آیین‌نامه میزان و نحوه دریافت حق عضویت در صندوق ضمانت سپرده‌ها (تصويب نامه شماره ۱۰۰۹۹۸/ت۴۸۳۶۷هـ مورخ ۲/۵/۱۳۹۲ هيأت وزيران)
بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران
هیئت وزیران درجلسه مورخ ۲۳/۴/۱۳۹۲ بنا به پیشنهاد شماره ۲۸۰۴۱۴/۹۰ مورخ ۲۳/۱۱/۱۳۹۰ بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران و به استناد اصل یکصد و سی و هشتم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و بند (ج) ماده (۹۵) قانون برنامه پنجساله پنجم توسعه جمهوری اسلامی ایران – مصوب ۱۳۸۹- ، آیین‌نامه میزان و نحوه دریافت حق عضویت در صندوق ضمانت سپرده‌ها را به شرح زیر تصویب نمود:
آیین‌نامه میزان و نحوه دریافت حق عضویت در صندوق ضمانت سپرده‌ها
ماده ۱- اصطلاحات مندرج در این آیین‌نامه، در معانی مشروح مر بوط به کار می‌روند:
الف- بانک مرکزی: بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران.
ب- صندوق: صندوق ضمانت سپرده‌ها.
ج- مؤسسه اعتباری: بانک یا مؤسسه اعتباری غیربانکی که به موجب قانون یا با مجوز بانک مرکزی تأسیس شده و تحت نظارت بانک مرکزی می‌باشد.
د- سپرده‌گذار: شخصی که مبادرت به تودیع سپرده نزد مؤسسه اعتباری می‌نماید.
هـ- شعبه بانک خارجی: واحد عملیاتی از یک بانک خارجی که با مجوز و تحت نظارت بانک مرکزی در ایران فعالیت می‌نماید.
ماده ۲- پرداخت حق عضویت برای تمامی مؤسسات اعتباری و شعب بانکهای خارجی در صندوق الزامی است.
تبصره ۱- شعبه بانک خارجی که سپرده‌های آن تحت پوشش نهاد ضمانت سپرده‌ها در کشور مبدأ، معادل حداقل میزان ضمانت صندوق باشد، می‌تواند از عضویت در صندوق مستثنی شود.
تبصره ۲- چنانچه حدود ضمانت سپرده‌های شعبه بانک خارجی توسط نهاد ضمانت سپرده‌ها در کشور مبدأ، کمتر از حدود ضمانت صندوق باشد، یا سپرده‌های شعبه بانک خارجی در کشور مبدأ تحت هیچ ضمانتی نباشد، شعبه بانک خارجی ذی‌ربط باید در خصوص سپرده‌هایی که نزد شعبه آن در ایران تودیع می‌شود، به عضویت صندوق درآید.
تبصره ۳- بانک مرکزی موظف است هنگام صدور مجوز برای فعالیت شعبه بانک خارجی موضوع تبصره (۲) تمهیدات لازم را برای ضمانت سپرده‌هایی که نزد شعبه بانک خارجی در ایران تودیع شده‌اند، توسط مقام ذی‌ربط در کشور مبدأ، اتخاذ نماید.
ماده ۳- بانک مرکزی باید قبل از موافقت با تأسیس شعبه بانک خارجی موضوع تبصره (۲) ماده (۲) در ایران در مورد نحوه تعامل بانک خارجی یا شعبه آن با صندوق، از جمله پرداخت حق عضویتها، زمان و شرایط پرداخت سپرده‌های سپرده‌گذاران این شعبه در مواقع لزوم و نحوه تصفیه بانک خارجی یا شعبه آن با صندوق، با مقام ذی‌ربط در کشور مبدأ به توافق برسد.
ماده ۴- صندوق از محل حق عضویتهای اولیه، سالانه و خاص دریافتی از مؤسسات اعتباری اداره می‌شود.
ماده ۵- مؤسسه اعتباری موظف است نسبت به پرداخت حق عضویتهای یادشده به صندوق، مطابق با مفاد این آیین‌نامه اقدام نماید.
