آیین‌نامه اجرایی قانون نحوه واگذاری مالکیت و اداره امور شهرکهای صنعتی (تصویب‌نامه شماره 181411/ت44364هـ مورخ 19/9/1390 هیأت وزیران)
آیین‌نامه اجرایی قانون نحوه واگذاری مالکیت و اداره امور شهرکهای صنعتی (تصویب‌نامه شماره 181411/ت44364هـ مورخ 19/9/1390 هیأت وزیران)
وزیران عضو کمیسیون لوایح در جلسه مورخ ۱۳/۶/۱۳۹۰ بنا به پیشنهاد مشترک وزارتخانه‌های صنعت، معدن و تجارت و دادگستری و در اجرای ماده (۱۲) قانون نحوه واگذاری مالکیت و اداره امور شهرکهای صنعتی – مصوب ۱۳۸۷- و با رعایت تصویب‌نامه شماره ۱۶۴۰۸۲/ت۳۷۳هـ مورخ ۱۰/۱۰/۱۳۸۶ آیین‌نامه اجرایی قانون یادشده را به شرح زیر تصویب نمودند
ماده ۱- در این آیین‌نامه اصطلاحات زیر در مفاهیم مشروح مربوط به کار می‌روند:
الف – شرکت: شرکت شهرکهای صنعتی استان
ب – قانون: قانون نحوه واگذاری مالکیت و اداره امور شهرکهای صنعتی – مصوب ۱۳۸۷
پ – شهرک و ناحیه صنعتی: شهرک‌ها و نواحی صنعتی موضوع ماده (۱) قانون
ت – مالک: طرف قرارداد با شرکت که عرصه تخصیصی با رعایت ماده (۱۰) قانون به مالکیت وی درآمده است.
ث – استفاده‌کننده (متصرف قانونی): طرف قرارداد با شرکت که تنها حق بهره‌برداری از قطعه تخصیصی را به موجب قرارداد دارا باشد.
ج – قرارداد: قرارداد تخصیص زمین و استفاده از امکانات زیربنایی و خدمات ضروری شهرک و ناحیه صنعتی که بین شرکت و طرف قرارداد با رعایت قوانین و مقررات مطابق متن قرارداد نمونه مصوب مجمع عمومی شرکت منعقد می‌گردد.
چ – حق بهره‌برداری: حق استفاده از امکانات زیربنایی و خدمات ضروری شهرک و ناحیه صنعتی که طرف قرارداد بر اساس مقررات مربوط از آن بهره‌مند می‌شود.
ح – شرکت خدماتی: شرکت موضوع ماده (۵) قانون
خ – قسمت‌های اختصاصی: قسمت‌هایی از شهرک و ناحیه صنعتی که دارای حدود اربعه معین و مشخص بوده و بر اساس اسناد مالکیت به مالک اختصاص یافته است و یا برابر قرارداد منعقد شده، برای استفاده اختصاصی متصرف قانونی واگذار شده است و جزء قسمت مشترک محسوب نمی‌شود.
ماده ۲- قسمت‌های مشترک شهرک‌ها و نواحی صنعتی عبارتند از:
الف – تمام عرصه‌های شهرک و ناحیه صنعتی به غیر از سطوح قسمت‌های اختصاصی.
ب – تأسیسات قسمت‌های مشترک از قبیل چاه آب، پمپ آب و شبکه‌های آبرسانی و توزیع آب، منبع آب، شبکه گازرسانی، شبکه مخابرات، شبکه جمع‌آوری فاضلاب، تصفیه‌خانه فاضلاب، شبکه برق‌رسانی و شبکه روشنایی و حق‌الامتیازهای مربوط.
پ – سردر ورودی، اتاق نگهبانی، ساختمان آتش‌نشانی، ایستگاه‌های پمپاژ آب و فاضلاب، ساختمان‌های اداری و جنبی حسب مورد.
ت – فضای سبز، شبکه معابر، راه‌های دسترسی و متعلقات آنها.
ث – مکان‌های خاص شهرک‌ها و نواحی صنعتی از قبیل محل دفن و تخلیه زباله‌ها و نخاله‌های ساختمانی.
تبصره – ماشین‌آلات مربوط به آتش‌نشانی، بهداری و آبیاری فضای سبز و نظایر آنها به قسمت‌های اختصاصی تعلق ندارد و مسئولیت نگهداری و بهره‌برداری از آنها با شرکت خدماتی است.
ماده ۳- شرکت موظف است پس از اخذ سند تفکیکی شهرک و ناحیه صنعتی و احراز شرایط انتقال مالکیت، مالک را برای تنظیم سند مالکیت مجزا به دفاتر اسناد رسمی معرفی نماید.
