مرخصی استعلاجی قانون کار

مرخصی استعلاجی قانون کار

کارمندان و کارگران مشمول قانون کار در مواقع بیماری می توانند از مرخصی استعلاجی استفاده کنند . همانگونه که از نام مرخصی استعلاجی بر می آید ، مفهوم مرخصی استعلاجی ناظر بر مرخصی است که در مواقع بیماری گرفته می شود تا در طول مدت آن ، شخص بیمار بتواند نیرو و توان خود را که در اثر بیماری از بین رفته است را مجددا باز یابد .

بنابر آنچه گفته شد ، مرخصی استعلاجی با مرخصی استحقاقی که به ازای هر سال یک ماه به مشمولان قانون کار تعلق می گیرد تفاوت داشته و با مرخصی بدون حقوق نیز که اصولا در مواقع غیر بیماری مورد توجه قرار می گیرد ، تفاوت دارد.

همچنین ببینید: مرخصی های قانون کار و نحوه محاسبه مرخصی ها

شرایط استفاده از مرخصی استعلاجی

لازم به ذکر است که بر اساس قانون کار ، مرخصی استعلاجی یکی از موارد تعلیق قراداد کار محسوب می شود . به همین دلیل ، در صورتی که مشمولان قانون کار از مرخصی های استعلاجی استفاده نمایند ، قرارداد کار وی به قوت خود باقی خواهد ماند و کارگر می تواند پس از اتمام مرخصی استعلاجی ، به کار سابق خود باز گردد .

 جزییات و شرایط مربوط به استفاده از مرخصی استعلاجی در قانون کار مورد اشاره قرار نگرفته است ؛ بلکه تنها حکمی که در این خصوص مورد پیش بینی قرار گرفته ، ماده 74 قانون کار است که به موجب آن ” مدت مرخصی استعلاجی ، با تایید سازمان تامین اجتماعی ، جزو سوابق کار و بازنشستگی کارگران محسوب خواهد شد ” .

بر این اساس، شرایط استفاده از این مرخصی در قانون تامین اجتماعی مورد بررسی قرار گرفته است که به موجب بند 7 ماده 2 این قانون ، ” بیماری ، وضع جسمی یا روحی است که انجام خدمات درمانی را ایجاب می کند یا موجب عدم توانایی موقت اشتغال به کار می شود ” . بنابراین ، در مواردی که کارمند و یا کارگر دچار بیماری شود که مرخصی استعلاجی را ایجاب کند ، می تواند از این مرخصی استفاده نماید.

از آن جهت که طبق ماده 7 قانون کار، قرارداد کار مستلزم انجام کار و پرداخت مزد یا حق السعی از طرف کارفرما می باشد ، در صورت بیماری و عدم انجام کار از طرف شخص کارمند و یا کارگر، جز در خصوص انواع مرخصی ها و تعطیلات ، کارفرما موظف به پرداخت مزد نمی باشد . در حالی که وی در مدت زمان مرخصی استعلاجی بی نیاز از حداقل مزد یا حقوق نیست .

به همین دلیل ، ماده 62 قانون تأمین اجتماعی ، حقوق و مزایای مدت زمان استفاده از مرخصی استعلاجی مورد توجه قرار داده است که بر اساس آن :

1 ) بیمه شده ای که دارای همسر یا فرزند پا پدر و مادر تحت تکفل باشد ، به میزان سه چهارم آخرین مزد یا حقوق روزانه ؛

2 ) بیمه شده ای که همسر یا فرزند یا پدر و مادر تحت تکفل نداشته باشد ، به میزان دو سوم آخرین مزد یا حقوق روزانه ؛

3 ) بیمه شده غیر متکفل، در صورتی بستری شدن با هزینه سازمان تامین خدمات درمانی ، معادل یک دوم آخرین مزد یا حقوق روزانه دریافت خواهد کرد . علاوه بر این ، لازم به ذکر است که طبق ماده 74 قانون کار، در صورت تایید مرخصی استعلاجی از سوی سازمان تامین اجتماعی ، مدت مرخصی استعلاجی کارگران و کارمندان مشمول قانون کار جزء سوابق کار و بازنشستگی آنان محسوب خواهد شد.