آیین‌نامه اجرایی قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت
آیین‌نامه اجرایی قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت (تصویب‌نامه شماره ۵۷۳۵۰/ت۴۷۳هـ مورخ ۸/۱۱/۱۳۷۰ هیئت وزیران)
هیأت وزیران در جلسه مورخ ۱۳۷۰.۱۰.۲۲ بنا به پیشنهاد شماره ۴۹۷۱/د مورخ ۱۳۷۰.۸.۱۹ سازمان امور اداری و استخدامی کشور و به استناد ماده (۲۱) قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت مصوب ۱۳۷۰.۶.۱۳، آیین‌نامه اجرایی قانون مذکور را که در این آیین‌نامه به اختصار “قانون” نامیده می‌شود به شرح‌زیر تصویب نمود:
آیین‌نامه اجرایی قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان
ماده ۱- سنوات خدمت قابل قبول در محاسبه افزایش سنواتی شامل سنوات خدمتی می‌باشد که با توجه به قوانین و مقررات مربوط تا تاریخ تصویب قانون‌جزو سنوات خدمت قابل قبول مستخدم در اعطای پایه یا عناوین مشابه محاسبه می‌شود.
ماده ۲- تخصیص مشاغل مستخدمان مشمول این آیین‌نامه به گروه‌های ورودی به شرح جدول پیوست می‌باشد.
تبصره- تغییرات و اصلاحات بعدی در گروه‌های فوق و تخصیص گروه ورودی به مستخدمینی که مشاغل آنان دارای ویژگی‌های خاص و پیچیده بوده و از‌حساسیت بالایی برخوردار است یا دارای مهارت‌های خاص و خارق‌العاده می‌باشند با پیشنهاد سازمان امور اداری و استخدامی کشور و تأیید شورای امور اداری و‌استخدامی به تصویب هیأت وزیران خواهد رسید.
ماده ۳- افزایش سنواتی مستخدمان هنگام تطبیق وضع با توجه به جمع سنوات خدمت قابل قبول مستخدمان ضرب در سه درصد (۳%) حقوق مبنای مستخدمان در گروه‌های استحقاقی که به تناسب سالهای خدمت و مدرک تحصیلی به آنان تعلق می‌گیرد محاسبه می‌شود. کسر سال نیز به نسبت ماه‌های خدمت‌هنگام تطبیق وضع مورد محاسبه قرار می‌گیرد.
ماده ۴ – منظور از حقوق سال قبل مستخدمان مندرج در ماده (۲) قانون، آخرین حقوق گروه استحقاقی مستخدم و افزایشهای سنواتی اعمال شده قبلی وی‌می‌باشد.
ماده ۵ – همطرازی تحصیلات غیر رسمی مستخدمان هر یک از مقاطع تحصیلی از نظر ارزش استخدامی به جز در مواردی که قانون تعیین کرده باشد توسط‌سازمان امور اداری و استخدامی کشور انجام خواهد شد.
ماده ۶ – مستخدمانی که پس از پیروزی انقلاب اسلامی عهده‌دار مقامات مذکور در تبصره (۲) ماده یک و همطراز آن بوده یا می‌باشند در صورتی که مستخدم‌رسمی یا ثابت دولت باشند پس از پایان تصدی مقام صرفنظر از مدرک تحصیلی و شغل مورد تصدی به ترتیب در گروه‌های (۱۶) تا (۲۰) جدول حقوق‌تخصیص می‌یابند و حقوق هر یک از آنان بر اساس عدد مبنای گروه مربوط و افزایشهای سنواتی قبلی اعمال گردیده تعیین خواهد شد.
ماده ۷ – مقامات همطراز مقاماتی هستند که طبق ضوابط و مقررات مربوط، همطراز با یکی از مقامات مندرج در تبصره (۲) ماده یک شناخته شده یا از حقوق‌مقامات مذکور استفاده نموده یا می‌نمایند و همطرازان بعدی به پیشنهاد دستگاه مربوط و تأیید سازمان امور اداری و استخدامی کشور و تصویب هیأت وزیران‌تعیین خواهند شد.
