آیین نامه اجرایی شیوه های قیمت گذاری بنگاه ها

آیین نامه اجرایی شیوه های قیمت گذاری بنگاه ها و نحوه اعمال شیوه ها ی مذکور در همین چارچوب (مصوب 1387,11,27)

شورای عالی اجرای سیاست های کلی اصل چهل و چهارم (۴۴) قانون اساسی در جلسه مورخ ۲۷/۱۱/۱۳۸۷ بنا به پیشنهاد هیأت واگذاری و به استناد مفاد جزء (۳) و تبصره (۱) بند (الف) ماده (۴۰) قانون اصلاح موادی از قانون برنامه چهارم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران و اجرای سیاست های کلی اصل چهل و چهارم (۴۴) قانون اساسی ـ مصوب سال ۱۳۸۷ مجلس شورای اسلامی ـ آیین نامه اجرایی شیوه های قیمت گذاری بنگاه ها و نحوه اعمال شیوه های مذکور در همین چارچوب را به شرح زیر تصویب نمود:

آیین نامه اجرایی شیوه های قیمت گذاری بنگاه ها و نحوه اعمال شیوه های مذکور در همین چارچوب

ماده ۱ـ در این آیین نامه، اصطلاحات زیر در معانی مشروح مربوط به کار می روند:

۱ ـ سهام قابل واگذاری: سهام مشمول واگذاری متعلق به دولت و یا شرکت های دولتی مشمول واگذاری.

۲ ـ سهام با عرضه تدریجی: سهامی که به دفعات و به تدریج و نه به طور بلوکی از طریق بورس اوراق بهادار و یا بازارهای خارج از بورس عرضه می شود.

۳ ـ سهام با عرضه یکجا و بلوکی: سهامی که به طور یکجا یا به دفعات و در اندازه حداقل پنج درصد تعداد کل سهام شرکت، از طریق بورس اوراق بهادار و یا بازارهای خارج از بورس عرضه می شود.

۴ ـ سهام با عرضه از طریق مزایده یا مذاکره: سهامی که به طور یکجا و یا به دفعات و به صورت بلوکی از طریق مزایده یا مذاکره و بازار خارج از بورس اوراق بهادار برای فروش عرضه می شود.

۵ ـ سهام دارای بازار فعال: سهامی که در بورس اوراق بهادار براساس قیمت های قابل اتکا و به شکل مستمر و متعارف داد و ستد می شود.

6 ـ سهام برای عرضه کشف قیمت: عرضه اولیه سهام در بازار بورس یا بازار خارج از بورس که تابع مقررات بازار بورس و اوراق بهادار خواهدبود.

۷ ـ قیمت پایه: قیمتی که توسط کارشناس قیمت گذاری سهام با به کارگیری روش های مندرج در این آیین نامه، مشخص و پس از تصویب توسط هیأت واگذاری، مبنای تعیین قیمت نهایی واگذاری قرار می گیرد. در مورد سهام دارای بازار فعال، قیمت پایه معادل قیمت مندرج در تابلوی بورس اوراق بهادار و یا بازار خارج از بورس است.

۸ ـ کارشناس قیمت گذاری سهام: شخص حقیقی یا حقوقی که تعیین قیمت پایه سهام قابل واگذاری را به عهده می گیرد.

۹ ـ نرخ بازده مورد انتظار سرمایه گذاری: معادل آخرین نرخ سود علی الحساب اوراق مشارکت دولتی در سال قیمت گذاری به اضافه درصدی بابت مخاطره سرمایه گذاری که با توجه به نوع صنعت از طریق سازمان بورس و اوراق بهادار در هر سال اعلام می شود.

ماده ۲ـ آن گروه از سهام قابل واگذاری که دارای بازار فعال است طبق روش مندرج در بند (الف) این ماده و بقیه سهام قابل واگذاری، طبق سایر روش های مندرج در این آیین نامه، حسب مورد قیمت گذاری می شود.

