کتاب استخدامی
مقررات کار

مطالبه مابه التفاوت و حقوق و عیدی مدت کارکرد حق مسکن و خواروبار و وجه بن کل مدت کارکرد و طلب حق اولاد و… پس از اخراج

تاریخ: 14 اسفند 1391

کلاسه پرونده: 91/1340

شماره دادنامه: 933

موضوع رأی: اعلام تعارض در آراء صادر شده از شعب دیوان عدالت اداری

شاکی: جلال پورعلیخانی

مرجع رسیدگی: هیأت عمومی دیوان عدالت اداری

گردش کار: آقای جلال پور علیخانی به موجب لایحه ای اعلام کرده است که:

“احتراماً به استحضار عالی می رساند که اینجانب جلال پور علیخانی دارنده پرونده شماره 18/87/1538 در شعبه 18 دیوان عدالت اداری که جهت نقض رأی شماره 7950 هیأت حل اختلاف اداره کار شهرستان بناب طرح شکایت کرده بودم و متأسفانه رأی صادر شده به نفع اینجانب نبوده است در صورتی که رأی صادر شده برای پرونده همکار اینجانب به پرونده شماره 18/87/1539 در همین شعبه می باشد و دادخواست یکسانی با دادخواست اینجانب دارد، رأی به نفع ایشان صادر شده است و بین آراء تناقض وجود دارد.

لذا با توجه به این که پرونده های شماره 18/87/1536 الی 18/87/1539 دارای دادخواست یکسانی می باشد و آراء متناقضی برای آنها صادر گردیده است اینجانب استدعا دارم که پرونده های شماره 18/87/1536 الی 18/87/1538 در هیأت عمومی مطرح گردیده و رأی به نفع اینجانبان صادر گردد.”

موضوع از این قرار بوده است که هیأت تشخیص اداره کار و امور اجتماعی شهرستان بناب در خصوص شکایت آقایان علی فرقانی، جلال پور علیخانی و خانمها راضیه غضنفری و توران مسعودی به شرح زیر مبادرت به اتخاذ تصمیم کرده بوده است:

دادنامه شماره: 6532 مورخ: 5/9/1387 کلاسه پرونده: 87/217 دسته جمعی

مرجع رسیدگی: هیأت تشخیص اداره کار بناب خواهان: علی فرقانی و چند نفر دیگر خوانده: مرکز توانبخشی آذر بناب خواسته: به شرح دادخواست تاریخ اخراج: 9/8/1387 تاریخ ثبت دادخواست: 27/7/1387

رأی هیأت

هیأت تشخیص پس از استماع اظهارات طرفین دعوا از جلسات نوبت دوم رسیدگی و با عنایت به گزارش تحقیق مورخ 3/8/1387 که به شماره 5880 ثبت دفتر اداره شده است و با اختیارات حاصل از ماده 158 قانون کار به شرح آینده اقدام به صدور رأی می نماید.

1- هیأت تشخیص ادعای خواهان را بابت مطلبات عنوان شده از قبیل مابه التفاوت و حقوق و عیدی مدت کارکرد حق مسکن و خواروبار و وجه بن کل مدت کارکرد و طلب حق اولاد 1 فرزند آقای علی فرقانی مسموع تلقی نموده و ساعات کارکرد مفید خواهان برای آقایان علی فرقانی و جلال پور علیخانی هر کدام روزانه 5/5 ساعت و برای خانمها راضیه غضنفری و توران مسعودی هر کدام روزانه 6 ساعت و سابقه کار آقای علی فرقانی به مدت 63 ماه و آقای جلال پور علیخانی به مدت 12 ماه و راضیه غضنفری به مدت 91 ماه و توران مسعودی به مدت 19 ماه احراز گردید.

2- در خصوص ادعای کارفرما مبنی بر این که به استناد تبصره ماده 3 قانون کار جامع حمایت از حقوق معلولان کارگاه وی ( توانبخشی حرفه ای آذر بناب) مشمول قانون کار مصوب 29/8/1369 نمی باشد و این موضوع را طی لایحه مورخ 18/8/1387 که شماره 6043 ثبت دفتر اداره شده است عنوان داشته است و همچنین هیأت تشخیص را صالح به رسیدگی نمی داند.

با عنایت به استعلام این اداره از سازمان متبوع که طی نامه واصله شماره 56663- 18/10/1386 که صراحتاً عنوان شده در کارگاههای موصوف عناوینی چون مربی – کمک مربی و آموزشیار و عناوین مشابه دیگر مشمول قانون کار و مقررات تبعی آن می باشد ادعای خوانده در این خصوص مسموع تلقی نگردید و هیأت تشخیص به استناد مواد 1 و 2 و 3 قانون کار رابطه کارگر و کارفرمایی را بین خواهان و خوانده محرز و مسلم می داند.

