کتاب استخدامی
وزارت علوم، تحقیقات و فنآوری

2 و نیم درصد به ازای هر سال مازاد بر 30 سال قابل تسری به بازنشستگان هیئت علمی نیست

حکم ماده (104) قانون مدیریت خدمات کشوری، برای در نظر گرفتن دو و نیم درصد (5؍2%) به ازای هر سال خدمت مازاد بر سی سال در رقم تعیین شده حقوق بازنشستگی در خصوص اعضای هیأت علمی بازنشسته دانشگاه تهران قابل تسری نیست (دادنامه شماره 567 مورخ 21/3/1398 هیئت عمومی دیوان عدالت اداری)

شماره دادنامه: 567

تاریخ دادنامه: 21؍3؍1398 

شماره پرونده: 98؍908

مرجع رسیدگی: هیأت عمومی دیوان عدالت اداری

اعلام کننده تعارض: آقای مهدی دربین (مدیرکل هیأت عمومی و هیأتهای تخصصی دیوان عدالت اداری)

موضوع: اعلام تعارض در آراء صادر شده از شعب دیوان عدالت اداری 

گردش کار: برابر ماده 104 قانون مدیریت خدمات کشوری، در هنگام تعیین حقوق بازنشستگی به کارمندانی که بیش از سی سال خدمت دارند به ازای هر سال خدمت مازاد بر سی سال، دو و نیم درصد (5؍2%) رقم تعیین شده حقوق بازنشستگی علاوه بر حقوق تعیین شده محاسبه و پرداخت می گردد. بر این اساس در پی اعتراض تعدادی از اعضای هیأت علمی بازنشسته دانشگاه تهران و تقدیم دادخواست به شعب دیوان عدالت اداری مبنی بر اعمال ماده 104 قانون مذکور، شعب دیوان عدالت اداری آراء معارضی صادر کرده اند.

گردش کار پرونده ها و مشروح آراء به قرار زیر است:

الف: شعبه 2 بدوی دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره 9109980900053536 با موضوع دادخواست آقای حسین آقائی نیا به طرفیت سازمان بازنشستگی کشوری- دانشگاه تهران و به خواسته افزایش حقوق بازنشستگی با لحاظ سنوات خدمتی به موجب دادنامه شماره 9309970900201226 -29؍9؍1393 به شرح زیر رأی صادر کرده است:

در خصوص شکایت مطروحه به شرح فوق الذکر با توجه به مدارک ابرازی و لایحه دفاعیه طرف شکایت با عنایت به حکم بازنشستگی شماره 340009104- 17؍7؍1389 مدت خدمت شاکی 46 سال و 11 ماه و 14 روز بوده است و مطابـق مـاده 117 قانون مدیریت خدمات کشوری اعضاء هیأت علمی دانشگاهی در زمان اشتغال تابع آیین نامه استخدامی اعضاء هیأت علمی و خارج از شمول قانون اخیرالذکر می باشند اما در زمان بازنشستگی و از حیث مقررات بازنشستگی به جهت رعایت مواد 109 و 110 قانون مدیریت خدمات کشوری اعضاء هیأت علمی به دلیل عدم وجود نص خاص در آیین نامه استخدامی اعضاء هیأت علمی در موارد عام در قانون مذکور مشمول حکم مقرر در ماده 104 قانون مدیریت خدمات کشوری می باشند یعنی در هنگام بازنشستگی و تعیین حقوق مربوطه به کارمندانی که بیش از 30 سال خدمت دارند به ازای هر سال خدمت مازاد بر سی سال 5؍2 درصد رقم تعیین شده حقوق بازنشستگی علاوه بر حقوق تعیین شده محاسبه و پرداخت خواهد گردید. علیهذا شعبه مستنداً به مواد 10 و 65 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری و احراز خدمت مازاد بر سی سال شاکی به مدت 46 سال (بدون احتساب ماه‌های خدمت کمتر از یک سال) حکم به ورود شکایت به شرح خواسته مطروحه صادر و اعلام می نماید. رأی صادره ظرف بیست روز از تـاریخ ابلاغ قـابل اعتـراض در شعب تجـدیدنظر دیوان عدالت اداری می باشد.

رأی مذکور به علت عدم تجدیدنظر خواهی قطعیت یافت.

