لزوم اصلاح احکام بازنشستگی کارکنان برق منطقه‌ای با لحاظ فوق‌العاده جذب
الزام به اصلاح احکام بازنشستگی با لحاظ فوق‌العاده جذب صادر شده برای کارکنان شرکت برق منطقه ای گیلان (رأی شماره ۴۰۶ مورخ ۲۰/۱۰/۱۳۹۰ هیئت عمومی دیوان عدالت اداری)
تاریخ دادنامه: ۲۸/۹/۱۳۹۰
شماره دادنامه: ۴۰۶
کلاسه پرونده: ۹۰/۱۰
مرجع رسیدگی: هیأت عمومی دیوان عدالت اداری
درخواست کننده: شرکت سهامی برق منطقه‌ای گیلان
موضوع شکایت و خواسته: اعلام تعارض در آراء صادر شده از شعب دیوان عدالت اداری
گردش کار: رئیس هیأت مدیره و مدیرعامل شرکت سهامی برق منطقه‌ای گیلان به موجب لایحه شماره ۹۷۴۸/۱۰۰- ۱۵/۷/۱۳۸۹ اعلام کرده است که در اجرای قانون نظام هماهنگ پرداخت حقوق و مزایای وزارت نیرو که طی تصویبنامه شماره ۲۸۱۳۲/ت۳۷۲۹۹هـ مورخ ۲۶/۲/۱۳۸۶ هیأت وزیران مورد تاکید مجدد قرار گرفته است، شرکت برق منطقه‌ای گیلان از سال ۱۳۷۷ نسبت به برقراری فوق‌العاده جذب جهت کارکنان خود اقدام کرده است. لیکن از آنجا که سازمان بازنشستگی گیلان در زمان برقراری حقوق بازنشستگی پرسنل رسمی این شرکت، طبق روال موجود پس از تطبیق حقوق کارکنان رسمی بر اساس نظام هماهنگ پرداخت حقوق کارکنان دولت، حقوق بازنشستگی آنان را بدون اعمال فوق‌العاده جذب برقرار کرده است، تعدادی از کارکنان این شرکت به دیوان عدالت اداری دادخواهی کرده و خواستار اصلاح احکام بازنشستگی با لحاظ فوق‌العاده جذب شده‌اند و شعب دیوان عدالت اداری در خصوص موضوع مذکور آراء متفاوت صادر کردهاند، بدین نحو که شعب ۲۳ و ۲۲ و ۷ در پروندههای شماره ۲۳/۸۴/۲۳۵۹ و ۲۲/۸۶/۱۳۳۶ و ۷/۸۷/۱۱۱۴ به موجب دادنامههای شماره ۱۷۸۸- ۱۷/۱۱/۱۳۸۶ و ۴۷۸- ۲۹/۲/۱۳۸۷ و ۹۴۳- ۱۵/۵/۱۳۸۶ حکم به وارد دانستن شکایت صادر کردهاند و شعب ۲۳ و ۲۲ در پروندههای شماره ۲۳/۸۴/۲۰۳۴ و ۲۲/۸۴/۱۸۳۷ و به موجب دادنامههای شماره ۸۹ – ۲۷/۱/۱۳۸۷ و ۳۳۷- ۲۲/۳/۱۳۸۶ حکم به غیر وارد دانستن شکایت صادر کردهاند. حال با توجه به مراتب رفع تعارض و صدور رأی وحدت رویه مورد استدعاست.
