خلاصه اطلاعات مزدي مشمولین قانون کار جمهوري اسلامی ایران در سال 1396
تکمیلی: مشاهده بخشنامه مزد 1396
مصوبه مورخ 24/12/95 شوراي عالی کار: حداقل مزد روزانه کارگران مشمول قانون کار در سراسر کشور از تاریخ 1/1/96 به شرح زیر اعلام میگردد:
1-از اول سال 1396 حداقل مزد روزانه با نرخ یکسان براي کلیه کارگران مشمول قانون کار (اعم از قرارداد دائم یا موقت) مبلغ 977/309ریال (سیصد و نه هزارونهصد هفتاد و هفت ریال) تعیین میگردد. مزد ماهیانه بر اساس تعداد روزهاي ماه در طول سال (31 ،30 و 29) محاسبه و پرداخت می گردد.
2- همچنین از اول سال 1396 سایر سطوح مزدي نیز به میزان روزانه (12(%دوازده درصد مزد ثابت یا مبنا (موضوع ماده 36 قانون کار) روزانه نسبت به آخرین مزد در سال 1395 به علاوه 768/6ریال (شش هزار و هفتصد و شصت و هشت ریال) افزایش می‌یابد مشروط بر آنکه مزد روزانه هر کارگر از مبلغ 977/309 ریال مندرج در بند 1 کمتر نگردد.
3- نرخ پایه سنوات در سال 1396 درمورد کارگران داراي قرارداد دائم و موقت که داراي یکسال سابقه کار شده و یا یکسال از دریافت آخرین پایه سنوات آنان در همان کارگاه گذشته باشد، اعم از اینکه حق سنوات (مزایاي پایان کار) خود را تسویه حساب کرده باشند یا خیر، روزانه 000/17 ریال می باشد.
بن نقدي کارگري: پرداخت مبلغ ریالی وجه بن کارگر ي (تحت عنوان کمک هزینه اقلام مصرفی خانوار) به کارگران در سال 1395 بابت هر کارگر اعم از متأهل یا مجرد ماهیانه مبلغ 000/100/1 ریال خواهد بود.
حق اولاد: به استناد مواد 86 و 87 قانون تأمین اجتماعی کلیه کارفرمایان مکلفند در موقع پرداخت مزد و یا حقوق به کارگر بیمه شده (زن یا مرد) که داراي 720 روز سابقه پرداخت حق بیمه بوده و براي هر فرزند ماهانه سه برابر حداقل مزد (مبلغ 931/929 ریال) بابت کمک هزینه عائلهمندي بپردازند.
کمک هزینه مسکن: کارفرمایان مکلفند بابت کمک هزینه مسکن از ابتداي سال 1396 مبلغ 000/400 ریال به کارگران اعم از مجرد و یا متأهل بپردازند.
مزایاي پایان کار (تبصره الحاقی به ماده 7 قانون کار): کارفرمایان موظفند به کارگران باقرارداد موقت به نسبت مدت کارکرد مزایاي قانونی پایان کار را به ماخذ هر سال یک ماه آخرین مزد پرداخت نماید.
ماده 39: مزد و مزایاي کارگرانی که بصورت نیمه وقت و یا کمتر از ساعات قانونی تعیین شده به کار اشتغال دارند به نسبت ساعات کار انجام یافته محاسبه و پرداخت میشود.
ماده 46: به کارگرانی که به موجب قرارداد یا موافقت بعدي به مأموریتهاي خارج از محل خدمت (بیش از 50 کیلومتر) اعزام می شوند فوقالعاده مأموریت تعلق می گیرد. این فوق العاده نباید کمتر از مزد ثابت یا مزد مبناي روزانه کارگران باشد.
ماده 51: غیر از مواردي که در این قانون مستثنی شده است ساعات کار کارگران در شبانه روز نباید از 8 ساعت و مجموع ساعات کار در هفته از 44 ساعت تجاوز نماید.
ماده 56: کارگري که در طول ماه بطور نوبتی کار می کند و نوبتهاي کار وي در صبح و عصر واقع می شود 10 %و چنانچه نوبت ها در صبح و عصر و شب قرار گیرد 15 %و در صورتی که نوبتها به صبح و شب، عصر و شب بیفتد 22.5% علاوه بر مزد بعنوان فوق العاده نوبت کاري دریافت خواهد کرد.