ب: شعبه 3 بدوی دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره 9109980900046142 با موضوع دادخواست آقای حسن احمدی به طرفیت سازمان بازنشستگی کشوری- دانشگاه تهران و به خواسته افزایش حقوق بازنشستگی به موجب دادنامه شماره 9109970900303605-24؍11؍1391 به شرح زیر رأی صادر کرده است:

با توجه به اوراق و محتویات پرونده و مضمون لوایح دفاعیه مشتکی عنهما با توجه به اطلاق ماده 109 و 110 قانون مدیریت خدمات کشوری در خصوص شمول قانون مذکور در مورد کلیه بازنشستگان وظیفه بگیران یا مستمری بگیران صندوق بازنشستگی کشوری که بین تخصیص حکم ماده 117 قانون مذکور می باشد و با عنایت به حکم ماده 14 قانون موصوف دایر بر لزوم افزایش حقوق بازنشستگان به میزان 5؍2 درصد به ازای هر سال حکم به الزام سازمان بازنشستگی به اجرای حکم ماده 104 از زمان استحقاق صادر و اعلام می گردد. در خصوص شکایت بـه طرفیت دانشگاه تهران بـه جهت عـدم تـوجه شکایت بـه آن دانشگاه بـه استناد بند ب مـاده 20 آیین دادرسی دیوان عـدالت اداری بـا لحاظ مـاده 48 قانون دیوان عـدالت اداری قرار رد شکایت صادر و اعلام می گردد. این رأی بر طبق ماده 7 قانون دیوان عدالت اداری مصوب سال 1385 قطعی است.

رأی مذکور به لحاظ عدم تجدیدنظر خواهی قطعیت یافت.

ج: شعبه 4 بدوی دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره 9109980900031265 با موضوع دادخواست آقای ایرج ملک پور به طرفیت سازمان بازنشستگی کشوری- دانشگاه تهران و به خواسته افزایش حقوق بازنشستگی به موجب دادنامه شماره 9109970900403198-26؍12؍1391 به شرح زیر رأی صادر کرده است:

در خصوص دادخواست شاکی دائر بر صدور حکم بر الزام طرفهای شکایت به افزایش حقوق بازنشستگی در قبال هر سال مازاد بر 30 سال خدمت به میزان 5؍2 درصد با توضیح اینکه عضو هیأت علمی مؤسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران بوده و در سال 1355 استخدام و در تاریخ 15؍6؍1389 با 36 سال سابقه خدمت بازنشسته گردیده و حقوق بازنشستگی وی با اعمال مفاد ماده 104 قانون مدیریت خدمات کشوری مصوب 1386 و افزایش 5؍2 درصدی به ازای هر سال خدمت مازاد بر 30 سال برقرار گردیده اما بعد از مدتی از پرداخت 5؍2 درصد خودداری و حقوق وی را کاهش دادند با توجه به محتویات پرونده و مفاد لایحه دفاعیه دانشگاه تهران به شماره فوق الذکر مبنی بر اینکه حقوق بازنشستگی نامبرده با احتساب 5؍2 درصد به ازای هر سال مازاد بر سی سال محاسبه گردید اما سازمان بازنشستگی کشوری به دلیل عدم شمول قانون مدیریت خدمات کشوری بر اعضای هیأت علمی به استناد ماده 117 قانون مذکور از تأیید آن امتناع و به ناچار مبادرت به اصلاح احکام صادره و کاهش حقوق وی نمودند و با التفات به مفاد لایحه دفاعیه سازمان بازنشستگی کشوری به شماره مزبور دائر بر اینکه اعضای هیأت علمی از حیث بازنشستگی و وظیفه مشمول مقررات بازنشستگی و وظیفه فصل هشتم قانون استخدام کشوری و اصلاحات بعدی آن بوده و به موجب ماده 117 قانون مدیریت خدمات کشوری از شمول این قانون خارج هستند و افزایش 5؍2 درصد فاقد مبنای قانونی بوده است علیهذا نظر بر اینکه اعضای هیأت علمی برابر قوانین قبلی از جمله ماده 3 قانون اصلاح مقررات بازنشستگی و وظیفه قانون استخدام کشوری مصوب 13؍12؍1368 و تبصره 4 ماده 2 قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت مصوب 1370 در قبال سنوات خدمت مازاد بر سی سال از افزایش خاصی بهره مند بوده اند و در ماده 34 آیین نامه استخدامی اعضای هیأت علمی دانشگاهها پیش بینی گردیده: در مواردی که آیین نامه ساکت باشد تابع قوانین و مقررات عمومی استخدام کشوری هستند و با تصویب قانون مدیریت خدمات کشوری قوانین عمومی قبلی فسخ و قانون مذکور جایگزین قوانین شده است و ماده 104 قانون در مانحن فیه حاکمیت می یابد و ماده 110 قانون مدیریت خدمات کشوری بازنشستگان اعضای هیأت علمی و قضات را مشمول این قانون تلقی نموده و جمع قوانین استنادی دلالت بر اختصاص ماده 117 قانون در خروج اعضای هیأت علمی از شمول آن منحصردر اعضای هیأت علمی شاغل خواهد داشت و بازنشستگان مشمول آن باقی خواهند بود از طرفی ماده 99 آیین نامه جدید استخدامی اعضای هیأت علمی دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالی پژوهشی و فناوری اصلاحی 1390 افزایش حقوق بازنشستگی به ازای هر سال خدمت مازاد بر 30 سال به میزان 5؍2 درصد تصویب و تجویز نموده است بنا به مراتب یاد شده شکایت وارد تشخیص و به استناد مواد مذکور و مواد 7 و 14 قانون دیوان عدالت اداری مصوب1385 حکم بـر الزام طرفهای شکایت بـه افزایش مجدد حقوق بازنشستگی شاکی بـه میزان 5؍2 درصد در قبال هر سال مازاد بر سی سال خدمت صادر و اعلام می گردد. رأی صادره قطعی است.