گردش کار پروندهها و مشروح آراء به قرار زیر است:
الف: شعبه ۷ دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره ۷/۸۷/۱۱۱۴ با موضوع دادخواست خانم کلثوم طاهربیگی به طرفیت سازمان بازنشستگی استان گیلان و به خواسته اصلاح حکم بازنشستگی و لحاظ فوق‌العاده جذب در پرداخت حقوق بازنشستگی به موجب دادنامه شماره ۹۴۳- ۱۵/۵/۱۳۸۶ مفاداً به شرح آینده به صدور رأی مبادرت کرده است:
شاکی در سال ۱۳۸۱ به افتخار بازنشستگی نائل آمده است در سال ۱۳۷۴ مصوبه هیأت وزیران برای بعضی از مشاغل حق جذب قائل شده است که شغل شاکی در ردیف مشاغل مذکور احصاء نگردیده است. در نهایت در سال ۱۳۸۲ مصوبه دیگری به شماره ۷۵۲۹- ۳۱/۴/۱۳۸۲ سایر مشاغل را نیز مشمول مصوبه در حد ۳۵% حق جذب قرار داده است که ماده ۴ مصوبه مذکور به شرح زیر برای سایر مشاغل ایجاد حق مینماید. این ماده به عنوان ماده ۴ به تصویب نامه شماره ۳۷۳۳۴- ۱۶۳۵۷- ۲۸/۱۲/۱۳۷۴ اضافه شده است، حال اداره طرف شکایت تاریخ اجراء مصوبه سال ۱۳۸۲ را از تاریخ تصویب میداند در حالی که ماده ۴ به مصوبه سال ۱۳۷۴ اضافه و ماده ۴ سابق به ماده ۵ اصلاح شده است در این صورت عدم پرداخت حق جذب به کسانی که در تاریخ مصوبه سال ۱۳۷۴ شاغل بودهاند به اعتبار این که مصوب سال ۱۳۸۲ به گذشته تسری ندارد، مجوزی ندارد. علیهذا با توجه به مراتب فوق به ورود شکایت شاکی دائر به الزام اداره طرف شکایت به برقراری حق جذب شاکی حکم صادر و اعلام میگردد. در مورد برقراری سختی شرایط محیط کار، گرچه اداره طرف شکایت دفاعی ننموده است معالوصف شاکی نیز دلیلی که نسبت استحقاق باشد ابراز نداشته است. لذا در این خصوص به رد شکایت شاکی حکم صادر و اعلام میگردد. رأی صادر شده قطعی است.
ب: شعبه ۲۲ دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره ۲۲/۸۶/۱۳۳۶ با موضوع داخواست آقای سیدرضا سیدی طراز کوهی به طرفیت سازمان بازنشستگی کشور و به خواسته اصلاح حکم بازنشستگی و لحاظ فوق‌العاده جذب و سختی شرایط محیط کار در پرداخت حقوق بازنشستگی به موجب دادنامه شماره ۴۷۸- ۲۹/۲/۱۳۸۷ مفاداً به شرح آینده به صدور رأی مبادرت کرده است:
در خصوص شکایت آقای سیدرضا سیدی طرازکوهی فرزند سیدحسن به طرفیت سازمان بازنشستگی کشوری به خواسته اصلاح احکام بازنشستگی با لحاظ نمودن فوق‌العاده جذب و سختی شرایط محیط کار با این توضیح که مشارالیه به موجب مصوبات قانونی از فوقالعادههای مذکور در ایام اشتغال استفاده نموده و کسورات قانونی نیز از وی کسر گردیده، لیکن در صدور حکم بازنشستگی مورد لحاظ قرار نگرفته است. مشتکیعنه به شرح لایحه دفاعیه شماره ۴۲۸۵- ۷/۱۲/۱۳۸۶ اعلام نموده است با استناد به تصویبنامه شماره ۷۵۲۹/ت۲۸۰۶۸ مورخ ۳۱/۴/۱۳۸۲ و تاریخ صدور آن، عطف به ماسبق شدن آن موضوعیت ندارد و از تاریخ تصویب لازم الاجرا میباشد و درخواست رد شکایت را نموده است. با توجه به مراتب اعلام شده نظر به این که تصویبنامه استنادی در مقام اصلاح تصویبنامه شماره ۳۷۳۳۴/ت۱۶۳۵۷هـ مورخ ۲۸/۱۲/۱۳۷۴ تصویب و به عنوان ماده ۴ به تصویبنامه اخیرالذکر تصویب گردیده است و لذا تصویبنامه ۲۸/۱۲/۱۳۷۴ ملاک اعتبار و اجرا میباشد. بنابراین شکایت شاکی وارد تشخیص و به استناد مواد ۷ و ۲۲ قانون دیوان عدالت اداری حکم به الزام مشتکیعنه به اصلاح احکام بازنشستگی با لحاظ مـزایای مزبور از تاریخ صدور حکم بازنشـستگی صادر و اعلام میگردد رأی صادر شده قطعی است.