الف ـ روش بازار (استفاده از قیمت های بورس اوراق بهادار):
قیمت پایه و قیمت واگذاری در مورد سهام با عرضه تدریجی دارای بازار فعال برابر قیمت تابلوی بورس در زمان معامله سهام است.
حداقل قیمت پایه در مورد سهام دارای بازار فعال که به شکل بلوکی از طریق بورس اوراق بهادار عرضه می شود، قیمت تابلوی بورس در زمان معامله است. هیأت واگذاری می تواند به استناد گزارش سازمان خصوصی سازی مبلغی را به قیمت پایه بیافزاید و بدین ترتیب قیمت جدید پایه را مشخص نماید.

ب ـ روش سودآوری:
در این روش قیمت سهام از حاصل تقسیم میانگین موزون سود تعدیل شده قبل از کسر مالیات تا سه سال آخر قبل از سال قیمت گذاری (براساس صورت های مالی حسابرسی شده شرکت با لحاظ کردن عوامل تعدیل کننده سود که در زیر توصیف شده است) بر نرخ بازده مورد انتظار سرمایه گذاری تعیین می شود، سپس این قیمت پس از لحاظ کردن عوامل مندرج در بند (۲) تعدیل می شود.

تبصره ۱ـ برای محاسبه میانگین موزون سود لازم است به ترتیب نسبت به سودهای تعدیل شده قبل از کسر مالیات، سال اول قبل از قیمت گذاری ضریب سه، سال دوم قبل از قیمت گذاری ضریب دو و سال سوم قبل از قیمت گذاری ضریب یک در نظر گرفته شود و سپس مجموع این حاصل ضرب ها بر عدد۶ تقسیم شود.

تبصره ۲ـ این روش تنها در مورد شرکت هایی کاربرد دارد که میانگین موزون سود سال های گذشته قبل از کسر مالیات آنها پس از لحاظ کردن عوامل تعدیل کننده سود، دست کم معادل پنج درصد ارزش جاری خالص دارایی های آنها (طبق بند ج این ماده) باشد.

تبصره ۳ـ در شرکت هایی که طبق استانداردهای حسابداری لازم است صورت های مالی تلفیقی تهیه شود، سود تلفیقی قبل از کسر مالیات تا سه سال آخر قبل از سال قیمت گذاری، مبنای محاسبه خواهدبود.

۱ـ عوامل تعدیل کننده سود به شرح زیر است:

۱ـ۱ ـ درآمدها و هزینه های استثنایی و غیرمترقبه طبق استانداردهای حسابداری.
۲ـ۱ـ کسری ذخایر مربوط به سه سال آخر مبنای تعیین سود طبق بندهای گزارش حسابرس و بازرس قانونی و رسیدگی کارشناس قیمت گذاری سهام.
۱ـ۲ـ۱ـ چنانچه در گزارش حسابرس و بازرس قانونی به دلیل وجود محدودیت و یا ابهام برای کسر ذخایر مبلغ تعیین نشده باشد، لازم است کارشناس قیمت گذاری سهام برآوردی منطقی از کسر ذخایر ارایه و در محاسبات خود لحاظ کند. رویدادهای تعدیلی بعد از تاریخ ترازنامه و بعد از تاریخ گزارش حسابرس و بازرس قانونی و قبل از تاریخ صدور گزارش قیمت گذاری سهام باید در تعدیل سود سال مربوط لحاظ شود.

3ـ۱ ـ درآمدها و هزینه های غیر عملیاتی که در روال عادی فعالیت های مستمر شرکت واقع نشده است نظیر سود و یا زیان ناشی از فروش دارایی های ثابت.

4ـ۱ ـ سایر عوامل تعدیل کننده بر اساس گزارش حسابرس و بازرس قانونی.

۵ ـ۱ ـ سود سال های مورد نظر ماقبل سال قیمت گذاری (پس از لحاظ کردن تعدیلات بالا) قبل از اینکه در محاسبه میانگین موزون سود مورد نظر منظور شوند، لازم است بر اساس تغییرات شاخص قیمت های عمده فروشی تعدیل شوند.