رأی مذکور به علت عدم تجدیدنظر خواهی قطعیت یافت.

د: شعبه 2 بدوی دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره 9209980900038840 با موضوع دادخواست آقای علیرضا طلایی به طرفیت سازمان بازنشستگی کشوری- دانشگاه تهران و به خواسته الزام به افزایش حقوق بازنشستگی به لحاظ سنوات خدمتی مازاد بر 30 سال به میزان 5؍2 درصد برای هر سال و پرداخت معوقه به موجب دادنامه شماره 9409970900200415 -14؍5؍1394 به شرح زیر رأی صادر کرده است:

در خصوص شکایت شاکی به طرفیت مشتکی عنه و به خواسته فوق الذکر با التفات به جمیع اوراق پرونده و مفاد دادخواست و دلایل و مدارک پیوست آن و نظر به پاسخ و دفاع طرف اول شکایت و نظر به ماده 117 قانون مدیریت خدمات کشوری که اعضای هیأت علمی دانشگاه ها را از شمول قانون مذکور خارج دانسته است و رأی وحدت رویه شماره 587-22؍12؍1390 هیأت دیوان عدالت اداری نیز مؤید همین مطالب می باشد. بنابراین خواسته شاکی مبنی بر افزایش حقوق بازنشستگی مازاد بر 30 سال خدمت برای هر سال به میزان 5؍2 درصد که مستنداً به ماده 104 قانون مدیریت خدمات کشوری تقاضا نموده است با کیفیات موصوف وارد تشخیص نگردید حکم به رد آن صادر و اعلام می شود. رأی صادره وفق ماده 65 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری ظرف بیست روز از تاریخ ابلاغ قابل اعتراض در شعب تجدیدنظر دیوان عدالت اداری می باشد.

در اثر تجدیدنظر خواهی از رأی مذکور شعبه 10 تجدیدنظر دیوان عدالت اداری به موجب دادنامه شماره 9409970956002768-16؍12؍1394 با استدلال زیر رأی مذکور را نقض می کند:

