آیین نامه اجرایی ماده (198) قانون کار جمهورری اسلامی ایران
آیین نامه اجرایی ماده (198) قانون کار جمهورری اسلامی ایران (تصویبنامه شماره 34216/ت27284ه مورخ 17/7/1381 هیئت وزیران)
وزارت کار و اموراجتماعی – وزارت امورخارجه – سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور
هیأت وزیران در جلسه مورخ 1381.7.10 بنا به پیشنهاد مشترک وزارتخانههای کار و اموراجتماعی،امورخارجه و سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور، به استناد تبصره (2) ماده (198) قانون کار جمهوریاسلامی ایران مصوب 1369 و ماده (53) قانون برنامه سوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوریاسلامی ایران مصوب 1379 آییننامه اجرایی ماده یادشده را به شرح زیر تصویب نمود:
آییننامه اجرایی ماده (198) قانون کار جمهورری اسلامی ایران
الف – تعاریف و اصطلاحات:
در این آییننامه مفاهیم و اصطلاحات مورد توافق عبارتند از :
1 – وابسته کار: نماینده وزارت کار و اموراجتماعی در خارج از کشور است که تحت شرایط و مقرراتاین آییننامه جهت تصدی امور وابستگی کار به کشور هدف اعزام میگردد.
2 – رییس نمایندگی: سفیر، سرکنسول، کاردار و یا هر مامور وزارت امورخارجه است که در غیاب آنانمسئولیت نمایندگی را برعهده دارد.
3 – نمایندگی جمهوری اسلامی ایران: سفارت یا سرکنسولگری جمهوری اسلامی ایران در کشور محلاعزام وابسته کار میباشد.
ب – نحوه انتخاب کشورهای هدف:
1 – کشور محل مأموریت (کشور هدف) به تشخیص و پیشنهاد وزارت کار و اموراجتماعی و با هماهنگیوزارت امورخارجه تعیین خواهد گردید.
2 – کشور هدف میتواند یکی از مصادیق ذیل باشد:
الف – کشورهایی که قابلیت جذب نیروی کار خارجی (از جمله نیروی کار ایرانی) را دارند.
ب – کشورهایی که میان وزارت کار و اموراجتماعی جمهوری اسلامی ایران و دولت آن کشورها موافقتنامههای همکاری درخصوص اعزام نیروی کار و آموزشهای فنی و حرفه ای به امضاء رسیده باشد.
ج – کشورهایی که در آنها نیروی کار ایرانی به تعداد قابل ملاحظه ای به کار اشتغال دارند.
پ – نحوه انتخاب و اعزام:
1 – وابسته کار توسط وزیر کار و اموراجتماعی تعیین و پس از موافقت وزیر امورخارجه منصوب و اعزاممیگردد.
2 – وابسته کار از بین کارمندان باسابقه و مدیران موفق وزارت کار و اموراجتماعی برگزیده میشود وحداقل دارای مدرک کارشناسی خواهد بود.مدت مأموریت وابستههای کار چهار سال متوالی است.
موارد استثناء با تأیید وزیر کار و اموراجتماعی و با هماهنگی وزیر امورخارجه قابل اجرا خواهد بود.
3- وابسته کار بایستی به زبان کشور متوقف فیه و در غیر این صورت به یک زبان بینالمللی رایج در محلمأموریت تسلط کافی داشته باشد.
4 – وابسته کار بایستی آشنایی لازم به اقتصاد ملی و بازار کار بین المللی داشته باشد.
ج – سایر مقررات :
1 – وابسته کار زیرنظر وزارت کار و اموراجتماعی و با هماهنگی رییس نمایندگی جمهوری اسلامی ایران،نسبت به تحقق اهداف نظام و نیز در چارچوب مفاد این آییننامه و کنوانسیونهای بین المللی دیپلماتیک وکنسولی انجام وظیفه مینماید.
2 – محل استقرار وابستگان کار در نمایندگیهای جمهوری اسلامی ایران است. نمایندگیهای مذکور محلکار مناسب و دیگر تسهیلات لازم را برای استقرار وابستگان کار فراهم میآورند.
همچنین مصونیتهای لازم را برای آنها و خانوادههای تحت تکفل ایجاد خواهند کرد.
3- همطرازی وابستگان کار براساس ضوابط خاص در کمیسیون ماده (1) آییننامه اعزام مستخدمانرسمیبه مأموریتهای خارج از کشور به طور موردی تعیین و از محل اعتبارات وزارت کار و اموراجتماعیپرداخت میگردد.
4 – استفاده وابسته کار از مرخصی استحقاقی و یا مأموریتهای اداری با موافقت وزارت کار واموراجتماعی و هماهنگی و اطلاع رییس نمایندگی امکان پذیر خواهد بود.
5- نوع گذرنامه وابسته کار، با پیشنهاد وزارت کار و اموراجتماعی و موافقت وزارت امورخارجه تعیینمیگردد.
6- مسافرتها، بازدیدها، ملاقاتهای وابستههای کار اعزامیبا مقامات دولتی و شرکتهای خصوصی درکشور متوقف فیه، با هماهنگی رییس نمایندگی انجام خواهد شد و نیز وابسته کار موظف است به طور مستمرگزارش فعالیتهای خود را به رییس نمایندگی ارایه نماید.
7- موارد اختلاف و تخطی وابسته کار از این آییننامه به کارگروهی متشکل از معاونان وزارت کار واموراجتماعی و وزارت امورخارجه ارجاع میگردد.چنانچه در این کارگروه توافقی حاصل نگردید، مراتبجهت تصمیم گیری نهایی به کارگروه وزرای دو وزارتخانه ارجاع خواهد شد.
8- وابستگان کار قبل از اعزام یک دوره توجیهی امور سیاسی، اداری و تشریفاتی را در وزارتامورخارجه طی خواهند کرد.
محمدرضا عارف – معاون اول رییسجمهور