ماده ۸ – پس از تطبیق وضع، ضریب افزایش سنواتی مستخدمانی که به درجه رفیع شهادت نائل شده یا می‌شوند پنج درصد (۵%) در هر سال خواهد بود.
تبصره – اعضای هیأت علمی دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزش عالی که به درجه رفیع شهادت نایل شده یا می‌شوند مشمول حکم مندرج در این ماده می‌باشند.
ماده ۹ – سازمان امور اداری و استخدامی کشور مکلف است ضوابط و فرم‌های مربوط به ارزشیابی متصدیان مشاغل عمومی را تهیه و جهت اجراء به‌دستگاه‌های مشمول قانون ابلاغ نماید. دستگاه‌های مذکور نیز مکلفند در مورد متصدیان مشاغل اختصاصی خود که ضوابط کلی آن توسط سازمان مذکور تعیین می‌شود فرم‌های ارزشیابی مربوط را تهیه و به مرحله اجراء در آورند.
ماده ۱۰ – سازمان امور اداری و استخدامی کشور مکلف است پس از هماهنگی با دستگاه‌های مذکور در تبصره (۴) ماده یک قانون پیشنهاد مشترک مربوط به‌تغییر ضریب جدول حقوق موضوع ماده (۳۳) قانون استخدام کشوری و میزان افزایش حقوق بازنشستگان و مستمری‌بگیران و نیز حداقل و حداکثرهای حقوق‌مستخدمان شاغل و بازنشسته و آماده به خدمت را با توجه به شاخص هزینه زندگی قبل از ابلاغ بخشنامه بودجه هر سال جهت تصویب به هیأت وزیران پیشنهاد‌نماید.
ماده ۱۱- حداقل میزان فوق‌العاده شغل مستخدمان مشمول قانون به شرح جدول پیوست خواهد بود.
تبصره ۱- اصلاح و تغییر درصدهای مذکور در جدول فوق با توجه به نوع کار وظائف و مسئولیت‌ها بر اساس حقوق مبنای گروه‌های شغلی مورد تصدی‌مستخدمان همچنین تعیین فوق‌العاده شغل مقامات موضوع تبصره (۲) ماده یک قانون در قوه مجریه به پیشنهاد سازمان امور اداری و استخدامی کشور با‌تصویب شورای حقوق و دستمزد خواهد بود.
تبصره ۲ – بالاترین مقامات دستگاه‌های اجرائی می‌توانند فوق‌العاده شغل کارکنانی را که به لحاظ کیفیت کار استحقاق دریافت فوق‌العاده شغل مندرج در جدول‌را ندارند تا (۵۰%) مندرج در ماده (۴) قانون تقلیل دهند.
ماده ۱۲ – مشاغل مدیریت و سرپرستی موضوع تبصره (۱) ماده چهار قانون شامل مشاغلی است که در طرح‌های طبقه‌بندی مشاغل دستگاه‌های مشمول قانون استخدام کشوری یا سایر طرح‌هایی که به تأیید شورای امور استخدامی کشور می‌رسد به عنوان مشاغل مدیریت و سرپرستی شناخته شده یا بشود.
ماده ۱۳ – مشاغل تخصصی و تحقیقی موضوع تبصره (۲) ماده چهار قانون شامل مشاغلی است که تصدی آن مستلزم داشتن مدرک تحصیلی کارشناسی(لیسانس) یا بالاتر بوده و در شرح وظایف مربوط انجام وظائف تخصصی و تحقیقی پیش‌بینی شده باشد. تشخیص سایر مشاغلی که استثنائاً بدون نیاز به مدرک‌تحصیلی مذکور در زمره مشاغل تخصصی و تحقیقی قرار می‌گیرند به پیشنهاد دستگاه ذیربط با سازمان امور اداری و استخدامی کشور می‌باشد. مشاغل آموزشی موضوع تبصره مزبور نیز شامل مشاغل طرح طبقه‌بندی مشاغل معلمان و مشاغلی که تدریس جزو وظائف اصلی شغل باشد خواهد بود.
افزایش فوق‌العاده شغل متصدیان مشاغل موضوع این ماده و ماده (۱۲)) به میزان حداکثر تا بیست و پنج درصد (۲۵%) حقوق مبنای گروه مربوط به پیشنهاد‌دستگاه ذیربط و تصویب شورای حقوق و دستمزد معین خواهد شد.
