وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعیمقررات کار

چهارچوب صلاحیت حرفه ای ملی

چهارچوب صلاحیت حرفه ای ملی (تصویب‌نامه شماره ۲۱۴۶۸۶/ت مورخ ۵۸۸۹۱هـ ۱۴۰۱/۱۱/۱۹ هیئت وزیران)

وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی – وزارت آموزش و پرورش

وزارت علوم، تحقیقات و فناوری – سازمان برنامه و بودجه کشور

هیئت وزیران در جلسه ۱۴۰۱/۱۱/۹ به پیشنهاد وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی و به استناد ماده (۷) قانون نظام جامع آموزش و تربیت فنی، حرفه‌ای و مهارتی – مصوب ۱۳۹۶ – چهارچوب صلاحیت حرفه‌ای ملی را به شرح زیر تصویب کرد:

چهارچوب صلاحیت حرفه ای ملی

ماده ۱- در این تصویب‌نامه، اصطلاحات زیر در معانی مشروح مربوط به کار می‌روند و سایر اصطلاحات به کار رفته در آن، تابع تعاریف مندرج در ماده (۲) قانون نظام جامع آموزش و تربیت فنی، حرفه‌ای و مهارتی – مصوب ۱۳۹۶ – می‌باشد:

۱- قانون: قانون نظام جامع آموزش و تربیت فنی، حرفه ای و مهارتی – مصوب ۱۳۹۶- .

۲- آیین‌نامه اجرایی: آیین‌نامه اجرایی قانون موضوع تصویب‌نامه شماره ۱۵۹۰۰۳/ت۵۵۴۵۷ه- مورخ ۱۳۹۷/۱۱/۲۹و اصلاح بعدی آن.

۳- شورای‌عالی: شورای‌عالی آموزش و تربیت فنی، حرفه‌ای و مهارتی موضوع بند (۴) ماده (۲) قانون.

۴- دبیرخانه: دبیرخانه شورای‌عالی موضوع تبصره (۲) ماده (۶) قانون.

۵- چهارچوب صلاحیت حرفه‌ای: چهارچوبی که بر اساس شاخص‌های توافق‌شده، صلاحیت‌ها، مدارک و گواهینامه‌ها را در سطوح و انواع مختلف به صورتی منسجم به هم ارتباط می‌دهد. همچنین مهارت و تجربه نیز در کنار دانش ارزشیابی می‌شوند. در این چهارچوب زمان و مکان یادگیری ارزش نسبتاً کمتری دارد.

۶- توصیف‌گر: توصیف‌گرهای هر سطح از صلاحیت حرفه‌ای که مبین ویژگی‌ها، شرایط دانشی، مهارتی و شایستگی‌ مورد نیاز مشاغل متناظر آن سطح هستند.

۷- استاندارد: استانداردهای آموزش، ارزشیابی و شایستگی حِرفه‌ها براساس نسخه استانداردهای ملی و بین‌المللی طبقه‌بندی حرفه‌ها و مشاغل، موضوع بند (ث) ماده (۳) آیین‌نامه اجرایی.

ماده ۲- در راستای اهداف مندرج در ماده (۱) قانون، اهداف چهارچوب صلاحیت حرفه‌ای ملی به شرح زیر است:

۱- ایجاد انسجام بین نظام‌های آموزش و تربیت فنی، حرفه‌ای و مهارتی (اولیه و مستمر)، آموزش‌عالی، آموزش عمومی، آموزش‌های سازمان‌یافته و سازمان‌نایافته بازارکار.

۲- تسهیل تحرک‌پذیری نیروی کار و یادگیرندگان در مقیاس ملی و بین‌المللی.

۳- بهبود کیفیت و افزایش بهره‌وری نظام‌های آموزشی.

۴- تبیین مسیرهای پیشرفت یادگیری و توسعه حرفه‌ای و چگونگی ارتباط بین آنها.

۵- انطباق‌پذیری استانداردهای حرفه، ارزشیابی و آموزش با سطوح چهارچوب صلاحیت حرفه‌ای.

۶- به رسمیت شناختن پیامدهای یادگیری رسمی، غیررسمی و سازمان‌نایافته و ترویج، حمایت و یادگیری همیشگی.

۷- تسهیل و ساماندهی عرضه و تقاضای سرمایه انسانی کشور.

۸- افزایش شفافیت، کارایی و هماهنگی بین نظام‌های‌ حرفه‌ایِ بخشی و نظام صلاحیت حرفه‌ای ملی.

