آییننامه جذب، هدایت و توزیع کمکهای داخلی در مدیریت بحران (جزء ۳ از بند ب ماده ۱۴ قانون مدیریت بحران کشور)
هیأت وزیران در جلسه … به پیشنهاد سازمان مدیریت بحران کشور، به استناد اصل ۱۳۸ قانون اساسی و در اجرای جزء ۳ از بند (ب) ماده ۱۴ قانون مدیریت بحران کشور مصوب ۷/۵/۱۳۹۸ مجلس شورای اسلامی و به منظور هماهنگی بین بخشی برای جذب، هدایت و توزیع غیردولتی داخلی، آییننامه «جذب، هدایت و توزیع کمکهای داخلی در مدیریت بحران» را به شرح زیر تصویب نمود:
آییننامه جذب، هدایت و توزیع کمکهای داخلی در مدیریت بحران
ماده ۱- مفاهیم و اصطلاحات و عبارات اختصاری بهکار رفته در این آییننامه به شرح زیر است:
الف- سازمان: سازمان مدیریت بحران کشور
ب- قانون: قانون مدیریت بحران کشور مصوب ۷/۵/۱۳۹۸ مجلس شورای اسلامی
ج- دستگاههای اجرایی: کلیه دستگاههای موضوع ماده ۲ قانون
د- کمکهای غیردولتی داخلی: کلیه کمکهای نقدی و کالایی به آسیب دیدگان حوادث و سوانح و دستگاههای مسئول در مدیریت بحران
هـ تشکلهای غیردولتی مستقل از قبیل اتحادیه های صنفی موضوع قانون نظام صنفی، سازمان های حرفه ای از قبیل سازمان نظام پزشکی، سازمان نظام مهندسی، سازمان نظام پرستاری، کانون وکلا، انجمن های صنفی، فدراسیون های ورزشی، اتاق بازرگانی و تشکلهای موضوع آییننامه تشکلهای مردم نهاد مصوب ۶/۶/۱۳۹۵ بنگاههای خیریه و امثال اینها.
و- داوطلب: فردی که به اختیار و رضایت خود برای ارائه خدمت بدون انتظار دستمزد اعلام آمادگی میکند و تحت نظارت و سازماندهی دستگاههای اجرایی با مدیریت سازمان نسبت به انجام وظایف محوله اقدام مینمایند.
ز- گروههای جهادی: شامل کلیه گروه های خودجوش و مردمبی یا وابسته به بسیج سازندگی موضوع قانون مصوب ۲/۱۱/۱۳۷۶ مجلس شورای اسلامی و آیین نامه مصوب ۱۲/۱۰/۱۳۹۵ هیأت وزیران است که در عرصه های مختلف اشتغال زایی، خدماتی، عمرانی، بهداشتی، درمانی، فرهنگی و آموزشی بهصورت داوطلبانه در سراسر کشور فعالیت مینمایند.
ح- کمک عام: کمکی که اهداکننده آن، موضوع مصرف کمک و مشارکت را مشخص ننماید.
ط- کمک خاص: کمکی که اهداکننده آن، موضوع و محل مصرف کمک را مشخص کرده باشد.