تبصره- دریافت حق عضویتها به صورت واریز وجه آنها توسط مؤسسه اعتباری به حساب صندوق نزد بانک مرکزی صورت می‌گیرد.
ماده ۶- حق عضویت پرداختی مؤسسه اعتباری در چارچوب این آیین‌نامه به عنوان هزینه‌های قابل قبول مالیاتی همان سال مؤسسه اعتباری منظور می‌گردد.
ماده ۷- حق عضویت اولیه مؤسسه اعتباری معادل دو درصد سرمایه پرداخت شده مؤسسه اعتباری می‌باشد.
تبصره- حق عضویت اولیه شعبه بانک خارجی معادل دو درصد سرمایه اعطایی برای تأسیس شعبه بانک خارجی است که این مبلغ باید طی مدت مذکور در ماده(۸) پرداخت گردد.
ماده ۸- مؤسسه اعتباری موظف است ظرف سی روز پس از تاریخ ثبت سرمایه در مرجع ثبت شرکتها نسبت به پرداخت حق عضویت اولیه خود یا پرداخت مابه‌التفاوت حق عضویت اولیه خود در صورت افزایش سرمایه ظرف سی روز پس از تاریخ افزایش سرمایه به صندوق اقدام نماید.
تبصره- مؤسسه اعتباری تأسیس شده قبل از تاریخ ابلاغ این آیین‌نامه مکلف است ظرف سه ماه پس از ابلاغ این آیین‌نامه نسبت به واریز حق عضویت اولیه خود مطابق با این ماده اقدام نماید.
ماده ۹- مؤسسه اعتباری موظف است برای هر سال، حق عضویتی تحت عنوان حق عضویت سالانه به صندوق پرداخت نماید که به شرح زیر دریافت می‌گردد:
۱- برای سال اول فعالیت صندوق، معادل یک و نیم درصد از میانگین مانده روزانه (روزهای تقویمی سال) تمامی سپرده‌های مؤسسه اعتباری در سال مالی گذشته.
۲- میزان حق عضویت سالانه برای سال دوم به بعد فعالیت صندوق، برمبنای درصدی از میانگین مانده روزانه (روزهای تقویمی سال) تمامی سپرده‌های مؤسسه اعتباری در سال مالی گذشته، توسط هیئت امنای صندوق تعیین می‌شود. در هر صورت، درصد فوق از سه درصد بیشتر نخواهد بود.
تبصره ۱- صندوق موظف است نحوه محاسبه و میزان حق عضویت سالانه مؤسسه اعتباری در هر سال را تا پایان فروردین ماه همان سال به مؤسسه اعتباری اعلام نماید.
تبصره ۲- حق عضویت سالانه مؤسسه اعتباری تازه تأسیس باید متناسب با دوره زمانی پس از شروع عملیات سپرده‌گیری تا پایان همان سال محاسبه گردد.
ماده ۱۰- مؤسسه اعتباری و شعبه بانک خارجی موظفند حق عضویت سالانه هر سال خود را حداکثر تا پایان خرداد ماه سال بعد پرداخت نمایند.
تبصره- در شرایط اضطراری و در صورت عدم تکافوی منابع صندوق برای پرداخت سپرده‌های سپرده‌گذاران، صندوق می‌تواند منابع خود را از طریق اخذ حق عضویت سالانه از مؤسسات اعتباری پیش از موعد مقرر تأمین نماید.
ماده ۱۱- هرگاه میزان منابع صندوق از بیست درصد سپرده‌های مؤسسات اعتباری فراتر رود، صندوق می‌تواند با رعایت مقررات مربوط نسبت به کاهش میزان حق عضویت سالانه پرداختی اقدام نماید.
ماده ۱۲- کاهش حق عضویت سالانه در مورد مؤسسه اعتباری که براساس اعلام بانک مرکزی مشمول اقدامات نظارتی یا انتظامی شده است، نباید اعمال گردد.