ج: شعبه ۲۳ دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره ۲۳/۸۴/۲۳۵۹ با موضوع دادخواست آقای امیر مرادیان به طرفیت سازمان بازنشستگی استان گلستان و به خواسته اصلاح حکم بازنشستگی به لحاظ فوق‌العاده جذب و سختی شرایط محیط کار در پرداخت حقوق بازنشـستگی به موجب دادنامه شماره ۱۷۸۸- ۱۷/۱۱/۱۳۸۶ مفاداً به شرح آینده به صدور رأی مبادرت کرده است:
نظر به این که آقای امیر مرادیان فرزند نعمت اله در دادخواست تقدیمی علیه سازمان بازنشستگی مدیریت استان گلستان نسبت به عدم پرداخت فوق‌العاده جذب و سختی شرایط محیط کار از سوی سازمان بازنشستگی معترض بوده و تقاضای جلوگیری از تضییع حقوق حقه با اصلاح حکم حقوق بازنشستگی را مطرح نموده است و مدعی است سازمان متبوع از فوق‌العاده جذب و سختی شرایط محیط کار مقداری به عنوان کسور بازنشستگی کسر میکرد که مبنای محاسبه حقوق بازنشستگی قرار نگرفته است. خوانده در لایحه دفاعیه تاریخ احتساب را به تاریخ صدور تصویبنامه ۳۱/۴/۱۳۸۲ مقید نموده است. با عنایت به محتویات پرونده و ملاحظه شرح شکایت و بررسی لایحه دفاعیه چون خوانده اصل احتساب را پذیرفته است بدیهی است زمان احتساب با عنایت به این که کسر کسورات در ایام خدمت صورت گرفته است بدیهی است شاکی از ابتدای بازنشستگی استحقاق احتساب را دارد. لذا به استناد آراء وحدت رویه شماره ۴۷۸ تا ۵۰۰- ۲۷/۹/۱۳۸۴ و ماده ۷ قانون اصلاح پارهای از مقررات مربوط به حقوق بازنشستگی بانوان شاغل، خانوادهها… شکایت را صحیح تشخیص و رأی به ورود شکایت صادر و اعلام مینماید. رأی صادر شده قطعی است.
د: شعبه ۲۲ دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره ۲۲/۸۴/۱۸۳۷ با موضوع دادخواست خانم هاجر بافتهچی به طرفیت سازمان بازنشستگی استان گیلان و به خواسته اصلاح حکم بازنشستگی و لحاظ فوق‌العاده جذب و سختی شرایط کار در پرداخت حقوق بازنشستگی به موجب دادنامه شماره ۳۳۷ – ۲۲/۳/۱۳۸۶ مفاداً به شرح آینده به صدور رأی مبادرت کرده است:
شاکی اعلام کرده در تاریخ ۱/۱۰/۱۳۸۲ بازنشسته شده و مدعی است خوانده به استناد تصویبنامه شماره
هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ یاد شده با حضور رؤسا، مستشاران و دادرسان علیالبدل شعب دیوان تشکیل شد. پس از بحث و بررسی، با اکثریت آراء به شرح آینده به صدور رأی مبادرت میکند.
رأی هیأت عمومی
نظر به این که هیأت وزیران در اجرای ماده ۶ قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت مصوب سال ۱۳۷۰، دستورالعمل برقراری فوق‌العاده جذب کارکنان وزارت نیرو و شرکتهای تابعه را به موجب مصوبه شماره ۳۷۳۳۴/ت۱۶۳۵۷هـ مورخ ۲۸/۱۲/۱۳۷۴ تصویب کرده است و در راستای مصوبه مذکور، وزیر نیرو با اجازه حاصل از نامه شماره ۴۷۲۸۹/۴۵/۲ مورخ ۴/۱۲/۱۳۷۶ سازمان امور اداری و استخدامی کشور، برقراری فوق‌العاده جذب سایر مشاغل کارکنان وزارت نیرو و شرکتهای تابعه را از تاریخ ۱/۱/۱۳۷۷ طی بخشنامه شماره ۷۰۵/۵۶۴۸۵- ۲۴/۱۲/۱۳۷۶ ابلاغ کرده است و همچنین هیأت وزیران نیز به موجب مصوبه شماره ۲۸۱۳۲/ت۳۷۲۹۹هـ – ۲۶/۲/۱۳۸۶ به وزارت نیرو اجازه داده است تا ضوابط پرداخت حقوق و مزایای کارکنان صنعت آب و برق و حوزه ستادی را در چارچوب قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت، با روش امتیازی (امتیازات مترتب بر شغل و شاغل) و در قالب آییننامهها و ضوابط و مقررات مصوب قانون مزبور تنظیم و از تاریخ ۱/۱/۱۳۷۱ اجراء کند، بنابراین آراء شعب دیوان عدالت اداری که بر وارد دانستن شکایت و الزام به اصلاح احکام بازنشستگی با لحاظ فوق‌العاده جذب صادر شده است صحیح و موافق مقررات تشخیص داده میشود. این رأی به استناد بند ۲ ماده ۱۹ و ماده ۴۳ قانون دیوان عدالت اداری برای شعب دیوان و سایر مراجع اداری مربوط در موارد مشابه لازمالاتباع است.
رئیس هیأت عمومی دیوان عدالت اداری ـ محمدجعفر منتظری
