دستورالعمل شماره ۱ روابط کار (انتخاب رأی برتر)

دستورالعمل شماره ۱ روابط کار (انتخاب رأی برتر)

دستورالعمل انتخاب رأی برتر

ماده ۱- به منظور ایجاد رقابت برای صدور آرای متقن و همچنین تشویق نمایندگان وزارت کار و امور اجتماعی در مراجع حل اختلاف، مسابقه رأی برتر به شرح ذیل همه ساله برگزار خواهد شد.

ماده ۲- بر اساس نامه شماره ۱۰۴۱۲ مورخ ۸۸/۲/۷ مدیر کل تنظیم و نظارت بر روابط کار حذف شده است.

ماده ۳- (اصلاحی مورخ ۸۸/۲/۷)- هر یک از هیات های تشخیص و حل اختلاف برترین رأی خود را در اختیار سازمان کار و امور اجتماعی مربوط قرار داده و سازمان مذکور موظف است آرای مربوط را در مهلت مقرر که توسط اداره کل تنظیم و نظارت بر روابط کار اعلام می شود، به این اداره کل ارسال نماید.

تبصره : شرکت در مسابقه برای کلیه هیات‌های تشخیص و حل اختلاف الزامی می‌باشد.

ماده ۴- (اصلاحی مورخ ۸۸/۲/۷)- برای بررسی و انتخاب آرای برتر در اداره کل تنظیم و نظارت بر روابط کار، کار گروهی به نام «کارگروه رأی برتر» تشکیل می شود. این کارگروه موظف است آرای واصله را مورد بررسی قرار داده و (۱۰) رأی برتر کل کشور را انتخاب نماید.

ماده ۵- به نمایندگان وزارت کار و امور اجتماعی در مراجع حل اختلاف که آرایشان جزو (۱۰) رأی برتر کل کشور قرار گرفته است، جوایزی تعلق و این افراد مورد تشویق کتبی (با درج در پرونده) مقامات وزارت متبوع قرار خواهند گرفت.

ماده ۶- شاخص‌ها و معیارهای انتخاب آرای برتر عبارتند از:

الف- مستدل بودن رأی، به این معنا که مرجع رسیدگی کننده نفیا یا اثباتا در مورد ادعاها و دفاعیات طرفین اظهارنظر کرده باشد؛ به صورتی که رای بر اساس ترجیح دادن دلایل و مدارک یکی از طرفین بر دلایل و مدارک طرف دیگر صادر شده باشد.

ب- مستند بودن رای، به این معنا که رای صادره مستند به قوانین و مقررات و اصول و موازین قانونی باشد.

ج- رای صادره در خصوص موضوع دعوی بوده و عام نباشد. به عنوان مثال اگر خواسته دعوی مزد معوقه است، مرجع رسیدگی در خصوص همین موضوع نفیا یا اثباتا مبادرت به صدور رای نماید و نه اینکه به طور عام چنین حکم صادر کند که استفاده از مزد حق کارگران است.

د- رای صادره کلی نباشد. به عنوان مثال اگر خواسته دعوی حق‌السعی ایام تعلیق است مرجع رسیدگی نمی تواند صرفا نسبت به حق السعی ایام تعلیق از طرف کارفرما به طور کلی حکم کند بلکه می بایست میزان آن را نیز مشخص نماید.

ه- رعایت مفاد دستورالعمل شماره ۱۵۶۰۹۶ مورخ ۱۳۸۵/۱۲/۲۳ معاونت روابط کار در خصوص نحوه استفاده از فرم های تهیه شده برای مراجع حل اختلاف.

و- در رای باید تاریخ و شماره، نام و نام خانوادگی اصحاب دعوی یا نمایندگان تام الاختیار آنها، موارد خواسته، قابل اعتراض بودن و مهلت اعتراض، اسامی و سمت اعضای مراجع حل اختلاف و مبلغ ریالی رای به عدد و حروف قید گردد. چنانچه اصحاب دعوی متعدد باشند ذکراسامی تمام آنها در رای صادره الزامی است.

ز- رای صادره صریح، روشن و بدون ابهام باشد به نحوی که مخاطب رای، مقصود و مدلول رای را به خوبی دریافت کند.

ح- در مفاد رای صادره نباید تضاد وجود داشته باشد و یک قسمت از رای قسمت دیگر آن را نقض نماید.

ط- مراجع حل اختلاف نباید خارج از خواسته خواهان یا موارد اعتراض تجدیدنظرخواه (با عنایت به ماده (۳۶) آئین رسیدگی و تبصره آن) رأی صادر نماید.

ی- رای مرجع به صورتی انشا شود تا مراجع بالاتر پی ببرند که رای در مقام تعیین تکلیف ماهوی اختلاف بوده یا صرفا در مورد شکل دعوی اظهار نظر کرده است. به عبارت دیگر باید معلوم باشد که رای حکم است یا قرار.

ماده ۷- مفاد این دستورالعمل باید بلافاصله پس از ابلاغ، به اطلاع کلیه کارشناسان ذیربط رسانده شود.

ماده ۸- در موارد ابهام یا سکوت و اجمال حسب نظر اداره کل تنظیم و نظارت بر روابط کار اقدام خواهد شد.