6 ـ۱ ـ مزایا و محدودیت های دولتی یا غیردولتی از قبیل وابستگی ها و مناسبات خاص تجاری، تعرفه های گمرکی، سیاست های خاص قیمت گذاری کالا و خدمات (ورودی و خروجی)، یارانه های دریافتی، عدم استفاده و بهره وری از عوامل تولید، استفاده از تسهیلات بانکی خاص (تکلیفی)، وجود بازار مطمئن و یا انحصاری و همچنین شمول قوانین و مقررات خاص دولتی که سود شرکت را تحت تأثیر قرار می دهند و در صورت واگذاری تداوم ندارند و یا تغییر خواهند کرد، توسط کارشناس قیمت گذاری برآورد و به عنوان عوامل تعدیل کننده و در محاسبه سود لحاظ خواهند شد.
در صورتی که به هر دلیلی آثار عوامل مزبور قابل تقویم نباشد، ضروری است کارشناس قیمت گذاری سهام موارد مذکور را با توضیحات لازم در گزارش کارشناسی افشاء نماید.

2ـ قیمـت سهام پـس از محاسبه به ترتیب بالا، با توجه به عوامل زیر تعدیل می شود:

۱ـ۲ ـ دارایی های حاصل از افزایش سرمایه (اعم از نقد و غیر نقد)، غیر از افزایش سرمایه از محل مطالبات اشخاص و سهامداران در سال قیمت گذاری، به قیمت سهام افزوده می شود.

۲ـ۲ ـ منابع توزیع شده در سال قیمت گذاری و یا سال قبل آن بین صاحبان سهام، از جمله سود سهام پرداخت شده، از قیمت سهام کسر می شود.

۳ـ۲ ـ برای سال هایی که برگ های قطعی مالیات بر درآمد شرکت صادر نشده است، کسری ذخایر مالیاتی سال های مزبور و جرایم احتمالی طبق قانون مالیات های مستقیم توسط کارشناس قیمت گذاری سهام محاسبه و از قیمت سهام کسر می شود.

۴ـ۲ ـ خالص ارزش بازیافتنی آن گروه از دارایی های ثابت مشهود و نامشهود که تا سه سال قبل از سال واگذاری بلااستفاده بوده و در اجرای عملیات و فرآیند سودآوری تأثیر نداشته است و همچنین ارزش بازیافتنی موجودی کالای ناباب به قیمت سهام افزوده می شود.

۵ ـ۲ ـ ارزش طرح های توسعه و تکمیل شامل طرح های نیمه تمام یا آماده بهره برداری که تا پایان سال قبل از واگذاری به مرحله بهره برداری نرسیده اند، حسب مورد و همراه با مفروضات و توجیهات لازم طبق یکی از روش های زیر محاسبه و به قیمت سهام اضافه می شود:
۱ـ ارزش جایگزینی.
۲ـ ارزش خالص بازیافتنی.
۳ـ ارزش فعلی خالص جریان های نقدی آتی ناشی از اجرای طرح.
۴ـ بهای تمام شده طرح که طبق استانداردهای حسابداری تعیین شده است.

تبصره ۱ـ ارزش طرح های توسعه ای که کمتر از سی ماه از تاریخ بهره برداری آنها گذشته است (نسبت به پایان آخرین سال قبل از سال قیمت گذاری) به قیمت سهام اضافه می شود، مشروط بر آنکه بازده هریک از آنها بر اساس نرخ بازدهی و مدت بهره برداری در هر یک از سال های قبل از سال واگذاری محاسبه و به عنوان عامل تعدیل کننده، از سود سال های مزبور کسر شود.

تبصره ۲ـ آن بخش از طرح های تملک دارایی های سرمایه ای که از محل منابع بودجه عمومی دولت تأمین شده یا می شود شامل طرح های نیمه تمام یا آماده بهره برداری و کلیه اموال و دارایی های منقول و غیرمنقول آن ها تا زمان بهره برداری و واگذاری، جزء طرح های توسعه ای شرکت مورد نظر محسوب نمی شوند.

