آیین نامه اجرایی ماده (۴) قانون اعطای امتیازات ایثارگری و اشتغال در مناطق جنگی و جنگزده به کارگران مشمول قانون کار (تصویبنامه شماره ۷۵۲۳۷/ت۱۹۸۰۳هـ مورخ ۵/۳/۱۳۷۸ هیأت وزیران)
وزارت کار و امور اجتماعی- سازمان امور اداری و استخدامی کشور- آموزش عالی و تحقیقات- آموزش و پرورش و تربیت بدنی ـ وزارتخانه‌ها- سازمانهای مستقل- کار- مراجع اختصاصی رسیدگی به اختلافات (غیرقضایی)- بنیاد امور مستضعفان و جانبازان انقلاب اسلامی- بنیاد شهید انقلاب اسلامی
هیأت وزیران در جلسه مورخ ۱۳۷۸.۳.۵ بنا به پیشنهاد شماره ۵۳۰۶۲ مورخ ۱۳۷۷.۳.۹ وزارت کار و امور اجتماعی و به استناد ماده (۴) قانون اعطای امتیازات ایثارگری و اشتغال در مناطق جنگی و جنگزده به کارگران مشمول قانون کار -مصوب ۱۳۷۶- آیین نامه اجرایی ماده یاد شده را به‌شرح زیر تصویب نمود:
آیین نامه اجرایی ماده (۴) قانون اعطای امتیازات ایثارگری و اشتغال در مناطق جنگی و جنگزده به کارگران مشمول قانون کار
ماده ۱- منظور از کارگران ایثارگر، و رزمندگان با حداقل شش ماه خدمت متوالی یا نه ماه یا نه ماه خدمت متناوب در جبهه و نیز اسرا، آزادگان و‌مفقودان جنگ تحمیلی از تاریخ ۱۳۵۹.۶.۳۱ تا تاریخ ۱۳۶۷.۵.۲۹ می‌باشند.
تبصره- شمول مزایای مقرر در این آیین نامه به کارگران ایثارگر حسب مورد با تایید ایثارگری کارگران از سوی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، وزارت‌جهاد سازندگی، بنیاد مستضعفان و جانبازان انقلاب اسلامی، ستاد رسیدگی به امور آزادگان و بنیاد شهید انقلاب اسلامی می‌باشد.
ماده ۲- کلیه ایثارگران موضوع ماده (۱) این آیین نامه از مزایای زیر، حسب مورد برخوردار می‌شوند:
الف- احتساب یک مقطع تحصیلی بالاتر از نظر استخدامی (فقط برای آزادگان و جانبازان)
ب- برخورداری از مزد شغل یک گروه بالاتر برای آزادگان و مفقودان با حداکثر (۳) سال سابقه اسارت یا مفقودیت و جانبازان با حداکثر چهل درصد(۴۰%) از کار افتادگی و رزمندگان با حداقل (۶) ماه خدمت متوالی یا (۹) ماه خدمت متناوب در جبهه.
پ- برخورداری از مزد شغل دو گروه بالاتر برای آزادگان و مفقودان با بیش از (۳) سال اسارت یا مفقودیت و یا جانبازان با بیش از چهل در صد (۴۰%) از کار افتادگی با بیش از سه سال خدمت اعم از متناوب یا متوالی در جبهه.
تبصره ۱- در صورتی که کارگاه فاقد طرح طبقه بندی مشاغل مصوب وزارت کار و امور اجتماعی باشد یا با توجه به طرح طبقه بندی مشاغل امکان ارتقای کارگر ایثارگر به شغل در یک مقطع تحصیلی بالاتر وجود نداشته باشد، معادل (۳.۶) درصد مزد مبنا یا مزد ثابت -حسب مورد- به مزد این‌قبیل کارگران اضافه خواهد شد در صورت ارتقای شغل ناشی از اجرای این بند، افزایش مزد در هر حال نباید کمتر از سه و شش دهم (۳.۶) مزد مبنای قبلی کارگر باشد.
تبصره ۲- در مورد آزادگان و جانبازان که مشمول بند الف این ماده بوده و واجد شرایط مندرج در یکی از بندهای ب و پ و نیز باشند، افزایشهای مقرر در بندهای اخیرالذکر پس از اعمال بند الف صورت می‌گیرد.
تبصره ۳- در صورتی که کارگاه فاقد طرح طبقه‌بندی مشاغل مصوب وزارت کار و امور اجتماعی باشد، افزایش مزد ناشی از اجرای بندهای ب و پ به‌ترتیب معادل پنج درصد (۵%) و ده درصد (۱۰%) مزد ثابت -بنا به تعریف ماده (۲۶) قانون کار- صورت می‌گیرد.
