ملاک تنزل پست ایثارگران آخرین پست فرد در دستگاه مبدأ قبل از اعزام به مأموریت است

ملاک تنزل پست ایثارگران آخرین پستی است که فرد قبل از مأموریت در دستگاه مبدأ تصدی داشته است (دادنامه شماره ۱۴۰ مورخ ۱۴۰۱/۰۳/۲۱ هیئت تخصصی استخدامی دیوان عدالت اداری)

شماره دادنامه: ۱۴۰۱۰۹۹۷۰۹۰۶۰۱۰۱۴۰

تاریخ دادنامه: ۱۴۰۱/۰۳/۲۱

* شماره پــرونـــده : هـ ع؍ ۰۰۰۳۴۸۱

* شاکی : آقای محمدرضا توکلی

*طرف شکایت : سازمان اداری و استخدامی کشور

*موضوع شکایت و خواسته : ابطال بخشنامه های شماره ۵۹۶۲۷۷ مورخ ۲۹؍۱۰؍۱۳۹۷ (رئیس امور مدیریت مشاغل و نظام های پرداخت، سازمان امور اداری و استخدامی کشور) و بخشنامه شماره ۵۹۴۵۷۵ مورخ ۱۶؍۱۰؍۱۳۹۸ رئیس امور مدیریت مشاغل و نظام های پرداخت سازمان امور اداری و استخدامی کشور در تعارض با هم و مغایر قانون

ملاک تنزل پست ایثارگران آخرین پست فرد در دستگاه مبدأ قبل از اعزام به مأموریت است

* شاکی دادخواستی به طرفیت سازمان اداری و استخدامی کشور به خواسته ابطال بخشنامه ها در تعارض با هم و مغایر قانون به دیوان عدالت اداری تقدیم کرده که به هیأت عمومی ارجاع شده است متن مقرره مورد شکایت به قرار زیر می باشد :

بخشنامه شماره ۵۹۶۲۷۷ مورخ ۲۹؍۱۰؍۱۳۹۷ (رئیس امور مدیریت مشاغل و نظام های پرداخت، سازمان امور اداری و استخدامی کشور)

طبق مفاد تبصره (۲) بند (ذ) ماده ۸۷ قانون برنامه پنج ساله ششم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران، «والدین، همسران و فرزندان شهدا و جانبازان و آزادگان و رزمندگان با حداقل شش ماه سابقه حضور در جبهه شاغل در کلیه دستگاههای مشمول ماده (۲) قانون جامع خدمات رسانی به ایثارگران و موسسات تابعه آنها و شرکت های عمومی و دولتی در صورت تنزل از پست سازمانی بالاتر، مشروط به عدم محکومیت آنها بر اساس آراء مراجع قضائی یا اداری به تنزل پست، از کلیه حقوق و مزایا همان پست سازمانی یا همتراز شغل و پست قبلی برخوردار می شوند» لذا در اجرای تبصره مذکور، وفق مصوبه مورخ ۱۰؍۷؍۱۳۹۷ شورای توسعه مدیریت و سرمایه انسانی دستگاه مکلف است «ردیفی به عنوان ما به التفاوت موضوع تبصره (۲) بند (ذ) ماده (۸۷) قانون برنامه ششم در احکام کارگزینی مشمولین ایجاد گردد تا جمع مبلغ ما به التفاوت حقوق و مزایای مستمر ناشی از تنزل پست به صورت سالانه محاسبه و در حکم درج گردد. حسب بخشنامه شماره ۵۹۴۵۷۵ مورخ ۱۶؍۱۰؍۱۳۹۸ رئیس امور مدیریت مشاغل و نظام های پرداخت سازمان امور اداری و استخدامی کشور، آن دسته از مشمولین تبصره (۲) بند (ذ) ماده ۸۷ قانون برنامه پنج ساله ششم توسعه اقتصادی اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران که مدتی به دستگاه دیگری مأمور می شوند چنانچه بعد از بازگشت از مأموریت به پست سازمانی پائین تر از پستی که قبل از اعزام به مأموریت داشته اند منصوب شوند تنزل پست موضوع این تبصره محقق گشته و تکلیف برای دستگاه ایجاد می شود در هر صورت ملاک برای احراز تنزل پست در مستند مذکور آخرین پستی است که فرد قبل از مأموریت در دستگاه مبدأ تصدی آن را برعهده داشته است.