ماده ۳- چهارچوب صلاحیت حرفه‌ای ملی، تمامی صلاحیت‌های حرفه‌ای برآمده از آموزش و تربیت فنی، حرفه‌ای و مهارتی رسمی، غیررسمی و سازمان‌نایافته را فارغ از زمان و مکان یادگیری شامل می‌شود.

ماده ۴- عناوین سطوح صلاحیت حرفه ای ملی موضوع ماده (۸) قانون، به منزله مدرک دانشگاهی نیست و در گواهینامه‌های صلاحیت حرفه‌ای از شماره سطوح استفاده می‌شود.

ماده ۵- توصیف‌گرهای سطوح چهارچوب صلاحیت حرفه‌ای، به شرح جداول (۱) تا (۸) این ماده تعیین می‌شود:

جدول شماره (۱)

سطحعنوانتوصیف‌گرهای سطح (۱) چهارچوب صلاحیت حرفه ای ملی
۱شرح سطحسطح یک، مشخص‌کننده توانایی فرد برای انجام وظایف ساده (کارهای معمولی، قابل پیش‌بینی، تکراری و محدود)  تحت هدایت و نظارت و بدون کمک در یک حوزه شغلی است.
دانش۱- نسبت به وظایف شغلی خود، آگاه است.

۲- در رابطه با خود و محیط شغلی خود از اطلاعات عمومی برخوردار باشد.

مهارتمهارت‌های روانی – حرکتی برای انجام کارهای ساده، تکراری و تعریف شده یک شغل بدون کمک دیگران را دارا است.
شایستگی۱- می‌تواند کارهای ساده را تحت هدایت و  نظارت مستقیم در محیط کاری با ثبات انجام دهد.

۲- می‌تواند با همتایان، سرپرستان و مشتریان کار کند و توانایی برقراری ارتباط را داشته باشد.

جدول شماره (۲)

سطحعنوان

توصیف‌گرهای سطح (۲) چهارچوب صلاحیت حرفه ای ملی

۲شرح سطحسطح دو، مشخص‌کننده توانایی فرد برای انجام وظایف ساده (کارهای معمولی، قابل پیش‌بینی، تکراری و محدود)  تحت نظارت و بدون کمک در یک حوزه شغلی است.
دانش۱- نسبت به وظایف شغلی خود آگاه است.

۲- می‌تواند به تشریح اطلاعات شغلی و محیط شغلی خود بپردازد.

مهارتمهارت‌های روانی – حرکتی برای انجام وظایف تکراری و تعریف شده با استفاده از مواد و ابزارهای معمول در محیط کاری را دارا است.
شایستگی۱- می‌تواند کارهای ساده را با مسئولیت‌پذیری محدود، تحت نظارت در محیط کاری با ثبات انجام دهد.

۲- می‌تواند با همتایان، سرپرستان و مشتریان کار کند و توانایی برقراری ارتباط را داشته باشد.

جدول شماره (۳)

سطحعنوان

توصیف‌گرهای سطح (۳) چهارچوب صلاحیت حرفه ای ملی

۳شرح سطحسطح سه، مشخص‌کننده توانایی فرد برای انجام وظایفی است که به‌طور مشخص تعریف شده‌اند و کمی پیچیده‌ هستند. کارها قابل پیش‌بینی بوده و انجام آن نیازمند پذیرش مسئولیت و اعمال استقلال و انتخاب‌های محدود می‌شود.
دانش۱- فهم لازم نسبت به دستورالعمل­های مرتبط، ابزار و فعالیت­های شغلی خود را دارا است.

۲- از نیازهای دانشی مرتبط با حوزه شغلی خود آگاه باشد.

مهارت۱- مهارت لازم برای انجام کارها بر اساس دستورالعمل­های مرتبط با شغل خود را دارا است.

۲- از مهارت‌های روانی- حرکتی برای انجام وظایف غیرتکراری مرتبط با شغل خود برخوردار است.

شایستگی۱- می‌تواند کارهای مرتبط با وظایف شغلی را با نظارت محدود و در صورت لزوم به صورت مستقل انجام دهد.

۲- از استقلال محدود در موارد بدیهی و کلی در انجام وظایف شغلی برخوردار باشد.

۳- به تأثیر رفتارهای خود بر دیگران در قالب کارِ گروهی مرتبط با شغل خود آگاه باشد.

