آیین نامه مستخدمین آماده به خدمت موضوع مواد ۱۱۶ و ۱۱۸ و ۱۱۹ و تبصره ۳ ماده ۱۲۰ قانون استخدام کشوری (مصوب ۲۴/۲/۱۳۵۲ شورای سازمان امور اداری و استخدامی کشور)
ماده ۱- وزارتخانه ها و مؤسسات دولتی مکلفند یک نسخه از حکم آمادگی به خدمت مستخدمین رسمی را که به موجب قانون به حال آماده به خدمت درمی آیند به سازمان امور اداری و استخدامی کشور ارسال دارند.
ماده ۲- در صورت انحلال وزارتخانه، مستخدمینی که به حال آماده به خدمت درمی آیند موظفند حداکثر ظرف سه روز از تاریخ انحلال وزارتخانه کتباً خود را به سازمان امور اداری و استخدامی کشور معرفی نمایند، مگر اینکه در قانون انحلال ترتیب دیگری مقرر شده باشد.
ماده ۳- سازمان امور اداری و استخدامی کشور مکلف است هر شش ماه یک بار فهرستی از کلیه مستخدمین آماده به خدمت تهیه نموده و در اختیار وزارتخانه ها و مؤسسات دولتی قرار دهد.
ماده ۴- در اجرای ماده ۱۸۸ قانون استخدام کشوری وزارتخانه ها و مؤسسات دولتی مکلفند قبل از اقدام به استخدام جدید چنانچه مستخدم آماده به خدمت واجد شرایط نداشته باشند و با مراجعه به فهرست موضوع ماده ۳ این آیین نامه از نبودن مستخدم آماده به خدمت واجد شرایط در سازمان امور اداری و استخدامی کشور و سایر وزارتخانه ها و مؤسسات دولتی اطمینان حاصل نمایند.
ماده ۵- در صورتی که تعداد مستخدمین آماده به خدمت واجد شرایط برای هر پست بلاتصدی بیش از تعداد افراد مورد نیاز وزارتخانه یا مؤسسه دولتی باشد، مستخدمین آماده به خدمتی که دارای امتیازات بیشتر هستند برای تصدی پست حق تقدم خواهند داشت.
تبصره- امتیازات مستخدمین بر حسب شرایط زیر تعیین خواهد شد:
۱- در مورد تحصیلات مستخدم تا دیپلم کامل متوسطه، برای هر سال تحصیل یک امتیاز و پس از آن برای هر سال تحصیل دو امتیاز و برای تحصیلات قدیمه نیز مجموعاً ۵ امتیاز.
۲- برای هر سال سابقه خدمت یک امتیاز.
۳- برای تأهل و یا تکفل مجموعاً دو امتیاز.
۴- برای شایستگی و استعداد بر طبق آیین نامه اجرایی ماده ۲۸ قانون استخدام کشوری رفتار خواهد شد ولی تا زمانی که آیین نامه مزبور به تصویب نرسیده حداکثر پنج امتیاز به تشخیص وزارتخانه یا مؤسسه دولتی مربوط منظور می گردد.
ماده ۶- وزارتخانه ها و مؤسسات دولتی با توجه به احتیاجات استخدامی خود می توانند جهت بالا بردن سطح معلومات و تخصص مستخدمین آماده به خدمتی که در اختیار دارند آنان را در برنامه های آموزشی و یا کارآموزی شرکت دهند.
ماده ۷- مستخدمین آماده به خدمت مکلفند نشانی صحیح و دقیق محل اقامت خود را به وزارتخانه یا مؤسسه دولتی متبوع اطلاع دهند و چنانچه نشانی آنها تغییر کند بلافاصله مراجع فوق الذکر را آگاه نمایند.
در مورد مستخدمین آماده به خدمت موضوع تبصره ۳ ماده ۱۱۶ قانون استخدامی کشوری این نشانی به سازمان امور اداری و استخدامی کشور اطلاع داده خواهد شد. احکامی که در اجرای ماده ۱۱۹ قانون استخدام کشوری صادر می گردد به آخرین نشانی تعیین شده از طرف مستخدم آماده به خدمت ابلاغ می شود.
ماده ۸- در اجرای تبصره ۳ ماده ۱۲۰ قانون استخدام کشوری، وزارتخانه ها و مؤسسات دولتی مشمول قانون مذکور مکلفند فهرست اسامی مستخدمین آماده به خدمتی را که خدمتشان طبق ماده فوق الذکر بازخرید شده است به کلیه وزارتخانه ها و مؤسسات دولتی و مؤسسات موضوع بند (ت) ماده ۲ قانون استخدام کشوری اعلام نمایند تا از استخدام مجدد آنان خودداری شود.
تبصره- عدم رعایت این ماده موجب مسئولیت متصدیان کارگزینی و حسابداری وزارتخانه ها و مؤسسات دولتی و مؤسسات موضوع بند (ت) ماده ۲ قانون استخدام کشوری خواهد بود.
ماده ۹- پرداخت حقوق آمادگی به خدمت به مستخدمین آماده به خدمت موضوع قسمت آخر ماده ۱۲۲ قانون استخدام کشوری موکول بر این است که هر شش ماه یک بار وضع خود را از نظر عدم اشتغال در مؤسسات غیردولتی به وزارتخانه یا سازمان دولتی خود کتباً اعلام نمایند.
ماده ۱۰- از تاریخ تصویب این آیین نامه، آیین نامه مستخدمین آماده به خدمت مصوب ۳/۵/۴۶ شورای سازمان امور اداری و استخدامی کشور ملغی است.