تاریخ: 25 دی 1391
کلاسه پرونده: 410/89
شماره دادنامه: 779
موضوع رأی: عدم ابطال بند 7 مقررات مرخصی استحقاقی سالانه کارکنان وزارت امور خارجه که استفاده از مرخصیهای ذخیره شده در ماموریت ثابت پس از اشتغال در مرکز را با حقوق و مزایایی که در مرکز به کارمند تعلق می گیرد مقرر داشته است
شاکی: خلیل تهرانی
مرجع رسیدگی: هیأت عمومی دیوان عدالت اداری
گردش کار:
شاکی مدعی است بند 7 مقررات مرخصی استحقاقی سالانه کارکنان وزارت امور خارجه که مقرر می دارد:
” 7- استفاده از مرخصیهای ذخیره شده در مأموریت ثابت پس از اشتغال در مرکز با حقوق و مزایایی خواهد بود که در مرکز به کارمند تعلق می گیرد…”
با ماده 115 قانون مقررات تشکیلاتی، استخدامی، مالی و انضباطی وزارت امور خارجه مصوب 7/3/1352 و ماده 24 قانون مقررات استخدامی شرکتهای دولتی موضوع بند پ ماده 2 قانون استخدام کشوری مصوب 5/3/1352 با اصلاحات و الحاقات بعدی مغایر است، چرا که وجوه مرخصی استفاده نشده در ایام مأموریت ثابت باید در مرکز به نرخ ارزی پرداخت شود.
در پاسخ به شکایت مذکور، وکیل دعاوی وزارت امور خارجه به موجب لایحه شماره 458-110 مورخ 7/4/1391 توضیح داده است که:
“به موجب ماده 107 قانون مدیریت خدمات کشوری، وجوه مربوط به مرخصیهای ذخیره شده بر مبنای آخرین حقوق و فوق العاده مندرج در آخرین حکم کارگزینی در زمان بازنشستگی قابل پرداخت می باشد. علاوه بر این در هیچ یک از مقررات قانونی، پرداخت ارزی برای مرخصیهای استفاده نشده تجویز نشده است.”
هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ یاد شده با حضور رؤسا، مستشاران و دادرسان شعب دیوان تشکیل شد. پس از بحث و بررسی، با اکثریت آراء به شرح آينده به صدور رأی مبادرت میکند.
رأی هيأت عمومي
نظر به این که به موجب ماده 107 قانون مدیریت خدمات کشوری مصوب سال 1386 به کارمندان مشمول قانون مذکور که بازنشسته می شوند به ازای هر سال خدمت یک ماه آخرین حقوق و مزایای مستمر ( تا سی سال) به اضافه وجوه مربوط به مرخصیهای ذخیره شده پرداخت خواهد شد، بنابراین بند 7 مقررات مرخصی استحقاقی سالانه کارکنان وزارت امور خارجه که استفاده از مرخصیهای ذخیره شده در مأموریت ثابت پس از اشتغال در مرکز را با حقوق و مزایایی که در مرکز به کارمند تعلق می گیرد مقرر داشته است خلاف قانون پیش گفته و مقررات مورد استناد شاکی نیست و قابل ابطال تشخیص نمی شود.
معاون قضایی دیوان عدالت اداری- علی مبشری