جدول شماره (۴)

سطحعنوان

توصیف‌گرهای سطح (۴) چهارچوب صلاحیت حرفه ای ملی

۴شرح سطحسطح چهار، مشخص‌کننده توانایی فرد برای انجام وظایف مشخص، کمی پیچیده و در معرض تغییر و نسبتاً قابل پیش‌بینی است. کارها نیازمند استقلال و انتخاب‌های محدود است.
دانش۱- دانش لازم برای پیش­برآورد اتفاقات تکراری در شغل خود را دارد.

۲- از دانش نظری و عملی لازم برای به­کارگیری مواد، تجهیزات، روش­ها و فرایندهای مرتبط با شغل خود برخوردار است.

۳- از دانش لازم برای تفسیر و طبقه­بندی اطلاعات مرتبط با شغل برخوردار باشد.

مهارت۱- مهارت لازم برای تفسیر و طبقه­بندی اطلاعات شغلی خود را دارا است.

۲- از مهارت‌های روانی – حرکتی برای انتخاب و استفاده از مواد و ابزارهای معمول در محیط کاری برای انجام وظایف شغلی برخوردار است.

۳- مهارت لازم برای اجرای فرایندهای مرتبط با شغل خود را دارد.

شایستگیمسئولیت‌ انجام وظایف و انتخاب محدود در زمینه‌های قابل پیش‌بینی اما تغییرپذیر با نظارت محدود را داشته باشد و درصورت لزوم بتواند نظارت بر کارهای معمول دیگران را ‌بپذیرد.

جدول شماره (۵)

سطحعنوان

توصیف‌گرهای سطح (۵) چهارچوب صلاحیت حرفه ای ملی

۵شرح سطحسطح پنج، مشخص‌کننده توانایی فرد برای انجام وظایف تخصصی و پیچیده شغلی است که نسبتاً قابل‌پیش‌بینی بوده و  قابلیت هدایت فنی گروه (تیم)‌های کوچک و انتخاب را دارد.
دانش۱- از دانش لازم برای نظم بخشی و ایجاد فرایندهای مرتبط با شغل خود برخوردار است.

۲- از دانش لازم برای ممیزی عملکرد گروه (تیم)­های کاری برخوردار است.

مهارت۱- از مهارت‌های شناختی و کاربردی لازم برای ارائه راه‌حل‌ها در حل مسائل نسبتاً  قابل‌پیش‌بینی در حوزه شغلی خود برخوردار باشد.

۲- از مهارت­های ارتباطی لازم برای تعامل با اعضای تیم برخوردار است.

شایستگی۱- می‌تواند از عهده سرپرستی گروه (تیم)­های کوچک در شرایط قابل پیش­بینی برآید.

۲- می‌تواند عملکرد خود و  اعضای گروه کاری را بررسی و بهبود بخشد.

۳- نسبت به نتایج کارهای خود مسئول و پاسخگو بوده و مسئولیت مشترک نتایج فعالیت‌ها و کار اعضای گروه کاری را بپذیرد.

۳- از توانایی انتقال دانش و مهارت به اعضای گروه کاری برخوردار باشد.

۴- با رویکردی کارآمد، اعضای گروه کاری را راهنمایی کند و برای توسعه هم‌افزایی در گروه (تیم) تلاش کند.

جدول شماره (۶)

سطحعنوان

توصیف‌گرهای سطح (۶) چهارچوب صلاحیت حرفه ای ملی

۶شرح سطحسطح شش، مشخص‌کننده توانایی فرد برای مجموعه وظایفی است که پیچیده و غیرقابل ‌پیش‌بینی هستند و انجام آن‌ها شامل سرپرستی گروه (تیم)، پذیرش مسئولیت، استقلال و انتخاب‌های وسیع است.
دانش۱- از دانش لازم برای پیش بینی وقایع در شرایط پیچیده برخوردار است.

۲- از دانش لازم برای تشخیص اقدامات و رویه­های مناسب در حرفه خود برخوردار است.

۳- از دانش لازم برای بازطراحی فرایندهای مرتبط با حرفه خود برخوردار است.

مهارت۱- از مهارت‌های شناختی و کاربردی برای ارائه راه‌حل‌های نوآورانه در حل مسائل غیرقابل ‌پیش‌بینی برخوردار است.

۲- مهارت طراحی محصول/ خدمت/ فرایند مرتبط با حرفه را دارا است.

۳- از مهارت‌های روانی – حرکتی به‌صورت نوآورانه برای انتخاب و استفاده از روش، مواد و ابزارها در محیط کاری برای انجام وظایف برخوردار است.

۴- از مهارت‌های گروه (تیم)­سازی، هدایت، اجرا و نظارت بر یک طرح (پروژه)/ برنامه برخوردار باشد.

شایستگی۱- می­تواند با استقلال و انتخاب، وظایف پیچیده حرفه‌ای را در یک محیط کاری غیرقابل ‌پیش‌بینی انجام دهد.

۲- می­تواند از عهده سرپرستی و نظارت بر وظایف در زمینه های تغییرپذیر و غیرقابل ‌پیش‌بینی برآید.

جدول شماره (۷)

سطحعنوان

توصیف‌گرهای سطح (۷) چهارچوب صلاحیت حرفه ای ملی

۷شرح سطحسطح هفت، مشخص‌کننده توانایی فرد برای انجام وظایف حرفه‌ای پیچیده، جدید و غیرقابل ‌پیش‌بینی همراه با قضاوت و مدیریت مستقل فرایندها و منابع و با استفاده از دانش تخصصی و روش‌های پژوهش در زمینه شغلی خود می­باشد.
دانش۱- از درک نقادانه و دانش لازم برای تشریح دلایل انتخاب­ها و اقدامات در حرفه خود برخوردار است.

۲- از دانش لازم برای ارزشیابی و قضاوت نتایج فعالیت­ها و فرایندهای مرتبط با حرفه خود برخوردار است.

۳- از دانش لازم برای کاربست فکر نو (ایده)­های نوآورانه در تحولات مرتبط با حرفه خود برخوردار است.

مهارت۱- از مهارت­های حل مسأله و تصمیم­گیری مرتبط با حرفه را برخوردار است.

۲- مهارت کسب دانش و مهارت مورد نیاز برای مواجهه با موضوعات جدید در حرفه خود را دارد.

۳- از مهارت‌های شناختی لازم برای ارزشیابی فکر نو (ایده)‌ها و مفاهیم پیچیده مرتبط با حرفه برخوردار است.

۴- از توانایی مدیریت در شرایط پیچیده و غیرقابل‌پیش‌بینی برخوردار است.

شایستگی۱- می­تواند کارهای پیچیده، غیرقابل‌ پیش‌بینی که شامل عوامل متعدد و متعامل می‌شود را مدیریت کند.

۲- می­تواند قضاوت وسیع را در یک حوزه شغلی یا حرفه‌ای اعمال کند.

۳- می­تواند از عهده مدیریت فعالیت­ها، فرایندها و منابع در زمینه‌ای تغییرپذیر و غیرقابل‌پیش‌بینی برآید.

جدول شماره (۸)

سطحعنوانتوصیف‌گرهای سطح (۸) چهارچوب صلاحیت حرفه ای ملی
۸شرح سطحسطح هشت، مشخص‌کننده توانایی فرد برای انجام وظایف حرفه‌ای در موقعیت­های پیچیده و مبهم، همراه با نوآوری، قضاوت وسیع، مدیریت و رهبری در امور راهبردی و با استفاده از دانش تخصصی و روش های نوآورانه پژوهشی از طریق توسعه راه­حل­ها و فرایندهای مبتکرانه در حل موضوعات جدید می­باشد.
دانش۱- از دانش لازم برای خلق و توسعه فکر نو (ایده­)های نوآورانه در ارتباط با حرفه خود برخوردار است.

۲- از دانش راهبردی لازم برای پیش­بینی و ایجاد تحولات مرتبط با حرفه خود برخوردار است.

۳- از دانش لازم برای ارائه نظریه­های جدید مرتبط با حرفه خود برخوردار باشد.

مهارت۱- از مهارت مدیریت دانش و استفاده تلفیقی از دانش مرتبط با حرفه برخوردار است.

۲- مهارت لازم برای خلق و توسعه فکر نو (ایده­)های جدید مرتبط با حرفه را دارا است.

۳- از مهارت مدیریت و رهبری در شرایط پیچیده و مبهم برخوردار است.

شایستگی۱- مسئولیت مدیریت و رهبری گروه (تیم)­های حرفه­ای در شرایط غیر قابل پیش­بینی را بر عهده دارد.

۲- مسئولیت مدیریت دانش و استفاده تلفیقی از دانش و مهارت درحوزه حرفه­ای را بر عهده دارد.

ماده ۶ – مسیرهای دستیابی به سطوح صلاحیت حرفه ­ای ملی به شرح جداول (۹) تا (۱۶) این ماده تعیین می­شود:

جدول شماره (۹)

مسیرهای دستیابی به سطح (۱) صلاحیت

مسیر نظام آموزش: فرد پس از اتمام دوره‌‌ ابتدایی یا پایان متوسطه اول یا طی کردن دوره آموزش حرفه‌ای کوتاه‌مدت (آموزش و تربیت فنی و حرفه­ای اولیه) و موفقیت در ارزشیابی صلاحیت سطح (۱)، در این سطح قرار می­گیرد.
مسیر بازار کار: اتمام دوره­های سوادآموزی و موفقیت در ارزشیابی صلاحیت سطح (۱).

جدول شماره (۱۰)

مسیرهای دستیابی به سطح (۲) صلاحیت

مسیر نظام آموزش: فرد پس از اتمام دوره ابتدایی یا پایان دوره متوسطه اول و با طی کردن یک دوره آموزش حرفه‌ای میان‌مدت شامل کارورزی و موفقیت در ارزشیابی صلاحیت سطح (۲)، در این سطح قرار می­گیرد.
مسیر بازار کار: فرد در سطح (۱) صلاحیت قرار دارد و پس از طی مدت زمان گذر تجربی لازم برای دستیابی به سطح (۲) بر اساس مسیر توسعه حرفه­ای و طی نمودن دوره­های آموزشی لازم ضمن کار (آموزش و تربیت فنی و حرفه­ای مستمر) و موفقیت در ارزشیابی صلاحیت سطح (۲)، در این سطح قرار می­گیرد.

جدول شماره (۱۱)

مسیرهای دستیابی به سطح (۳) صلاحیت

مسیر اول نظام آموزش: فرد با اتمام آموزش­های فنی و حرفه­ای و مهارتی دوره متوسطه دوم و موفقیت در ارزشیابی صلاحیت سطح (۳)، در این سطح قرار می­گیرد.

مسیر دوم از نظام آموزش: فرد با اتمام دوره نظری متوسطه دوم و با طی کردن یک دوره آموزش حرفه­ای کوتاه‌مدت (آموزش و تربیت فنی و حرفه­ای اولیه)، و موفقیت در ارزشیابی صلاحیت سطح (۳)، در این سطح قرار می­گیرد.

مسیر بازار کار: فرد در سطح (۲) صلاحیت قرار دارد و با طی کردن مدت زمان گذر تجربی لازم برای دستیابی به سطح (۳) بر اساس مسیر توسعه حرفه­ای و طی نمودن دوره­های آموزشی لازم ضمن کار (آموزش و تربیت فنی و حرفه­ای مستمر) و موفقیت در ارزشیابی صلاحیت سطح (۳)، در این سطح قرار می­گیرد.

جدول شماره (۱۲)

مسیرهای دستیابی به سطح (۴) صلاحیت

مسیر اول نظام آموزش: فرد با دارا بودن حداقل مدرک دوره آموزش­های فنی و حرفه­ای و مهارتی دوره دوم متوسطه و با موفقیت در ارزشیابی صلاحیت سطح (۴)، در این سطح قرار می­گیرد.

مسیر دوم نظام آموزش: فرد با دارا بودن حداقل مدرک دوره دوم متوسطه نظری و طی نمودن یک دوره آموزش حرفه­ای میان‌مدت شامل کارورزی (آموزش و تربیت فنی و حرفه­ای اولیه) و موفقیت در ارزشیابی صلاحیت سطح (۴)، در این سطح قرار می­گیرد.

مسیر  بازار کار: فرد با دارا بودن حداقل مدرک متوسطه اول در سطح (۳) صلاحیت قرار دارد و پس از طی مدت زمان گذر تجربی لازم برای دستیابی به سطح (۴) بر اساس مسیر توسعه حرفه­ای و طی کردن دوره­های آموزشی لازم ضمن کار (آموزش و تربیت فنی و حرفه­ای مستمر) و موفقیت در ارزشیابی صلاحیت سطح (۴)، در این سطح قرار می­گیرد.

جدول شماره (۱۳)

مسیرهای دستیابی به سطح (۵) صلاحیت

مسیر اول نظام آموزش: فرد با دارا بودن حداقل مدرک کاردانی نظری و موفقیت در ارزشیابی صلاحیت سطح (۵)، در این سطح قرار می­گیرد.

مسیر دوم نظام آموزش: فرد با دارا بودن حداقل مدرک کاردانی مهارتی و طی کردن یک دوره آموزش حرفه­ای کوتاه‌مدت (آموزش و تربیت حرفه­ای اولیه) و موفقیت در ارزشیابی صلاحیت سطح (۵)، در این سطح قرار می­گیرد.