*دلایل شاکی برای ابطال مقرره مورد شکایت :

درخواست لغو بخشنامه های متضاد سازمان امور اداری و استخدامی با قانون ایثارگران مفاد تبصره ۲ بند (ذ) ماده ۸۷ قانون برنامه پنج ساله ششم توسعه مشمولین این تبصره در صورت تنزل از پست سازمانی بالاتر، مشروط به عدم محکومیت آنها بر اساس آراء مراجع قضائی یا اداری به تنزل پست از کلیه حقوق و مزایای همان پست سازمانی یا همتراز شغل و پست قبلی برخوردار می شوند لذا در اجرای مفاد تبصره یاد شده دستگاه مکلف است با ملاحظه حکم کارگزینی پست سازمانی قبلی این افراد و حکم کارگزینی مربوط به پست فعلی (بعد از تنزل پست) ما به التفاوت ریالی ناشی از تنزل پست سازمان را طی ردیف جداگانه مستنداً به مفاد تبصره فوق در حکم کارگزینی وی درج نماید که دو بخشنامه متفاوت صادر شده که مغایر هم و مغایر قانون است. در قانون اشاره به پست قبل از مأموریت ایثارگر نشده است و صرفاً تنزل پست مورد نظر است.

*خلاصه مدافعات طرف شکایت:

تاکنون پاسخی واصل نشده است.

پرونده شماره هـ ع؍۰۰۰۳۴۸۱ مبنی بر درخواست ابطال بخشنامه شماره ۵۹۴۵۷۵ مورخ ۱۶؍۱۰؍۱۳۹۸ رییس امور مدیریت مشاغل و نظام های پرداخت سازمان اداری و استخدامی کشور در جلسه مورخ ۱؍۳؍۱۴۰۱ هیات تخصصی استخدامی مورد رسیدگی قرارگرفت و اعضای محترم هیات به اتفاق به شرح ذیل اعلام نظر نمودند:

رای هیات تخصصی استخدامی

اولا براساس تبصره ۲ بند (ذ) ماده (۸۷) قانون برنامه پنج ساله ششم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران مصوب ۱۳۹۵ مقرر گردیده: «والدین، همسران و فرزندان شهدا و جانبازان و آزادگان و رزمندگان با حداقل شش ماه سابقه حضور در جبهه، شاغل در کلیه دستگاههای مشمول ماده (۲) قانون جامع خدمات رسانی به ایثارگران و مؤسسات تابعه آنها و شرکتهای عمومی و دولتی، در صورت تنزل از پست سازمانی بالاتر، مشروط به عدم محکومیت آنها بر اساس آراء مراجع قضائی یا اداری به تنزل پست، از کلیه حقوق و مزایای همان پست سازمانی یا همتراز شغل و پست قبلی برخوردار می شوند.»