3- نظر به این که کارفرما در فاصله رسیدگی جلسه نوبت اول و دوم به دلیل طرح دادخواست از ناحیه شاکیان، ایشان را از محل کار در تاریخ 9/8/1387 اخراج کرده است هیأت تشخیص به استناد تبصره ماده 158 قانون کار پس از بحث و مذاکر و نهایتاً به دلیل عدم تفاهم و سازگاری بین طرفین عذر کارفرما را مبنی بر اخراج شاکیان موجه تلقی کرده و بیکاری خواهان را بدون میل و اراده تلقی می نماید.

با توجه به مراتب فوق هیأت تشخیص کارفرمای مرکز توانبخشی حرفه ای آذر بناب خانم شهین صمدیان آذر را مکلف می نماید به استناد مواد 22 و 39 و تبصره ماده 41 قانون کار و بخشنامه های شورای عالی کار در خصوص پرداخت حق مسکن و خواروبار و وجه بن و مصوبه 2807 قانون مجلس شورای اسلامی و ماده 186 قانون تأمین اجتماعی مکلف می نماید مبالغ ذیل را در وجه هر یک از خواهان به شرح ذیل پرداخت و تسویه حساب لازم به عمل آورد.

شایان ذکر است هیأت تشخیص با استناد به اظهارات نماینده سازمان تأمین اجتماعی ( موضوع دستورالعمل شماره 4 در رابطه با اعمال ماده 148 قانون کار) و مدارک و اسناد ارائه شده، کارفرما را مکلف می نماید به استناد ماده 148 قانون کار حق بیمه شاکیان را برای سالهای 1386 و 1387 طبق کارکرد مفید انجام شده نزد سازمان تأمین اجتماعی پرداخت نماید. ضمناً ادعای شاکیان بابت طلب و مرخصی ذخیره مسموع تلقی نگردید.

نام و نام خانوادگی طلب مابه التفاوت حقوق مدت کارکرد مابه التفاوت عیدی 1387 بابت حق مسکن و خواروبار و وجه بن مدت کارکرد بابت طلب پایان کار مدت کارکرد بابت حق اولاد و فرزند به مدت 30 ماه جمع کل طلب به ریال

علی فرقانی 1862730 8762877 7752000 8650682 4151784 47944650

جلال پور علیخانی 5963296 2052215 1850000 1647720 – 11513231

راضیه غضنفری 51106592 12711098 8332000 13631345 – 85781035

توران مسعودی 17659256 4368208 2550000 2846111 – 27423575

جمع 172662491ریال

این رأی به استناد ماده 159 قانون کار ظرف 15 روز پس از ابلاغ به طرفین دعوی قابل اعتراض می باشد.

از رأی مذکور تجدیدنظر خواهی می شود و رأی شماره 7950- 15/10/1387 هیأت حل اختلاف اداره کار و امور اجتماعی شهرستان بناب به شرح زیر می باشد:

هیأت حل اختلاف در خصوص رسیدگی به دادخواست تجدیدنظر خواهی خوانده نسبت به دادنامه شماره 6532- 5/9/1387 هیأت تشخیص پس از استماع اظهارات طرفین دعوا و ملاحظه اسناد ومدارک منضم در پرونده ختم رسیدگی را اعلام و به شرح آینده مبادرت به صدور رأی کرد.

1- در خصوص بند اول دادخواست تجدیدنظر خواهی خوانده نسبت به دادنامه فوق الاشاره هیأت تشخیص مبنی بر عدم شمول مقررات قانون کار به کارگاه خوانده موضوع تبصره ماده 3قانون جامع حمایت از حقوق معلولان، معطوفاً به این که آنچه که از مفاد قانون یاد شده و نیز آیین نامه اجرایی ماده 13 قانون صدرالتوصیف مستفاد می گردد مقررات قانون جامع حمایت از حقوق معلولان به آن عده از معلولانی که در کارگاههای موضوع تبصره ماده 3 قانون مرقوم ( مصوب 16/2/1383 مجلس شورای اسلامی) اشتغال به کار دارند تسری داشته و همان طور که مدیرکل دفتر حقوقی سازمان بهزیستی کشور طی نامه شماره 26314/86/900- 28/8/1386 به اداره کل تنظیم و نظارت بر روابط کار وزارت کار و امور اجتماعی ایفاد کرده ضمن صحه به موضوع فوق شمول مقررات قانون کار به شاغلان کارگاههای آموزشی دارای مجوز از سازمان بهزیستی را مورد تاکید قرار داده، کما این که نامه شماره 56663- 18/10/1386 سازمان کار و امور اجتماعی آذربایجان شرقی که در پاسخ به استعلام اداره کار و امور اجتماعی بناب واصل گردیده شمول مقررات قانون کار و مقررات تبعی آن را به افراد غیر معلول شاغل در کارگاههای آموزشی- حمایتی و تولیدی معلولان را تأیید کرده است با عنایت به مراتب فوق هیأت حل اختلاف دادخواست تجدیدنظر خواهی خوانده را از حیث فوق تأیید و ابرام نمی نماید.

