آیین نامه قیمت گذاری سهام متعلق به دولت و شرکتهای دولتی، تخفیفها و چگونگی پرداخت قیمت توسط خریداران
آیین نامه اجرایی قیمت گذاری سهام متعلق به دولت و شرکتهای دولتی، تخفیفها و چگونگی پرداخت قیمت توسط خریداران (تصویبنامه شماره20781/ت34197ک مورخ 16/2/1387 هیأت وزیران)
وزارت امور اقتصادی و دارایی – بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران
وزیران عضو کمیسیون اقتصاد در جلسه مورخ 2/2/1387 بنا به پیشنهاد شماره 51010/5712/61 مورخ 21/11/1385 وزارت امور اقتصادی و دارایی و به استناد بند «و» ماده (14) تنفیذی قانون برنامه سوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران موضوع ماده (9) قانون برنامه چهارم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران -مصوب 1383 – و با رعایت تصویبنامه شماره 164082/ت373هـ مورخ 10/10/1386 آییننامه اجرائی « قیمتگذاری سهام متعلق به دولت و شرکتهای دولتی، تخفیفها و چگونگی پرداخت قیمت توسط خریداران» را به شرح زیر تصویب نمودند:
آییننامه اجرایی قیمتگذاری سهام متعلق به دولت و شرکتهای دولتی، تخفیفها و چگونگی پرداخت قیمت توسط خریداران
ماده1- در این آییننامه، اصطلاحات زیر در معانی مشروح مربوط به کار میروند:
1- سهام قابل واگذاری: سهام متعلق به دولت و شرکتهای دولتی که با تصویب هیئت وزیران مشمول واگذاری میشوند.
2- سهام با عرضه تدریجی: سهامی که به دفعات و به تدریج و نه به طور یکجا و بلوکی از طریق بورس اوراق بهادار عرضه میشوند.
3- سهام با عرضه یکجا و بلوکی: سهامی که تماماً به طور یکجا یا بعضاً به دفعات و در اندازههایی که بیش از پنج درصد کل سهام شرکت باشد، از طریق بورس اوراق بهادار عرضه میشوند.
4- سهام با عرضه از طریق مزایده یا مذاکره: سهامی که تماماً به طور یکجا و یا بعضاً به دفعات و به صورت بلوکی از طریق مزایده یا مذاکره و خارج از بورس اوراق بهادار برای فروش عرضه میشوند.
5- سهام دارای بازار فعال: سهامی که در بورس اوراق بهادار در شرایط عادی، به شکل مستمر و براساس قیمتهای قابل اتکا، داد و ستد میشوند.
6- قیمت پایه: قیمتی که توسط کارشناس قیمتگذاری سهام با به کارگیری روشهای مندرج در این آییننامه، مشخص و پس از تصویب توسط هیئت عالی واگذاری، مبنای تعیین قیمت نهایی واگذاری قرار میگیرد. در مورد سهام دارای بازار فعال قیمت پایه معادل قیمت مندرج در تابلو بورس اوراق بهادار است.
7- کارشناس قیمتگذاری سهام: شخص حقیقی یا حقوقی که تعیین قسمت پایه سهام قابل واگذاری را به عهده میگیرد.
8 – نرخ بازده سرمایهگذاری: معادل نرخ سود علیالحساب اوراق مشارکت دولتی در سال قیمتگذاری به اضافه درصدی بابت مخاطره سرمایهگذاری و نوع صنعت که توسط هیئت عالی واگذاری در هر سال تعیین میشود.
ماده 2- آن گروه از سهام قابل واگذاری که دارای بازار فعال است طبق روش مندرج در بند « الف» این ماده و بقیه سهام قابل واگذاری، طبق سایر روشهای مندرج در این آییننامه، حسب مورد، قیمتگذاری میشود.