تبصره – در مورد اراضی وقفی در شهرک‌ها و نواحی صنعتی با رعایت قوانین مربوط صرفاً انتقال حق بهره‌برداری مجاز خواهد بود.
ماده ۴- در صورتی که در اثر ساخت و ساز غیرمجاز مالک یا متصرف قانونی، قسمتی از مشاعات از بین رفته و یا تخریب گردد، متخلف موظف است از طریق توافق نسبت به جبران خسارت وارد شده و اعاده وضع به حال سابق اقدام کند. در صورت عدم توافق، جبران خسارت و اعاده وضع به حال سابق مطابق قوانین و مقررات مربوط صورت می‌گیرد.
ماده ۵- در صورتی که بیش از پنجاه درصد (۵۰%) زمین‌های قابل واگذاری در فاز عملیاتی در هر شهرک و ناحیه صنعتی واگذار و حداقل تعداد واحدهای به بهره‌برداری رسیده در شهرک صنعتی به پانزده واحد و در ناحیه صنعتی روستایی به هشت واحد برسد، شرکت بر اساس شرایط مندرج در اساسنامه نمونه نسبت به تشکیل شرکت خدماتی اقدام و اداره امور شهرک و ناحیه صنعتی را به این شرکت واگذار می‌نماید.
تبصره – تا قبل از تشکیل شرکت خدماتی، اداره امور شهرک و ناحیه صنعتی توسط شرکت صورت می‌گیرد.
ماده ۶- شرکت خدماتی در رابطه با تمامی کارکنانی که قراردادشان با شرکت قطعیت یافته است، قائم‌مقام تعهدات و حقوق شرکت خواهد بود. شرکت موظف است تا زمان انتقال به شرکت خدماتی نسبت به انجام تعهدات خود از جمله پرداخت حقوق، مزایا و سنوات اقدام نماید.
ماده ۷- شرکت‌ها می‌توانند حداکثر دو ماه هزینه‌های شرکت خدماتی را پرداخته و پس از تشکیل شرکت خدماتی منطبق با اساسنامه شرکت از هزینه‌های مشترک قابل پرداخت توسط شرکت کسر نمایند.
ماده ۸- تمامی واحدها موظف به پرداخت هزینه‌های مشترک به شرح زیر می‌باشند:
الف – هزینه‌های لازم برای حفظ، نگهداری و بهره‌برداری قسمت‌های مشترک مذکور در ماده (۲)
ب – هزینه‌های اداری.
ماده ۹- تصمیمات مجمع عمومی و هیئت‌مدیره شرکت خدماتی در مورد میزان هزینه‌های مشترک و سایر هزینه‌های پیش‌بینی شده در قانون برای مالک و متصرف قانونی لازم‌الاجرا است.
ماده ۱۰- هر زمان که هر یک از تأسیسات موضوع بندهای (ب) و (پ) ماده (۲) تکمیل و به بهره‌برداری می‌رسند، طی صورت‌جلسه‌ای به شرکت خدماتی تحویل می‌گردند. تا تاریخ تحویل تأسیسات، کلیه درآمدها و هزینه‌های مربوط، متعلق به شرکت و پس از آن تاریخ، درآمدها و هزینه نگهداری تأسیسات به عهده شرکت خدماتی خواهد بود.
ماده ۱۱- تأسیسات و دارایی‌های ایجاد شده از محل طرح تملک دارایی‌های سرمایه‌ایپس از تکمیل توسط شرکت و تحویل به شرکت خدماتی، برای تعیین تکلیف از حساب‌های طرح تملک و حساب‌های داخلی شرکت بر اساس دستورالعمل مالی خارج می‌شود.
تبصره – دستورالعمل نحوه انتقال دارایی‌ها و تعهدات و تأسیسات ظرف سه ماه پس از ابلاغ این آیین‌نامه توسط سازمان صنایع کوچک و شهرکهای صنعتی ایران تهیه و به تصویب هیئت وزیران می‌رسد.
ماده ۱۲- شرکت موظف است یک نسخه از اسناد و مدارک و نقشه‌های فنی موجود مرتبط با تأسیسات و اداره امور شهرک و ناحیه صنعتی را در اختیار شرکت خدماتی قرار دهد.
این تصویب‌نامه در تاریخ ۱۲/۹/۱۳۹۰ به تأیید مقام‌محترم ریاست جمهوری رسیده است.
معاون اول رییس‌جمهور – محمدرضا رحیمی
