تاریخ اجرای قانون حفاظت در برابر اشعه، از زمان ابلاغ است
ابطال نامه سازمان بازنشستگی کشور در تعیین تاریخ هایی غیر از تاریخ لازم الاجرا شـدن قانون حفاظت در برابر اشعه -مصوب 1386- برای اجرای مفاد آن (دادنامه شماره 468-467 مورخ 17/5/1396 هیأت عمومی دیوان عدالت اداری)
تاریخ: 17 مرداد 1396
شماره دادنامه: 468-467
تاريخ دادنامه: 17/5/1396
کلاسه پرونده: 94/760-95/158
مرجع رسیدگی: هیأت عمومی دیوان عدالت اداری
شاكی: آقای محمدرضا پورصادقی لنگرودی
موضوع شکایت و خواسته: ابطال بندهای 1، 2، 3 و 4 از بخشنامه شماره 9386/ص/266-22/6/1390 سرپرست مدیریت حقوقی سازمان بازنشستگی کشوری
گردش کار: شاکی به موجب دادخواست و لایحه تکمیلی ابطال بندهای 1، 2، 3 و 4 از بخشنامه شماره 9386/ص/266-22/6/1390 سرپرست مدیریت حقوقی سازمان بازنشستگی کشوری را خواستار شده و در جهت تبیین خواسته اعلام کرده است که:
” مقام محترم دفتر هیأت عمومی دیوان عدالت اداری
آقای عشق آبادی
1- بخشنامه شماره 9386/ص/266-22/6/1390 در بندهای 1، 2، 3 و 4 مغایرت بر بند 3 ماده 68 قانون مدیریت خدمات کشوری مصوبه 125354/10/د-20/8/1386 تدوین شده مجلس شورای اسلامی است مسئله شاکی و شکایت شاکیان اشعه x در این مرجع قضایی مطرح است. تقاضای رسیدگی آن را دارم.
2- تصاویر مصوبه مورد نظر شکایت شاکی همان ابطال بخشنامه داخلی سازمان بازنشستگی کل کشوری به شماره 9386/ص/266-22/6/1390 در بندهای 1، 2، 3 و 4 نگارش و تحریر شده آبتن توپی سرپـرستی دفتـر حقـوقی خلاف قانون اشعه x بوده و به استناد بند 1 ماده 12 و ماده 88 تشکیلات آیین دادرسی مصوبه 22188/244-15/4/1392 مجلس شورای اسلامی که در روزنامه رسمی کشوری به شماره 19920-2/5/1392 چاپ شده محرز است (سایت دیوان عدالت اداری www.diban-edalat.tr)
3- از قسمت حق اشعه x در تمام دوران بازنشستگی کل کشوری حق سرانه کسر کسورات در زمان شاغل بودن واریز شده محرز است باز هم بخشنامه داخلی شماره 9386/ص/266-22/6/1390 در بندهای 1، 2، 3 و 4 سازمان متبوع در این هیأت عمومی دیوان مطرح است که ابطال و « کان لم یکن» آن را از مقام ریاست دیوان و تقاضای ابطال آن را دارم که مغایرت با قانون خدمات کشوری مجلس شورای اسلامی عملیاتی کرده اند تقاضای رسیدگی آن را دارم.”