2- در خصوص بند دوم دادخواست تجدیدنظر خواهی خوانده پیرامون میزان ساعات کار خواهان هیأت حل اختلاف دادخواست خوانده را از این حیث با توجه به گواهی والدین و مددجویان مرکز توانبخشی ( کارگاه خوانده) مسموع تلقی ساعات کار هر یک از خواهان را از میزان ساعات کار لحاظ شده در دادنامه هیأت تشخیص به میزان یک ساعت تقلیل و مطالبات آنان را با توجه به ماده 39 قانون کار به نسبت ساعات کار انجام یافته به شرح ذیل محاسبه می نماید.

3- در رابطه با بند سوم دادخواست تجدیدنظر خواهی خوانده نسبت به دادنامه یاد شده مبنی بر این که کارگاه وی تا آخر سال 1383 مشمول مصوبه مجلس شورای اسلامی در خصوص معافیت کارگاههای زیر پنج نفر از شمول مقررات قانون کار تا پایان برنامه سوم توسعه می باشد، هیأت حل اختلاف دادخواست خوانده را با توجه به مجوز شماره 207/م ت- 7/12/1379 سازمان بهزیستی کشور که مبین ایجاد کارگاه در طول برنامه سوم توسعه می باشد مشمول ماده واحده قانون معافیت کارگاهها و مشاغل دارای پنج نفر کارگر از مشمول قانون کار مصوب 9/12/1378 مجلس شورای اسلامی تشخیص و بر این اساس کارکرد 2 نفر از خواهان ( خانم راضیه غضنفری و آقای علی فرقانی) را اصلاح و سوابق کار ایشان را از اول سال 1384 ( بعد از اتمام برنامه سوم توسعه) تا تاریخ قطع رابطه کاری ایشان مورد محاسبه قرار می دهد.

4- در خصوص بند چهارم دادخواست تجدیدنظر خواهی خوانده نسبت به دادنامه موصوف مبنی بر این که خواهان اخراج نشده و ترک کار نموده اند هیأت حل اختلاف تجدیدنظر خواهی خوانده را از این جهت با توجه به اظهارات وی در جلسه مورخ 15/8/1387 هیأت تشخیص مسموع ندانسته و دادنامه هیأت بدوی را از این حیث تایید می نماید. توجهاً به مراتب فوق و امعان نظر به استدلالهای اشاره شده هیأت حل اختلاف ضمن احراز رابطه کارگری و کارفرمایی فی مابین خواهانها و خوانده ( موضوع مواد 2 و 3 قانون کار) کارفرمای مرکز توانبخشی حرفه ای آذر بناب ( خانم شهین صمدیان آذر) را به استناد ذیل ماده 165 قانون کار و تبصره ماده 41 همان قانون و مواد 86 و 87 قانون تأمین اجتماعی و مصوبه 2807 قانون-7/12/1370 مجلس شورای اسلامی و مصوبه شورای عالی کار مکلف می نماید مبالغ زیر را بابت طلب مزایای پایان کار- مابه التفاوت حقوق- حق اولاد- مابه التفاوت عیدی و حق مسکن و خواروبار و وجه بن کارگری به شرح ذیل در وجه خواهانها پرداخت و تسویه حساب نماید.

همچنین کارفرما مکلف است حق بیمه خواهانها را در طول مدت کارکرد با در نظر گرفتن مدت کارکرد و ساعات کار ایشان به استناد دستورالعمل شماره 37023- 12/4/1387 مدیرکل تنظیم و نظارت بر روابط کار وزارت کار و امور اجتماعی ( دستورالعمل شماره 4) به سازمان تأمین اجتماعی پرداخت نماید. ضمناً مدت کارکرد و ساعات کار خواهانها به شرح زیر برای اعضای هیأت محرز و مسلم گردید.

