آشنایی با مدیران سازمان برنامه و بودجه کشور

در سال 1327 سازمان برنامه و بودجه، برای مراقبت و نظارت بر اجرای برنامه های توسعه و عمرانی کشور تاسیس شد. تا زمان انقلاب این سازمان، حدود 16 رییس به خود دید و بعد از انقلاب هم تا به امروز، 14 نفر بر مسند ریاست آن تکیه زدند.

البته تیرماه سال ۱۳۷۹ سازمان «برنامه و بودجه» با ادغام در «سازمان امور اداری و استخدامی کشور» به سازمان «مدیریت و برنامه‌ریزی» تبدیل شد. بعد از آن هم در سال 86، در زمان دولت اول محمود احمدی نژاد، این سازمان منحل شد و جایش را «معاونت برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی» گرفت. اما در دولت یازدهم، حسن روحانی از احیای از این سازمان گفت و حتی از وعده های اصلی او در شعارهای انتخاباتی اش بود. همین طور هم مجلس قید یک فوریت برای تشکیل سازمان مدیریت را تصویب کرد. تا اینکه بالاخره دیروز، محمدباقر نوبخت، سخنگوی دولت گفت: شورای عالی اداری در جلسه بعدازظهر امروز خود و در اجرای دستور رئیس‌جمهور محترم موضوع «احیاء و تشکیل سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور با سازمان‌های مدیریت و برنامه‌ریزی استانی» از طریق ادغام دو معاونت برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی و توسعه مدیریت و سرمایه انسانی رئیس‌جمهور را تصویب کرد.

نوبخت، پیشتر گفته بود با احیای مجدد سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی دیگر برنامه‌ها و طرح‌های عمرانی و اقتصادی کشور براساس اراده شخصی رییس‌جمهور تهیه و تنظیم نخواهد شد.

در این مقال قصد داریم افرادی که بنا به مورد در سازمان برنامه و بودجه یا سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور و همچنین معاونت برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی رییس‌جمهور فعالیت کرده‌اند معرفی شود.

* علی‌اکبر معین‌فر

اولین رییس سازمان برنامه و بودجه در جمهوری اسلامی بود. او در زمان دولت بازرگان روی صندلی ریاست این سازمان تکیه زد. البته معین فر، اولین وزیر نفت کشور هم بود و اسم زلزله و مقاومت ساختمان ها در برابر آن، با اسم او، گره خورده است. شروع به کار معین فر در سازمان برنامه و بودجه به دعوت دکتر ابوالحسن بهنیا که آن زمان ریاست دفتر فنی سازمان برنامه و بودجه را بر عهده داشت، صورت گرفت. چرا که در همان دوره هم، تدوین آئین‌نامه زلزله ایران در دهه ۴۰ در دفتر فنی سازمان برنامه و بودجه توسط علی‌اکبر معین‌فر و به راهنمایی ابوالحسن بهنیا آغاز شده بود.

به این ترتیب، دیگر آیین نامه ها و دستورالعمل های فنی دیگر هم با حضور معین فر در سازمان برنامه و بودجه شکل گرفت. به طوری که علاوه بر استاندارد ۵۱۹ که شاید قدیمی‌ترین دستورالعمل فنی در صنعت ساختمان ایران باشد، «آئین‌نامه بتن ایران» در زمان او در سازمان شروع شد. حتی تدوین مجموعه مقررات ملی در وزارت مسکن و شهرسازی هم از اقدامات او بوده است.

* عزت الله سحابی

زمانی که کابینه بازرگان، کامل شد، معین فر به وزارت نفت رفت و جایش را عزت الله سحابی گرفت و تا پایان دولت بازرگان هم بر همین مسند نشست. البته سحابی سمت های دیگری هم از جمله، عضو شورای انقلاب، نمایندگی مجلس، نماینده دور اول مجلس خبرگان قانون اساسی، رییس سازمان صنایع ملی و … را هم در کارنامه خود داشت. او حتی سردبیر و مدیرمسئول مجله ایران فردا هم بود. سحابی همچنین از اعضای نهضت آزادی ایران بود که در پی اختلاف در مورد مواضع اقتصادی از نهضت آزادی جدا شد و همراه با عده ای دیگر، گروه فعالان ملی مذهبی را تشکیل داد. سحابی تا خرداد سال 90، یعنی تا زمان مرگش ریاست گروه ملی مذهبی را عهده‌دار بود.