تجدیدنظرخواهی وارد به نظر می رسد زیرا اولاً: ملاحظه احکام مندرج در مواد 109 به بعد قانون مدیریت خدمات کشوری مبیین تخصیص امتیازاتی برای قضات و هیأت علمی بازنشسته می باشدکه مفید این استنباط است که استثناء مندرج در ماده 117 قانون مزبور ناظر به حقوق و مزایای زمان اشتغال اعضای هیأت علمی و قضات است و آنان پس از بازنشستگی مشمول مقررات قانون مدیریت می باشد و از آنجایی که خواسته تجدیدنظرخواه در مرحله بدوی مطالبه مزایایی که مربوط به زمان بازنشستگی است بنابراین مشمول احکام موصوف می باشد ثانیاً: گرچه حسب ماده 117 قانون مدیریت خدمات کشوری اعضای هیأت علمی دانشگاه ها از شمول مقررات این قانون خارج و مشمول آیین نامه استخدامی خاص خود شده اند نظر به اینکه در مورد سنوات خدمت بیش از سی سال در آیین نامه مذکور هیچگونه مقرراتی وضع نشده است و بر اساس ماده 34 آیین نامه استخدامی اعضای هیأت علمی در مورد سکوت در باب بازنشستگی باید از مقررات عام استخدامی جهت تعیین تکلیف استفاده نمود بنابراین چون قانون مدیریت خدمات کشوری قانون عام استخدامی بوده و بر مبنای ماده 104 قانون مذکور در هنگام تعیین حقوق بازنشستگی به کارکنانی که بیش از 30 سال خدمت دارند به ازاء هر سال خدمت مازاد بر 30 سال باید دو و نیم درصد رقم تعیین شده حقوق بازنشستگی علاوه بر حقوق تعیین شده محاسبه و پرداخت شود بنابراین ضمن نقض دادنامه تجدیدنظر خواسته حکم به ورود شکایت و الزام طرفهای شکایت به افزایش حقوق بازنشستگی شاکی با لحاظ سنوات خدمتی مازاد بر سی سال به میزان 5؍2 درصد بر مبنای ماده 104 قانون مدیریت خدمات کشوری و پرداخت حقوق معوقه از تاریخ بازنشستگی تا زمان اجرای حکم صادر و اعلام می گردد. رأی صادره قطعی است.

هـ: شعبه 21 بدوی دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره 9009980900089395 با موضوع دادخواست آقای جواد فرهودی به طرفیت سازمان بازنشستگی کشوری و به خواسته اعتراض به کاهش حقوق بازنشستگی و درخواست الزام خوانده به اجرا و اعمال حکم ماده 104 قانون مدیریت خدمات کشوری و پرداخت مطالبات و حقوق معوقه به موجب دادنامه شماره 9109970902100614-8؍3؍1391به شرح زیر رأی صادر کرده است:

نظر به اینکه حسب بند ( ج) ماده 2 قانون استخدام کشوری، اعضای هیأت علمی از نظر استخدامی تابع مقررات خاص خود می باشند و در ماده 34 آیین نامه استخدامی هیأت علمی دانشگاه ها و مؤسسات آموزش عالی و پژوهشی اعضاء هیأت علمی جز در مواردی که در این آیین نامه تصریح شده از لحاظ مقررات بازنشستگی و حقوق و مزایای آن تابع قوانین بازنشستگی مستخدمین رسمی کشوری می باشند و با در نظرگرفتن اینکه در آیین نامه فوق الاشعار پیش بینی مقرراتی در باب سنوات خدمت بیش از سی سال و نحوه محاسبه سنوات بیش از سی سال نشده است لذا در اجرای آیین نامه فوق الذکر اعضاء هیأت علمی می توانند از مقررات مستخدمین رسمی کشوری در باب حقوق بازنشستگی بیش از سی سال استفاده نمایند و با امعان نظر به اینکه قانون استخدام کشوری با تصویب قانون مدیریت خدمات کشوری فسخ شده است و توجهاً به اینکه در ماده 104 قانون اخیر الذکر پیش بینی نحوه محاسبه حقوق بازنشستگی در سنوات بیش از سی سال شده است و بر اساس آن در هنگام تعیین حقوق بازنشستگی به کارمندانی که بیش از سی سال خدمت دارند به ازای هر سال خدمت مازاد بر سی سال دو ونیم درصد رقم تعیین شده حقوق بازنشستگی علاوه بر حقوق تعیین شده محاسبه و پرداخت شود امور نظامهای جبران خدمت معاونت توسعه مدیریت و سرمایه انسانی رئیس جمهور نیز طی نامه شماره 137729؍322-1؍1؍1389 خطاب به مدیرکل امور فنی سازمان بازنشستگی کشوری اعلام کرده اعمال ماده 104 قانون مدیریت خدمات کشوری در مورد اعضای هیأت علمی که بیش از سی سال خدمت نموده اند در محاسبه بازنشستگی بلا اشکال و منطبق با مقررات قانونی بوده و قانوناً نیز سازمان بازنشستگی کشوری مکلف به تبعیت از نظر معاونت فوق الذکر می باشد علیهذا حکم به ورود شکایت و الزام سازمان بازنشستگی کشوری به اجراء و اعمال ماده 104 قانون مدیریت خدمات کشوری و پرداخت مطالبات و حقوق معوقه شاکی صادر و اعلام می گردد. رأی صادره در اجرای ماده 7 قانون دیوان عدالت اداری مصوب 1385 قطعی و لازم الاجرا است.