همچنین شاکی به موجب لایحه تکمیلی اعلام کرده است که:
“احتراماً، عطف به نامه های 200/21862/211/900-11/3/1393 و 103865/211/900-5/7/1394 و 101698/211/900-1/7/1394 مکاتبه شده و ابطال بخشنامه 9386/ص/266-22/6/1390 در بندهای 1، 2، 3 و 4 در هیأت عمومی دیوان عدالت اداری به شماره پرونده 980905800387-11/7/1394 به شماره رمز 40377 و شماره بایگانی 940711 طی فتوکپی تمام ضمائم پیوست به حضور جنابعالی جهت ارجاع مجدد به هیأت عمومی دیوان و ارائه طرح دعوی و اثبات ادله دعوی شاکیان اشعه x که مستمری است و صحت و سقم و سعه صدر احاله دادرسی تقدیم می گردد نظر به اینکه در خصوص موضوع اعلام تعارض و تناقض صورت گرفته برای مشتکی عنه و سازمان بازنشستگی کل کشوری در جریان قرار گرفتن موضوع حق اشعه x در تمام دوران بازنشستگی مستمری است و دادنامه شماره 893- 28/8/1386 در کلاسه پرونده 85/142-28/8/1386 از سازمان بازنشستگی کل کشوری در هیأت عمومی دیوان عدالت اداری مطرح می گردد اگر اعتراض مشتکی عنه (بازنشستگی) صورت گرفت سازمان متبوع بلااثر غلط و خطاست و مختومه اعلام می شوند:
چون تخلف اداری از جانب رئیس اسبق سازمان بازنشستگی کل کشوری ایراندخت عطاریان صورت گرفته محرز است چون کار با اشعه x در تمام دوران سی سال خدمت در بازنشستگی کل کشوری مستمری است چون سازمان انرژی اتمی ایران بنا به آرای وحدت رویه های 1468-1467-1466-12/12/1386 و 38-26/1/1392 و تصویب نامه دولت و هیأت وزیران به شماره 1816/ت1996/هـ-17/3/1378 برای دفاعیه استدلال از پرتو کاران اشعه x تکنولوژیستها- رادیولوژیستها و گروه 1+5 برجام دکترا فیزیک هستهای آب سنگین اراک- نیروگاه فرودو- نیرگاه نطنز انجام وظیفه می کنند شامل می گردد دولت تدبیر و امید برای آنها هم در آینده و آتی بازنشسته می گردند و دچار مشکلات عدیده در حق اشعه x در آتی به وجود خواهد آمد. که در مزایای مستمر و غیر مستمر حق سرانه کسر کسورات در زمان شاغل بودن واریز می کنند و به حساب صندوق رفاه بازنشستگی کل کشوری واریز می گردد محرز و درست و صحیح می باشند جهت انعکاس به هیأت عمومی دیوان عدالت اداری طی آرای وحدت رویه 893-28/8/1386 در کلاسه پرونده 85/142-28/8/1386 تقدیم می گردد که قبلاً موضوع رسیدگی و مبادرت به صدور آرای وحدت رویه مرحله اول به شماره 112-7/3/1385 و مرحله دوم 28-28/1/1391 و مرحله سوم شماره 905800387-11/7/1394 و شماره بایگانی 940711 و رمز پرونده 40377 در هیأت عمومی دیوان عدالت اداری ارسال می گردد بدیهی است مراتب امر ابطال بخشنامه 9386/ص/266-22/6/1390 در بندهای 1، 2، 3 و 4 در مارالذکر فوق الاشعار تقدیم می گردد تا در اسرع وقت ممکن در صدور رأی تصمیماتی اتخاذ گردد و در جهت تحقق اهداف مورد نظر بر حکم مقرر به مقنن قانونگذار بر ماده 68 بند سوم فصل دهم حقوق و مزایای قانون مدیریت خدمات کشوری مصوب 125354/10/د-20/8/1386 محرز و درست است. تهیه و تصویب شده مجلس شورای اسلامی در برابر اشعه x مصوبه 20/1/1368 به مدت 26 سال و بنا به سر و سامان دادن حق اشعه x در دانشگاههای علوم پزشکی سراسر کشوری و سازمان بازنشستگی کل کشوری با حقوق و مزایای مستمر و غیر مستمر طی آرای وحدت رویه های 1468-1467-1466-12/12/1386 و 38-26/1/1392 و تصویب نامه دولت و هیأت وزیران به شماره 1816/ت1996/هـ-17/3/1378 در طرف مشتکی عنه (بازنشستگی) در بخشنامه داخلی 9386/ص/266-22/6/1390 در بندهای 1، 2، 3 و 4 به وجود آورده اند ایجاد رویه جدید در مرحله سوم طبق ماده 90 قانون تشکیلات آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوبه 22188/244-15/4/1392 مجلس شورای اسلامی را خواستار بود و برای ارجاع دادنامه 893-28/8/1386 در کلاسه پرونده 85/142-28/8/1386 سازمان بازنشستگی کل کشوری به هیأت عمومی دیوان عودت داده می شود بدیهی است مراتب امر تمام شکایت شاکیان اشعه x ماقبل از قانون مدیریت خدمات کشوری تا تاریخ 12/4/1386 حق اشعه x دریافت می داشتند آن را حذف، قطع- توقیف- قلع و قمع کرده اند و در پایان از همکاری و مساعدت در برابر عدالت و مساوات در امور محوله قضایی انجام وظیفه می کنند موید و موفق باشند. “
متن بخشنامه مورد اعتراض به قرار زیر است:
” مدیرکل محترم استان تهران
مدیر/ رئیس محترم نمایندگی …
با توجه به دادخواستهای واصله از سوی دیوان عدالت اداری در خصوص فوق العاده کار با اشعه و به منظور هماهنگی در پاسخگویی و همچنین خودداری از مکاتبات مکرر به اطلاع می رساند:
1- دادخواستهای متضمن درخواست برقراری حق اشعه برای بازنشستگان پیش از 1374: مجوز قانونی جهت اجابت این خواسته وجود ندارد و دیوان عدالت اداری (جز چند مورد معدود) تاکنون رأیی به نفع این دسته از بازنشستگان صادر ننموده است.