* موسی خیّر

بعد از دولت بازرگان، نوبت به دولت محمدعلی رجایی بود. موسی خیّر به عنوان اولین رییس سازمان برنامه و بودجه در دولت او انتخاب شد و به رییس انقلابی سازمان برنامه هم مشهور شد.

البته در آن زمان، گفته می شود که خیّر قصد انحلال سازمان برنامه و بودجه را داشته است. او در مصاحبه با روزنامه اطلاعات در سال 60، درباره علت تعطیلی و همچنین سیاست آینده سازمان برنامه و بودجه گفته بود «از آن جایی که دستگاه های دولتی کارهایشان توسط سازمان برنامه و بودجه انجام می گیرد بنابراین در این سازمان باید یک بازسازی انجام شود تا هماهنگی کامل بین نیروها به وجود آید و وظایف آن مجددا تنظیم شود تا تشکیلات آن بر مبنای آن وظایف شکل گیرد.هدف از تعطیل سازمان این است که قالب اصلی را بر مبنای مکتب اسلامی بنا کنیم.» البته خیلی ها با اقدام او موافق نبودند. افرادی از جمله علینقی مشایخی، اولین برنامه نویس سازمان برنامه و بودجه در سال‌های مدیریت موسی خیر بر سازمان برنامه و بودجه دهه 60. مشایخی درباره خیّر گفته است: «زمانی که موسی خیر – رئیس انقلابی سازمان برنامه ـ تصمیم گرفت سازمان را منحل کند، هنوز جو کشور خیلی انقلابی بود و جنگ هم تاثیر بدی بر مدیریت کشور گذاشته بود. فشارها به دستگاه برنامه و بودجه کشور خیلی زیاد بود و خیلی‌ها انتظار داشتند سازمان برنامه معجزه کند. اما منابع کشور به ‌شدت کاهش پیدا کرده بود و نمی شد کاری انجام داد. ظاهرا موسی خیّر که تحت فشار شدید بود، به این دلیل که به کارشناسان سازمان برنامه اعتماد نداشت، خواست با بستن در‌های سازمان، با برخی آدم‌ها تسویه حساب کند. به هر صورت آن روزها اتهام همکاری با طاغوت یا همسویی با امپریالیسم، فحش رایجی بود که همه به هم می‌دادند. خیلی‌ها با اتهام این که با انقلاب همراه نبوده‌اند، از سازمان برنامه اخراج شدند. بنابراین در مدت زمانی کوتاه، سازمان برنامه از وجود کارشناسان و اقتصاد خوانده‌های کشور خالی شد.»

* محمدتقی بانکی

بعد از خیّر، ریاست سازمان برنامه و بودجه را برعهده گرفت. او در زمان ریاست جمهوری، رجایی، با ستاد بسیج اقتصادی همکاری کرد و پس از آن به سمت معاون بودجه ریزی و نظارت سازمان برنامه و بودجه در سال ۱۳۶۰ منصوب شد. البته بانکی در زمان بنی صدر و دولت موقت محمدرضا مهدوی کنی هم عهده دار این سمت بود. او همین طور بعدها، وزیر نیرو در کابینه دوم میرحسین موسوی شد.

بانکی متولد سال 1325 است و مدرک دکتری خود را در رشته مدیریت شرکت های ساختمانی از دانشگاه میسوری آمریکا گرفته است. او در سال ۱۳۵۸ به ایران بازگشت و به سمت معاون فرهنگی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان منصوب شد. از دیگر سمت های بانکی، می توان به معاونت عمران بنیاد مستضعفان و مدیرعامل فولاد ایران، مدیرعامل سازمان صنایع ملی و عضو هیأت مدیره منطقه آزاد قشم نام برد. البته در حال حاضر، بانکی، عضو هیأت علمی دانشکده عمران دانشگاه صنعتی امیرکبیر است.