1- سابقه کار آقای علی فرقانی 43 ماه و ساعات کار وی 5/4 ساعت در روز

2- سابقه کار آقای جلال پورعلیخانی 12 ماه و ساعات کار وی 5/4 ساعت در روز

3- سابقه کار خانم راضیه غضنفری 43 ماه و ساعات کار وی 5 ساعت در روز

4- سابقه کار خانم توران مسعودی 19 ماه و ساعات کار وی 5 ساعت در روز

خانمها راضیه غضنفری و توران مسعودی و آقای جلال پور علیخانی به موجب دادخواستهایی از دیوان عدالت اداری نقض رأی شماره 7950- 15/10/1387 هیأت حل اختلاف اداره کار و امور اجتماعی بناب را درخواست می کنند و شعبه 18 مفاداً به شرح آینده به صدور رأی مبادرت کرده است:

الف: دادنامه شماره 2/1725-14/6/1388 شعبه 18 در پرونده شماره 18/87/1538 مربوط به شکایت آقای جلال پور علیخانی و دادنامه شماره 2/1727- 14/6/1388 همان شعبه در پرونده شماره 18/87/1536 راجع به شکایت خانم توران مسعودی به قرار زیر است:

با توجه به مفاد دادخواست و با بررسی محتویات پرونده و با عنایت به این که ایراد و اعتراض موثر و موجهی که موجب نقض رأی معترضٌ به شود ابراز و ارائه نشده است و از طرفی رأی صادر شده بر مبنای موازین و مقررات قانونی صحیح صادر و انشاء شده است و تخلفی از قوانین و مقررات در آن مشهود نیست، فلذا دعوای مطروحه را وارد نمی داند و مردود اعلام می دارد. رأی صادر شده در اجرای ماده 7 قانون دیوان عدالت اداری قطعی است.

ب: دادنامه شماره 2/1026-23/4/1388 شعبه 18 در پرونده شماره 18/87/1539 مربوط به شکایت خانم راضیه غضنفری به قرار زیر است:

با عنایت به اوراق و محتویات پرونده و ملاحظه مفاد شکایت شاکی و ضمایم آن و پاسخ طرف شکایت به شرح لایحه شماره 698 مورخ 12/3/1388 نظر به این که رأی هیأت حل اختلاف بدون توجه به اسناد موجود در پرونده از جمله ساعات کار خواهان که در دفتر حضور و غیاب روزانه به ثبت رسیده و بیانگر 6 ساعت کار است و همچنین آیین نامه اجرایی مراکز توانبخشی بالای 14 سال که ساعات کار این مراکز را از 8 صبح تا 2 بعدازظهر تعیین کرده است و گزارش مأمور تحقیق نیز که مؤید صحت موارد فوق البیان است صادر شده و مضافاً این که تأمین حق بیمه و سهم کارفرما جزو وظایف مهم دولت توسط سازمان بهزیستی کشور در جهت ایجاد تسهیلات است و از طرفی طبق ماده 148 قانون کار کارفرمایان مکلفند بر اساس قانون تأمین اجتماعی نسبت به بیمه نمودن کارگران خود اقدام کنند، ضرورت داشت اعضای هیأت حل اختلاف در خصوص موارد فوق با بررسیهای بهتر و بیشتر به منظور جلوگیری از تضییع حقوق احتمالی طرفین مبادرت به اتخاذ تصمیم می کردند. بنابراین با در نظر گرفتن مراتب فوق اعتراض معترض را وارد و موجه تشخیص و ضمن نقض رأی معترضٌ عنه به رسیدگی مجدد در هیأت همعرض حکم صادر و اعلام می شود. رأی دیوان قطعی است.

هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ یاد شده با حضور رؤسا، مستشاران و دادرسان شعب دیوان تشکیل شد. پس از بحث و بررسی، با اکثریت آراء به شرح آينده به صدور رأی مبادرت می‎کند.

رأی هيأت عمومي

در خصوص اعلام تعارض آراء صادر شده از شعب دیوان عدالت اداری به شرح مندرج در گردشِ کار، نظر به این که در پرونده های فوق الذکر بر اساس مندرجات دادخواست و اسناد و مدارک و سایر خصوصیات منعكس در هر پرونده انشاء رأی شده است و تفاوت مدلول آنها مبتنی بر استنباط متفاوت از حکم واحد قانونگذار به نظر نمي رسد، بنابراین موضوع از مصادیق آراء متناقض موضوع بند 2 ماده 19 و ماده 43 قانون دیوان عدالت اداری تشخیص نمي شود.

معاون قضایی دیوان عدالت اداری- علی مبشری

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *