لایحه قانون حمایت از ایرانیان مقیم خارج از کشور

لایحه قانون حمایت از ایرانیان مقیم خارج از کشور

لایحه قانون حمایت از ایرانیان مقیم خارج از کشور

بخش اول- کلیات (تعاریف، مبانی و ساختارها)

ماده ۱- تعاریف

اتباع ایرانی خارج از کشور: هر شخصی که تابعیت ایرانی دارد و محل اقامت او خارج از کشور است.

شورا: شورای عالی امور ایرانیان خارج از کشور.

دبیرخانه: دبیرخانه شورای عالی امور ایرانیان خارج از کشور.

دستگاه اجرایی: کلیه سازمان ها و نهادهای مشمول ماده ۲۹ قانون برنامه پنج ساله ششم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران و مشمول ماده ۵ قانون مدیریت خدمات کشوری.

ماده ۲- کلیه اتباع ایرانی خارج از کشور بدون تبعیض از هر حیث از قبیل جنسیت، قومیت، نژاد، رنگ، زبان، دین، مذهب، عقاید سیاسی مانند ایرانیان مقیم درداخل کشور از موارد ذیل بهره مند می شوند؛ مگر مواردی که به موجب قانون استثناء شده باشد:

الف- احترام به حقوق مدنی و سیاسی و حمایت از حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی.

ب- تساوی در برابر قانون و مراجع دادگستری داخلی و حق اقامه دعوا در مراجع قضایی، شبه قضایی و اداری کشور.

تبصره- قوه قضاییه مکلف است ظرف سه ماه با ایجاد بسترهای لازم مانند ایجاد سامانه یا تشکیل کارگروه نسبت به درخواست‌ها و شکایات اشخاص که ادعای تضییق حقوق از سوی هر یک از دستگاه‌های اجرایی یا نهادهای حکومتی را دارند بررسی و اقدام مقتضی به عمل آورد.

ماده ۳- از تاریخ تصویب این قانون، به منظور سیاست گذاری، ساماندهی و برنامه ریزی امور ایرانیان خارج از کشور، شورای عالی امور ایرانیان خارج از کشور به ریاست رییس جمهور و عضویت جمعی از وزراء، رؤسای دستگاه ها و نهادهای مرتبط به شرح مندرج در آئین نامه اجرائی شورای مذکور تشکیل می شود؛ دبیر شورای یاد شده وزیر امور خارجه و محل استقرار دبیرخانه شورا، وزارت امور خارجه می باشد.

تبصره ۱- دولت مکلف است اعتبار سالانه مورد نیاز دبیرخانه شورای عالی امور ایرانیان خارج از کشور را در قالب لوایح بودجه سنواتی در ردیف مستقلی پیش بینی و به مجلس شورای اسلامی پیشنهاد نماید.

تبصره ۲- وزارت امور خارجه ظرف سه ماه آئین نامه اجرایی این ماده را تهیه و هیأت وزیران تصویب می کند.

بخش دوم- حمایت‌های ویژه از ایرانیان خارج از کشور

ماده ۴- ورود به کشور و خروج از آن در حدود مقررات حق هر تبعه ایرانی است. دولت مکلف است تردد ایرانیان خارج از کشور را در مواردی که با محدودیت مواجه است، از طریق کمیسیون ویژه تردد ایرانیان خارج از کشور تسهیل نماید. آئین نامه اجرائی این ماده توسط وزارت امور خارجه ظرف سه ماه تهیه و به تصویب هیأت وزیران می رسد.

ماده ۵- دو تبصره به شرح زیر به ماده ۱۸ قانون گذرنامه الحاق می شود:

تبصره ۱- صدور گذرنامه و اجازه خروج برای فرزندان زیر ۱۸ سال که پدر آنها مقیم خارج از کشور است، با درخواست مادر بلامانع است. برای این فرزندان در خارج از کشور، به تشخیص کنسولی، گذرنامه و اجازه خروج (تعیین محل اقامت خارجی) صادر می‌شود.

تبصره ۲- صدور گذرنامه و اجازه خروج برای زنان شوهرداری که همسران آنها مقیم خارج از کشور هستند، به درخواست زوجه بلامانع است.

ماده ۶- ابتاع ایرانی خارج از کشور در صورتی که غیرمجاز و غیرقانونی تا زمان تصویب این قانون از کشور خارج شده باشند و در راستای اهداف این قانون قصد برگشت به کشر را داشته باشند از مجازات مقرر برای خروج بدون مجوز از کشور معاف می شوند.

ماده ۷- یک تبصره به ماده ۷ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲ به شرح زیر الحاق می شود:

رفتارهای ارتکابی ایرانیان خارج از کشور که به موجب قوانین جمهوری اسلامی ایران جرم باشد اما در محل انجام رفتار مطابق مقررات آن کشور جرم نباشد، از شمول مقررات این ماده خارج است.

در حال تکمیل…