الف – روش بازار (استفاده از قیمتهای بورس اوراق بهادار)
قیمت پایه و قیمتواگذاری در مورد سهام دارای بازار فعال که به تدریج از طریق بورس اوراق بهادار عرضه میشود، معادل قیمت تابلو در زمان معامله سهام میباشد. حداقل قیمت پایه در مورد سهام دارای بازار فعال که به شکل بلوکی از طریق بورس اوراق بهادار عرضه میشود، قیمت تابلو بورس در زمان معامله است. هیئت عالی واگذاری میتواند به استناد گزارش سازمان خصوصی سازی و با توجه به میزان سهام قابل عرضه که ممکن است خریدار یا خریداران را قادر به اعمال نفوذ قابل ملاحظه در شرکت مورد نظر نماید یا موجبات تسلط آنان را برآن شرکت فراهم آورد، مبلغی را به قیمت پایه بیافزاید و بدین ترتیب، قیمت جدید پایه را مشخص نماید.
ب – روش سودآوری
در این روش، قیمت سهام از طریق تقسیم کردن میانگین موزون سود تعدیل شده قبل از کسر مالیات سه سال آخر قبل از سال قیمتگذاری براساس صورتهای مالی حسابرسیشده شرکت با لحاظ کردن عوامل تعدیلکننده سود که در زیر توصیف شدهاست بر نرخ بازده سرمایهگذاری تعیین میشود، سپس این قیمت پس از لحاظ کردن عوامل مندرج در بند 2 زیر تعدیل میشود.
تبصره1- برای محاسبه میانگین موزون سود سه سال آخر لازم است برای سودهای تعدیل شده قبل از کسر مالیات برای سال اول قبل از قیمتگذاری ضریب سه، سال دوم قبل از قیمتگذاری ضریب دو و سال سوم قبل از قیمتگذاری ضریب یک در نظرگرفته شود و سپس مجموع این حاصل ضربها بر عدد 6 تقسیم شود.
تبصره2- این روش تنها درمورد شرکتهایی کاربرد دارد که میانگین موزون سود سه سال گذشته قبل از کسر مالیات آنها پس از لحاظ کردن عوامل تعدیل کننده سود، دست کم معادل پنج درصد ارزش جاری خالص دارائیهای آنها (طبق بند ج این ماده) باشد.
تبصره3- در شرکتهایی که طبق استانداردهای حسابداری لازم است صورتهای مالی تلفیقی تهیه شود، سود تلفیقی قبل از کسر مالیات سه سال آخر قبل از سال قیمتگذاری، مبنای محاسبه خواهدبود.
1- عوامل تعدیلکننده سود به شرح زیر است:
1-1- درآمدها و هزینههای استثنائی و غیرمترقبه طبق استانداردهای حسابداری.
1-2- کسری ذخایر مربوط به سه سال آخر مبنای تعیین سود طبق بندهای گزارش حسابرس و بازرس قانونی و رسیدگی کارشناس قیمتگذاری سهام.
تبصره – چنانچه در گزارش حسابرس و بازرس قانونی به دلیل وجود محدودیت و یا ابهام برای کسر ذخایر، مبلغ تعیین نشدهباشد، لازم است کارشناس قیمتگذاری سهام برآوردی منطقی از کسر ذخایر ارائه و در محاسبات خود لحاظ کند. رویدادهای تعدیلی بعد از تاریخ ترازنامه و بعد از تاریخ گزارش حسابرس و بازرس قانونی و قبل از تاریخ صدور گزارش قیمتگذاری سهام باید در تعدیل سود سال مربوط لحاظ شود.
1-3- درآمدها و هزینههای غیرعملیاتی که در روال عادی فعالیتهای مستمر شرکت واقع نشدهاست نظیر سود و یا زیان ناشی از فروش دارائیهای ثابت.
1-4- سایر عوامل تعدیل کننده براساس گزارش حسابرس و بازرس قانونی.
1- 5 – سود سالهای دوم و سوم ماقبل سال قیمتگذاری (پس از لحاظ کردن تعدیلات بالا) قبل از اینکه در محاسبه میانگین موزون سود سه سال مورد نظر منظور شوند، لازم است براساس تغییرات شاخص قیمتهای عمده فروشی تعدیل گردند.