۶ ـ۲ ـ ارزش جاری سرمایه گذاری در سایر شرکت ها در صورتی که به کنترل و یا نفوذ قابل ملاحظه بر شرکت سرمایه پذیر منجر نشده باشد به قیمت سهام افزوده می شود و سود مربوط به این گونه سرمایه گذاری ها نیز به عنوان عامل تعدیل کننده، از سود شرکت کسر می شود.

۷ـ۲ ـ سرمایه گذاری در سایر اوراق بهادار به قیمت سهام افزوده می شود. سود مربوط به این گونه سرمایه گذاری ها، از سود شرکت کسر می شود.

۸ ـ۲ ـ مبلغ مانده موجودی نقد، سپرده های سرمایه گذاری، اوراق مشارکت و سایر اموال و حقوق مالی مشابه که در سال قبل از سال قیمت گذاری از افزایش سرمایه و از محل آورده نقدی صاحبان سهام ایجاد شده اند و بر فرآیند سودآوری شرکت در سال مزبور اثر گذاشته اند و مبلغ این اثر آشکارا قابل اندازه گیری است، به قیمت سهام افزوده و اثر سودآوری آن به عنوان عامل تعدیل کننده از سود سال مزبور کسر می شود. در صورتی که دارایی های مزبور بر سودآوری شرکت در سال قبل اثر نگذاشته باشد، تنها مبلغ آن به قیمت سهام اضافه می شود. چنانچه دارایی های مزبور بر سودآوری شرکت اثر کلی گذاشته باشد، اما این اثر به طور مشخص قابل اندازه گیری نباشد، نیاز به انجام تعدیل نیست، مگر آن که کارشناس به طور مستدل تعدیل به میزان مشخصی را ضروری تشخیص دهد.

۹ـ۲ ـ برای دوره بین تاریخ پایان آخرین سال مالی و تاریخ قیمت گذاری سهام، سودی براساس حاصل ضرب نرخ سود علی الحساب اوراق مشارکت دولتی در قیمت محاسبه شده برای سهام شرکت پس از لحاظ کردن کلیه عوامل تعدیل کننده محاسبه و به قیمت سهام اضافه می شود.

ج ـ روش ارزش جاری خالص دارایی های شرکت:
ارزش جاری خالص دارایی های شرکت برابر است با ارزش جاری کلیه دارایی ها پس از کسر کلیه بدهی های شرکت که به شرح زیر تعیین می شود. در شرکت هایی که طبق استانداردهای حسابداری لازم است صورت های مالی تلفیقی تهیه شود، ارزش جاری خالص دارایی ها، طبق ترازنامه تلفیقی پایان آخرین سال قبل از سال قیمت گذاری تعیین می شود.

۱ـ ارزش جاری دارایی های ثابت شرکت هایی که نسبت به تداوم فعالیت آنها ابهام وجود دارد، بر اساس خالص ارزش بازیافتنی مبتنی بر فروش آنها توسط کارشناس قیمت گذاری سهام با استفاده از تخصص اشخاص ذیصلاح با اولویت کارشناسان رسمی دادگستری تعیین می شود.

۲ـ ارزش جاری دارایی های ثابت شرکت هایی که دارای تداوم فعالیت هستند (اعم از سودده و زیان ده)، بر اساس ارزش های جایگزینی مستهلک شده توسط کارشناس قیمت گذاری سهام با استفاده از تخصص اشخاص ذی صلاح با اولویت کارشناسان رسمی دادگستری تعیین می شود.

۳ـ ارزش جاری موجودی مواد اولیه براساس ارزش های جایگزینی، موجودی کالای در جریان ساخت بر اساس بهای تمام شده و کالای ساخته شده بر اساس خالص ارزش بازیافتنی تعیین می شود.

