آیین‌نامه اجرایی ماده (71) قانون برنامه ششم توسعه موضوع معافیت کارفرمایان و کارآفرینان بخش خصوصی از سهم بیمه کارفرما در صورت جذب نیروی کار جوان (تصویبنامه شماره 3272/ت55959هـ مورخ 21/3/1398 هیئت وزیران)
وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی- سازمان برنامه و بودجه کشور
سازمان اداری و استخدامی کشور
هیئت وزیران در جلسه 25/2/1398 به پیشنهاد مشترک وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی و سازمان‌های برنامه و بودجه کشور و اداری و استخدامی کشور و به استناد تبصره ماده (71) قانون برنامه پنجساله ششم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران -مصوب 1395- آیین‌نامه اجرایی ماده یاد شده را به شرح زیر تصویب کرد:
آیین‌نامه اجرایی ماده (71) قانون برنامه پنجساله ششم توعسه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران
ماده 1- در این آیین‌نامه اصطلاحات زیر در معانی مشروح مربوط به کار می‌روند:
الف- کارورز: شخص حقیقی دارای مدرک تحصیلی حداقل کارشناسی دانشگاهی که در زمان ثبت‌نام کمتر از (35) سال تمام سن داشته باشد و در چهارچوب این آیین‌نامه جذب شود.
ب- کارگاه: کارگاه‌های خصوصی و تعاونی دایر موضوع ماده (4) قانون کار -مصوب 1369- و بند (3) ماده (2) قانون تأمین اجتماعی -مصوب 1354-.
پ- کارفرمایان و کارآفرینان: اشخاص حقیقی یا حقوقی که در ماده (3) قانون کار و بند (4) ماده (2) قانون تأمین اجتماعی تعریف شده و اداره کارگاه را بر عهده دارند.
ت- کارورزی: دوره زمانی حداکثر دو ساله که طی آن کارورز به کسب تجربه و فراگیری مهارت یا ارتقای آن در کارگاه مشغول است.
ث- معافیت: معافیت از پرداخت سهم بیمه کارفرما موضوع تبصره (1) ماده (28) قانون تأمین اجتماعی
ماده 2- مراحل ثبت‌نام و معرفی کاروز به شرح زیر است:
الف- ثبت‌نام کارورز در سامانه کارورزی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی.
ب- تأیید شرایط کارورز از سوی ادارات تعاون، کار و رفاه اجتماعی جهت معرفی به کارگاه
پ- اعلام نیاز کارفرمایان و کارآفرینان متقاضی به ادارات تعاون، کار و رفاه اجتماعی و جذب کارورز از بین نیروهای کار ثبت‌نام شده در سامانه کارورزی.
تبصره- چنانچه متقاضی کارورزی در طول دو سال قبل از ثبت‌نام دارای سوابق بیمه‌ای به مدت سه ماه یا بیشتر بوده یا در شغلی که بابت آن طی دوره کارورزی جذب کارگاه می‌شود، سابقه بیمه‌پردازی داشته باشد، مشمول این آیین‌نامه نخواهد بود.
ماده 3- زمینه‌های کاری اولویت‌دار موضوع این آیین‌نامه، همان موارد پیش‌بینی شده در برنامه‌های اشتغال کشور ابلاغی از سوی شورای عالی اشتغال (سازمان برنامه و بودجه کشور) است و هر گونه تغییر در آنها به صورت سالانه با پیشنهاد دستگاه اجرایی و تأیید وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی به تصویب هیئت وزیران می‌رسد.
ماده 4- کارفرمایان و کارآفرینان پس از اعلام نیاز و جذب کارورز، با حفظ سطح اشتغال (نیروی کار موجود) در کارگاه، به استثنای بازنشستگی، فوت و از کارافتادگی در چهارچوب این آیین‌نامه از معافیت برخوردار خواهند شد.
ماده 5- اعمال معافیت بابت کارورز حداکثر به مدت دو سال از تاریخ شروع به کارورزی منوط به ارسال فهرست بیمه و پرداخت حق بیمه سهم کارورز خواهد بود.
تبصره- دوره کارورزی به منزله رابطه استخدامی نیست و فرد در حین دوره یادشده یا پایان آن، مشمول دریافت بیمه بیکاری نخواهد بود.
ماده 6- در صورت جابه‌جایی کارورز و جایگزینی افراد دیگر، مدت زمان معافیت به ازای فرد جایگزین با احتساب مدت معافیت بابت کارورز قبلی مجموعاً نباید از سقف دو سال تجاوز کند.
ماده 7- استفاده از معافیت موضوع این آیین‌نامه برای هر کاروز نزد کارفرمایان و کارآفرینان واحد یا متعدد، مجموعاً دو سال است و به سطح اشتغال کارگاه (نیروی کار موجود) اضافه می‌شود.
ماده 8- مبنای تعیین تعداد کارورز در کارگاه به شرح زیر است:
الف- در کارگاه‌های دایر دارای فهرست بیمه و بازرسی تأمین اجتماعی، بر اساس میانگین تعداد بیمه‌شدگان (12) ماده گذشته آنها طبق صورت مزد و حقوق ارسالی توسط کارفرما به سازمان تأمین اجتماعی.
ب- در کارگاه‌های تازه‌تأسیس که در طول سال‌های اجرای قانون برنامه ششم توسعه ایجاد می‌شوند، بر اساس تعداد کارکنان مندرج در فهرست ارسالی کارفرما و کارآفرین به سازمان تأمین اجتماعی پس از حداقل سه ماه فعالیت یا بازرسی انجام‌شده توسط سازمان مذکور.
تبصره 1- در صورت وجود مغایرت بین فهرست ارسالی کارفرما و نتیجه بازرسی تأمین اجتماعی، نظر بازرسی معیار عمل قرار می‌گیرد.
تبصره 2- سقف بهره‌مندی هر کارگاه برای استفاده از کارورز، معادل حداکثر پنجاه درصد (50%) نیروی کار موجود است.
ماده 9- در صورتی که به هر طریقی محرز شود کارورز معرفی شده در کارگاه شاغل نیست یا بدون رعایت شرایط این آیین‌نامه مشغول به کار شده است، ادارات تعاون، کار و رفاه اجتماعی و سازمان تأمین اجتماعی مکلفند طبق قوانین و مقررات مربوط اقدامات قانونی لازم را انجام دهند.
ماده 10- سازمان تأمین اجتماعی مکلف است در سطوح استانی و ملی، گزارش سه‌ماهه میزان معافیت و تعداد کارورزان مشمول معافیت را جهت نظارت به وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی ارایه کند تا پس از تأیید به سازمان برنامه و بودجه کشور ارسال شود.
ماده 11- وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی مکلف است در طول سال‌های اجرای قانون برنامه ششم توسعه، اعتبار مورد نیاز برای اجرای این آیین‌نامه را به سازمان برنامه و بودجه کشور اعلام کند تا در لوایح بودجه سنواتی پیش‌بینی و اعتبارات مربوط در سقف بودجه مصوب به سازمان تأمین اجتماعی پرداخت شود.
اسحاق جهانگیری- معاون اول رییس‌جمهور