1-6 – مزیتها و محدویتهای دولتی یا سازمانهای پوششدهنده از قبیل وابستگیها ومناسبات خاص تجاری، تعرفههای گمرکی، سیاستهای خاص قیمتگذاری کالا و خدمات (ورودی و خروجی) یارانههای دریافتی، عدم استفاده و بهرهبرداری از عوامل تولید، استفاده از تسهیلات بانکی خاص (تکلیفی) وجود بازار مطمئن و یا انحصاری و همچنین شمولقوانین و مقررات خاص دولتی که سود شرکت را تحت تأثیر قرار میدهند و در صورت واگذاری، تداوم ندارند و یا تغییر خواهندکرد، توسط کارشناس قیمتگذاری برآورد و به عنوان عامل تعدیل کننده در محاسبه سود لحاظ خواهندشد.
در صورتی که به هر دلیلی آثار عواملی مزبور قابل تقویم نباشد، ضروری است کارشناس موارد مذکور را با توضیحات لازم در گزارش کارشناسی افشا نماید.
2- قیمت سهام پس از محاسبه به ترتیب بالا، با توجه به عوامل زیر تعدیل میشود:
2-1- دارائیهای حاصل از افزایش سرمایه (اعم از نقد و غیرنقد)، غیر از افزایش سرمایه از محل مطالبات اشخاص و سهامداران در سال قیمتگذاری به قیمت سهام افزوده میشود.
2-2- توزیع منابع در سال قیمتگذاری و یا سال قبل از آن بین صاحبان سهام، از جمله سود سهام پرداخت شده، از قیمت سهام کسر میشود.
2-3- برای سالهایی که برگهای قطعی مالیات بردرآمد شرکت صادر نگردیده است، کسریذخایر مالیاتی سالهای مزبور طبق قانون مالیاتهای مستقیم توسط کارشناس قیمتگذاری سهام محاسبه و از قیمت سهام کسر میگردد.
2-4- خالص ارزش بازیافتنی آن گروه از دارائیهای ثابت مشهود و نامشهود شرکت که طی مدت سه سال قبل از سال واگذاری بلا استفاده بوده و در اجرای عملیات و فرآیند سودآوری شرکت تأثیر نداشتهاست و همچنین ارزش بازیافتنی موجودی کالای نایاب به قیمت سهام شرکت افزوده میشود.
2-5- ارزش طرحهای توسعه و تکمیل شامل طرحهای نیمه تمام یا آماده بهرهبرداری کهتا پایان سال قبل از واگذاری به مرحله بهرهبرداری نرسیدهاند حسب مورد و همراه با مفروضات و توجیهات لازم طبق یکی از روشهای زیر محاسبه و به قیمت سهام شرکت اضافه میگردد:
1- ارزش جایگزینی.
2- ارزش خالص بازیافتنی.
3- ارزش فعلی خالص جریانهای نقدی آتی ناشی از اجرای طرح.
4- بهای تمام شده طرح (که طبق استانداردهای حسابداری تعیین شدهاست).
تبصره 1- ارزش طرحهای توسعه که کمتر از سی ماه از تاریخ بهرهبرداری آنها گذشته است (نسبت به پایان آخرین سال قبل از سال قیمتگذاری) به قیمت سهام شرکت اضافه میشود، مشروط برآنکه بازده هر یک از آنها براساس نرخ بازدهی و مدت بهرهبرداری در هر یک از سالهای قبل از سال واگذاری محاسبه و به عنوان عامل تعدیل کننده، از سود سالهای مزبور کسر شود.
تبصره 2- آن بخش از طرحهای تملک دارائیهای سرمایهای که از محل منابع بودجه عمومی دولت تأمین شده یا میشود شامل طرحهای نیمه تمام یا آماده بهرهبرداری و کلیه اموال و دارائیهای منقول و غیرمنقول آنها تا زمان بهرهبرداری و واگذاری، جزء طرحهای توسعه شرکت مورد نظر محسوب نمیشوند.
2-6 – ارزش جاری سرمایهگذاری در سایر شرکتها در صورتی که به کنترل و یا نفوذ قابل ملاحظه بر شرکت سرمایه پذیر منجر نشدهباشد و همچنین سرمایهگذاری در سایر اوراق بهادار به قیمت سهام افزوده میشود و سود مربوط به اینگونه سرمایهگذاریها نیز به عنوان عامل تعدیل کننده، از سود شرکت کسر میگردد.
