قانون پرداخت پاداش پایان خدمت و بخشی از هزینههای ضروری به کارکنان دولت
مصوب ۱۳۷۵/۲/۲۶ با اصلاحات و الحاقات بعدی
قانون پرداخت پاداش پایان خدمت و بخشی از هزینههای ضروری به کارکنان دولت
توضیحات تنقیحی
*) با توجه به ماده ۷ “قانون اصلاح پاره ای از مقررات مربوط به حقوق بازنشستگی، بانوان شاغل، خانواده ها و سایر کارکنان” مصوب ۱۳۷۹/۰۲/۱۳، از آنجا که عبارت “به کارکنان شاغل مذکور در قوانین فوق الاشاره” به صورت علی الاطلاق بیان شده است لذا عبارت “در صورت رضایت از خدمت آنان” تقدیراً از اصلاحیه ماده ۱ این قانون حذف شده است.
ماده ۱ (اصلاحی ۲۷/۱۱/۱۳۸۰)– به کارکنان رسمی، ثابت و دارای عناوین مشابه وزارتخانه ها، موسسات و شرکتهای دولتی مشمول قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت -مصوب ۱۳۷۰- نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران و اعضای هیأت علمی دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالی و پژوهشی مشمول مقررات استخدامی هیأت علمی دانشگاه تهران به هنگام بازنشستگی، از کارافتادگی یا فوت در مقابل کلیه سوابق خدمت دولتی به ازای هر سال خدمت معادل یک ماه آخرین حقوق و فوق العاده‌های دریافتی که ملاک کسور بازنشستگی است به عنوان پاداش پایان خدمت پرداخت می‌شود.
خدمت مازاد بر سی سال در پرداخت پاداش موضوع این قانون قابل احتساب نخواهد بود.
رأی شماره ۲۳۳۱۰۱۳ هیأت عمومی دیوان عدالت اداری با موضوع ابطال نامه شماره ۶۹۱۷۵– ۱۴۰۱/۹/۱۱ رئیس امور جبران خدمت سازمان اداری و استخدامی کشور (به جز بند (۲))رأی شماره ۱۳۲۷ هیأت عمومی دیوان عدالت اداری با موضوع ابطال بخشنامه شماره ۹۸/۳۳/۱۱۱۹/۴۸۱۵۰ـ ۱۳۹۸/۱۰/۲۹ معاونت نیروی انسانی نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران که پرداخت پاداش پایان خدمت به تخلیه خانه سازمانی موکول شد. مغایر قانون است.
توضیحات تنقیحی
*) با توجه به ماده (۴۹) “قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت” مصوب ۱۳۸۰/۱۱/۲۷، به آخر ماده (۱) قانون اصلاح قانون پرداخت پاداش پایان خدمت و بخشی از هزینههای ضروری به کارکنان دولت مصوب ۱۶/۹/۱۳۷۶ عبارت زیر الحاق می‌گردد: “خدمت مازاد بر سی سال در پرداخت پاداش موضوع این قانون قابل احتساب نخواهد بود. ” *)با توجه به ماده ۷ “قانون اصلاح پاره ای از مقررات مربوط به حقوق بازنشستگی، بانوان شاغل، خانواده ها و سایر کارکنان” مصوب ۱۳۷۹/۰۲/۱۳، از آنجا که عبارت “به کارکنان شاغل مذکور در قوانین فوق الاشاره” به صورت علی الاطلاق بیان شده است لذا عبارت “در صورت رضایت از خدمت آنان” تقدیراً از اصلاحیه اخیر حذف شده است.
*) با توجه به تبصره ماده (۱۰) “قانون اصلاح پاره ای از مقررات مربوط به حقوق بازنشستگی، بانوان شاغل، خانواده ها و سایر کارکنان” مصوب(۱۳۷۹/۰۲/۱۳)، قسمت اول این ماده موضوع پاداش پایان خدمت در مورد کارکنانی که از ۱/۱/۱۳۷۹ بازنشسته، فوت و یا از کارافتاده می‌شوند لازم الاجراء می‌باشد.
تبصره ۱– در صورتی که سابقه خدمت مستخدم از سی سال کمتر باشد، پاداش به نسبت سالهای خدمت محاسبه و پرداخت می‌شود. در این محاسبه کسر سال معادل یک سال منظور می‌شود.
تبصره ۲– در صورت فوت مستخدم، پاداش موضوع این ماده به وراث قانونی مستخدم متوفی، موضوع ماده (۸۶) قانون استخدام کشوری تعلق می‌‌گیرد.
تبصره ۳ (الحاقی ۱۶/۰۹/۱۳۷۶)– به مستخدمان شاغل که شهید، از کارافتاده یا فوت شوند، پاداش موضوع ماده (۱) به طور کامل پرداخت می‌شود.
ماده ۲ (اصلاحی ۲۱/۰۱/۱۳۸۱)– به ازای هر بار محکومیت اداری در ده سال آخر خدمت، یک ماه از پاداش پایان خدمت مستخدم کسر می‌شود.
ماده ۳ (اصلاحی ۱۳/۰۲/۱۳۷۹)– در موارد زیر به کارکنان موضوع ماده (۱) یا ورثه بلافصل آنان، معادل بیست برابر حداقل حقوق مبنای قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت مصوب ۱۳۷۰ به عنوان کمک هزینه پرداخت می‌شود.
– کمک هزینه ازدواج در مورد ازدواج دائم خود و فرزندان مستخدمین شاغل، بازنشسته از کار افتاده و متوفی فقط یک بار حسب مورد.
– کمک هزینه در مورد فوت مستخدم شاغل، بازنشسته و افراد تحت تکفل وی.
تبصره (اصلاحی ۱۶/۰۹/۱۳۷۶)– مشمولان قانون کار از این لحاظ تابع مقررات و ضوابط مربوط به خود هستند.
قانون فوق مشتمل بر سه ماده و سه تبصره در جلسه علنی روز چهارشنبه مورخ بیست و ششم اردیبهشت ماه یکهزار و سیصد و هفتاد و پنج مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ ۲۷/۲/ ۱۳۷۵ به تایید شورای نگهبان رسیده است.
رئیس مجلس شورای اسلامی- علی‌اکبر ناطق نوری
