آيين نامه اجرايي تبصره (3) ماده (3) قانون هواي پاک (تصویب‌نامه شماره 95201/ت55071هـ مورخ 18/7/1397 هیئت وزیران)
هيأت وزيران در جلسه 21/6/1397 به پيشنهاد سازمان حفاظت محيط زيست (با همكاري وزارتخانه هاي بهداشت، درمان و آموزش پزشكي، كشور و صنعت، معدن و تجارت و نيروي انتظامي جمهوري اسلامي ايران) و به استناد تبصره (3) ماده (3) قانون هوای پاک -مصوب 1396- آيين نامه اجرايي تبصره ياد شده را به شرح زير تصويب كرد:
آيين نامه اجرايي تبصره (3) ماده (3) قانون هواي پاك
ماده 1- در اين آيين نامه اصطلاحات زير در معاني مشروح مربوط به كار مي روند:
الف – مواقع (شرايط) اضطرار آلودگي هوا: مواقعي كه استمرار پايداري جوي (بر اساس اعلام سازمان هواشناسي كشور) يا افزايش ميزان غلظت آلاينده ها (بر اساس اعلام وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي با همكاري سازمان حفاظت محيط زيست) در كوتاه مدت، سلامت انسان و محيط زيست را دچار مخاطره جدي كند.
ب- كارگروه: كارگروه استاني هماهنگي شرايط اضطرار آلودگي هوا موضوع ماده (4) اين آيين نامه.
پ- شاخص كيفيت هوا (AQI) : عددي بدون واحد كه نشان دهنده وضعيت كيفي هوا است.
ماده 2- طبقات كيفيت هوا بر اساس شاخص كيفيت هوا به شرح جدول زير تعيين مي شود:
تبصره- دستورالعمل محاسبه و اعلام شاخص كيفيت هوا توسط وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي با همكاري سازمان حفاظت محيط زيست ظرف يك ماه از تاريخ ابلاغ اين آيين نامه تهيه و ابلاغ مي شود.
ماده 3- فرايند تشخيص شرايط اضطرار و اقدامات مربوط به شرح زير است:
الف- سازمان هواشناسي كشور موظف است ظرف حداقل (96) ساعت قبل از وقوع شرايط پايدار جوي، هشدار لازم را به وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي اعلام كند.
ب- وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي موظف است بلافاصله و ظرف حداكثر (12) ساعت بعد از اعلام سازمان هواشناسي كشور، نظر صريح خود در مورد وقوع شرايط اضطرار را به كارگروه اعلام كند.
پ- در صورت تأييد وقوع شرايط اضطرار توسط وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي، كارگروه موظف است بلافاصله تشكيل جلسه دهد و ظرف حداكثر (12) ساعت تصميمات لازم را با اولويت پيشگيري از وقوع شرايط اضطرار، به منظور حفظ سلامت انسان و محيط زيست در چهارچوب دستورالعمل ابلاغي وزير كشور اتخاذ و اعلام كند.
تبصره- در راستاي ماده (26) قانون هواي پاك، كليه اطلاعات جمع آوري شده توسط شبكه ملي هشدار و پيش آگاهي رخدادهاي سيل، طوفان و گرد و غبار كه توسط سازمان هواشناسي كشور با همكاري سازمان حفاظت محيط زيست راه اندازي و تكميل مي شود، بايد در اختيار وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي قرار گيرد.
ماده 4- به منظور اتخاذ تصميمات لازم در مواقع اضطرار آلودگي هوا، كارگروه با تركيب زير تشكيل مي شود:
الف – استاندار و در صورت عدم حضور وي، معاون عمراني استانداري به عنوان رييس كارگروه.
ب – مديركل حفاظت محيط زيست استان به عنوان دبيركارگروه.
پ – مديركل هواشناسي استان.
ت – معاون بهداشتي يكي از دانشگاه هاي علوم پزشكي مستقر در استان به تشخيص وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي و رييس شبكه بهداشت و درمان شهرستان ذي ربط حسب مورد.
ث – مديركل آموزش و پرورش استان.
ج – رييس پليس راهنمايي و رانندگي استان.
چ – مديركل بحران استانداري.
ح – شهردار مركز استان و شهردار شهرهاي ذي ربط حسب مورد.
تبصره 1- در مواقع لزوم به تشخيص استاندار، نمايندگان ساير دستگاه هاي ذي ربط و بخش هاي غيردولتي مرتبط بدون حق رأي به كارگروه دعوت مي شوند.
تبصره 2- اطلاع رساني لازم از طريق رسانه هاي رسمي جمعي، مجازي و مكتوب در خصوص شرايط هوا و تصميمات اتخاذ شده توسط كارگروه، صرفاً از سوي رييس كارگروه و در غياب ايشان دبير كارگروه انجام خواهد گرفت.
تبصره 3- اتخاذ تصميم در مورد تعطيلي دستگاه هاي اجرايي و بانك ها براي يك روز كامل يا بيشتر، صرفاً با هماهنگي رييس جمهور يا معاون اول رييس جمهور امكان پذير است.
ماده 5- وظايف كارگروه عبارت است از برنامه ريزي و اتخاذ تصميمات لازم به منظور:
الف- كاهش انتشار آلاينده ها از منابع آلاينده ثابت و متحرك.
ب- كاهش آثار سوء ناشي از آلودگي هوا بر سلامت از راه هاي مختلف از جمله كاهش مواجهه افراد جامعه با آلاينده ها براساس طبقات اعلامي موضوع ماده (2) اين آيين نامه.
تبصره- در شرايط پيش بيني يا تداوم آلودگي هوا بيش از (48) ساعت تدابير لازم براساس يك طبقه بالاتر از شاخص كيفيت هوا اتخاذ مي شود.
پ- وضع ممنوعيت ها و محدوديت هاي زماني، مكاني و نوعي براي فعاليت منابع ثابت و متحرك تشديدكننده آلودگي هوا.
ت- تنظيم و ابلاغ اقدامات مستمر لازم الاجرا از سوي دستگاه هاي مختلف در مواقع اضطرار.
ماده 6– دستگاه هاي موضوع ماده (5) قانون مديريت خدمات كشوري – مصوب 1386 – و اشخاص غيردولتي و ارائه دهندگان خدمات عمومي موظف به اجراي مصوبات كارگروه هستند.
معاون اول رئيس جمهور- اسحاق جهانگيري