آیین‌نامه اجرایی ماده (۷) قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت (مصوبه ۹۳۵۴/ت۲۶۵۵۶هـ مورخ ۲۲/۳/۱۳۸۱ هیأت وزیران)
وزارت امور اقتصادی و دارایی
هیأت وزیران در جلسه مورخ ۱۹/۳/۱۳۸۱ بنا به پیشنهاد شماره ۵۶.۱۱۱۶.۱۰۸۷۳ مورخ ۴/۳/۱۳۸۱ وزارت امور اقتصادی و دارایی و به استناد ماده (۷) قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت – مصوب ۱۳۸۰-آیین‌نامه اجرایی ماده (۷) قانون یاد شده را به شرح زیر تصویب نمود:
ماده ۱- تعاریف
الف- وجوه اداره شده: اعتباراتی است که طی قراردادهای منعقد شده با بانک‌های عامل در اختیار آنها قرار می‌گیرد تا با نظارت دولت برای سرمایه‌گذاری در جهت اهداف قوانین برنامه‌های توسعه و بودجه به صورت تسهیلات در اختیار اشخاص حقیقی و حقوقی غیر دولتی قرار دهند.
ب- واگذارنده اعتبار: دستگاه اجرایی (ملی یا استانی) است که با عقد قرارداد با بانک عامل اعتبارات لازم را در‌اختیار بانک قرار می‌دهد.
ج- بانک عامل: بانک یا مؤسسات اعتباری است که به حکم قانون یا با مجوز بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران تأسیس شده و طرف قرارداد واگذارنده اعتبار است.
ماده ۲- واگذارنده اعتبار موظف است طبق مفاد موافقتنامه مبادله شده با سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور و بر اساس قرارداد منعقد شده با بانک عامل اعتبارات مربوط به وجوه اداره شده را در اختیار بانک عامل قرار‌دهد.
ماده ۳- ذی‌حساب دستگاه واگذارنده اعتبار موظف است وجوه پرداختی به بانک عامل را به هزینه قطعی منظور نماید.
ماده ۴- بانک موظف است سود حاصل از وجوه مذکور و مبالغ دریافتی از بابت بازپرداخت اقساط تسهیلات موضوع این آیین‌نامه را به حساب خاصی که توسط خزانه داری کل افتتاح می‌گردد واریز نماید تا به حساب درآمد‌عمومی‌کشور منظور گردد.
ماده ۵- معادل وجوه واریزی به حساب خزانه از محل اعتبارات مربوط در قوانین بودجه سنواتی در قالب وجوه اداره شده در اختیار دستگاه‌های اجرایی ذی‌ربط قرار می‌گیرد.
ماده ۶- بانک عامل و واگذارنده اعتبار موظف هستند حساب‌های مربوط به وجوه اداره شده را به صورتی نگهداری کنند که در هر زمان اطلاعات مربوط به مصرف آن به تفکیک اصل و سود تسهیلات اعطاء شده و اقساط‌معوق و میزان وجوه اداره شده مصرف شده قابل تحصیل باشند.
محمدرضا عارف – معاون اول رییس جمهور