در خصوص مصادیق تنزل پست سازمانی ایثارگران و بهره‌مندی از مزایای تبصره (۲) بند (ذ) ماده ۸۷ قانون برنامه پنجساله ششم توسعه (دادنامه شماره ۱۰۷۲۳ مورخ ۲۱/۱۰/۱۳۹۸ هیئت تخصصی استخدامی)
* شماره پرونده :هـ ع؍ ۹۷۰۳۶۷۰
شماره دادنامه : ۹۸۰۹۹۷۰۹۰۶۰۱۰۷۳۲
تاریخ : ۲۱/۱۰/۹۸
* شاکی :آقای حسن عباسپور
*طرف شکایت :۱- سازمان اداری و استخدامی کشور؛ ۲- دانشگاه علوم پزشکی و خدمات درمانی مشهد
*موضوع شکایت و خواسته :ابطال نامه‌ی شماره ۱۵۸۵۱۲۲ مورخ ۲؍۱۰؍۱۳۹۶سازمان اداری و استخدامی کشور و ابطال نامه‌ی شماره ۵۶۱۴۸۴ مورخ ۱۹؍۹؍۱۳۹۷دانشگاه علوم پزشکی و خدمات درمانی مشهد
* مقرره های مورد شکایت:
۱) نامه‌ی شماره ۱۵۸۵۱۲۲ مورخ ۲؍۱۰؍۱۳۹۶سازمان اداری و استخدامی کشور
جناب آقای پاریاد مدیرکل محترم امور اداری وزارت جهاد کشاورزی
با سلام و احترام ؛بازگشت به نامه شماره ۳۳۹۵۸؍۹۶؍۲۰۰ مورخ ۲۹؍۸؍۱۳۹۶ در پاسخ به سوالات مطروحه اعلام می دارد: طبق مفاد تبصره ۲ بند (ذ) ماده ۸۷ قانون برنامه پنج ساله ششم توسعه ، مشمولین این تبصره در صورت تنزل از پست سازمانی بالاتر ، مشروط به عدم محکومیت آن ها بر اساس آراء مراجع قضایی یا اداری به تنزل پست ، از کلیه حقوق و مزایای همان پست سازمانی یا همتراز شغل و پست قبلی برخوردار می شوند. لذا در اجرای مفاد تبصره یاد شده ، دستگاه مکلف است با ملاحظه حکم کارگزینی پست سازمانی قبلی این افراد و حکم کارگزینی مربوط به پست فعلی (بعد از تنزل پست ) ، ما به التفاوت ریالی ناشی از تنزل پست سازمانی را طی ردیف جداگانه ای ، مستنداً به مفاد تبصره فوق ، در حکم کارگزینی وی درج نماید.آن دسته از افراد مندرج در تبصره مذکور ، که مدتی به دستگاه دیگری مأمور می شوند ، چنانچه بعد از بازگشت از مأموریت ، به پستی پائین تر از پستی که قبل از اعزام به مأموریت داشته اند منصوب شوند ، « تنزل پست » موضوع تبصره ۲ فوق الذکر محقق گشته و تکلیف برای دستگاه ایجاد می شود. در هر صورت ملاک احراز تنزل پست ، در مستند قانونی فوق ، آخرین پستی است که فرد قبل از مأموریت در دستگاه مبدأ داشته است. در صورتی که تنزل پس سازمانی ناشی از اراده و درخواست خود کارمند ایثارگر ، اعم از مأموریت ، انتقال ، استعفا و … باشد تنزل پست موضوع بند قانونی یاد شده محسوب نمی شود و اعطای مزایای مندرج در تبصره مذکور به این افراد موضوعیت ندارد. همت علی شاهنظری–رئیس امور مدیریت مشاغل و نظام های پرداخت
۲) نامه‌ی شماره ۵۶۱۴۸۴ مورخ ۱۹؍۹؍۱۳۹۷دانشگاه علوم پزشکی و خدمات درمانی مشهد