* مسعود روغنی زنجانی

به طور حتم، تنها کسی که بعد از انقلاب، توانست بیشترین مدت را بر صندلی ریاست سازمان برنامه و بودجه بنشیند، مسعود روغنی زنجانی بوده است. زنجانی در کابینه محمدرضا مهدوی کنی، کابینه اول و دوم میرحسین موسوی و هاشمی رفسنجانی بر این سمت باقی ماند تا 14 سال سابقه مدیریت سازمان برنامه و بودجه را در کارنامه خود ثبت کند.البته در حال حاضر، او استاد اقتصاد و توسعه اقتصادی دانشکده اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی است ولی اولین برنامه توسعه جمهوری اسلامی در زمان ریاست او در سازمان برنامه و بودجه نوشته شده است.

رییس اسبق سازمان برنامه و بودجه در مصاحبه ای که سال گذشته با مجله تجارت فردا داشت، گفته بود: «چندی پیش آقای خورشیدی داماد آقای احمدی‌نژاد به دیدار من آمد.از آقای احمدی‌نژاد پیام آورد که می‌خواهد سازمان برنامه را احیا کند و از من مشورت خواست، من به او گفتم احیای سازمان مدیریت در این دولت مقدور نیست، زیرا افکار ایشان با کارکرد سازمان نمی‌خواند.» البته کمی بعد، داماد احمدی نژاد، این موضوع را منکر شد و گفت: «حامل هیچ‌گونه پیامی از سوی رئیس‌جمهور برای آقای مسعود روغنی زنجانی نبودم.»

روغنی در سال های دولت هاشمی رفنسجانی از جمله ضلع های مهم اقتصادی کشور به شمار می رفت به حضور او به عنوان حضور تکنوکرات ها در صحنه اقتصادی کشور تعبیر می شد. او در سال های گذشته از منتقدان دولت احمدی نژاد بود. البته این انتقاد گویا زیاد به مزاج دولت نهم و دهم خوش نیامد و سال 88، روزنامه ایران، اتهام زمین خواری و خبری با محتوای واگذاری زمین از طرف وزارت کشاورزی را به او منتشر کرد که باعث شد زنجانی هم در پاسخ اعلام کند: «اینجانب مسعود روغنی زنجانی اعلام می‌دارد که نه تنها دریافت زمین بیست هکتاری واقع در روستای خسروان دماوند را تکذیب می‌کنم بلکه اعلام می‌دارم در هیچ نقطه‌ ایران از طرف وزارت کشاورزی زمینی به اینجانب واگذار نشده است.مقامات وزارت کشاورزی به جای اتهام‌پراکنی بهتر است پاسخگوی عملکرد ضعیف چهارساله خود باشند.»

* حمید میرزاده

ادامه راه همکاری سازمان برنامه و بودجه در دولت هاشمی رفسنجانی به حمید میرزاده رسید. البته او در حال حاضر، رییس دانشگاه آزاد اسلامی است. میرزاده تحصیلاتش را در رشته پلیمر در دانشگاه پلی تکنیک تهران و دانشگاه نیو ساوت ولز استرالیا تمام کرده و تا نشستن بر صندلی ریاست برنامه و بودجه، در امور اجرایی مشغول بوده است.

او در دولت های پنجم و ششم، سمت هایی از جمله، فرمانداری سیرجان، استانداری کرمان، معاون نخست‌وزیر، معاون اجرایی رئیس‌جمهور و معاون رئیس‌جمهور را بر عهده داشت. از اقدامات مهم میرزاده در سازمان برنامه و بودجه افزایش شدید بودجه دانشگاه‌ها ومراکز پژوهشی عنوان می شود. همین طور، تدوین برنامه «ایران ۱۴۰۰»، برنامه «اقتصاد بدون نفت» و طرح «فقر زدایی» و سرشماری سال ۱۳۷۵ از دیگر اقدامات مهم میرزاده در دوران تصدی او در سازمان برنامه و بودجه بوده است.

او سال ها، کارهای پژوهشی انجام داده و تاکنون چند بار به عنوان پژوهشگر نمونه در دانشگاه صنعتی امیر کبیر و پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران و در سال ۱۳۸۷ هم به عنوان استاد نمونه کشوری انتخاب شد.

