حقوق و مزایای ثابت پرداختی مشمول کسور بازنشستگی مبنای حق سنوات است
نظر مشورتی شماره ۹۰۰۰/۲۳۰/۶۰۷۹/۲۰۰ مورخ ۱۳۹۹/۰۶/۳۰ کمیسیون کار، بیمه و تامین اجتماعی دیوان عدالت اداری
سوال:
مدیر محترم امور حقوقی شرکت راه آهن شهری تهران و حومه طی نامه شماره ۱۵۳۳۶۹/۱۲۰ مورخ ۳۱/۰۲/۱۳۹۹ مطرح نموده است:
۱. دادنامه شماره ۱۸۶ مورخ ۱۷/۰۲/۱۳۹۷ هیأت عمومی دیوان عدالت اداری از چه تاریخی لازم الاجرا است؟ و آیا این رای به استناد ماده ۱۳ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری عطف به ماسبق می گردد؟
۲. نظر به اینکه آیتمهایی از قبیل حق سرپرستی، حق ماندگاری، حق حراست و… در فیش حقوقی پرسنل این شرکت وجود دارد، آیا مبنای محاسبه سنوات در رای دیوان شامل موارد اعلامی نیز می باشد یا خیر؟
«نظریه کمیسیون»
۱. با عنایت به اینکه نسبت به دادنامه شماره ۱۱۷۲ مورخ ۱۷/۱۱/ ۱۳۹۶ هیأت عمومی دیوان عدالت اداری اعمال ماده ۱۳ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری نگردیده است؛ لذا دادنامه مزبور از تاریخ صدور لازم الاجرا است.
۲. مطابق مفاد دادنامه شماره ۱۱۷۲ مورخ ۱۷/۱۱/۱۳۹۶ هیأت عمومی دیوان عدالت اداری به موجب مواد ۳۵، ۳۱،۲۷، و ۲۴ و بند (ب) ماده ۳۷ قانون کار و تبصره ۴ ماده ۴۱ قانون رفع برخی از موانع تولید رقابت پذیر و ارتقای نظام مالی کشور (مصوب سال ۱۳۹۴) مبنای محاسبه حق سنوات مطلق آخرین حقوق و مزد تعیین شده است ومزد و حقوق نیز در مواد ۳۵ و ۳۷ قانون کار تعریف گردیده است به موجب ماده ۳۵ قانون کار «مزد عبارتست از وجوه نقدی یا غیر نقدی و یا مجموع آن که در مقابل انجام کار به کارگر پرداخت می گردد.» همچنین مطابق بند (ب) ماده ۳۷ مذکور «درصورتی که براساس قرارداد کار یا عرف کارگاه پرداخت مزد به صورت ماهانه باشد… در این حالت مزد مذکور حقوق نامیده میشود» لذا مطلق آخرین مزد همراه با مزایای ثابت پرداختی یا حقوق همراه با مزایای ثابت پرداختی که طبق قانون مشمول کسر کسور بازنشستگی هستند مبنای محاسبه سنوات می باشند.
رضا فضل زرندی- سرپرست معاونت حقوقی، پیشگیری و پژوهش