ریاست محترم مرکز آموزشی–درمانی قائم (عج) .با سلام و احترام ، بازگشت به نامه شماره ۴۵۸۴۷۹؍۹۷ مورخ ۲۴؍۷؍۹۷ در خصوص برخورداری آقای حسن عباسپور ( کارمند انتقالی از سازمان امور زندانها ) از مزایای بند (ذ) ماده ۸۷ قانون برنامه ششم توسعه کشور به آگاهی می رساند ، با عنایت به نظریه رئیس محترم امور مدیریت مشاغل و نظام های پرداخت سازمان امور اداری و استخدامی کشور به شماره ۱۵۸۵۱۳۴ مورخ ۳۰؍۱۰؍۹۶ در صورتیکه تنزل پست سازمانی ناشی از اراده و درخواست خود کارمند اعم از مأموریت ، انتقال ، تقاضای پست پائین تر و … باشد اعطای مزایای مندرج در تبصره مذکور به این افراد موضوعیت ندارد.دکتر عبداله ریحانی یساوئی – مدیر سرمایه انسانی دانشگاه
* دلایل شاکی برای ابطال مقرره مورد شکایت: شاکی که از جانبازان دفاع مقدس می باشد اظهار داشته زمانی که از پست سازمانی قبلی ( در سازمان امور زندانها) به دانشگاه علوم پزشکی منتقل شده، با تنزل پست و کاهش مبالغ ریالی چشم‌گیری مواجه شده است که این مغایر با تبصره (۲) بند (ذ) ماده (۸۷) قانون برنامه‌ی ششم توسعه و بندهای (۷) و (۸) سیاست‌های کلی نظام در امور ترویج و تحکیم فرهنگ ایثار و جهاد و ساماندهی امور ایثارگران می‌باشد. مدیر سرمایه‌ی انسانی دانشگاه علوم پزشکی به استناد نامه‌ی شماره ۱۵۸۵۱۳۴ مورخ ۳۰؍۱۰؍۱۳۹۶ رئیس امور مدیریت و مشاغل سازمان اداری و استخدامی کشور که برخلاف اصل (۱۷۳) قانون اساسی، اقدام به تفسیر تبصره (۲) بند (ذ) ماده (۸۷) قانون برنامه‌ی ششم نموده است، نامه‌ای صادر کرده مبنی بر اینکه «… درصورتی‌که تنزل پست سازمانی، ناشی از اراده و درخواست خود کارمند، اعم از مأموریت، انتقال، تقاضای پست پایین‌تر و … باشد، اعطای مزایای مندرج در تبصره مذکور به این افراد، موضوعیت ندارد.»درحالی‌که به صراحت و اطلاق تبصره (۲) بند (ذ) ماده ۸۷ قانون مذکور، شرایط بهره‌مندی از تسهیلات مقرر،عدم محکومیت براساس آرای مراجع قضایی یا اداری به تنزل پست سازمانی یا همتراز شغل و پست قبلیمی‌باشد.
* در پاسخ به شکایت مذکور، رئیس امور حقوقی و قوانین سازمان اداری و استخدامی کشور، به موجب لایحه شماره ۹۷- ۳۶۷۰-۲ مورخ ۳۰؍۲؍۱۳۹۸ به‌طور خلاصه اعلام داشته: طبق مفاد تبصره (۲) بند (ذ) ماده (۸۷) قانون برنامه‌ی ششم توسعه، ملاک احراز تنزل پست سازمانی، این است که تنزل پست افرادِ مشمول تبصره ، از سوی دستگاه متبوع آنان و بدون اراده و خواست این افراد محقق شود. لذا دستگاه در مقام جبران کاهش حقوق و مزایای مشمولین مکلف است این تبصره را رعایت نماید.طبق این شکایت، شاکی از دستگاه خود به دستگاه دیگری با رضایت خود منتقل یافته که اساساً قبلاً در دستگاه منتقلٌ‌الیه،چنین پستی وجود نداشته که حال با تنزل روبرو گردد. قانونگذار در این تبصره در مقام بیان اصل قاعده بوده و حالاتمأموریت یا انتقال استثنای بر اصل هستند و اینجا به قاعده‌ی اصلی اشاره شده است.