ماده ۱۳- در صورت افزایش ریسک فعالیتهای مؤسسه اعتباری حداکثر تا دو نوبت در هر سال از مؤسسه اعتباری ذی‌ربط حق‌عضویتی تحت‌عنوان حق عضویت خاص دریافت می‌گردد.
تبصره- دریافت حق عضویت خاص بر مبنای استانداردهای تعیین شده توسط بانک مرکزی در زمینه اندازه‌گیری ریسک و براساس دستورالعملی خواهد بود که به پیشنهاد بانک مرکزی به تصویب هیئت وزیران می‌رسد.
ماده ۱۴- حق عضویتهای پرداختی توسط مؤسسه اعتباری تحت هیچ شرایطی قابل برگشت نخواهد بود.
ماده ۱۵- چنانچه مؤسسه اعتباری از پرداخت حق عضویت خود ظرف سه ماه پس از مهلت‌های مقرر امتناع ورزد، صندوق موظف است مراتب را به رییس کل بانک مرکزی جهت اعمال اقدامات نظارتی از جمله سلب صلاحیت مدیران و نیز اقدامات مصرح در بند (۱۱) ماده (۱۴) قانون پولی و بانکی کشور – مصوب ۱۳۵۱- شامل محدود نمودن عملیات سپرده‌گیری مؤسسه اعتباری متخلف اعلام نماید. اعمال بند مذکور منوط به اخذ مجوز لازم از شورای پول و اعتبار می‌باشد.
ماده ۱۶- حق عضویتهای دریافتی از مؤسسات اعتباری پس از کسر هزینه‌های مرتبط با اداره امور صندوق، به بازپرداخت سپرده‌های سپرده‌گذاران مؤسسات مذکور ورشکسته اختصاص می‌یابد.
ماده ۱۷- صندوق می‌تواند برای انجام وظایف قانونی خود نسبت به دریافت اطلاعات و آمار موردنیاز از مؤسسات اعتباری و بانک مرکزی اقدام نماید. بانک مرکزی و مؤسسات اعتباری نیز موظفند اطلاعات و آمار درخواستی صندوق را با رعایت قوانین مربوط در حداقل زمان ممکن ارایه نمایند.
تبصره ۱- صندوق موظف است اطلاعات و آمار دریافتی موضوع این ماده را محرمانه تلقی نماید.
تبصره ۲- مؤسسه اعتباری موظف است با رعایت قوانین مربوط ترتیبی اتخاذ نماید که در هر زمان قادر به ارایه اطلاعات مربوط به سپرده‌های تودیع‌شده نزد خود به صندوق باشد.
ماده ۱۸- مؤسسه اعتباری نباید در خصوص تضمین سپرده‌های خود تبلیغی فراتر از محدودیت‌های مصرح در این آیین‌نامه و اساسنامه صندوق، موضوع تصویب‌نامه شماره ۱۰۲۵۹۵/ت۴۷۶۳۲هـ مورخ ۲۲/۵/۱۳۹۱ و اصلاحیه آن، موضوع تصویب‌نامه شماره ۴۸۰۰۳/ت۴۷۶۳۲هـ مورخ ۳۱/۲/۱۳۹۲ انجام دهد.
ماده ۱۹- بودجه موردنیاز جهت راه‌اندازی صندوق توسط بانک مرکزی تأمین می‌شود. هزینه‌های مذکور باید پس از اخذ حق عضویت از مؤسسات اعتباری از محل منابع صندوق و به صورت توافقی با بانک مرکزی تسویه شود.
ماده ۲۰- بانک مرکزی موظف است ظرف یک ماه پس از تاریخ ابلاغ این آیین‌نامه، الزامات موردنیاز برای عضویت و تبعیت از مقررات صندوق را به مؤسسات اعتباری به منظور درج در اساسنامه آنها ابلاغ نماید. مؤسسات اعتباری نیز موظفند اساسنامه خود را براساس الزامات ابلاغی توسط بانک مرکزی، ظرف دو ماه از تاریخ ابلاغ، اصلاح نموده و به تصویب شورای پول و اعتبار برسانند.
معاون اول رئیسجمهور – محمدرضا رحیمی