2- دادخواستهای متضمن درخواست برداشت کسور از حق اشعه و اعمال آن در حقوق بازنشستگی از 1/1/1374 (موضوع رأی هیأت عمومی شماره 112): از آنجا که هیأت عمومی دیوان عدالت اداری طی دادنامه شماره 112-7/3/1385 حق اشعه را همانند فوق العاده شغل، از مصادیق مزایای مستمر و مشمول پرداخت کسور بازنشستگی برشمرده و مقرر نموده تا از آن کسور بازنشستگی برداشت شود، لذا این فوق العاده در حق بازنشستگی افرادی که تاریخ بازنشستگی آنها پس از 1/1/1374 می باشد، لحاظ می گردد.
3- دادخواستهای متضمن درخواست اصلاح حق اشعه بر مبنای حقوق و مزایای دریافتی (موضوع رأی هیأت عمومی شماره 1468-1466): هیأت عمومی دیوان عدالت اداری به موجب دادنامه شماره 1468-1466-12/12/1386، حکم به اصلاح مبنای تعیین حق اشعه و لزوم پرداخت آن بر مبنای حقوق و مزایا داد. با استناد به ماده 20 قانون دیوان عدالت اداری، تاریخ اجرای رأی هیأت عمومی و به تبع آن اصلاح مبنای فوق العاده کار با اشعه، تاریخ صدور رأی (12/12/1386) می باشد و مفاد این رأی به گذشته سرایت نمی کند. بدیهی است در خصوص افرادی که رأی موردی و شخصی از شعب دیوان اخذ می نمایند، تاریخ اجرای رأی، تاریخ استحقاق بوده که برای بقیه بازنشستگان قابل تعمیم و تسری نمی باشد.
4- دادخواستهای متضمن درخواست برخورداری از حق اشعه پس از قانون مدیریت خدمات کشوری: تعدادی از بازنشستگان با طرح این شکایت که حق اشعه پرداختی به ایشان، با اجرای قانون مدیریت خدمات کشوری حذف شده، خواستار اعمال مجدد آن در حقوق بازنشستگی خود شده اند. برخی از شعب دیوان نیز ابتدا بدون توجه به دفاعیات موجه و قانونی صندوق رأی به لزوم برقراری مجدد حق اشعه در حقوق بازنشستگان شکات پس از اجرای قانون مدیریت خدمات کشوری دادند. لذا توضیحات لازم (مبنی بر اینکه فوق العاده های مشمول کسر کسور فقط یک بار و در زمان محاسبه میانگین حقوق و مزایای دو سال آخر خدمت جهت تعیین اولین حقوق بازنشستگی شکات مورد لحاظ قرار گرفته و به حقوق بازنشستگی پس از برقراری، هیچ فوق العاده ای تعلق نمی گیرد تا قانون بعدی بتواند حکم به قطع آن دهد لذا موضوع آرای صادره قبلاً به صورت کامل اجرا شده و اجرای مجدد آن مفهوم ندارد)، به شعب صادر کننده و اجرای احکام دیوان ارائه شده، بدیهی است در خصوص اجرای این دسته از آراء ضروری است با این مدیریت هماهنگی به عمل آید.- سرپرست مدیریت حقوقی”
در پاسخ به شکایت مذکور، مدیرکل امور حقوقی صندوق بازنشستگی کشوری به موجب لایحه شماره 23111/ص/235-25/11/1394 توضیح داده است که:
” ریاست محترم هیأت عمومی دیوان عدالت اداری
با سلام
احتراماً، بازگشت به کلاسه پرونده شماره 9409980900000003-28/9/1394 در خصوص آقای محمدرضا پورصادقی لنگرودی به استحضار می رساند: وفق ماده 33 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب 22/9/1390، موضوع شکایت و خواسته شاکی باید صریح و منجز باشد که با توجه به دادخواست ارسالی ایشان، این امر رعایت نگردیده است و صرفاً بر اساس موضوع شکایت که نامبرده خواستار ابطال نامه شماره 9386/ص/266-ب22/6/1390 مدیریت حقوقی این صندوق و پرداخت فوق العاده اشعه به استناد