تبصره – تعیین فوق‌العاده‌های موضوع مواد فوق برای مقامات قوای مقننه و قضاییه به عهده مراجع ذیصلاح آنان خواهد بود.
ماده ۱۴ – فوق‌العاده شغل موضوع مواد (۱۱)، (۱۲) و (۱۳) این آیین‌نامه بین حداقل و حداکثرهای تعیین شده توسط شورای حقوق و دستمزد با توجه به کارآیی و نحوه انجام خدمات با نظر بالاترین مقام دستگاه یا مقام مجاز از طرف وی تعیین و پرداخت خواهد گردید.
ماده ۱۵ – سازمان امور اداری و استخدامی کشور مکلف است حداکثر ظرف مدت یک سال نسبت به تعیین استاندارد مشاغل عمومی قابل استاندارد اقدام نماید. دستگاه‌های مشمول قانون نیز مکلفند ظرف همین مدت استاندارد مشاغل خاص دستگاه ذیربط را تعیین و جهت تأیید به سازمان امور اداری و استخدامی کشور‌پیشنهاد نمایند.
تعیین میزان فوق‌العاده کارانه در مشاغل عمومی به پیشنهاد سازمان امور اداری و استخدامی کشور و در مشاغل اختصاصی به پیشنهاد دستگاه‌ذیربط و تصویب شورای حقوق و دستمزد خواهد بود.
ماده ۱۶ – همطرازی حقوق و فوق‌العاده شغل متصدیان دارای مدرک تحصیلی دکتری و کارشناسی ارشد ( فوق‌لیسانس) و معادل آن که در مشاغل مطالعاتی،تحقیقاتی و آموزشی انجام وظیفه می‌نمایند با مراتب اعضای هیأت علمی برای تعیین حقوق و فوق‌العاده شغل موضوع ماده (۸) قانون بر اساس دستورالعملی که‌به پیشنهاد سازمان امور اداری و استخدامی کشور تهیه و به تصویب شورای حقوق و دستمزد می‌رسد خواهد بود.
ماده ۱۷- اعطای گروه تشویقی به مستخدمان مشمول تبصره (۴) ماده سه قانون علاوه بر گروه استحقاقی در مجموع حداکثر شامل دو (۲) گروه و تا گروه بیست (۲۰) جدول موضوع ماده یک قانون مزبور خواهد بود. ضوابط اعطای گروه‌های تشویقی به مشمولان این ماده و نیز نحوه اعطای امتیازات مذکور در تبصره ماده (۱۷) قانون با توجه به امتیازات قبلی مشمولان تبصره مزبور توسط سازمان امور اداری و استخدامی کشور تهیه و به دستگاه‌ها ابلاغ خواهد گردید.
ماده ۱۸ – از تاریخ ۱۳۷۰.۱.۱ حقوق وظیفه مستخدمانی که به درجه رفیع شهادت نائل شده یا می‌شوند همانند مستخدمان شاغل تعیین می‌شود. مستخدمان‌مزبور با رعایت ضوابط طرح طبقه‌بندی مشاغل در گروه‌های مربوط تخصیص یافته و همواره از دو (۲) گروه بالاتر استفاده خواهند نمود و از افزایش سنواتی تا‌رسیدن به شرایط عمومی بازنشستگی (۳۰ سال خدمت) از زمان استخدام مشابه شاغلان برخوردار خواهند شد و پس از مدت مزبور حقوق وظیفه آنان طبق‌مقررات و ضوابط مربوط به حقوق بازنشستگی تعیین و پرداخت می‌گردد.
ماده ۱۹ – حداکثر عدد مبنای جدول حقوق موضوع ماده (۱۶) قانون، عدد گروه بیست (۲۰) جدول می‌باشد.