۴ـ ارزش جاری سرمایه گذاری هایی که مشمول تلفیق نشده اند، در صورتی که سهام شرکت سرمایه پذیر در بورس اوراق بهادار پذیرفته شده و دارای بازار فعال باشد، براساس قیمت معامله شده در بورس محاسبه می شود و در مورد شرکت های غیربورسی و غیرفعال به شرح زیر محاسبه می شود:
۱ـ۴ـ اگر سرمایه گذاری مزبور حسب مورد به میزانی بین بیست درصد تا پنجاه درصد باشد (به نفوذ قابل ملاحظه بر شرکت سرمایه پذیر منجر شده باشد)، ارزش سرمایه گذاری به روش های مندرج در این آیین نامه و یا براساس ارزش ویژه تعیین می شود.
۲ـ۴ـ اگر سرمایه گذاری مزبور حسب مورد به میزانی بین پنج درصد تا بیست درصد باشد (به نفوذ قابل ملاحظه شرکت سرمایه گذار بر شرکت سرمایه پذیر منجر نشده باشد)، ارزش سرمایه گذاری در صورت امکان براساس بند (۱ـ۴) و در غیر این صورت، براساس اطلاعات موجود در بازار غیررسمی تعیین می شود.
۳ـ۴ـ اگر میزان سهام شرکت سرمایه گذار در شرکت سرمایه پذیر کمتر از پنج درصد باشد، ارزش سرمایه گذاری براساس ارزش دفتری خالص دارایی های شرکت سرمایه پذیر تعیین می شود.

۵ ـ ارزش جاری دارایی ها و بدهی های پولی معادل ارزش دفتری آن ها طبق آخرین صورت های مالی حسابرسی شده شرکت است، چنانچه کارشناس قیمت گذاری سهام براساس اسناد و مدارک و شواهد به دست آمده از صحت ارزش این اقلام اطمینان نسبی حاصل نماید، نیازی به محاسبه مجدد ارزش جاری آنها نیست، در غیر این صورت کارشناس براساس رسیدگی هایی که انجام خواهد داد نسبت به تعیین مانده هر یک از اقلام اقدام و مابه التفاوت ارزش های دفتری و جاری را با توجه به موارد مندرج در بندهای زیر حسب مورد به ارزش های دفتری اضافه یا از آن کسر می نماید.
۱ـ ۵ ـ کسری ذخیره مطالبات مشکوک الوصول، ذخیره برای بدهی های ناشی از هزینه های تحقق یافته و جرائم مربوط براساس گزارش حسابرسی صورت های مالی محاسبه و به عنوان تعدیـلات از اقلام فوق کسر یا به آن ها اضافه می شود. در صورتی که به دلیل وجود ابهام یا محدودیت در رسیدگی، تعیین مبالغ اقلام مزبور توسط حسابرس امکان پذیر نباشد، لازم است کارشناس قیمت گذاری نسبت به برآورد آن ها اقدام و مفروضات خود را افشاء نماید.
۲ـ ۵ ـ مبلغ ذخیره مزایای پایان خدمت کارکنان برای شرکت هایی که نسبت به تداوم فعالیت آنها ابهام وجود دارد براساس سه ماه جمع آخرین حقوق و مزایا به ازای هر سال خدمت آنان و برای شرکت های دارای تداوم فعالیت، مطابق رویه شرکت با رعایت مقررات مربوط تعیین می شود. برای نیروهای مازاد در شرکت هایی که تداوم فعالیت دارند نیز ذخیره مزایای پایان خدمت کارکنان براساس سه ماه جمع آخرین حقوق و مزایـا به ازای هر سال خدمت احتساب خواهدشد.

۶ ـ تاریخ تعیین قیمت سهام نباید بیش از شش ماه از تاریخ پایان آخرین سال مالی شرکت تفاوت داشته باشد، در غیر این صورت کارشناس قیمت گذاری سهام باید ارزش های جاری اقلام ترازنامه را براساس صورت های مالی میان دوره ای که مورد بررسی اجمالی قرار گرفته است به ترتیب بندهای بالا تعیین و در گزارش ارزیابی منعکس کند.