بند 3 ماده 68 قانون مدیریت خدمات کشوری و پرداخت آن بعد از اجرای قانون مذکور شده است. همچنین به موجب بند 1 ماده 12 قانون صدرالذکر صرفاً رسیدگی به شکایات، تظلمات و اعتراضات اشخاص حقیقی یا حقوقی از آیین نامه ها و سایر نظامات و مقررات دولتی و … قابل طرح در هیأت عمومی دیوان عدالت اداری را می باشد بنابراین موضوع خواسته نامبرده تحت عنوان ابطال بخشنامه صحیح نبوده چرا که نامه مذکور از این اداره کل ماهیتاً بخشنامه نبوده که قابل طرح در هیأت عمومی دیوان عدالت اداری باشد بلکه صرفاً نامه اداری و درون سازمانی می باشد. علی ایحال مشارالیه بدون ارائه دلایل و مستندات لازم خواستار ابطال نامه شماره 9386/ص/266-22/6/1390 ارسالی به واحدهای اجرایی این صندوق گردیده است. به طوری که ملاحظه می فرمایند ابلاغ نامه مذکور صرفاً در مقام بیان و تسهیل در نحوه اجرای دادنامه های شماره 112-7/3/1385 و 1468-1466-12/12/1386 هیأت عمومی صادر گردیده و هیچگونه مغایرت و تعارضی با دادنامه های مذکور و قوانین موجود مشاهده نمی گردد. ضمناً خاطر نشان می گردد با وجود طرف شکایت قرار گرفتن این صندوق در شکایت مطروحه و عدم ابلاغ به این صندوق، شعبه 4 دیوان عدالت اداری به طور یک جانبه اقدام به صدور دادنامه شماره 2525-14/10/1394 کرده است.
علیهذا حسب بررسی به عمل آمده نامبرده در رابطه با خواسته خود به دفعات مکرر در شعبه مختلف دیوان عدالت اداری طرح دعوی نموده و طبق دادنامه های صادره از شعب بدوی و تجدیدنظر شکایت وی رد گردیده است. معهذا ایشان به طور پی در پی نیز مبادرت به ارسال نامه های شخصی می نماید (37 فقره) و علی رغم آراء صادره از شعب بدوی و تجدیدنظر، به دلیل عدم توجه ایشان به متن دادنامه های مذکور و مکاتبات به عمل آمده و تکرار پی در پی خواسته خود و الزام این صندوق به پاسخگویی به وی نتیجه ای جز صرف وقت اضافی که قاعدتاً اختصاص به چند نفر ندارد و استهلاک ذهنی و خستگی کارشناسان این صندوق ندارد. این قبیل مکاتبات رو به ازدیاد نهاده و علی رغم پاسخگویی های قانونی صندوق، متاسفانه همچنان شاهد وصول مکاتبات تکراری می باشیم علی ایحال خلاصه ای مختصر از شرح وضعیت نامبرده اعلام می دارد:
1- اطلاعات سیستم احکام بازنشستگان حاکی است که نامبرده با 30 سال سابقه خدمت و مدرک تحصیلی فوق دیپلم و گروه شغلی 12 و پست سازمان کاردان رادیولوژی به استناد بند 2 ماده واحده قانون نحوه بازنشستگی حوادث ناشی از کار مصوب 1/9/1367 در تاریخ 15/1/1382 بازنشسته شده و حقوق بازنشستگی ایشان در اجرای ماده 6 قانون اصلاح پاره ای از مقررات مربوط به حقوق بازنشستگی بانوان شاغل، خانواده ها و سایر کارکنان مصوب 13/2/1379 بر اساس میانگین حقوق و فوق العاده های مشمول برداشت کسور بازنشستگی در دو سال آخر خدمت ( از جمله فوق العاده کار با اشعه) با ضریب حقوق سال بازنشستگی مورد محاسبه قرار گرفته است.
2- حقوق بازنشستگی مشارالیه در تاریخ 8/7/1386 در اجرای ماده 109 قانون مدیریت خدمات کشوری بر اساس امتیاز گروه شغلی 12 مورد محاسبه مجدد واقع شده است و حکم اجرای قانون مدیریت خدمات کشوری صادر و حقوق بازنشستگی وی افزایش یافته است.
