دستورالعمل ماده 7 قانون اصلاح پاره‌ای ازمقررات مربوط به حقوق بازنشستگی
دستورالعمل موضوع ماده 7 قانون اصلاح پاره‌اي ازمقررات مربوط به حقوق بازنشستگي، بانوان شاغل، خانواده‌ها و ساير كاركنان مصوب 13/2/79 (بخشنامه شماره 2777/105 مورخ 28/6/79 سازمان مديريت و برنامه‌ريزي كشور)
1- به كاركنان رسمي، ثابت و داراي عناوين مشابه وزارتخانه‌ها، مؤسسات و شركت‌هاي دولتي مشمول قانون نظام هماهنگ پرداخت كاركنان دولت مصوب 1370 مجلس شوراي اسلامي و اعضاي هيأت علمي دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالي وپژوهشي مشمول مقررات استخدامي هيأت علمي دانشگاه تهران به هنگام بازنشستگي، از كار افتادگي يا فوت در مقابل كليه‌سوابق خدمت دولتي به ازاي هر سال خدمت پاداش پايان خدمت پرداخت مي‌شود.
تبصره 1- مبناي محاسبه پاداش موضوع اين ماده آخرين حقوق و فوق العاده‌هاي دريافتي مستخدم كه ملاك كسر كسوربازنشستگي قرار گرفته خواهد بود.
تبصره 2- كسر سال به نسبت ماههاي انجام خدمت ملاك محاسبه قرار مي‌گيرد.
تبصره 3- در صورتي كه مستخدم زن بهنگام بازنشستگي، از كار افتادگي يا فوت در حال استفاده از خدمت نيمه وقت باشد،تمام حقوق و فوق العاده‌هاي مربوط مبناي محاسبه پاداش خواهد بود
2- سنوات خدمت قابل قبول از لحاظ احتساب اين وجوه سنوات خدمتي است كه در اجراي قوانين و مقررات از لحاظ‌بازنشستگي و وظيفه جزو سوابق خدمت مستخدم محسوب شده باشد.
تبصره 1- چنانچه مستخدم موضوع اين دستورالعمل به هنگام بازنشستگي يا از كار افتادگي يا فوت در يكي از حالات‌استخدامي قرار داشته باشد كه از حقوق و فوق العاده‌هاي مربوط استفاده ننمايد آخرين حقوق و فوق العاده‌هاي دريافتي قبل‌از حالات مذكور با اعمال ضريب حقوق زمان بازنشستگي، از كار افتادگي يا فوت ملاك عمل قرار خواهد گرفت.
تبصره 2- آن دسته از مشمولين اين دستورالعمل كه در طول خدمت خود از تسهيلات مقرر در قانون راجع به خدمت نيمه‌وقت بانوان مصوب 10/9/62 و اصلاحات بعدي آن استفاده نموده باشند، خدمت قابل قبول آنان از لحاظ پرداخت پاداش‌پايان خدمت به نسبت مدت انجام شده محاسبه مي‌گردد.
تبصره 3- سنوات خدمت ارفاقي مستخدمين در پرداخت پاداش پايان خدمت مورد محاسبه قرار نمي‌گيرد.
3- مستخدمين پيماني و ساير كاركنان غير رسمي در شمول مفاد اين دستورالعمل قرار نمي‌گيرند.
4- كارگران شاغل در وزارتخانه و مؤسسات دولتي مذكور در ماده 1 از اين حيث مشمول قانون كار جمهوري اسلامي ايران‌مصوب 1369 مجمع تشخيص مصلحت نظام مي‌باشد.
5- در موارد زير به كاركنان موضوع ماده 1 يا ورثه بلافصل آنان كمك هزينه ازدواج پرداخت مي‌شود.
– ازدواج دائم كارمند
– ازدواج دائم فرزندان مستخدم اعم از شاغل، بازنشسته، از كار افتاده و متوفي (تا 3 فرزند)
«عبارت داخل (به موجب بخشنامه اصلاحي به شماره 132524/802 مورخ 2/10/81 معاونت امور مديريت و منابع‌انساني سازمان مديريت و برنامه‌ريزي كشور حذف شده است. بنابراين پرداخت كمك هزينه ازدواج بابت ازدواج فرزندان‌مستخدم از لحاظ تعداد فرزندان محدوديت ندارد.»
تبصره ـ كمك هزينه موضوع اين ماده معادل بيست برابر حداقل مبناي قانون نظام هماهنگ پرداخت كاركنان دولت مصوب‌سال 1370 مجلس شوراي اسلامي است و فقط يكبار حسب مورد پرداخت مي‌شود.