ماده 58: براي هر ساعت کار در شب تنها به کارگران غیر نوبتی 35 %اضافه بر مزد ساعت کار عادي تعلق می گیرد.
ماده 59: در شرایط عادي ارجاع کار اضافی به کارگر با رعایت موارد ذیل مجاز است.
الف- موافقت کارگر
ب– پرداخت 40 % اضافه بر مزد هر ساعت کار عادي
ج- فوق العاده یک ساعت اضافه کاري براساس حداقل مزد درسال 96 مبلغ 204/59 ریال می باشد.
ماده 62: کارگرانی که به هر عنوان روزهاي جمعه کار می کنند در مقابل عدم استفاده از تعطیل روز جمعه علاوه بر تعطیل یک روز دیگر در هفته، فوق العاده 40 %اضافه بر مزد دریافت خواهند کرد.
تبصره ماده 62: کارگاههایی که با انجام 5 روز کار در هفته و 44 ساعت کار قانونی کارگرانشان از دو روز تعطیل استفاده می کنند مزد هر یک از دو روز تعطیلات هفتگی برابر با مزد روزانه کارگران خواهد بود.
ماده 63: علاوه بر تعطیلات رسمی کشور، روز کارگر (11 اردیبهشت) نیز جزء تعطیلات رسمی کارگران به حساب میآید.
ماده 66: کارگر نمی تواند بیش از 9 روز مرخصی سالانه خود را ذخیره کند.
در کارگاههاي کمتر از ده نفر مجموع مرخصی استحقاقی سالیانه 21 روز کاري می باشد (ایام هفتگی و رسمی جزء ایام مرخصی نمیباشد) (مصوبه مورخ 29/10/81 هیئت محترم وزیران) و در کارگاه هاي بالاي ده نفر مجموع مرخصی استحقاقی سالیانه 26 روز کاري می باشد. (ایام تعطیل هفتگی و رسمی جزء ایام مرخصی نمی باشد)
ماده 69: تاریخ استفاده از مرخصی با توافق کارگر و کارفرما تعیین می شود. در صورت اختلاف بین کارگر و کارفرما نظر اداره کار و امور اجتماعی لازم الاجرا است.
ماده 74: مدت مرخصی استعلاجی با تأیید سازمان تأمین اجتماعی جزء سوابق کا رو بازنشستگی کارگران محسوب خواهد شد.
مرخصی زایمان: طبق ماده واحده قانون اصلاح قوانین تنظیم جمعیت و خانواده مصوب 20/3/92 مدت مرخصی زایمان زنان شاغل در بخش هاي دولتی وغیر دولتی 9 ماه تمام می باشد.
همسران افراد یاد شده (زنان شاغل) نیز از دو هفته مرخصی اجباري (تشویقی با استفاده از مزد) علاوه بر مرخصیهاي استحقاقی از بدو تولد نوزاد برخوردار می شوند.
ماده 79: به کارگماري افراد کمتر از 15 سال تمام ممنوع است.
ماده 148: کارفرمایان کارگاههاي مشمول این قانون مکلفند براساس قانون تأمین اجتماعی نسبت به بیمه نمودن کارگران واحد خود اقدام نمایند.
ماده 188: اشخاص مشمول قانون استخدام کشوري یا سایر قوانین و مقررات خاص استخدامی و نیز کارگاههاي خانوادگی انجام کار آنها منحصراً توسط صاحب کار و همسر و خویشاوندان نسبی درجه یک از طبقه اول وي انجام میشود مشمول مقررات این قانون نخواهد بود.
مصوبه 6/12/70 مجلس شوراي اسلامی (قانون مربوط به عیدي و پاداش سالانه مشمولین قانون کار)
کلیه کارفرمایان کارگاههاي مشمول قانون کار (به جز دستگاه ها و شرکتهاي دولتی) مکلفند به هر یک از کارگران خود به نسبت یکسال کار معادل شصت روز مزد بعنوان عیدي و پاداش بپردازند، مبلغ پرداختی از این بابت به هر یک از کارکنان نبایستی از معادل نود روز حداقل مزد تجاوز نماید. عیدي کارگران مشمول قانون کار در دستگاه ها و شرکتهاي دولتی براساس ماده واحد مصوب 20/10/74 مجلس شوراي اسلامی و دادنامه شماره 428 و429 هیات عمومی دیوان عدالت اداري برابر مصوبه اعلامی دولت درخصوص عیدي کارکنان ادارات در پایان سال خواهد بود.