رأی مذکور به لحاظ عدم تجدیدنظر خواهی قطعیت یافت.

و: شعبه 3 بدوی دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره 9209980900030804 با موضوع دادخواست آقای عبدالرسول فروزانی به طرفیت دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، سازمان بازنشستگی کشوری به خواسته اعمال و محاسبه 5؍2 درصد به ازاء هر سال خدمت مازاد بر 30 سال از سوی بازنشستگی و دانشگاه علوم پزشکی بوشهر به موجب دادنامه شماره 9309970900300326-13؍2؍1393 به شرح زیر رأی صادر کرده است:

از توجه به جمعی اوراق پرونده و دفاعیات مشتکی عنهما نظر به اینکه مطابق سیاق موادی از قانون مدیریت خدمات کشوری که مربوط به دوره بازنشستگی است از جمله مواد 109 به بعد استثناء موضوع ماده 117 قانون یاد شده ناظر به زمان اشتغال اعضاء هیأت علمی بوده و با توجه به درج عنوان اعضاء هیأت علمی در موادی از قانون که مراجع [راجع] به بازنشستگی است این مقررات از جمله حکم موضوع 104 شامل حال شاکی می گردد در نتیجه حکم به ورود شکایت شـاکی و الزام خـواندگان بـه اقدام در مورد حکم ماده قانونی موصوف در حق شاکی صادر و اعلام می گردد. این رأی ظرف بیست روز پس از ابـلاغ قابل تجدیدنظرخواهی در شعب تجدیدنظر دیوان عدالت اداری می باشد.

در اثر تجدیدنظر خواهی از رأی مذکور شعبه 10 تجدیدنظر دیوان عدالت اداری به موجب دادنامه شماره 9309970956000639-16؍10؍1393 با استدلال زیر رأی مذکور را نقض می کند:

نظر به اوراق پرونده و ماده 117 قانون مدیریت خدمات کشوری که اعضای هیأت علمی دانشگاه ها را از شمول قانون مذکور خارج نموده استدلال شعبه بدوی صادر کننده رأی مبنی به این که خروج اعضای هیأت علمی از قانون مذکور ناظر به زمان اشتغال بوده و نه زمان بازنشستگی موجه نمی باشد چرا که اساس مقرره ماده 103 قانون مذکور در مورد اعمال محاسبه دو و نیم درصد به ازای هر سال مازاد بر سی سال ناظر به زمان بازنشستگی است بنابراین استدلال مذکور مخدوش می باشد با توجه به ماده 117 قانون مدیریت خدمات کشوری و مفاد ماده 3 قانون اصلاح مقررات بازنشستگی و وظیفه قانون استخدام کشوری مصوب 13؍12؍1368 و مفاد رأی شماره 587-22؍12؍1390 هیأت عمومی دیوان عدالت اداری تجدیدنظر خواهی از دادنامه تجدیدنظر خواسته دارد و ضمن نقض آن حکم به رد شکایت شاکی صادر و اعلام می دارد. رأی صادره قطعی است.

ز: شعبه 44 بدوی دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره 9309980900400801 با موضوع دادخواست آقای ایرج ملک محمدی به طرفیت سازمان بازنشستگی کشوری و به خواسته الزام طرف شکایت به افزایش حقوق بازنشستگی با لحاظ سنوات خدمتی مازاد بر 30 سال به میزان 5؍2 درصد برای هر سال بر مبنای ماده 104 قانون مدیریت خدمات کشوری به موجب دادنامه شماره 9509970900400018-7؍1؍1395 به شرح زیر رأی صادر کرده است:

با بررسی مندرجات اوراق پرونده و مراتب مذکور در گردش کار و ملاحظه مستندات طرفین شکایت و با احراز اینکه شاکی عضو هیأتعلمی دانشگاهتهران بوده است با قبول مفاد لایحۀدفاعیه و مستندات قانونی مذکور در آن و استدلال به عمل آمده، نظر به اینکهبه استناد مادۀ 117 قانون مدیریت خدمات کشوری اعضاء هیأت علمی از شمول قانون مدیریت خدمات کشوری خارج بوده و در نتیجه مادۀ 104 قانون مذکور نیز شامل آنان نمی شود و دادنامۀ شمارۀ 587-22؍2؍1390 هیأت عمومی دیوان عدالت اداری نیز صراحتاً اعضای هیأت علمی را از شمول قانون مدیریتخدمات کشوری مستثنی کرده است و به لحاظ اینکه قانون اصلاح مقررات بازنشستگی و وظیفه مصوب 13؍12؍1368 در خصوصاعضای هیأت علمی مورد عمل می باشد و حقوق بازنشستگی آنان بر اساس امتیاز ردیف آخرین مرتبه علمی و بر اساس 30 سال سنوات خدمت محاسبه و پرداخت می گردد و شاکی نیز با مرتبه علمی «استاد» بازنشسته شده است و بر همین مبنا حقوق بازنشستگی وی پرداخت می شود الزام قانونی بر اجابت خواسته و اعمال مادۀ 104 قانون مدیریت خدمات کشوری در مورد نامبرده وجود ندارد علیهذا شکایت غیر وارد تشخیص و حکم به رد آن صادر و اعلام می شود. رأی صادره ظرف 20 روز از تاریخ ابلاغ قابل تجدیدنظرخواهی در شعب تجدیدنظر دیوان عدالت اداری می باشد.

رأی مذکور به موجب رأی شماره 9609970956002558-27؍8؍1396 شعبه 27 تجدیدنظر دیوان عدالت اداری تأیید شده است.

ح- شعبه 4 بدوی دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره 9009980900032570 با موضوع دادخواست خانم نسرین فریدونی به وکالت از آقای سعید واعظ به طرفیت وزارت علوم، تحقیقات و فناوری (دانشگاه شهیـد بهشتی تهران)ـ سازمـان بازنشستگی کشوری و بـه خـواسته افزایش حقـوق نسبت به مدت مازاد بر 30 سال خدمت به موجب دادنامه شماره 9009970900403454-8؍11؍1390 به شرح زیر رأی صادر کرده است:

در خصوص دادخواست شاکی دایر بر صدور حکم بر الزام طرفهای شکایت به افزایش حقوق و مزایای قانونی موضوع مواد 104 و 106 قانون مدیریت خدمات کشوری مصوب 1386 به میزان 5؍2 درصد مربوط به 6 سال و 5 ماه خدمت مازاد بر 30 سال خدمت با این توضیح که موکل در تاریخ 1؍12؍1389 با مدت 36 سال و 5 ماه خدمت و با سمت استاد تمامی از دانشگاه شهید بهشتی تهران بازنشسته شده است با توجه به مندرجات اوراق پرونده و مفاد لوایح دفاعیه طرفهای شکایت به شماره های مذکور نظر به اینکه طبق صراحت ماده 117 قانون مدیریت خدمات کشوری اعضاء هیأت علمی دانشگاه ها و … از شمول قانون مزبور مستثنی شده اند و موکل شاکی نیز عضو هیأت علمی دانشگاه بوده است علیهذا الزام قانونی بر اجابت خواسته وجود ندارد شکایت غیر وارد تشخیص و به استناد مواد 7 و 48 قانون دیوان عدالت اداری مصوب 1385 حکم به رد دادخواست صادر و اعلام می شود. رأی صادره قطعی است.

هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ 21؍3؍1398 با حضور معاونین دیوان عدالت اداری و رؤسا و مستشاران و دادرسان شعب دیوان تشکیل شد و پس از بحث و بررسی با اکثریت آراء به شرح زیر به صدور رأی مبادرت کرده است.

رأی هیأت عمومی

الف: تعارض در آراء محرز است.

