Site icon شناسنامه قانون

آیین‌نامه اجرایی قانون نحوه واگذاری مالکیت و اداره امور شهرک‌های صنعتی (تصویب‌نامه شماره 181411/ت44364هـ مورخ 19/9/1390 هیأت وزیران)

ساختار سازمان اداری و استخدامی کشور انتصابات جدید در سازمان اداری انتصابات جدید در سازمان اداری و استخدامی کشور اطلاعیه جدید سازمان اداری و استخدامی تصویب طرح رتبه بندی مشاغل روابط عمومی دستگاه‌های اجرایی مراکز آموزشی تأیید صلاحیت شده نظام‌نامه تعالی مدیریت منابع انسانی دستگاه‌های اجرایی کمیته آمارهای بخشی نظام اداری سامانه مدیریت اطلاعات پرداخت کارکنان نظام اداری سازمان اداری و استخدامی کشور

آیین‌نامه اجرایی قانون نحوه واگذاری مالکیت و اداره امور شهرک‌های صنعتی (تصویب‌نامه شماره 181411/ت44364هـ مورخ 19/9/1390 هیأت وزیران)

وزیران عضو کمیسیون لوایح در جلسه مورخ ۱۳/۶/۱۳۹۰ بنا به پیشنهاد مشترک وزارتخانه‌های صنعت، معدن و تجارت و دادگستری و در اجرای ماده (۱۲) قانون نحوه واگذاری مالکیت و اداره امور شهرک‌های صنعتی – مصوب ۱۳۸۷- و با رعایت تصویب‌نامه شماره ۱۶۴۰۸۲/ت۳۷۳هـ مورخ ۱۰/۱۰/۱۳۸۶ آیین‌نامه اجرایی قانون یادشده را به شرح زیر تصویب نمودند

ماده ۱- در این آیین‌نامه اصطلاحات زیر در مفاهیم مشروح مربوط به کار می‌روند:

الف – شرکت: شرکت شهرک‌های صنعتی استان

ب – قانون: قانون نحوه واگذاری مالکیت و اداره امور شهرک‌های صنعتی – مصوب ۱۳۸۷

پ – شهرک و ناحیه صنعتی: شهرک‌ها و نواحی صنعتی موضوع ماده (۱) قانون

ت – مالک: طرف قرارداد با شرکت که عرصه تخصیصی با رعایت ماده (۱۰) قانون به مالکیت وی درآمده است.

ث – استفاده‌کننده (متصرف قانونی): طرف قرارداد با شرکت که تنها حق بهره‌برداری از قطعه تخصیصی را به موجب قرارداد دارا باشد.

ج – قرارداد: قرارداد تخصیص زمین و استفاده از امکانات زیربنایی و خدمات ضروری شهرک و ناحیه صنعتی که بین شرکت و طرف قرارداد با رعایت قوانین و مقررات مطابق متن قرارداد نمونه مصوب مجمع عمومی شرکت منعقد می‌گردد.

چ – حق بهره‌برداری: حق استفاده از امکانات زیربنایی و خدمات ضروری شهرک و ناحیه صنعتی که طرف قرارداد بر اساس مقررات مربوط از آن بهره‌مند می‌شود.

ح – شرکت خدماتی: شرکت موضوع ماده (۵) قانون

خ – قسمت‌های اختصاصی: قسمت‌هایی از شهرک و ناحیه صنعتی که دارای حدود اربعه معین و مشخص بوده و بر اساس اسناد مالکیت به مالک اختصاص یافته است و یا برابر قرارداد منعقد شده، برای استفاده اختصاصی متصرف قانونی واگذار شده است و جزء قسمت مشترک محسوب نمی‌شود.

ماده ۲- قسمت‌های مشترک شهرک‌ها و نواحی صنعتی عبارتند از:

الف – تمام عرصه‌های شهرک و ناحیه صنعتی به غیر از سطوح قسمت‌های اختصاصی.

ب – تأسیسات قسمت‌های مشترک از قبیل چاه آب، پمپ آب و شبکه‌های آبرسانی و توزیع آب، منبع آب، شبکه گازرسانی، شبکه مخابرات، شبکه جمع‌آوری فاضلاب، تصفیه‌خانه فاضلاب، شبکه برق‌رسانی و شبکه روشنایی و حق‌الامتیازهای مربوط.

پ – سردر ورودی، اتاق نگهبانی، ساختمان آتش‌نشانی، ایستگاه‌های پمپاژ آب و فاضلاب، ساختمان‌های اداری و جنبی حسب مورد.

ت – فضای سبز، شبکه معابر، راه‌های دسترسی و متعلقات آنها.

ث – مکان‌های خاص شهرک‌ها و نواحی صنعتی از قبیل محل دفن و تخلیه زباله‌ها و نخاله‌های ساختمانی.

