سلام
مبنای بازگشت بکار در ماده ۴ قانون تسهیلات استخدامی جانبازان ، ۱۳۷۴ یعنی تاریخ تصویب دائمی آن میباشد در حالیکه این قانون در سال ۶۸ بصورت آزمایشی تصویب شد. حال سوال این است: در مقایسه، مبنای بازگشت بکار در ماده ۶۰ قانون جامع خدمات رسانی که همان ماده ۴ قانون تسهیلات است، باید سال ۹۵ که تصویب نهایی و دائمی شدن طی ماده ۴۷ قانون برنامه های دائمی توسعه کشوربوده، باشد؟ یا سال ۹۱ که بصورت آزمایشی و توسط مجمع تشخیص مصلحت و بعلت اختلاف مجلس و شورای نگهبان، تصویب شد؟ ضمن اینکه به قانون آزمایشی سال ۹۱ تا سال ۹۵ الحاقیه های متعددی وارد و تغییرات زیادی حتی در زمان بررسی توسط شورای نگهبان در سال ۹۵ ذیل ماده ۵ الحاقی به لایحه برنامه های دائمی توسعه، حادث شده است.