Site icon شناسنامه قانون

آیین نامه اجرایی فصل دوم قانون حمایت از گزارشگران فساد

آیین نامه اجرایی فصل دوم قانون حمایت از مرکز ستاد خبری مبارزه با فساد

مرکز ستاد خبری مبارزه با فساد

آیین نامه اجرایی فصل دوم قانون حمایت از گزارشگران فساد (تصویبنامه شماره ۹۶۰۷۶/ت۶۲۷۴۰هـ مورخ ۲۸/۶/۱۴۰۳ هیئت وزیران)

وزارت دادگستری- وزارت اطلاعات- وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح

سازمان بازرسی کل کشور- فرماندهی انتظامی جمهوری اسلامی ایران

هیئت وزیران در جلسه ۱۸/۶/۱۴۰۳ به پیشنهاد شماره ۸۳۲۷۵ مورخ ۹/۳/۱۴۰۳ سازمان بازرسی کل کشور با همکاری نهادهای پذیرنده موضوع قانون حمایت از گزارشگران فساد مصوب ۱۴۰۲ و به استناد اصل یکصد و سی و هشتم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و ماده (۵) قانون مذکور، آیین نامه اجرایی فصل دوم قانون یادشده را به شرح زیر تصویب کرد:

آیین نامه اجرایی فصل دوم قانون حمایت از گزارشگران فساد

فصل اول- تعاریف و اختصارات

ماده ۱- در این آیین نامه، اصطلاحات زیر در معانی مشروح مربوط به کار می‌روند و سایر اصطلاحات، تابع تعاریف مندرج در ماده (۱) قانون حمایت از گزارشگران فساد مصوب ۱۴۰۲ است:

۱- قانون: قانون حمایت از گزارشگران فساد مصوب ۱۴۰۲.

۲- فساد: رفتارهای موضوع تبصره بند (۱) ماده (۱) و ماه (۲) قانون.

۳- سامانه: سامانه الکترونیکی گزارشگران فساد موضوع ماده (۳) قانون.

۴- سازمان: سازمان بازرسی کل کشور.

۵- گزارش شونده: شخصی که ارتکاب فساد در رابطه با وی گزارش شده است.

۶- گزارشگر شناس: شخص موضوع بند (۲) ماده (۱) قانون که مشخصات خود را در سامانه اعلام کرده و هویت توی از طریق سامانه‌های الکترونیکی ذیربط احراز شود.

۷- گزارشگر ناشناس: شخص موضوع بند (۲) ماده (۱) قانون که بدون ارائه اطلاعات هویتی و تحت عنوان ناشناس، اقدام به گزارشگری موضوع قانون می‌نماید.

فصل دوم- طراحی و راه اندازی سامانه

ماده ۲- به منظور دریافت گزارش موضوع قانون، سامانه با استفاده از ظرفیت ها و امکانات موجود در سازمان با همکاری نهادهای پذیرنده و قوه قضائیه ایجاد می‌شود. به‌نحوی‌که سامانه در سازمان ایجاد و سایر دستگاه‌ها به آن دسترسی داشته باشند. گزارش‌ها با توجه به نظام رتبه بندی توسط سامانه به نهاد پذیرنده ارجاع می شود.

ماده ۳- سامانه باید به نحوی طراحی شود که ضمن استقرار در سازمان و امکان دسترسی سایر دستگاه‌های ذیربط، با رعایت محرمانگی اطلاعات مندرج در سامانه و هویت گزارشگر، دارای قابلیت‌های زیر باشد:

۱- دریافت گزارش و مستندات به صورت شناس یا ناشناس.

۲- دسترس‌پذیری و امکان ثبت گزارش به صورت صوتی.

۳- اخذ اطلاعات لازم برای رتبه‌بندی گزارش و انتخاب نهاد پذیرنده و رتبه‌بندی گزارش‌ها.

۴- ارسال گزارش به نهادهای پذیرنده مطابق فصل پنجم این آیین نامه.

۵- ارسال گزارش و نتیجه بررسی نهاد پذیرنده منطبق با قوانین و مقررات حاکم بر آن نهاد، به مرجع صالح برای رسیدگی و اعلام نتیجه بررسی‌ها به گزارشگر.

۶- امکان ثبت  اطلاعات هویتی توسط گزارشگر ناشناس در تمامی مراحل.

۷- ثبت درخواست پاداش موضوع فصل چهارم قانون و حمایت، توسط گارشگر شناس و پیگیری آن.

۸- استفاده از سوابق موجود و ارتباط برخط با پایگاه های اطلاعاتی.

۹- گزارش گیری  عملکرد نهادهای پذیرنده و ارائه گزارش به این نهادها

فصل سوم- ثبت گزارش

ماده ۴- برای ثبت گزارش در سامانه، رعایت موارد زیر ضروری است:

۱- اعلام هویت گزارشگر در سامانه الزامی نیست. در صورت تمایل گزارشگر به ثبت گزارش به صورت شناس، در خصوص شخص حقیقی صرفاً نام و نام خانوادگی، شماره ملی، تاریخ تولد و شماره تلفن همراه و در خصوص شخص حقوقی، نام و شناسه ملی اخذ می شود.

