ای مستمر) و موفقیت در ارزشیابی صلاحیت سطح (۷)، در این سطح قرار می­گیرد.

جدول شماره (۱۶)

مسیرهای دستیابی به سطح (۸) صلاحیت

مسیر بازار کار: فرد در سطح (۷) صلاحیت قرار دارد و پس از طی مدت زمان گذر تجربی لازم برای دستیابی به سطح (۸) بر اساس مسیر توسعه حرفه­ای و طی نمودن دوره­های آموزشی لازم ضمن کار (آموزش و تربیت حرفه­ای مستمر) و موفقیت در ارزشیابی صلاحیت سطح (۸)، در این سطح قرار می­گیرد.

ماده ۷- دستگاه‌های موضوع مواد (۵) و (۶) قانون و ماده (۸) آیین‌نامه اجرایی مکلفند با همکاری نظام-های حرفه‌ای، انجمن‌های علمی- حرفه‌ای، اتحادیه‌ها و صنوف حرفه‌ای و شغلی، مصادیق، الزامات و پیش نیازهای ورود به سطوح صلاحیت حرفه‌ای را در قالب تدوین استاندارهای ارزشیابی و شایستگی حرفه‌ها، از جمله مدت زمان گذر تجربی از یک سطح به سطح دیگر و تحرکات افقی در سطوح و مدت اعتبار گواهینامه‌های صلاحیت حرفه‌ای و میزان دوره‌های آموزشی حرفه‌ای، برای تصویب به شورای‌عالی پیشنهاد نمایند.

ماده ۸- صلاحیت‌های احراز شده براساس استانداردهای حرفه و ارزشیابی، مبنای گذر از یک سطح به سطح بالاتر است.

ماده ۹- احراز صلاحیت افراد در سطوح (۷) و (۸) جداول موضوع مواد (۵) و (۶) این تصویب‌نامه، توسط کارگروه تخصصی نظارت و سنجش موضوع ماده (۹) آیین‌نامه اجرایی انجام می‌شود.

معاون اول رئیس‌جمهور- محمد مخبر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

شناسنامه قانون در تلگرام