ماده ۲۰- در صورتی که بر اثر تطبیق وضع مستخدمان با مقررات قانون مجموع حقوق مبنای گروه استحقاقی مربوط و افزایش سنواتی و فوق‌العاده شغل آنان از‌مجموع حقوق گروه و پایه و فوق‌العاده شغل یا عناوین مشابه قبلی کمتر ؟؟ التفاوت تحت عنوان تفاوت تطبیق حقوق به آنان پرداخت شده و در تعیین حقوق بازنشستگی و وظیفه مبنای محاسبه قرار می‌گیرد و هر گونه افزایش بعدی ناشی از ارتقای گروه، افزایش سنواتی و فوق‌العاده شغل تا استهلاک کامل از مابه‌التفاوت مزبور کسر خواهد گردید.
ماده ۲۱ – در کلیه دستگاه‌های مشمول قانون برای اجرای قانون و آیین‌نامه‌های اجرایی و دستورالعمل‌های مربوط، کمیته‌ای متشکل از معاون اداری و مالی، مدیر کل کارگزینی، مدیر کل تشکیلات یا مدیران دارای عناوین مشابه مربوط، بالاترین مسئول طبقه‌بندی مشاغل و نیز معاون هر یک از شاخه‌های تخصصی‌حسب مورد تشکیل می‌گردد.
ماده ۲۲ – فوق‌العاده شغل مستخدمان مشمول این آیین‌نامه در سال ۱۳۷۰ به میزان مورد عمل در تاریخ ۱۳۷۰.۱.۱ می‌باشد و از تاریخ ۱۳۷۱.۱.۱ فوق‌العاده شغل مستخدمان مذکور به میزان مقرر در جدول پیوست و اصلاحات بعدی آن تعیین و پرداخت خواهد شد.
ماده ۲۳- فوق‌العاده‌های موضوع مواد (۳۹) و (۴۰) قانون استخدام کشوری تا قبل از ابلاغ تغییرات و اصلاحات مربوط به میزان مورد عمل در تاریخ۱۳۷۰.۱.۱ قابل پرداخت خواهد بود.
حسن حبیبی – معاون اول رییس جمهور
جدول تخصیص مشاغل موضوع ماده (۲) آیین‌نامه
– مجموعه مشاغلی که شرایط تحصیلی احراز آنها مدرک پایان دوره ابتدایی و سیکل می‌باشد حداقل در گروه یک تخصیص می‌یابند.
– مجموعه مشاغلی که شرایط تحصیلی احراز آنها پایان دوره کامل متوسطه می‌باشد حداقل گروه ۳ تخصیص می‌یابند.
– مجموعه مشاغلی که شرایط تحصیلی احراز آنها فوق دیپلم می‌باشد حداقل در گروه ۵ تخصیص می‌یابند.
– مجموعه مشاغلی که شرایط تحصیلی احراز آنها لیسانس می‌باشد حداقل در گروه ۷ تخصیص می‌یابند.
– مجموعه مشاغلی که شرایط تحصیلی احراز آنها فوق لیسانس می‌باشد حداقل در گروه ۹ تخصیص می‌یابند.
– مجموعه مشاغلی که شرایط تحصیلی احراز آنها دکترا می‌باشد حداقل در گروه ۱۰ تخصیص می‌یابند.
جدول حداقل فوق‌العاده شغل موضوع ماده (۱۱) آیین‌نامه
– حداقل فوق‌العاده شغل مشاغلی که گروه ورودی آن در جدول موضوع ماده یک قانون یک می‌باشد (۵۰%) پنجاه درصد.
– حداقل فوق‌العاده شغل مشاغلی که گروه ورودی آن در جدول موضوع ماده یک قانون سه می‌باشد (۵۵%) پنجاه و پنج درصد.
– حداقل فوق‌العاده شغل مشاغلی که گروه ورودی آن در جدول موضوع ماده یک قانون پنج می‌باشد (۶۰%) شصت درصد.
– حداقل فوق‌العاده شغل مشاغلی که گروه ورودی آن در جدول موضوع ماده یک قانون هفت می‌باشد (۸۰%) هشتاد درصد.
– حداقل فوق‌العاده شغل مشاغلی که گروه ورودی آن در جدول موضوع ماده یک قانون نه می‌باشد (۸۰%) هشتاد درصد.
– حداقل فوق‌العاده شغل مشاغلی که گروه ورودی آن در جدول موضوع ماده یک قانون ده می‌باشد (۱۰۰%) صد درصد.