2-7- مبلغ مانده موجودی نقد، سپردههای سرمایهگذاری، اوراق مشارکت و سایر دارائیهای مالی مشابه که در سال قبل از سال قیمتگذاری از افزایش سرمایه و از محل آورده نقدی صاحبان سهام ایجاد شدهاند و برفرآیند سودآوری شرکت در سال مزبور اثر گذاشتهاند و مبلغ این اثر آشکارا قابل اندازهگیری است، به قیمت سهام افزوده و اثر سودآوری آن به عنوان عامل تعدیلکننده از سود سال مزبور کسر میشود، اما اگر دارائیهای مزبور بر سودآوری شرکت در سال قبل اثر نگذاشته است، تنها کافی است مبلغ آن به قیمت سهام اضافه شود. چنانچه دارائیهای مزبور بر سودآوری شرکت اثر کلی گذاشتهباشد، اما این اثر به طور مشخص قابل اندازهگیری نباشد، نیاز به انجام هیچگونه تعدیلی نیست.
2-8- برای دوره بین تاریخ پایان آخرین سال مالی و تاریخ قیمتگذاری سهام، سودی براساس حاصل ضرب نرخ سود علیالحساب اوراق مشارکت دولتی در قیمت، محاسبهشده برای سهام شرکت پس از لحاظ کردن عوامل تعدیلکنند، محاسبه و به قیمت سهام شرکت اضافه میشود.
ج- ارزش جاری خالص دارائیهای شرکت برابر است با ارزش جاری کلیه دارائیها پس از کسر کلیه بدهیهای شرکت که به شرح زیر تعیین میگردد. در شرکتهایی که طبق استانداردهای حسابداری لازم است صورتهای مالی تلفیقی تهیه شود، ارزش جاری خالص دارائیها، طبق ترازنامه تلفیقی پایان آخرین سال قبل از سال قیمت گذاری تعیین میشود.
1- ارزش جاری دارائیهای ثابت شرکتهایی که نسبت به تداوم فعالیت آنها ابهام وجود دارد، براساس خالص ارزش بازیافتنی مبتنی بر فروش آنها، توسط کارشناس قیمتگذاری سهام با استفاده از تخصص دیگران (کارشناسان رسمی) تعیین میگردد.
2- ارزش جاری دارائیهای ثابت برای شرکتهایی که دارای تداوم فعالیت هستند (اعم از سود ده و زیانده)، براساس ارزشهای جایگزینی مستهلک شده توسط کارشناس قیمتگذاری سهام با استفاده از تخصص دیگران (کارشناسان رسمی) تعیین میشود.
3- ارزش جاری موجودی مواد اولیه براساس ارزشهای جایگزینی، موجودی کالای در جریان ساخت براساس بهای تمام شده و کالای ساخته شده، براساس خالص ارزش بازیافتنی تعیین میگردد.
4- ارزش جاری سرمایهگذاریهایی که مشمول تلفیق نشدهاند در صورتی که سهام شرکت سرمایه پذیر در بورس اوراق بهادار پذیرفته شده و دارای بازار فعال باشد، براساس قیمت معامله شده در بورس محاسبه میشود و در مورد شرکتهای غیربورسی و غیرفعال به شرح زیر محاسبه میگردد:
4-1- اگر سرمایهگذاری مزبور به نفوذ قابل ملاحظه بر شرکت سرمایهپذیر منجر شده باشد (میزان سرمایهگذاری عموماً بین بیست درصد تا پنجاه درصد است)، ارزش سرمایهگذاری به روشهای مندرج در این آییننامه و یا براساس ارزش ویژه تعیین میگردد.
4-2- اگر سرمایهگذاری مزبور به نفوذ قابل ملاحظه شرکت سرمایهگذار بر شرکت سرمایهپذیر منجر نشدهباشد (میزان سرمایهگذاری عموماً بین پنج درصد تا بیست درصد است)، ارزش سرمایهگذاری در صورت امکان براساس بند (4-1) و در غیر اینصورت، براساس اطلاعات موجود در بازار غیررسمی تعیین میگردد.
4-3- اگر درصد سهام شرکت سرمایهگذار در شرکت سرمایهپذیر کمتر از پنج درصد باشد، ارزش سرمایهگذاری براساس ارزش دفتری خالص دارائیهای شرکت سرمایهپذیر تعیین میگردد.
5 – ارزش جاری دارائیها و بدهیهای پولی معادل ارزش دفتری آنها طبق آخرین صورتهای مالی حسابرسی شدهاست. چنانچه کارشناس قیمتگذاری سهام براساس اسناد و مدارک و شواهد به دستآمده از صحت ارزش این اقلام اطمینان نسبی پیدا کند، نیازی به محاسبه مجدد ارزش جاری آنها نیست، در غیر اینصورت، کارشناس براساس رسیدگیهایی که انجام خواهد داد، نسبت به تعیین مانده هر یک از اقلام اقدام و مابهالتفاوت ارزشهای دفتری و جاری را با توجه به موارد مندرج در بندهای زیر، حسب مورد، به ارزشهای دفتری اضافه یا از آن کسر مینماید.
5-1- کسر ذخیره مطالبات مشکوک الوصول، ذخیره برای بدهیهای ناشی از هزینههای تحقق یافته و جرائم مربوط براساس گزارش حسابرسی صورتهای مالی محاسبه و به عنوان تعدیلات از اقلام فوق کسر یا به آنها اضافه میگردد. در صورتی که به دلیل وجود ابهام یا محدودیت در رسیدگی، تعیین مبالغ اقلام مزبور توسط حسابرس امکانپذیر نبوده است، کارشناس قیمتگذاری لازم است نسبت به برآورد آنها اقلام و مفروضات خود را افشا نماید.
5-2- مبلغ ذخیره مزایای پایان خدمت کارکنان برای شرکتهایی که نسبت به تداوم فعالیت آنها ابهام وجود دارد براساس سه ماه جمعآخرین حقوق و مزایا به ازای هر سال خدمت آنان و برای شرکتهای دارای تداوم فعالیت، مطابق رویه به کاررفته در شرکت تعیین میگردد. برای نیروهای مازاد در شرکتهایی که تداوم فعالیت دارند نیز ذخیره مزایای پایان خدمت کارکنان براساس سه ماه جمع آخرین حقوق و مزایا به ازای هر سال خدمت، احتساب خواهد شد.
6 – تاریخ تعیین قیمت سهام نباید بیش از شش ماه از تاریخ پایان آخرین سال مالی شرکت تفاوت داشتهباشد، در غیر اینصورت، کارشناس قیمتگذاری سهام باید ارزشهای جاری اقلام ترازنامه را براساس صورتهای مالی میاندورهای که مورد بررسی اجمالی قرار گرفتهاست به ترتیب بندهای بالا تعیین و درگزارش ارزیابی منعکس کند.
تبصره1- وقوع هرگونه رویداد عمده در دوره بین تاریخ پایان آخرین سال مالی و تاریخ قیمتگذاری سهام که اثر با اهمیتی بر دارائیها و بدهیهای شرکت گذاشته است باید مورد توجه کارشناس قرارگیرد و کلیه انتقالات یکطرفه (رویدادهای یکجانبه) نظیر توزیع سود نقدی سهام از محل اجزای متشکله حقوق صاحبان سهام و کمکهای بلاعوض دریافتی یا اعطایی که طی دوره واقع شدهاست، حسب مورد، به قیمت سهام افزوده یا از آن کاسته میشود.
تبصره 2- در صورت عدم تهیه صورتهای مالی میاندورهای شرکت، سود یا زیان دوره بین تاریخ پایان آخرین سال مالی و تاریخ قیمتگذاری سهام، با به کارگیری نرخ سود علیالحساب اوراق مشارکت نسبت به ارزش خالص دارائیها توسط کارشناس محاسبه و به قیمت سهام افزوده شود.
د- تعیین قیمت سهام جزئی
در شرایط خاص و در ص-ورتی که برای تعیین قیمت سهام طبق روش های توصیفشده در بندهای الف تا ج بالا به دلیل جزئی بودن میزان یا ارزش سهام، اعمال روشهای فوق فاقد توجیه اقتصادی باشد، قیمت پایه سهام به پیشنهاد سازمان خصوصیسازی و تصویب هیئت عالی واگذاری براساس ارزش اسمی یا ارزش خالص دفتری دارائیها (ارزش ویژه) و یا هر روش مناسب دیگر تعیین میشود.
