عدم ابطال نامه کسر فوق العاده بدی آب و هوا کارکنان وزارت نفت

عدم ابطال نامه شماره ون/86/4507 – 5/8/1386 مدیرکل بازرسی وزارت نفت مبنی بر کسر فوق العاده بدی آب و هوا از کارکنان وزارت نفت

تاریخ: 09 بهمن 1391

کلاسه پرونده: 695-826/89

شماره دادنامه: 818-819

موضوع رأی: عدم ابطال نامه شماره ون/86/4507 – 5/8/1386 مدیرکل بازرسی وزارت نفت

شاکی: عباس رشیدی نژاد و حسین ستوده نژاد

مرجع رسیدگی: هیأت عمومی دیوان عدالت اداری

گردش کار: شاکیان مدعی هستند از کارمندان شرکت ملی نفت ایران می باشند که در مجموعه مدیریت عملیات عمومی خارک به صورت اقماری اشتغال داشته اند بدین نحو که مدتی در خارک بوده اند و مدتی دیگر در تهران. به جهت اشتغال در خارک استحقاق دریافت فوق العاده بدی آب و هوا را داشته اند و از سال 1382 تا 1385 از مزایای مذکور بهره مند بوده اند، لیکن در سال 1386 و به موجب نامه مورد اعتراض از دریافت مزایای یاد شده منع شده اند و حتی آنچه که به ایشان پرداخت شده بود، کسر گردیده است. نامبردگان با استناد به این که مطابق مواد 35، 34، 7 قانون اساسنامه شرکت ملی نفت ایران مصوب سال 1353، هیأت مدیره شرکت ملی نفت ایران صلاحیت تصویب آیین نامه های مالی و معاملاتی را دارد و آیین نامه های مزبور برای شرکتهای فرعی و وابسته نیز لازم الرعایه است و به موجب ردیف 1-10-8 مجموعه مقررات اداری و استخدامی کارمندان شرکت ملی نفت ایران، پرداخت فوق العاده بدی آب و هوا پیش بینی شده است و مصوبات هیأت مدیره شرکت ملی نفت ایران در حکم قانون بوده و لازم الاجرا است، بنابراین نامه مورد اعتراض مدیرکل بازرسی وزارت نفت مغایر قانون و خارج از حدود اختیاراتش تدوین شده است و مستحق ابطال می باشد.

متن نامه معترضٌ عنه به قرار زیر است:

“با امعان نظر به ادغام مدیریت عملیات عمومی خارک در آن شرکت و نظر به اقدام مغایر ضوابط و مقررات صنعت نفت مدیر وقت عملیات عمومی خارک در سال 1383 مبنی بر این که کلیه کارکنان شاغل در این مدیریت از آغاز شکل گیری تا زمان انتقال به جزیره خارک در تیر ماه 1385 از مزایای جنوب برخوردار بوده اند، خواهشمند است دستور فرمایید ضمن شناسایی دقیق و تفکیک کارکنان شمال و جنوب مدیریت مذکور، نسبت به کسر فوق العاده جنوب از کارکنان فاقد شرایط ( کارکنان شاغل، انتقالی یا بازنشسته) به نحو مقتضی ( تقسیطی) اقدام و گزارش خاتمه کسورات منضم به لیست تفکیکی پرسنل مشمول کسورات ( حاوی میزان کسورات و اقساط) به این مدیریت ارسال گردد.”

شایسته یادکرد است پرونده ها ابتدا به شعب دیوان ارجاع و با صدور قرار عدم صلاحیت به شایستگی هیأت عمومی به مرجع اخیر ارسال می شود.

در پاسخ به شکایت مذکور، مدیرکل بازرسی وزارت نفت به موجب لایحه شماره ب ون/90/1200-11/2/1390 و مدیر امور حقوقی شرکت ملی نفت ایران به موجب لایحه شماره ح د/403-4017/448451- 24/12/1389 توضیح داده اند که برای برقراری فوق العاده بدی آب و هوا مقرر بوده به کسانی که مقیم جزیره خارک هستند این فوق العاده پرداخت شود و کسانی که استقرار در جزیره ندارند مشمول قرار نگیرند لیکن برخلاف این حکم، مدیر مسؤول عملیات عمومی خارک فوق العاده را به همه پرداخت کرده است و اقدام مغایر قانون مدیر مذکور، موجد حق نیست. ضمناً تنها مرجع واضع مقررات در شرکت ملی نفت ایران، هیأت مدیره شرکت می باشد.

هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ یاد شده با حضور رؤسا، مستشاران و دادرسان شعب دیوان تشکیل شد. پس از بحث و بررسی، با اکثریت آراء به شرح آينده به صدور رأی مبادرت می‎کند.

رأی هيأت عمومي

نظر به این که با رعایت مقررات اداری و استخدامی کارمندان شرکت ملی نفت ایران، پرداخت فوق العاده مزایای منطقه گرمسیری جنوب « جزیره خارک» برای کارکنان واجد شرایط صنعت نفت به تصویب رسیده است و مدیرکل بازرسی وزارت نفت به موجب نامه مورد اعتراض مقرر کرده است، فوق‌العاده مذکور از کارکنان فـاقد شرایط کسر شود و مفاد این مقرره متعرض اشخاص واجد شرایط و مستحق برخورداری از فوق‌العاده مزبور نمی‌باشد، بنابراین نامه مورد اعتراض نافی حقوق اشخاص واجد شرایط نیست و خارج از حدود اختیارات مقام صادر کننده نبوده و با قوانین مورد استناد شاکی مغایرتی ندارد و قابل ابطال تشخیص نشد.

معاون قضایی دیوان عدالت اداری- علی مبشری