تبصره – ماشین‌آلات مربوط به آتش‌نشانی، بهداری و آبیاری فضای سبز و نظایر آنها به قسمت‌های اختصاصی تعلق ندارد و مسئولیت نگهداری و بهره‌برداری از آنها با شرکت خدماتی است.

ماده ۳- شرکت موظف است پس از اخذ سند تفکیکی شهرک و ناحیه صنعتی و احراز شرایط انتقال مالکیت، مالک را برای تنظیم سند مالکیت مجزا به دفاتر اسناد رسمی معرفی نماید.

تبصره – در مورد اراضی وقفی در شهرک‌ها و نواحی صنعتی با رعایت قوانین مربوط صرفاً انتقال حق بهره‌برداری مجاز خواهد بود.

ماده ۴- در صورتی که در اثر ساخت و ساز غیرمجاز مالک یا متصرف قانونی، قسمتی از مشاعات از بین رفته و یا تخریب گردد، متخلف موظف است از طریق توافق نسبت به جبران خسارت وارد شده و اعاده وضع به حال سابق اقدام کند. در صورت عدم توافق، جبران خسارت و اعاده وضع به حال سابق مطابق قوانین و مقررات مربوط صورت می‌گیرد.

ماده ۵- در صورتی که بیش از پنجاه درصد (۵۰%) زمین‌های قابل واگذاری در فاز عملیاتی در هر شهرک و ناحیه صنعتی واگذار و حداقل تعداد واحدهای به بهره‌برداری رسیده در شهرک صنعتی به پانزده واحد و در ناحیه صنعتی روستایی به هشت واحد برسد، شرکت بر اساس شرایط مندرج در اساسنامه نمونه نسبت به تشکیل شرکت خدماتی اقدام و اداره امور شهرک و ناحیه صنعتی را به این شرکت واگذار می‌نماید.

تبصره – تا قبل از تشکیل شرکت خدماتی، اداره امور شهرک و ناحیه صنعتی توسط شرکت صورت می‌گیرد.

ماده ۶- شرکت خدماتی در رابطه با تمامی کارکنانی که قراردادشان با شرکت قطعیت یافته است، قائم‌مقام تعهدات و حقوق شرکت خواهد بود. شرکت موظف است تا زمان انتقال به شرکت خدماتی نسبت به انجام تعهدات خود از جمله پرداخت حقوق، مزایا و سنوات اقدام نماید.

ماده ۷- شرکت‌ها می‌توانند حداکثر دو ماه هزینه‌های شرکت خدماتی را پرداخته و پس از تشکیل شرکت خدماتی منطبق با اساسنامه شرکت از هزینه‌های مشترک قابل پرداخت توسط شرکت کسر نمایند.

ماده ۸- تمامی واحدها موظف به پرداخت هزینه‌های مشترک به شرح زیر می‌باشند:

الف – هزینه‌های لازم برای حفظ، نگهداری و بهره‌برداری قسمت‌های مشترک مذکور در ماده (۲)

ب – هزینه‌های اداری.

ماده ۹- تصمیمات مجمع عمومی و هیئت‌مدیره شرکت خدماتی در مورد میزان هزینه‌های مشترک و سایر هزینه‌های پیش‌بینی شده در قانون برای مالک و متصرف قانونی لازم‌الاجرا است.

ماده ۱۰- هر زمان که هر یک از تأسیسات موضوع بندهای (ب) و (پ) ماده (۲) تکمیل و به بهره‌برداری می‌رسند، طی صورت‌جلسه‌ای به شرکت خدماتی تحویل می‌گردند. تا تاریخ تحویل تأسیسات، کلیه درآمدها و هزینه‌های مربوط، متعلق به شرکت و پس از آن تاریخ، درآمدها و هزینه نگهداری تأسیسات به عهده شرکت خدماتی خواهد بود.

ماده ۱۱- تأسیسات و دارایی‌های ایجاد شده از محل طرح تملک دارایی‌های سرمایه‌ایپس از تکمیل توسط شرکت و تحویل به شرکت خدماتی، برای تعیین تکلیف از حساب‌های طرح تملک و حساب‌های داخلی شرکت بر اساس دستورالعمل مالی خارج می‌شود.

تبصره – دستورالعمل نحوه انتقال دارایی‌ها و تعهدات و تأسیسات ظرف سه ماه پس از ابلاغ این آیین‌نامه توسط سازمان صنایع کوچک و شهرکهای صنعتی ایران تهیه و به تصویب هیئت وزیران می‌رسد.

ماده ۱۲- شرکت موظف است یک نسخه از اسناد و مدارک و نقشه‌های فنی موجود مرتبط با تأسیسات و اداره امور شهرک و ناحیه صنعتی را در اختیار شرکت خدماتی قرار دهد.

این تصویب‌نامه در تاریخ ۱۲/۹/۱۳۹۰ به تأیید مقام‌محترم ریاست‌ جمهوری رسیده است.

معاون اول رییس‌جمهور – محمدرضا رحیمی

 

Exit mobile version