مسیر بازار کار: فرد با دارا بودن حداقل مدرک دوره دوم متوسطه (دیپلم) در سطح (۴) صلاحیت قرار دارد و پس از طی مدت زمان گذر تجربی لازم برای دستیابی به سطح (۵) بر اساس مسیر توسعه حرفه­ای و طی نمودن دوره­های آموزشی لازم ضمن کار (آموزش و تربیت حرفه­ای مستمر) و موفقیت در ارزشیابی صلاحیت سطح (۵)، در این سطح قرار می­گیرد.

 جدول شماره (۱۴)

مسیرهای دستیابی به سطح (۶) صلاحیت

مسیر اول نظام آموزش: فرد با دارا بودن حداقل مدرک کارشناسی مهارتی و موفقیت در ارزشیابی صلاحیت سطح (۶) در این سطح قرار می‌گیرد.

مسیر دوم نظام آموزش: فرد با دارا بودن مدرک کارشناسی نظری و طی نمودن یک دوره آموزش حرفه­ای میان‌مدت شامل کارورزی (آموزش و تربیت حرفه­ای اولیه) و موفقیت در ارزشیابی صلاحیت سطح (۶)، در این سطح قرار می­گیرد.

مسیر بازار کار: فرد با دارا بودن حداقل مدرک کاردانی در سطح (۵) صلاحیت قرار دارد و با طی نمودن مدت زمان گذر تجربی لازم برای دستیابی به سطح (۶) بر اساس مسیر توسعه حرفه­ای و طی نمودن دوره‌­های آموزشی لازم ضمن کار (آموزش و تربیت حرفه­ای مستمر) و موفقیت در ارزشیابی صلاحیت سطح (۶)، در این سطح قرار می­گیرد.

جدول شماره (۱۵)

مسیرهای دستیابی به سطح (۷) صلاحیت

 مسیر بازار کار: فرد در سطح (۶) صلاحیت قرار دارد و با طی کردن مدت زمان گذر تجربی لازم برای دستیابی به سطح (۷) بر اساس مسیر توسعه حرفه ­ای و طی نمودن دوره­های آموزشی لازم ضمن کار (آموزش و تربیت حرفه ­ای مستمر) و موفقیت در ارزشیابی صلاحیت سطح (۷)، در این سطح قرار می­گیرد.

جدول شماره (۱۶)

مسیرهای دستیابی به سطح (۸) صلاحیت

مسیر بازار کار: فرد در سطح (۷) صلاحیت قرار دارد و پس از طی مدت زمان گذر تجربی لازم برای دستیابی به سطح (۸) بر اساس مسیر توسعه حرفه­ای و طی نمودن دوره­های آموزشی لازم ضمن کار (آموزش و تربیت حرفه­ای مستمر) و موفقیت در ارزشیابی صلاحیت سطح (۸)، در این سطح قرار می­گیرد.

ماده ۷- دستگاه‌های موضوع مواد (۵) و (۶) قانون و ماده (۸) آیین‌نامه اجرایی مکلفند با همکاری نظام-های حرفه‌ای، انجمن‌های علمی- حرفه‌ای، اتحادیه‌ها و صنوف حرفه‌ای و شغلی، مصادیق، الزامات و پیش نیازهای ورود به سطوح صلاحیت حرفه‌ای را در قالب تدوین استاندارهای ارزشیابی و شایستگی حرفه‌ها، از جمله مدت زمان گذر تجربی از یک سطح به سطح دیگر و تحرکات افقی در سطوح و مدت اعتبار گواهینامه‌های صلاحیت حرفه‌ای و میزان دوره‌های آموزشی حرفه‌ای، برای تصویب به شورای‌عالی پیشنهاد نمایند.

ماده ۸- صلاحیت‌های احراز شده براساس استانداردهای حرفه و ارزشیابی، مبنای گذر از یک سطح به سطح بالاتر است.

ماده ۹- احراز صلاحیت افراد در سطوح (۷) و (۸) جداول موضوع مواد (۵) و (۶) این تصویب‌نامه، توسط کارگروه تخصصی نظارت و سنجش موضوع ماده (۹) آیین‌نامه اجرایی انجام می‌شود.

معاون اول رئیس‌جمهور- محمد مخبر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

شناسنامه قانون آیا مایلید تازه‌ها و مقررات مهم برای شما ارسال شود؟
رد کردن
اجازه دادن به اعلان ها