کتاب استخدامی
سازمان بازرسي كشور

قانون مقررات اداری و استخدامی سازمان بازرسی کل کشور

قانون مقررات اداری و استخدامی سازمان بازرسی کل کشور (مصوب ۳۱/۰۲/۱۳۶۳ مجلس شورای اسلامی)

ماده ۱- سازمان بازرسی کل کشور به تعداد لازم بازرس خواهد داشت که از بین دارندگان رتبه قضائی و افرادی که صلاحیت قضائی آنان مورد تایید رئیس قوه قضائیه قرار می گیرد و مستخدمین کشوری و لشگری و نهادهای انقلابی و نیروهای انتظامی که تعهد و صلاحیت اخلاقی و فنی آنان توسط سازمان احراز شده ، انتخاب می شوند.

ماده ۲- بازرسان سازمان به دو گروه تقسیم می شوند.

گروه اول – بازرسان ثابت که بطور مستمر در خدمت سازمان می باشند.

گروه دوم – بازرسان موقت که برای مدت معین یا ماموریت خاصی در اختیار سازمان قرار می گیرند.

ماده ۳- سازمان می تواند در صورت ضرورت برای انجام بازرسی در امور معین و خاص به اشخاص واجد صلاحیت علاوه بر افراد مذکور در ماده یک ماموریت یا نمایندگی دهد.

تبصره ۱- در صورتی که افراد مذکور مستخدم دولت نباشند ، در ارتباط با ماموریت محوله از جهت اقدامات و صدور اوامر قانونی و اختیارات و شئون و حیثیت و ارتکاب جرم از ناحیه آنان یا علیه آنان و مقاومت در برابر ایشان درحکم مستخدم دولت محسوب میشوند.

تبصره ۲- سازمان می تواند از افراد بازنشسته واجد صلاحیت در امور تخصصی استفاده کند.

تبصره ۳- به افراد مذکور در ماده فوق به تشخیص رئیس سازمان دستمزد متناسبی پرداخت می شود.

ماده ۴- قبول ماموریت از ناحیه کارمند وزارتخانه یا مؤسسات دولتی به تقاضای سازمان بازرسی کل کشور موافقت سازمان متبوع مستخدم بصورت موقت ششماه با حفظ پست سازمانی الزامی است ولی اعزام مامور بصورت دائم منوط به موافقت وزارتخانه مؤسسه مربوطه و رضایت کارمند است.

تبصره ۱- در مورد ماموریت قضات مطابق اصل ۱۶۴ قانون اساسی عمل خواهد شد.

تبصره ۲- در مورد انتقال مستخدمین فوق (باستثنای دارندگان پایه قضائی) از لحاظ استخدامی بر اساس ماده ۱۴۲ قانون استخدامی کشوری و تبصره ذیل آن رفتار خواهد شد.

ماده ۵- پرداخت حقوق و مزایای شغلی مستخدمین مامور به خدمت در سازمان تاشش ماه بعهده وزارتخانه یا موسسه متبوع و زائد بر آن عهده سازمان بازرسی کل کشور است.

ماده ۶- لغو حکم ماموریت مستخدم قبل از پایان مدت ماموریت به یکی از دو صورت زیر خواهد بود:-

الف) به دستور رئیس سازمان بازرسی کل کشور.

ب) به تقاضای مستخدم با موافقت سازمان.

ماده ۷- دارندگان رتبه قضائی که در اجراء ماده ۱۱ قانون تشکیل سازمان بازرسی کل کشور به عنوان مامور خدمت در اختیار سازمان قرار گرفته اند و نیز قضاتی که مامور خدمت در سازمان می شوند از نظر مقررات و ضوابط استخدامی تابع قانون استخدام قضات خواهند بود.سایر بازرسان مامور خدمت در سازمان نیز حسب مورد تابع مقررات وزارتخانه ها و سازمان های متبوع خود می باشند.

تبصره- بازرسان دارای رتبه قضائی از فوق العاده قضائی گروه ۵ موضوع آئین نام پرداخت فوق العاده مخصوص قضائی مصوب ۱۳۵۱ و اصلاحات بعدی آن استفاده خواهند کرد.

به سایر بازرسان سازمان نیز به تشخیص رئیس سازمان با وجه به وظایف محوله ، حد اکثر تامعادل فوق العاده قضائی مصوب گروه ۵ آئین نامه مزبور به عنوان فوق العاده شغل قابل پرداخت است.

ماده ۸- مدت خدمت دارندگان پایه قضائی و افسران و درجه داران انتظامی و مستخدمین وزارتخانه ها موسسات و سازمانهای دولتی در سازمان در حکم خدمات قضائی و نظامی و انتظامی و اداری در مؤسسات متبوع آنان تلقی می شود و از لحاظ ترفیع و بازنشستگی محسوب خواهد شد.

ماده ۹- استخدام کارمندان مورد نیاز موضوع ذیل ماده ۳ قانون تشکیل سازمان بازرسی کل کشور مصوب ۲۹/۷/۱۳۶۰ طبق قانون استخدام کشوری خواهد بود.

ماده ۱۰- رئیس سازمان از فوق العاده معادل گروه ۷ موضوع آئین نامه پرداخت فوق العاده مخصوص قضائی مصوب ۱۳۵۱ و اصلاحات بعدی آن استفاده خواهد کرد.قائم مقام و معاونین از فوق العاده شغل معادل گروه ۶ استفاده خواهند نمود.

ماده ۱۱- در هر مورد که قانون و مقرراتی برای تعیین تکلیف کارکنان سازمان بازرسی کل کشور وجود نداشته باشد بر اساس قانون استخدام کشوری آئین نامه اجرائی آن رفتار خواهد شد.

قانون فوق مشتمل بر یازده ماده و شش تبصره جلسه روز سه شنبه یازدهم اردیبهشت ماه یکهزار و سیصد و شصت و سه مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ ۳۱/۲/۱۳۶۳ به تایید شورای نگهبان رسیده است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

شناسنامه قانون در تلگرام