ثانیا براساس رای شماره ۹۹۰۹۹۷۰۹۰۶۰۱۰۸۶۵ مورخ ۱۴؍۷؍۱۳۹۹ هیات تخصصی استخدامی دیوان عدالت اداری مقرر گردیده: «با توجه به اینکه به موجب ماده ۱۱ قانون استخدام کشوری ماموریت عبارت است از: «محول شدن وظیفه موقت به مستخدم غیر از وظیفه ‌اصلی که در پست ثابت سازمانی خود دارد و بند (ث) ماده ۱۲۴ قانون مذکور نیز در خصوص حالات مستخدم، مقرر داشته ماموریت:” … وضع مستخدمی است که به طور موقت مامور انجام وظیفه خاصی گردیده یا از طرف وزارتخانه و موسسه متبوع به وزارتخانه یا موسسه دولتی دیگری به طور موقت اعزام شده باشد.” و برابر بند (د) ماده ۱۲۰ قانون مدیریت خدمات کشوری، ماموریت یکی از حالات استخدامی شناخته شده است و ماده ۱۲۱ قانون مذکور نحوه ماموریت کارمندان به سایر دستگاه های اجرایی را به تصویب آیین نامه موکول کرده است که طی آیین نامه اجرایی تبصره ۲ ماده ۲۱ و ماده ۱۲۱ قانون مدیریت خدمات کشوری مصوب سال ۱۳۸۸ هیأت وزیران، ماموریت کارمند رسمی یا پیمانی با شرایطی مجاز شناخته شده و اعزام کارمند به ماموریت و حفظ یا عدم حفظ پست سازمانی کارمند در مدت ماموریت حسب توافق دستگاه های ذی ربط خواهد بود و به موجب ماده ۱۰ آیین نامه مورد اشاره :”کارمند مشمول قانون که مأموریت وی خاتمه یافته و تمدید نشده، مکلف است بلافاصله خود را برای انجام وظیفه یا تعیین تکلیف استخدامی به دستگاه متبوع خود معرفی نماید. تبصره – کارمند رسمی مشمول قانون که پس از خاتمه مأموریت در دستگاه متبوع پست مناسبی برای انتصاب وی وجود نداشته باشد، با رعایت مقررات قانون آماده به خدمت خواهد شد.” فلذا از آنجائی که اولاً موضوع ماموریت کارمندان متفاوت از موضوع انتصاب آنها می باشد و امری موقتی جهت انجام وظیفه‌ در غیر از پستی می باشد که کارمند در دستگاه اصلی خود بر عهده داشته است، ثانیاً با انقضای مدت ماموریت در صورت حفظ پست سازمانی پیشین مستخدم، به صورت خودکار در پست قبل از مأموریت اشتغال پیدا می کند و در غیر این صورت چنانچه در همان پست سابق خود یا همطراز آن بکار گرفته شود، نسبت به وی تنزل پست از سوی دستگاه اجرایی مذکور صورت نگرفته است و ثالثاً تبصره ۲ بند (ذ) ماده (۸۷) قانون برنامه پنج ساله ششم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران شامل مواردی است که دستگاه اجرایی در مورد ایثارگران مورد اشاره در تبصره آن اقدام به تنزل از پست سازمانی بالاتر نموده باشد، بنابراین از آنجائی که مقررات مورد شکایت مغایرتی با موازین قانونی فوق الذکر نداردحکم به رد شکایت صادر می گردد.»

بنابراین با عنایت به اینکه مفاد بخشنامه معترض عنه همانند رای شماره ۹۹۰۹۹۷۰۹۰۶۰۱۰۸۶۵ مورخ ۱۴؍۷؍۱۳۹۹ هیات تخصصی استخدامی دیوان عدالت اداری، معیار تنزل پست سازمانی موضوع تبصره ۲ بند (ذ) ماده (۸۷) قانون برنامه پنج ساله ششم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران را اشتغال مشمول ا۱۴؍۷؍۱۳۹۹ هیات تخصصی استخدامی دیوان عدالت اداری، معیار تنزل پست سازمانی موضوع تبصره ۲ بند (ذ) ماده (۸۷) قانون برنامه پنج ساله ششم توسعه اقتصادی،ین تبصره پس از بازگشت از ماموریت به دستگاه مبدأ در پست سازمانی پایین تر از پستی که قبل از اعزام به ماموریت داشته، تعیین نموده، لذا با اخذ وحدت ملاک از رای مذکور بخشنامه شماره ۵۹۴۵۷۵ مورخ ۱۶؍۱۰؍۱۳۹۸ رییس امور مدیریت مشاغل و نظام های پرداخت سازمان اداری و استخدامی کشور مغایرتی با قوانین و مقررات مورد اشاره نداشته و قابل ابطال تشخیص داده نمی شود. این رای به استناد بند (ب) ماده ۸۴ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب ۱۳۹۲ ظرف مهلت بیست روز از تاریخ صدور از جانب رییس محترم دیوان عدالت اداری یا ۱۰ نفر از قضات محترم دیوان عدالت اداری قابل اعتراض است.

علی اکابری- رئیس هیات تخصصی استخدامی دیوان عدالت اداری

صفحه شناسنامه قانون در پیام‌رسان‌های داخلی

?روبیکا
https://rubika.ir/shenasname
?ایتا
eitaa.com/Shenasname
?بله
https://ble.ir/Shenasname
?سروش
splus.ir/Shenasname