* محمدعلی نجفی

دولت سازندگی که تمام شد، نوبت به اصلاح طلب ها رسید. اولین رییس سازمان برنامه و بودجه در دولت سید محمد خاتمی، محمدعلی نجفی بود. او در دولت یازدهم، ابتدا به عنوان وزیر آموزش و پرورش به مجلس معرفی شد، اما نتوانست اعتماد بهارستان نشین ها را جلب کند. به این ترتیب، به جای آموزش و پرورش به سازمان میراث فرهنگی رفت. اما بعد از مدتی استعفا داد و دبیر ستاد هماهنگی اقتصادی دولت را برعهده گرفت و از طراحان اصلی طرح اقتصادی بزرگ و مهم دولت یازدهم، یعنی طرح خروج از رکود شد. با این حال، بعد از اینکه مجلسی ها، رضا فرجی دانا را از سمت وزارت علوم استیضاح کردند، حسن روحانی، نجفی را به عنوان سرپرست این وزارت خانه انتخاب کرد. به این ترتیب، نجفی از سمت دبیر هماهنگی استعفا داد. اما در حال حاضر، او به عنوان یکی از گزینه های اصلی دولت تدبیر و امید برای ریاست احیای سازمان برنامه در نظر گرفته شده است.

نجفی از بنیان‌گذاران حزب کارگزاران سازندگی است. البته او از ۱۳۶۰ تا ۱۳۶۴ در دولت‌های باهنر، مهدوی کنی و مهندس موسوی وزیر فرهنگ و آموزش عالی و از ۱۳۶۷ تا ۱۳۷۶ در دولتهای موسوی وهاشمی رفسنجانی وزیر آموزش و پرورش ایران بود. در دولت اول خاتمی از رییس سازمان برنامه و بودجه بود و در ۱۳۸۶ به عضویت در سومین دوره شورای شهر تهران درآمد.

*محمدرضا عارف

دومین رییس سازمان برنامه و بودجه در دولت اصلاح طلب ها بود. او در آخرین دور انتخابات ریاست جمهوری کاندیدا شد اما چهار روز مانده به روز رای گیری کناره گیری کرد. عارف در دولت دوم سیدمحمد خاتمی، معاون اول رییس جمهور بود و در دولت اول، به عنوان وزیر پست، تلگراف و تلفن به کابینه راه یافت.

عارف دانش آموخته دانشگاه استنفورد است و کار خود را با معاونت طرح و توسعه و سپس سرپرستی شرکت مخابرات ایران آغاز کرد. در سال‌های دهه ۱۳۶۰ در سمت‌های معاونت‌های دانشجویی، آموزشی و هماهنگی و قائم مقامی وزارت فرهنگ و آموزش عالی مشغول به کار بود. در ۱۳۷۳ به ریاست دانشگاه تهران منصوب شد و تا زمانی که به وزارت پست و تلگراف برسد، رییس دانشگاه تهران باقی ماند. از سال ۱۳۷۶ تا ۱۳۷۹ پست وزارت پست و تلگراف و تلفن را عهده‌دار بود و بعد از آن هم، سال 79 و 80، پس از ادغام سازمان برنامه و بودجه و سازمان امور اداری و استخدامی، اولین رییس سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور شد. او برای دور هشتم مجلس شورای اسلامی کاندیدا شده بود اما در اعتراض به رد صلاحیت اصلاح طلبان از ادامه رقابت انصراف داد.

در حال حاضر، عارف عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام، و رییس هیئت مدیره بنیاد باران است. عارف، یکی از اعضای اصلی بنیانگذار حزب مشارکت است.

* محمد ستاری‌فر

دولت خاتمی، باز هم روسای دیگری در سازمان برنامه و بودجه قبلی و سازمان مدیریت و برنامه ریزی داشت. سومین نفری که به ریاست سازمان مدیریت و برنامه ریزی رسید، محمد ستاری‌فر بود. او از سال 80 تا 83 بر این سمت باقی ماند. ستاری فر، اقتصاددان اصلاح طلب و عضو جبهه مشارکت ایران اسلامی، معاون و قائم مقام سازمان برنامه و بودجه درکابینه دوم میرحسین موسوی، رئیس سازمان تأمین اجتماعی بین سال های ۱۳۷۶ تا ۱۳۸۰، معاون رئیس‌جمهور و رئیس سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی در دولت خاتمی بین سال های ۱۳۸۰ تا ۱۳۸۳ بود. از او به عنوان یکی از طراحان، تشکیل وزارتخانه رفاه و تأمین اجتماعی یاد می شود. همین طور ستاری فر، از موسسان بنیاد باران و از اعضای شورای ملی صلح و از حامیان اقتصادی حسن روحانی در انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۱۳۹۲ بوده است.