هـ- ملاحظات خاص
1- کارشناس قیمتگذاری سهام باید با اتکا به دانش و مهارت خویش عواملی چون نوع تولید، فناوری مورد استفاده، مدیریت، نیروی انسانی کارآمد، بازارداخلی و بینالمللی محصولات، موقعیت شرکت در مقایسه با رقبای تجاری اعم از داخلی و خارجی، سهم تولیدات شرکت در بازار را در قیمتگذاری سهام لحاظ کند.
2- چنانچه کارشناس قیمتگذاری سهام در نتیجه اعمال روشهای مندرج در بندهای (ب) و (ج) بالا به نتایج کاملاً متفاوتی دست یابد یا تعیین قیمت سهام براساس روش سودآوری میسر نباشد، لازم است با استفاده از قضاوت حرفهای خویش و به کارگیری ابزارهای تحلیل مالی، نظیر نسبتهای مالی و روندها، قیمتهای به دست آمده را تحلیل و در نهایت قیمت واحدی برای پایه سهام شرکت که معرف ارزش عادلانه شرکت باشد همراه با دلایل و تحلیلهای مستند، مشخص و ارائه کند.
ماده3- تعدیل قیمت پایه
الف- قیمت پایه برای سهامی که از طریق مزایده عرضه میشود، قیمت کارشناسی مصوب هیئت عالی واگ-ذاری است و در صورتی که برای سهام عرضه شده خریداری به قیمت پایه سهام وجود نداشتهباشد، هیئت عالی واگذاری به استناد گزارش توجیهی سازمان خصوصیسازی و ملاحظات مندرج در گزارش کارشناس قیمتگذاری سهام برای مزایدههای بعدی قیمتهای پایینتری انتخاب و اعلام میکند.
ب- قیمت پایه در مورد سهامی که برای اولین بار از طریق بورس اوراق بهادار عرضه میشوند، قیمت کارشناسی براساس روش بند « ب» ماده (2) آییننامه و در مورد سهام پذیرفته شده در بورس که دارای بازار فعال نمیباشند، قیمت کارشناسی براساس قیمت مصوب هیئت عالی واگذاری است، ولی برای کشف قیمت لازم است سهام مربوط برای مدت مناسب و تعداد کافی توسط کارگزاران متعدد معامله گردد. در صورتی که قیمت کشف شده کمتر از قیمت پایه سهام باشد، قیمت کشفشده برای واگذاری معتبر خواهدبود. در مورد اینگونه سهام عرضه بلوکی در بورس اوراق بهادار تا کشف قیمت ممنوع است و پس از کشف قیمت مقررات جزء (2) بند « الف» ماده (2) مجرا خواهدبود.
ج – قیمت پایه برای سهامی که از طریق مذاکره به فروش میرسد، قیمت کارشناسی مصوب هیئت عالی واگذاری است، ولی هیئت عالی واگذاری به استناد گزارش توجیهی سازمان خصوصیسازی و براساس ملاحظات مندرج در گزارش کارشناس قیمتگذاری سهام، دامنه مجاز کاهش یا افزایش قیمت سهام را تعیین مینماید.
د- هیئتعالی واگذاری میتواند در خصوص تغییرات قیمت پایه، قسمتی از اختیارات خود را به سازمان خصوصیسازی تفویض نماید.
ماده4-
4-1- قیمت پایه سهامی که به صورت بلوکی عرضه میشود تا تاریخ تشکیل مجمع عمومی صاحبان سهام شرکت به منظور تصویب صورتهای مالی جدید و یا تغییر در سرمایه شرکت اعتبار دارد، مگر آنکه هیئت عالی واگذاری مهلت کمتری را برای اعتبار آن تعیین کند.
4-2- ویژگیها، شرایط و ضوابط انتخاب کارشناسان قیمتگذاری سهام با رعایت مقررات قانونی مربوط به موجب دستورالعملی خواهدبود که توسط وزارت امور اقتصادی و دارایی پیشنهاد و توسط هیئت عالی واگذاری تصویب خواهدشد.