ماده ۳- مزد ثابت یا مزد مبنای کارگرانی که در مقاطع زمانی تعیین شده در جدول پیوست در مناطق جنگی یا جنگزده شاغل بوده‌اند، به ازای هر سال اشتغال در مناطق جنگی سه درصد (۳%) و در مناطق جنگزده یک و نیم (۱.۵%) اضافه خواهد شد.
تبصره ۱- در صورتی که از نظر احتساب مدت اشتغال در مناطق مذکور، بین کارفرما و کارگر اختلاف نظر باشد، احراز زمان اشتغال با اداره کار و امور‌اجتماعی محل و در صورت عدم پذیرش نظر اداره یاد شده، رأی مراجع حل اختلاف مقرر در قانون کار ملاک عمل خواهد بود.
تبصره ۲- مدت زمان حضور در جبهه یا اسارت و مفقودیت کارگر جزو مدت مقرر در این ماده منظور نمی‌گردد.
ماده ۴- کارفرمایان موظفند در صورت پذیرفته شده کارگران ایثارگر در دانشگاهها یا مراکز آموزش عالی یا مدارس و دبیرستانهای وزارت آموزش و‌پرورش، برابر برنامه تحصیلی اعلام شده از سوی مراکز یاد شده و با رعایت فواصل زمانی رفت و برگشت آنان از محل تحصیل تا کارگاه و بالعکس با‌مأموریت آموزشی کارگران ایثارگر با پرداخت مزد و مزایای متعلقه موظف موافقت کنند.
کارفرمایان می‌توانند در صورت تشخیص، با مأموریت آموزشی کارگران جانباز پنجاه درصد (۵۰%) با بالا و رزمندگان و آزادگان با اسارت بیش از سه‌سال، به صورت تمام وقت موافقت کنند.
در صورتی که محل تحصیل پذیرفته شدگان دانشگاهها یا مراکز آموزش عالی در شهری غیر از شهر محل استقرار کارگاه باشد، سال تحصیلی ملاک‌محاسبه است.
تبصره ۱- کارفرمایان مشمول این ماده می‌توانند در صورت لزوم نسبت به اخذ تعهد تضمین‌های لازم از کارگزینی مبنی بر اشتغال در کارگاه حداکثر معادل دو برابر مدت مأموریت، پس از فراغت از تحصیل اقدام نمایند و کارگران ذی ربط مکلف به رعایت نظر کارفرما می‌باشند.
تبصره ۲- پس از فراغت از تحصیل، کارفرما مکلف است کارگر را به کار بگمارد و حتی الامکان شغلی متناسب با مدرک تحصیلی به وی ارجاع نماید.
تبصره ۳ – حداکثر مدت استفاده از تسهیلات آموزشی موضوع این ماده چهار سال است و تمدید آن تنها با تقاضای کارگر و موافقت کارفرما و به صورت‌مرخصی بدون حقوق موضوع ماده (۷۱) قانون کار میسر است.
ماده ۵- افزایشهای ناشی از اجرای این آیین نامه در هر حال جز و مزد مبنا یا مزد ثابت کارگران محسوب می‌شود.
ماده ۶- کلیه کارگران مشمول قانون کار واجد شرایط مندرج در این آیین نامه اعم از آنکه قبل از تاریخ ۱۳۵۹.۶.۳۱ در کارگاه شاغل بوده یا پس از آن به استخدام کارگاه درآمده باشند، مشمول مقررات این آیین نامه می‌باشند.
ماده ۷- در صورتی که مشمولان این آیین نامه به موجب مقررات دیگری از امتیازات مشابه استفاده کرده باشند، نمی‌توانند از امتیازات این آیین نامه بهره‌مند شوند، مگر اینکه این آیین نامه موجب افزایش امتیازات آنان شود که در این صورت از امتیازات اخیر استفاده می‌کنند.
ماده ۸- در صورتی که هریک از ایثارگران، مشمول برخورداری، بیش از یکی از امتیازات مقرر در این آیین‌نامه شوند، با رعایت مواد (۵) و (۷) این آیین‌نامه از امتیازات مربوط بهره‌مند می‌شوند.
ماده ۹- افزایشهای ناشی از اجرای این آیین نامه از تاریخ ۱۳۷۶.۱۱.۱۴ پرداخت می‌گردد.
حسن حبیبی- معاون اول رییس جمهور