ارتقاء رتبه اعضای غیرهیأت علمی دانشگاه ها
مباحث حقوقی و نکات کاربردی
۱- منطبق با ماده ۱۸ آيين‌نامه استخدامي اعضاي غيرهيأت علمي دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزش عالي، پژوهشي و فناوري وابسته به وزارت علوم « نظام پرداخت حقوق و مزایای اعضا براساس ارزیابی عوامل شغل و شاغل و دیگر ویژگی‌های مندرج در این آیین نامه خواهد بود. اعضا براساس امتیاز حاصل از نتایج ارزشیابی عوامل مذکور برای هر کدام از مشاغل و متناسب با ویژگی ها، حداکثر در پنج رتبه مقدماتی، مهارتی، رتبه ۳ ،رتبه ۲ و رتبه ۱ طبقه بندی می گردند».
۲- ماده ۲۳ همان آیین نامه در خصوص نحوه ارتقا رتبه کارمند رسمی و پیمانی، بر اساس مدرک تحصیلی و با توجه به جدول حداقل مدت توقف لازم برای ارتقاء به رتبه بالاتر ارتقاء می‌یابند. درموارد خاص دارندگان مدرک تحصیلی کارشناسی که در رتبه «۲ »قرار دارند، با حداقل «۸» سال توقف در رتبه «۲» و کسب حداقل«دوسوم» از حداکثر امتیازات تعیین شده در بندهاي «۲ »و «۴ »ماده «۳»دستورالعمل اجرایی ارتقای رتبه، می توانند با تصویب هیأت اجرایی به رتبه یک ارتقا یابند.
۳- بر اساس ماده ۱ دستور العمل اجرائي ارتقاء رتبه اعضاي غير هيات علمي موضوع ماده ۲۳ آيين‌نامه استخدامي اعضاي غيرهيأت علمي دانشگاه: «اعضای واجد شرایط با داشتن شرایط تحصیلی و تجربی موضوع ماده «۲۳»آیین نامه استخدامی اعضای غیرهیأت علمی در صورت کسب حد نصاب لازم از عوامل ذیل، مشروط به این که میانگین امتیازات مربوط به ارزیابی سه سال منتهی به تقاضای رتبه آنان از ۷۰ درصد کمتر نباشد، با تصویب هیأت اجرایی موسسه به رتبه بالاتر ارتقا می یابند.»
۴- ماده ۳ دستورالعمل فوق الذکر مقرر می دارد: «عوامل ارتقای رتبه و دامنه امتیازات آن عبارتند از: الف ـ سوابق تحصیلی (بین۱۲ تا ۲۳ درصد مجموع امتیازات) ب ـ سوابق اجرایی و تجربی (بین ۱۲ تا ۳۳ درصد مجموع امتیازات) ج ـ سوابق آموزشی (بین ۳ تا ۲۲ درصد مجموع امتیازات) د ـ فعالیت های علمی – پژوهشی و فرهنگی(بین ۴ تا ۲۲ درصد مجموع امتیازات). تبصره – در موارد خاص دارندگان مدرک تحصیلی کارشناسی که در رتبه «۲ »قرار دارند، با حداقل «۸ »سال توقف در رتبه «۲ » و کسب حداقل «دوسوم» ازحداکثر امتیازات تعیین شده در بندهای «۲ » و «۴ »این ماده می توانند با تصویب هیأت اجرایی به رتبه یک ارتقا یابند.
۵- منطبق با رأی وحدت رویه شماره ۳۶۲ تا ۳۶۴ مورخ ۱۳۹۰/۰۸/۳۰ هیأت عمومی دیوان عدالت اداری، هرگونه تغییر در مفاد حکم بازنشستگی مستخدم منوط به طرح دعوا به طرفیت سازمان متبوع مستخدم و سازمان بازنشستگی کشوری به صورت توأمان است.
مستندات مربوط:
قوانین
| ردیف | تاریخ | عنوان |
| ۱ | ۱۳۸۳/۰۶/۱۱ | بند «الف»ماده۴۹ قانون برنامه چهارم توسعه اقتصادی، اجتماعی و‌فرهنگی جمهوری اسلامی ایران |
| ۲ | ۱۳۸۹/۱۰/۱۵ | بند «ب» ماده۲۰ قانون برنامه پنج ساله پنجم توسعه |
| ۳ | ۱۳۹۶/۰۱/۱۶ | ماده ۱ قانون احکام دائمی برنامه های توسعه کشور |
مقررات
| ردیف | تاریخ | عنوان |
| ۱ | ۱۳۹۰/۰۱/۰۱ | بند ۲۷ ماده ۱ و مواد ۱۸ و۲۳ آيين‌نامه استخدامي اعضاي غيرهيأت علمي دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزش عالي، پژوهشي و فناوري وابسته به وزارت علوم |
| ۲ | ۱۳۹۰/۰۱/۰۱ | دستور العمل اجرائي ارتقاء رتبه اعضاي غير هيات علمي موضوع ماده ۲۳ آيين‌نامه استخدامي اعضاي غيرهيأت علمي دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزش عالي، پژوهشي و فناوري وابسته به وزارت علوم |
آراء هیئت عمومی
| ردیف | تاریخ | عنوان |
| ۱ | ۱۳۸۶/۰۸/۰۸ | رای وحدت رویه شماره ۶۷۵ مورخ ۰۸/۰۸/۱۳۸۶ |
| ۲ | ۱۳۸۷/۰۹/۲۴ | رای وحدت رویه شماره ۶۳۶ مورخ ۲۴/۰۹/۱۳۸۷ |
| ۳ | ۱۳۸۸/۰۳/۰۳ | رای وحدت رویه شماره ۲۰۶ مورخ ۰۳/۰۳/۱۳۸۸ |
| ۴ | ۱۳۹۰/۰۸/۳۰ | رای وحدت رویه شماره ۳۶۲ تا ۳۶۴ مورخ ۱۳۹۰/۰۸/۳۰ |
| ۵ | ۱۳۹۱/۰۴/۱۹ | رای وحدت رویه شماره ۱۹۹و۲۰۰ مورخ ۱۳۹۱/۰۴/۱۹ |