4-3- دستورالعمل و چارچوب انجام کار و نحوه ارائه گزارش قیمتگذاری سهام قابل واگذاری توسط وزارت امور اقتصادی و دارایی با رعایت مقررات این آییننامه تهیه خواهدشد.
4-4- انتخاب کارشناس قیمتگذاری سهام برای هر یک از شرکتها با رعایت دستورالعمل موضوع بند (4-2) این ماده، از اختیارات سازمان خصوصیسازی است.
4-5- اعضای هیئت مدیره و مدیرعامل شرکتهایی که سهام آنها قابل واگذاری است و دولت یا شرکتهای دولتی حسب مورد بر آنها کنترل و یا نفوذ قابل ملاحظه دارند، موظفند کلیه اطلاعات مورد نیاز کارشناس قیمتگذاری سهام را در اختیار وی قراردهند و بدین ترتیب، ابهامات قیمتگذاری سهام را به حداقل برسانند. اعضای هیئت مدیره و مدیرعامل اینگونه شرکتها منفرداً و یا متضامناً حسب مورد، مسئولیت ناشی از نارسایی در قیمت سهام به دلیل عدم اجرای این بند را به عهده خواهندداشت.
ماده5 – پرداخت قیمت توسط خریداران با رعایت ترتیبات زیر انجام میگیرد:
الف – چنانچه سهام فروخته شده دارای بازار فعال باشد، پرداخت قیمت با توجه به ضوابط مورد عمل در بورس اوراق بهادار خواهدبود.
ب- چنانچه سهام از طریق مزایده و مذاکره عرضه و به صورت نقدی فروخته شود، پرداخت قیمت براساس آییننامه معاملاتی سازمان خصوصیسازی و با رعایت مفاد این آییننامه خواهدبود.
ج – چنانچه واگذاری سهام به صورت اقساط انجام شود، پرداخت قیمت براساس آییننامه اجرایی بند (هـ) ماده (14) تنفیذی قانون برنامه سوم توسعه اقتصادی، اجتماعی وفرهنگی جمهوری اسلامی ایران موضوع برقراری نظام اقساطی فروش سهام موضوع ماده (9) قانون برنامه چهارم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران، موضوع تصویبنامه شماره 29082/ت33099هـ مورخ 11/5/1384 و اصلاحیههای بعدی آن خواهدبود.
ماده 6- چنانچه خریدار طی مدت پرداخت اقساط به موجب قرارداد فروش، حداقل یکی از موارد زیر را انجام دهد، سازمان خصوصی سازی میتواند به موجب دستورالعملی که به تصویب هیئت عالی واگذاری میرسد، سود فروش اقساطی را تا صفر تقلیل یا دوره بازپرداخت اقساط را به مدت دو سال دیگر افزایش دهد. این مدت برای شرکتهای تعاونی خریدار سهام تا پنج سال قابل افزایش است:
الف – اشتغال را در سطح روز خریداری حفظ نماید یا آن را افزایش دهد.
ب – کارایی و اثربخشی (بهرهوری) واحد خریداری شده را ارتقا بخشد.
ج – سرمایهگذاری جدید در همان واحد انجام دهد.
تبصره- در فروش اقساطی سهام، برای شرکتهای تعاونی متقاضی خرید سهام قابل واگذاری، مبلغی که به صورت نقدی دریافت خواهدشد، حداکثر به میزان پنجاه درصد قیمت کل سهام قابل واگذاری توسط هیئت عالی واگذاری تعیین میشود.
ماده 7- نظارت برحُسن اجرای این آییننامه به عهده وزارت امور اقتصادی و دارایی میباشد.
ماده 8- این آییننامه جایگزین تصویبنامههای شماره 29203/ت33099هـ مورخ 11/5/1384، شماره 83718/ت34699هـ مورخ 28/12/1384 و شماره 16324/ت27597هـ مورخ 31/3/1382 میگردد.
این تصویبنامه در تاریخ 14/2/1387 به تأیید مقام محترم ریاست جمهوری رسیدهاست.
معاون اول رئیسجمهور- پرویز داودی