تبصره ۱ـ وقوع هرگونه رویداد عمده در دوره بین تاریخ پایان آخرین سال مالی و تاریخ قیمت گذاری سهام که اثر قابل توجهی بر دارایی ها و بدهی های شرکت گذاشته است باید مورد توجه کارشناس قرار گیرد و کلیه انتقالات یکطرفه (رویدادهای یک جانبه) نظیر توزیع سود نقدی سهام از محل اجزای متشکله حقوق صاحبان سهام و کمک های بلاعوض دریافتی یا اعطایی که طی دوره واقع شده است، حسب مورد، به قیمت سهام افزوده یا از آن کاسته می شود.

تبصره ۲ـ در صورت عدم تهیه صورت های مالی میان دوره ای، در مورد شرکت های سودده، سود دوره بین تاریخ پایان آخرین سال مالی و تاریخ قیمت گذاری سهام با به کارگیری نرخ سود علی الحساب اوراق مشارکت نسبت به ارزش خالص دارایی ها و نیز در مورد شرکت های زیان ده معادل میانگین سود یا زیان سه سال آخر قبل از سال تعیین قیمت توسط کارشناس قیمت گذاری سهام محاسبه و تعدیل لازم صورت می گیرد.

د ـ تعیین قیمت سهام جزیی:
در شرایط خاص و در صورتی که برای تعیین قیمت سهام طبق روش های توصیف شده در بندهای (الف) تا (ج) بالا به دلیل جزیی بودن میزان یا ارزش سهام، اعمال روش های فوق فاقد توجیه اقتصادی باشد، قیمت پایه سهام به پیشنهاد سازمان خصوصی سازی و تصویب هیأت واگذاری براساس ارزش اسمی یا ارزش خالص دفتری دارایی ها (ارزش ویژه) و یا هر روش مناسب دیگر تعیین می شود.

هـ ـ ملاحظات خاص:

۱ـ کارشناس قیمت گذاری سهام باید با اتکا به دانش و مهارت خویش عواملی چون نوع تولید، فنآوری مورد استفاده، مدیریت، نیروی انسانی کارآمد، بازار داخلی و بین المللی محصولات، موقعیت شرکت در مقایسه با رقبای تجاری اعم از داخلی و خارجی، سهم تولیدات شرکت در بازار را در قیمت گذاری سهام لحاظ کند.

۲ـ چنانچه کارشناس قیمت گذاری سهام در نتیجه اعمال روش های مندرج در .بندهای (ب) و (ج) بالا به نتایج کاملاً متفاوتی دست یابد یا تعیین قیمت سهام براساس روش سودآوری میسر نباشد، لازم است با استفاده از قضاوت حرفه ای خویش و با بکارگیری ابزارهای تحلیل مالی، نظیر نسبت های مالی و روندها، قیمت های به دست آمده را تحلیل و در نهایت قیمت واحدی برای پایه سهام شرکت که معرف ارزش عادلانه شرکت باشد همراه با دلایل و تحلیل های مستند، مشخص و ارایه کند.

ماده ۳ـ تعدیل قیمت پایه:

الفـ قیمت پایه برای سهامی که از طریق مزایده عرضه می شود، قیمت کارشناسی مصوب هیأت واگذاری است و در صورتی که برای سهام عرضه شده خریداری به قیمت پایه سهام وجود نداشته باشد، هیأت واگذاری به استناد گزارش توجیهی سازمان خصوصی سازی و ملاحظات مندرج در گزارش کارشناس قیمت گذاری سهام برای مزایده های بعدی قیمت های پایین تری انتخاب و اعلام می کند.

ب ـ قیمت پایه در مورد سهامی که برای اولین بار از طریق بورس اوراق بهادار عرضه می شود، قیمت کارشناسی براساس روش بند (ب) ماده (۲) این آیین نامه و در مورد سهام پذیرفته شده در بورس که دارای بازار فعال نیست، قیمت کارشناسی براساس قیمت مصوب هیأت واگذاری است، ولی برای کشف قیمت لازم است سهام مربوط برای مدت مناسب و تعداد کافی توسط کارگزاران متعدد معامله شود. در صورتی که قیمت کشف شده کمتر از قیمت پایه سهام باشد، قیمت کشف شده برای واگذاری معتبر خواهدبود. در مورد اینگونه سهام عرضه بلوکی در بورس اوراق بهادار تا کشف قیمت ممنوع است و پس از کشف قیمت مقررات جزء (۲) بند (الف) ماده (۲) مجرا خواهدبود.