ستاری فر، استاد دانشگاه علامه طباطبایی بود و برنامه چهارم توسعه، در زمان ریاست او در سازمان مدیریت و برنامه ریزی تهیه شد. این برنامه را قرار بود، دولت محمود احمدی نژآد اجرا کند که با نصفه و نیمه اجرای آن، به یکی از جنجالی ترین مسائل کشور تبدیل شد.

* حمیدرضا برادران شرکا

هنوز یک سال از کار دولت خاتمی باقی مانده بود که به جای ستاری فر، حمیدرضا برادران شرکا، ریاست سازمان مدیریت و برنامه ریزی را برعهده گرفت. به این ترتیب، او آخرین رییس این سازمان در دولت اصلاحات بود.

برادران شرکا، از منتقدان دولت احمدی نژآد بود. او سال 88، در جواب خبری که خبرگزاری فارس به نقل آمارهای بانک مرکزی مدعی شده بود، دولت هشتم اقتصاد کشور را با 40 میلیارد بدهی خارجی به دولت نهم تحویل داده است، گفت: «در پاسخ به این نحوه اطلاع‌رسانی تنها می‌توان گفت ارقامی که دوستان به عنوان تعهدات خارجی کشور طی دولت هشتم مورد انتقاد قرار می‌دهند همان سرمایه گذاری‌هایی بوده است که با انجام آنها، امروز دولتمردان دولت نهم به افتتاح حاصلش فخر می‌فروشند.در طول فعالیت دولت هشتم به طور متوسط سالانه 10 میلیارد دلار در بخش نفت، گاز و پتروشیمی کشور سرمایه‌گذاری شد و پیشرفتهای امروز در فازهای مختلف توسعه میدان گازی پارس جنوبی حاصل همین سرمایه گذاری‌ها است.»

برادران شرکا، متولد سال 1332 است و دکترای اقتصاد از دانشگاه فلوریدا، آمریکا دارد. از سمت ها و سوابق اجرایی او می توان به عضو هیأت علمی دانشکده اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی، رئیس دانشکده دانشکده اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی، معاون اقتصادی سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور و در نهایت، رئیس سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور نام برد.

او همین طور در سال 86، درباره، انحلال سازمان مدیریت و برنامه ریزی گفته بود: «این یک اشتباه بزرگ بود که دولت نهم مرتکب آن شد چرا که برای این سازمان در برنامه چهارم وظایفی تعریف شده بود که باید عملیاتی می‌شد.البته در این برنامه اصلاحاتی نیز برای سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی در نظر گرفته شده بود.اما انحلال این سازمان به معنی معطل گذاشتن وظایف تعریف شده آن در برنامه چهارم توسعه است.»

* فرهاد رهبر

اولین انتخاب دولت محمود احمدی نژاد، برای ریاست سازمان مدیریت و برنامه ریزی فرهاد رهبر بود. او، مدرس دانشکده اقتصاد دانشگاه تهران، دارای دکترای اقتصاد نظری از این دانشگاه و نایب رئیس شورای راهبردی نظام مالیاتی ایران است. همین طور پیش از آن معاون اقتصادی وزارت اطلاعات در دولت سید محمد خاتمی بوده است.

رهبر در دوره کاری اش، حاشیه و خبر زیاد داشته است. سال 91، دما دم، آخرین ماه های دولت دهم، محمود احمدی نژاد، رئیس جمهوری ایران، در نامه‌ای به کامران دانشجو وزیر علوم، خواستار برکناری فرهاد رهبر، رئیس دانشگاه تهران شد و او را متهم کرد که در اداره دانشگاه رویکردی «سیاست زده، غیر علمی و احیانا امنیتی» دارند. البته در نهایت، رهبر در دولت یازدهم و با دستور، رضا فرجی دانا برکنار شد.