ب: با توجه به اینکه اولاً: به موجب ماده 117 قانون مدیریت خدمات کشوری، اعضاء هیأت علمی از شمول مقررات قانون مذکور خارج هستند لذا به جز مواردی که به طور خاص حکمی را برای اعضاء هیأت علمی مقرر کرده سایر مقررات آن در مورد اعضاء هیأت علمی قابل اعمال نیست. توضیحاً اینکه بازنشستگی اعضاء هیأت علمی دانشگاه ها کماکان مشمول ماده 6 قانون اصلاح پاره ای از مقررات مربوط به حقوق بازنشستگی، بانوان شاغل، خانواده ها و سایر کارکنان مصوب 13؍2؍1379 می باشد که مقرر کرده: «محدودیت حداکثر پرداخت در حقوق بازنشستگی و وظیفه حذف می گردند و در هر حالت معدل تمامی حقوق و مزایای دریافتی که ملاک کسور بازنشستگی است در دو سال آخر خدمت با اعمال آخرین ضریب حقوق سال بازنشستگی مبنای تعیین حقوق بازنشستگی یا وظیفه خواهد بود.» در حالی که حقوق بازنشستگان مشمول قانون مدیریت خدمات کشوری ماده 104 قانون مذکور بر آنها اعمال می شود. ضمناً مشمول دریافت حداکثر حقوق موضوع ماده 76 این قانون نیز می باشد. ثانیاً: افزایش 5؍2 درصد به حقوق بازنشستگی کارمندانی که بیش از سی سال خدمت دارند موضوع ماده 104 قانون مدیریت خدمات کشوری، یک حکم خاص در خصوص مشمولین قانون مدیریت خـدمات کشوری است کـه بـا رعـایت ماده 103 بازنشسته شده اند و تعمیم آن به سایر کارکنان خارج از شمول قانون مدیریت خدمات کشوری مستلزم صراحت قانون است و به غیر از قانونگذار، هیچ مرجع دیگری از جمله هیـأت امنای دانشگاه هـا صلاحیت وضع مقرره ای را ندارد که بدون تأمین اعتبار، بار مالی بر صندوق های بازنشستگی تحمیل کند و بند 3 ماده 26 و بند ت ماده 224 قانون برنامه پنجساله پنجم توسعه جمهوری اسلامی ایران مصوب سال 1389 و مواد متناظر آن در قانون برنامه پنجساله ششم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران و سایر قوانین مربوطه بر این امر تأکید دارند. ثالثاً: حکم مقرر در مواد 109 و 110 قانون مدیریت خدمات کشوری متفاوت از حکم مقرر در ماده 104 قانون مذکور است. توضیحاً اینکه قانونگذار در ماده 109 در یک حکم خاص برای آن دسته از بازنشستگانی که تا سال 1385 بازنشسته یا از کار افتاده و یا فوت کرده اند افزایشی را در حقوق بازنشستگی آنها در صورتی که حقوقشان کمتر از حاصل ضرب ضریب ریالی دریافتی آنها که با توجه به شاخص هزینه زندگی در لایحه بودجه سالیانه پیش بینی شده می باشد، مقرر داشته است و این امر به افرادی که پس از سال 1385 بازنشسته شده اند و مشمول ماده 104 قانون هستند ارتباطی ندارد و نحوه محاسبه آن نیز کاملاً متفاوت با روش محاسبه در ماده 104 قانون مذکور است. ماده 110 قانون مذکور نیز که مربوط به بازنشستگان، موظفین یا مستمری بگیران اعضاء هیأت علمی و قضات بازنشسته، از کارافتاده و فوت شده در زمان تصویب قانون مدیریت خدمات کشوری می باشد، در صدد انطباق حقوق این افراد با ماده 109 قانون یاد شده و افزایش آن در صورتی که مبلغ آن کمتر از حاصل ضرب ضریب ریالی موضوع ماده 109 بوده است، می باشد و اساساً ارتباطی به تعیین حقـوق بازنشستگان بعـد از لازم الاجـرا شـدن قانـون مـدیریت خـدمـات کشوری نـدارد. بنا بـه مـراتب آراء صادر شده مبنی بر رد شکایت شاکیان به شماره 9009970900403454-8؍11؍1390 شعبه 4، 9309970956000639-16؍10؍1393 شعبه 10 تجدیدنظر، 9509970900400018-7؍1؍1395 شعبه 44 بدوی که به شرح دادنامه شماره 9609970956002558-27؍8؍1396 شعبه 27 تجدیدنظر مورد تأیید قرار گرفته است صحیح و موافق مقررات تشخیص شد. این رأی به استناد بند 2 ماده 12 و ماده 88 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب سال 1392 برای شعب دیوان عدالت اداری و سایر مراجع اداری مربوط در موارد مشابه لازم الاتباع است.

مرتضی علی اشراقی- معاون قضایی دیوان عدالت اداری

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

شناسنامه قانون در تلگرام