مدیر امور حقوقی دانشگاه علوم پزشکی مشهد نیزبه طور خلاصه و طی لایحه‌ی شماره ۱۵۷۱۲۳؍۹۷ مورخ ۱۳؍۴؍۱۳۹۸ اعلام داشته :طبق دستورالعمل نحوه‌ی اجرای تبصره‌ی مذکور و به استناد نامه‌ی شماره ۴۲۵۳۵۵ مورخ ۱۲؍۸؍۱۳۹۷ سازمان اداری و استخدامی کشور، اگر تنزل پست ناشی از اراده و درخواست خود کارمند اعم از مأموریت ، انتقال ، تقاضای پست پایین‌تر و … باشد ، اعطای مزایای مندرج در تبصره یاد شده به این افراد موضوعیت ندارد. پرداخت مابه‌التفاوت ریالی، مشمول کارمندانی است که براساس نیاز مؤسسه (دانشگاه) و یا تغییر چارت تشکیلاتی، عنوان یا پست کارمند تغییر می‌نماید، ولی اینجا شامل درخواست شاکی نمی‌شود. ضمناً پرداخت مذکور مربوط بهتغییرات سازمانیاست نه اینکه کارمندی از سازمانی به سازمان دیگر منتقل شود.
* پرونده در جلسه مورخ ۹؍۱۰؍۱۳۹۸ هیأت تخصصی استخدامی مطرح گردید و پس از رسیدگی به موضوع ، اعضاء هیأت با اکثریت بیش از سه چهارم مفاد مقرره مورد شکایت را قابل ابطال ندانستند، بنابراین به استناد بند «ب» ماده ۸۴ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری به شرح زیر مبادرت به صدور رأی می شود.
با توجه به اینکه اولاً تنزل پست در حقوق اداری در مواردی اعمال می شود که فرد مستخدم بدون اراده خود بر اساس یک تصمیم اداری یا قضایی به پستی پایین تر منصوب می شود مانند بند« و » ماده ۹ قانون رسیدگی به تخلفات اداری.
ثانیاً در مواردی که فرد به اراده خود از خدمت در پستی که در آن اشتغال دارد انصرف داده یا تقاضای انتقال به دستگاه دیگری را نموده یا جهت استخدام در دستگاه دیگری استعفاء نموده است و یا با رضایت خود در پستی پایین تر منصوب شده است ، تمامی حالات مذکور منصرف از مفهوم مترتب بر تنزل پست می باشد و قاعده اقدام نیز موید این امر می باشد،
ثالثاً از آراء متعدد هیات عمومی دیوان عدالت اداری در خصوص موضوع تنزل پست یا گروه شغلی مستخدمین و یا ایجاد پست همطراز برای جانبازان می توان استنباط نمود همواره اصطلاح « تنزل » در مواردی بکار برده شده است که با تصمیم مقامات اداری و بدون موافقت فرد مستخدم ، حسب مورد پست ، مقام یا گروه و حقوق وی تنزل یافته است،
رابعاً علت تنزل پست و مقام می تواند ناشی از مقتضیات اداری باشد و تبصره ۲ بند ذ ماده ۸۷ قانون برنامه ششم توسعه که تنزل پست ناشی از محکومیت بر اساس آراء مراجع قضائی یا اداری را از حکم ماده مستثنی نموده است موید آن است که قانونگذار نیز از مفهوم تنزل پست تصمیمات بدون اراده مستخدم را مدنظر داشته است و اینکه مستخدمی با اراده خود از انجام وظایف محوله پستی که در آن شاغل است اعلام انصرف کند ولی انتظار داشته باشد مزایای آن پست را دریافت کند خلاف مقصود قانونگذار می باشد،
بنابراین با توجه به مراتب فوق مقرره های مورد شکایت مغایر قانون نمی باشد و حکم به رد شکایت صادر می شود. این رأی مستند به بند «ب» ماده ۸۴ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری صادر و ظرف بیست روز پس از صدور، از سوی ده تن از قضات یا رئیس محترم دیوان عدالت اداری قابل اعتراض می باشد.
رضا فضل زرندی- رئیس هیات تخصصی استخدامی
صفحه شناسنامه قانون در پیام‌رسان‌های داخلی
?روبیکا
https://rubika.ir/shenasname
?ایتا
eitaa.com/Shenasname
?بله
https://ble.ir/Shenasname
?سروش
splus.ir/Shenasname