فرهاد رهبر، سی و یکمین رئیس دانشگاه تهران بود که در طول دوران فعالیتش اقدامات مختلف خبرسازی انجام داد، از جمله می‌توان به تغییر گیت‌های ورودی دانشگاه تهران و طرح یونیفرم برای دانشجویان اشاره کرد.

همین طور در طول دوران ریاستش با اتهام درخواست حمله به کوی دانشگاه در جریان اعتراضات پس از دهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری مواجه شد، که گزارشی از این پرونده نیز در مجلس ایران خوانده شد.حتی محسن کوهکن، سخنگوی هیئت رئیسه مجلس شورای اسلامی گفته بود که نیروهای انتظامی با درخواست فرهاد رهبر، رئیس دانشگاه تهران وارد کوی دانشگاه شده بودند. اما رهبر این اتهام را تکذیب کرد و گفت که در آن شب هیچ کدام از مسئولان کوی دانشگاه حضور نداشتند.

به هرحال، او که اولین رییس سازمان مدیریت و برنامه ریزی در دولت احمدی نژاد بود، پیش از انحلال سازمان توسط احمدی‌نژاد، از مقام خود کناره گیری کرد.

* امیر منصور برقعی

با کناره گیری رهبر در سال 85، امیر منصور برقعی ۴۹ ساله سکان دار سازمان مدیریت و برنامه ریزی شد. او پیشتر، معاون طرح و برنامه ریزی وزارت نیرو بود و در خلال سالهای ۷۰ تا ۸۴ مدیریت پروژه های عمرانی بزرگ در کشور از جمله سد کرخه، سد سیرجان و فرودگاه بین المللی امام خمینی را برعهده داشته است.

بر اساس اخبار و گزارش ها، شنیده شده است احمدی نژاد در حکم برقعی با اشاره به اهمیت جایگاه سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور اظهار امیدواری کرد که در دوره مدیریت برقعی سازمان مدیریت به یک سازمان چابک تبدیل شود.

او همین طور سال 86، با انحلال سازمان مدیریت و برنامه ریزی، با حکم رییس جمهور وقت، به سمت معاون برنامه ریزی و نظارت راهبردی رییس جمهور منصوب شد.

احمدی نژاد در حکم برقعی نوشت: «با عنایت به مراتب تعهد و تخصص جناب عالی و مستند به اصل ۱۲۴ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران شما را به سمت معاون برنامه ریزی و نظارت راهبردی رییس جمهورمنصوب می نمایم .ضمنا به استناد اصل ۱۲۶ قانون اساسی ، مسوولیت امور برنامه ریزی کشوربه عهده جناب عالی قرار می گیرد ، ضمنا تا تعیین معاون توسعه مدیریت و سرمایه انسانی رییس جمهور به استناد همین اصل مسوولیت این معاونت نیز به عهده شما گذاشته می شود.»

* ابراهیم عزیزی

نفر بعدی برای سکان داری معاونت برنامه ریزی و نظارت راهبردی رییس جمهور، ابراهیم عزیزی بود. او از اعضای حقوقدان شورای نگهبان بود که ۱۶ مرداد ۱۳۸۶ برای یک دوره سه ساله و با رای مجلس به این سمت منصوب شد. اما بعد از انتخابش به عنوان عضو حقوقدان شورای نگهبان، در حکمی از طرف محموداحمدی نژاد در مهر ماه سال ۱۳۸8 به سمت «معاون برنامه ریزی و نظارت راهبردی رییس‌جمهور» منصوب شد. همچنین او یکی از نویسندگان برنامه پنجم توسعه است. عزیزی به همراه غلامحسین الهام، وزیر دادگستری دولت احمدی نژاد از جمله اعضای شورای نگهبان بودند که در کابینه محمود احمدی نژاد در دولت نهم سمت اجرایی داشتند.

