سلام همسرم۱۵ سال هست توتولیدهای کفاشی کار میکنه اما هیچ کارگاهی حاضر نشده بیمه بکنن....یعنی نه تنها بیمه نمیکنن بلکه با دست مزدخیلی کم به کار میگیرنش...لب هم تر میکنه میگن می تونی نیاید ...تو نباشی هزارکار گر دیگه ....البته این مختص همسر من نیست شامل حال همه کارگرای کفاشی هست ...یعنی چطور میشه با هفته ای ۲۰۰،۳۰۰ زندگی رو چرخوند هیچ فکرشو کردین که این قشر از آدما چجوری زندگی می کنن ....چطور زنده موندن ....این دسته از زحمت کشایی که جز محروم و فراموش شده های این کشور هستن .....هیچ کس بهشون رسیدگی نمی کنه چرا، ....منیکه که در آستانه طلاق از همسرم هستم وفقط بخاطر شغل ودرامدش....همسرم الان ۵۰ سالش شده هنوز ما جرعت نکردیم بچه دار بشیم...حتی بیمه هم نیس حداقل آدم امیدی به بیمه داشته باشه ....یدونه سرما خوردگی را یا باید دستمزد یک هفتشونوبدیم دعوا درمان دکتر...یاخود درمانی بکنیم ......باید چیکار کنه این خونواده ها؟؟؟؟؟؟سه سال خودم از شکم و لباس خودمون زدم بیمه اختیاری براش درست کردم ریختم ...از عید به این ور دیگه بااین بیکاری ونداری نتونستم بیمه بریزم ....به نون شب محتاجیم به کی باید بگیم یعنی راهی که من وامثال من گرفتن آخرین راهش هست ...طلاق از این مردای زحمت کش وعاجز......هیچ کس به ما کمک نمی کنه...چرا هرچیزی گرون میشه سریع میاید حقوق ورفاه بازنشسته ها کارمندان....خودتون رو ساپورت میکنید اونایی که همیشه حقوقشون روبه موقع میگیرن بیمه دارن عیدی دارن مرخصی با حقوق دارن بن خرید دارن...و هیچ وقتم طعم زندگی امثال مارو نچشیدن ونه درک کردن....تاکی به فراموشی میسارید این عزیزان رو ....خودکشی خودسوزی و....طلاق ...از این اقشار به وجود میاد چرا هیشکی اهمیت نمیده ....تاکی شعار میدیدمیگید به بیمه گزارش بدین محل کارتون تابابت...بیمه رسیدگی کنیم ...انداختنم بیرون به ما ربطی نداره خودتون میدونید....شما باید اجباری کنید هرکسی که تولیدی داره باید بیمه کنه نمی کنه ببنده تولیذیشو ....نکه کار گر بدبخت خودش بیاد....