ج ـ قیمت پایه برای سهامی که از طریق مذاکره به فروش می رسد، قیمت کارشناسی مصوب هیأت واگذاری است، ولی هیأت واگذاری به استناد گزارش توجیهی سازمان خصوصی سازی و براساس ملاحظات مندرج در گزارش کارشناسی قیمت گذاری سهام، دامنه مجازکاهش یا افزایش قیمت سهام را تعیین می نماید.

ماده ۴ـ
۱ـ۴ـ قیمت پایه سهامی که به صورت بلوکی عرضه می شود تا تاریخ تشکیل مجمع عمومی صاحبان سهام شرکت به منظور تصویب صورت های مالی جدید و یا تغییر در سرمایه شرکت اعتبار دارد، مگر آنکه هیأت واگذاری مهلت کمتری را برای اعتبار آن تعیین کند.
۲ـ۴ـ ویژگی ها، شرایط و ضوابط انتخاب کارشناسان قیمت گذاری سهام با رعایت مقررات قانونی مربوط به پیشنهاد مدیرعامل سازمان خصوصی سازی به تصویب هیأت عامل سازمان خواهدرسید.
۳ـ۴ـ دستورالعمل و چارچوب انجام کار و نحوه ارایه گزارش قیمت گذاری سهام قابل واگذاری توسط وزارت اموراقتصادی و دارایی با رعایت مقررات این آیین نامه تهیه خواهدشد.
۴ـ۴ـ اعضای هیأت مدیره و مدیرعامل شرکت هایی که سهام آنها قابل واگذاری است و دولت یا شرکت های دولتی حسب مورد بر آنها کنترل و یا نفوذ قابل ملاحظه دارند، موظفند کلیه اطلاعات مورد نیاز کارشناس قیمت گذاری سهام را در اختیار وی قرار دهند و بدین ترتیب، ابهامات قیمت گذاری سهام را به حداقل برسانند. اعضای هیأت مدیره و مدیرعامل اینگونه شرکت ها منفرداً و یا متضامناً حسب مورد مسئولیت ناشی از نارسایی در قیمت سهام به دلیل عدم اجرای این بند را به عهده خواهندداشت.

ماده ۵ ـ پرداخت قیمت توسط خریداران با رعایت ترتیبات زیر انجام می گیرد:

الف ـ چنانچه سهام فروخته شـده دارای بازار فعال باشـد، پرداخت قیمت با توجه به ضوابط مورد عمل در بورس اوراق بهادار خواهدبود.

ب ـ چنانچه سهام از روش هایی غیر از روش بورس عرضه و فروخته شود، پرداخت قیمت براساس آیین نامه معاملات سازمان خصوصی سازی و با رعایت مفاد این آیین نامه خواهدبود.

ماده ۶ ـ قیمت گذاری و نحوه اعمال آن در مورد حقوق مالکانه دارایی های قابل فروش بنگاه های مورد واگذاری، اموال و سرقفلی، سهم الشرکه، حق تقدم ناشی از سهام یا سهم الشرکه قابل واگذاری بنگاه های دولتی و متعلق به دولت در کلیه مواردی که واگذاری بنگاه در قالب شرکت های سهامی عام یا خاص نباشد، صرف نظر از روش واگذاری آن ها، براساس مفاد مندرج در این آیین نامه خواهدبود.

تبصره ـ میزان مال الاجاره و حق الزحمه پیمان مدیریت در واگذاری به روش های اجاره و پیمان مدیریت مربوط به حق بهره برداری و مدیریت بنگاه ها در چارچوب دستورالعملی خواهدبود که توسط سازمان خصوصی سازی پیشنهاد و به تصویب هیأت واگذاری می رسد.

ماده ۷ـ نظارت بر حُسن اجرای این آیین نامه به عهده وزارت امور اقتصادی و دارایی است.

وزیر امور اقتصادی و دارایی ـ سیدشمس الدین حسینی