3- با اجرای فصل دهم قانون مدیریت خدمات کشوری در تاریخ 1/1/1388، ضوابط و مقررات پرداخت حقوق و دستمزد کارکنان شاغل در دستگاههای مشمول قانون موصوف تغییر اساسی یافته و مولفه های مشمول برداشت کسور بازنشستگی و موثر در تعیین حقوق بازنشستگی و وظیفه هم تغییر یافته است. در ماده 68 قانون مزبور فوق العاده های قابل پرداخت به کارکنان شاغل در 10 بند احصاء شده است و اساساً فوق العاده ای با نام فوق العاده کار با اشعه مشاهده نمی شود. در بند 3 ماده 68 مذکور به کارکنان شاغل دستگاههای اجرایی در رابطه با اشعه صرفاً فوق العاده سختی کار از تاریخ مذکور پرداخت می گردد. مضافاً با عنایت به ماده 127 قانون مزبور مبنی بر لغو مقررات مغایر، اساساً از ابتدای سال 1388 دیگر فوق العاده ای تحت نام فوق العاده کار با اشعه موضوع بند 4 ماده 20 قانون حفاظت در برابر اشعه مصوب 20/1/1368، قابلیت پرداخت نداشته است. از آنجا که شاکی در تاریخ 15/1/1382 بازنشسته و اصولاً در سال 1388 (اجرای فصل دهم قانون مدیریت خدمات کشوری) شاغل نبوده، لذا تغییراتی که در نظام حقوق و دستمزد کارکنان شاغل با جرای فصل دهم قانون مدیریت خدمات کشوری در سال 1388 ایجاد شده مربوط به کارکنان شاغل از تاریخ مذکور بوده و اساساً تاثیری در وضعیت حقوقی ایشان نداشته و طرح چنین شکایتی سالبه به انتفاء موضوع است. لذا با توجه به اینکه نامبرده قبل از اجرای قانون مدیریت خدمات کشوری بازنشسته گردیده از شمول بند 3 ماده 68 خارج می باشد، علیهذا با عنایت به مراتب فوق رد دعوی مورد استدعاست. ضمناً درصورت هر گونه ابهام این صندوق آمادگی دارد نماینده مطلع خود را جهت ارائه توضیحات معرفی نماید.”
در اجرای ماده 84 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب سال 1392، پرونده در هیأت تخصصی اداری، استخدامی دیوان عدالت اداری مطرح شد و این هیأت در خصوص خواسته شاکی مبنی بر ابطال بند 4 بخشنامه مورد اعتراض به موجب دادنامه شماره 62-31/3/1395 با استناد به بند ب ماده 84 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب سال 1392 رأی به رد شکایت شاکی صادر کرده است. رأی مذکور به علت عدم اعتراض از سوی رئیس دیوان عدالت اداری و یا ده نفر از قضات دیوان عدالت اداری قطعیت یافته است.
پرونده در خصوص رسیدگی به بندهای 1، 2 و 3 از بخشنامه شماره 9386/ص/266-22/6/1390 سرپرست مدیریت حقوقی سازمان بازنشستگی کشوری در دستور کار هیأت عمومی قرار گرفت.
هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ 17/5/1396 با حضور رئیس و معاونین دیوان عدالت اداری و رؤسا و مستشاران و دادرسان شعب دیوان تشکیل شد و پس از بحث و بررسی با اکثریت آراء به شرح زیر به صدور رأی مبادرت کرده است.
رأی هيأت عمومي
نظر به اینکه قانون حفاظت در برابر اشعه مصوب سال 1368، با لحاظ ماده 2 قانون مدنی، از همان سال 1368 قابل اجرا بوده است، بنابراین بندهای 3 و 2 و 1 از بخشنامه شماره 9386/ص/266-22/6/1390 سرپرست مدیریت حقوقی سازمـان بازنشستگی کشـوری در تعیین تاریخ هایی غیر از تاریخ لازم الاجـرا شـدن قانون مذکور برای اجرای مفاد آن، مغایر قانون حفاظت در برابر اشعه است و مستند به بند 1 ماده 12 و ماده88 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب سال 1392 ابطال می شود.
محمدکاظم بهرامی- رئیس هیأت عمومی دیوان عدالت اداری