خیلی ها انتصاب او را یک اشتباه بزرگ و افول سازمان را ناشی از عملکرد او می دانستند. چرا که خیلی از کارشناسان، عدم نظارت بر دستگاه‌های اجرایی و به‌دست نیامدن گزارش‌های اقتصادی از روند توسعه کشور را علت دستور ابراهیم عزیزی به تشکیل کارگروهی برای بررسی ساختار جدید معاونت برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی می دانستند. منتقدان می گفتند، اجرای این سیستم طی آن سال ها موجب شد تا دفتر نظارت که وظیفه تطبیق عملکرد دستگاه‌ها با بودجه‌های سنواتی و برنامه‌های توسعه‌ای دارد، عملا نتواند گزارش‌های نظارتی مورد نظر ماده 157 قانون برنامه چهارم را جمع بندی نهایی کند؛ به این دلیل که دستگاه‌ها به موجب انحلال سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور هم مجری و هم ناظر دستورات دولت هستند و کار ارزیابی را سخت کرده‌اند.

* بهروز مرادی

آخرین نفر از کابینه دولت مهر ورز و عدالت محور احمدی نژآد بر معاونت برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی، بهروز مرادی بود. او از خرداد 91 تا مراسم تودیع و معارفه رییس جدید در دولت جدید، بر این سمت باقی ماند.

در دوره مرادی، لایحه بودجه 92 را با تاخیر چند ماه به مجلس فرستاده شد که باعث شد درنهایت در تیرماه سال 92 قانون بودجه ابلاغ شود. با این حال، تنها دو روز مانده به انتخابات دور یازدهم ریاست جمهوری، او نشان لیاقت و مدیریت را از دست احمدی نژآد گرفت.

تیرماه سال گذشته هم، احمد توکلی عضو ناظر مجلس شورای اسلامی در شورای پول و اعتبار از مرادی و احمدی نژاد و بعضی دیگر از افراد کابینه او به خاطر مصوبه ۱۳ خرداد مجمع عمومی بانک مرکزی در مورد بند ب ماده ۲۶ قانون پولی و بانکی کشور شکایت کرد.

به هرحال، مرادی از جمله افراد نزدیک به احمدی نژآد به حساب می آید. به طوری که با اتمام کار دولت دهم، محمود احمدی نژاد رئیس جمهور سابق در احکام جداگانه‌ای مسئولان دانشگاه جامع بین‌المللی ایرانیان را منصوب کرد و بهروز مرادی را به عنوان معاون طرح و برنامه و نمایندگی‌های دانشگاه جامع بین‌المللی ایرانیان انتخاب کرد.

البته شاید یکی از جنجالی ترین موضوعات دوره کاری مرادی به رد و بدل شدن چند سیلی بین او و سیدحسین حسینی نماینده فریمان نماینده مجلس هشتم بود. او در آن زمان، رئیس سازمان هدفمندی یارانه‌ها بود و به عنوان نماینده دولت در صحن علنی حاضر می شود تا در خصوص طرح دوفوریتی استفساریه ماده ۱۲ قانون هدفمندسازی یارانه‌ها اظهار نظر کند. اما در این جلسه نمایندگان یکسری آمار از اجرای مرحله اول هدفمندی یارانه ها اعلام کردند که باعث شد مردای بگوید: «این آمار کوچه بازاری چیست که ارائه می‌دهید؟» بعد هم بین آن ها درگیری رخ می دهد و مرادی هم با توهینی که مجلس می کند، به دستور لاریجانی از صحن اخراج می شود.

* محمدباقر نوبخت

اولین رییس بر معاونت برنامه ریزی و نظارت راهبردی در دولت یازدهم، محمدباقر نوبخت است. البته او علاوه بر این سمت ها، سرپرست معاونت توسعه مدیریت و سرمایه انسانی رئیس جمهور و سخنگوی دولت ایران و دبیرکل حزب اعتدال و توسعه است. او پیش از این نماینده مردم رشت در ادوار سوم تا ششم مجلس شورای اسلامی و معاون پژوهشهای اقتصادی مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام بوده است.

نوبخت،  دکتری تخصصی اقتصاد از دانشگاه Paisley, U.K.و  دوره بعد از دکتری در توسعه اقتصادی از مرکز مطالعات کاربردی  CASINژنو، سوئیس دارد.