تبصره- در صورت عدم تمایل گزارشگر به ثبت مشخصات هویتی خود، چنانچه طبق قانون، گزارشگر استحقاق دریافت پاداش موضوع فصل چهارم قانون و حمایت را داشته باشد، برخورداری وی از این امتیازات، منوط به احراز هویت و اثبات گزارشگری وی نزد مقام ذیصلاح قضایی است.

۲- بیان محتوای گزارش که متضمن موارد مندرج در بند (۱) ماده (۱) قانون باشد، با رعایت استثنای مذکور در تبصره بند یاد شد.

ماده ۵- پس از ثبت هر گزارش، اعم از اینکه گزارشگر آن شناس یا ناشناس باشد، یک شناسه به گزارش اختصاص می یابد و برای هر گزارشگر، یک حساب کاربری اختصاصی در سامانه ایجاد می شود.

تبصره- در صورت تعدد گزارشگران در یک گزارش واحد و تأیید آنها توسط سامانه، مشخصات همه مشارکت کنندگان، ذیل یک حساب کاربری درج می شود.

فصل چهارم- نظام رتبه بندی گزارش ها

ماده ۶- برای تشخیص اهمیت گزارش ها و اولویت آنها، شاخص های مربوط به رتبه بندی گزارش ها در خصوص گزارش دهنده، گزارش شونده، سازمان محل وقوع فصاد، مبلغ و ارزش مال موضوع فساد، زمان ارتکاب فساد و موضوع فساد، در سامانه اعمال شده و به گزارش امتیاز داده می شود.

ماده ۷- اجرای شاخص مربوط به گزارش‌دهنده به شرح زیر است:

۱- ارائه مدارک و مستندات مرتبط با فساد توسط گزارشگر.

۲- وجود سابقه گزارشگری موفق و متقن از گزارشگر در سامانه.

۳- شناس بودن گزارشگر.

۴- وقوع فساد در مرئی و منظر گزارشگر.

۵- اطلاع یافتن گزارشگر از وقوع فساد به واسطه شهود و مطلعان موثق با هویت مشخص.

۶- ارائه قرائن و اماراتِ نوعاً دال بر وقوع فساد توسط گزارشگر.

۷- مسئولیت قانونی یا حرفه ای گزارشگر در ارتباط با موضوع گزارش.

۸- ذی‌نفع نبودن گزارشگر.

۹- حقیقی نبودن گزارشگر.

۱۰- فرد نبود گزارشگر.

ماده ۸- اجزای شاخص مربوط به گزارش شونده به شرح زیر است:

۱- مقامات موضوع ماده (۷۱) قانون مدیریت خدمات کشوری و سایر اشخاص همتراز آنان و مسئولان منصوب از سوی مقام معظم رهبری و نمایندگان مجلس خبرگان رهبری.

۲- دارندگان پایه قضایی و مدیران مراجع نظارتی و اطلاعاتی و امنیتی و نیروهای مسلح و بنیادها و مؤسسات شرکت‌های تابعه و وابسته به آنها و نهادها و مؤسساتی که زیر نظر مقام معظم رهبری اداره می شوند.

۳- مدیران دستگاه های موضوع ماده (۲) قانون حداکثر استفاده از توان تولیدی و خدماتی کشور و حمایت از کالای ایرانی مصوب ۱۳۹۸ و مدیران و یا اعضای هیئت مدیره هیئت امنا، هیئت عامل، مجمع و عناوین مشابه آنها و یا بازرس قانونی و یا حسابرس مؤسسات و شرکت‌های دولتی و یا وابسته به دولت، نهادهای عمومی غیردولتی و نیز شوراها و مؤسسات و شرکت‌های تابع و وابسته به آنها و همترازان آنان و مدیران سازمان‌های مشمول بند (الف) ماده (۲) قانون تشکیل سازمان بازرسی کل کشور مصوب ۱۳۶۰ با اصلاحات بعدی و مؤسسات خصوصی مأمور به خدمات عمومی از قبیل بانک‌ها و مؤسسات اعتباری، شرکت‌های بیمه، نمایندگی‌ها و کارگزاری‌های بیمه و بورس، شرکت‌های سهام عدالت، شرکت‌های آب و فاضلاب، توزیع برق، مدیریت تولید برق و مخابرات و کلیه شرکت‌های سرمایه گذاری و یا شرکت های زیرمجموعه آنها، اتاق‌های بازرگانی، صنایع، معادن و کشاروزی ایران، اصناف ایران و تعاون ایران، سازمان‌های نظام مهندسی، سازمان نظام پزشکی، مراکز و کانون‌های استانی وکلا و کارشناسان رسمی دادگستری، کانون سردفتران و دفتریاران، دفاتر پیشخوان دولت، دفاتر خدمات قضایی و دفاتر پلیس +۱۰.

۴- سایر کارکنان دستگاه‌ها، سازمان‌ها، مؤسسات و شرکت‌های مذکور در بندهای (۲) و (۳) این ماده.

۵- سایر اشخاص حقیقی یا حقوقی.

ماده ۹- اجزای شاخص مربوط به سازمان محل وقوع فساد به شرح زیر است:

۱- دستگاه‌های گزارش شونده ملی یا خارجی.

۲- دستگاه های گزارش شونده استانی.

۳- دستگاه های گزارش شونده محلی.

ماده ۱۰- اجزای شاخص مربوط به نوع فساد به شرح زیر  است:

برای مشاهده متن کامل آیین نامه، از این لینک دانلود کنید

Exit mobile version