حق بیمه و بازنشستگی

احتساب فوق العاده اضافه كار و کمک هزینه‌های مسکن، ناهار و ایاب و ذهاب در پاداش پايان خدمت

احتساب فوق العاده اضافه كار و کمک هزینه‌های مسکن، ناهار و ایاب و ذهاب در پاداش پايان خدمت (رأي شماره‌هاي ۷۷۸ الي ۸۳۸ مورخ ۰۷/۱۱/۱۳۹۲ ديوان عدالت اداري)

تاریخ: ۰۷ بهمن ۱۳۹۲

کلاسه پرونده: ۸۹/۱۵۱، ۱۰۷، ۱۲۳، ۱۱۲-۹۰/۶۸۴، ۱۳۴۰، ۱۱۵۲،۱۲۶۴، ۱۱۴۵، ۵۸۷، ۱۳۳۷، ۱۲۱۱، ۸۸۶، ۴۱۳، ۱۲۶۱، ۹۰۲، ۵۸۵، ۱۲۶۸، ۱۲۸۵، ۱۲۸۴، ۴۵۱، ۲۴۲، ۳۱۲، ۳۶۲، ۱۳۸۴، ۶۸۳، ۴۲۴، ۵۷۸، ۱۲۱۲، ۱۱، ۱۲۶۵، ۴۱۳، ۱۲۶۷- ۹۱/۴۴۲، ۲۱، ۳۰۱، ۷۶۱، ۲۶۸، ۲۴، ۲۹۱، ۱۹۴، ۲۰، ۴، ۲۹۵، ۲۹۳، ۴۹۲، ۲۳، ۲۲، ۲۱۸، ۱۸، ۱۹، ۶۵۸-۹۲/۲۵۳، ۳۰۴، ۱۱۰۹، ۱۱۰۷، ۱۱۰۸، ۱۱۰۶ هـ/۱۴، ۵۵۸، ۲۵۷۸، ۲۶۱، ۲۶۰، ۲۷۸۹، ۲۳، ۱۲۴۰، ۲۱۷۶، ۱۰۴، ۱۵۳، ۴۲۸، ۹۶۹، ۹۶۸، ۵۰۶، ۱۴۳، ۲۸۸۶، ۱۸۷۱، ۱۷۰۰، ۱۲۳۱۹، ۸۱۹، ۲۹شماره دادنامه: ۷۷۸-۸۳۸

موضوع رأی: اعلام تعارض بین آراء صادر شده از شعب دیوان عدالت اداری

شاکی: ۱- شرکتهای ارتباطات زیر ساخت، مخابرات استان تهران، خدمات حمایتی کشاورزی، دخانیات ایران ۲- سازمان انرژی اتمی ۳- کانون بازنشستگان مخابرات شعبه ساری ۴- جمعی از کارکنان شرکت مخابرات ایران ۵- آقایان اسداله طباطبایی، حسین جان فضل، اکبر محمدی، بهمن سلامی، علیرضا قنادی، رامین مرادی، سعدی ملکی، بیژن اسکویی، پیروز راهبریان، حسین علی صفرپور، عبداله مصلحی، مسعود شعاری، محمدرضا مرادیون، سعید بیژه کار، غلامحسین آب باریکی، ذبیح اله رحمانی، شاعلی خدمتی، فرهاد فلاح، علیرضا قندالی، منوچهر رستمی، عزیزاله مقدم، محسن جلال افتتاحی، محمدشهر آیینی، محمدصدیق رنجکش، علی انواری، حبیب اله آقاحسینی، شعبان درزی، حمیدرضا حصارکی، سیدجلال جزایری، ابوالفضل جهانگیری، غلامعلی توانایی، عباس کهکشانی، جعفر کرباسی نژاد، غلامرضا راشته، ابوالفضل دانشپور، ابوالفضل خانلاربیک، داود فقیهی، فرج اله مرادی، حاجی محمد مرادی، علیرضا احمدی راد، محمدحسین شرفی، محمدعلی عسگری، اسداله عسگری، عبداله کشوری، اصغر مقامی نژاد، امیرعباس فرخی پور، علی هادی پور، پرویز اکبری، علی ابوالحسن، سیداسداله میروهابی، مرتضی رنجش، بیژن علی محمدی، تیمور زارع، ناصر امیررحمت، رضا ساجدی، مجتبی پویان، شعبان اسماعیلیان، سعید رشدی، کاظم گردان، حسین شهسواری، سعید علی بابایی، باقر اکبریان، علی اصغر ابیضی نژاد، یونس نجارلو، حسن صمدپور، پرویز ابراهیمی فر، جعفر موسیوند، سلام اله نوری، ایرج خسروی، ابراهیم جبار، عبداله شیرزاد، امیر هوشنگ میرعشقی، منوچهر سردشتی، زیداله محمدی، احمدرضا عسگری، جعفر زاویه، سیروس گل مریمی، محمود ممدوحی، محمدرضا معماریان، علی اصغر برخوردار، لطف اله سلیمانیان، حیدر طوبی، کیامرث صفاتی، شرکت خدمات مهندسی آب و خاک کشور، محمود امیرسرداری، اسداله سعیدی، اکبر ضیغمی، یداله ابراهیمی، امیرعباس فرخی پور، احمد وثوقی، رحمان محبوبی، خداقلی مدبر، احمدرضا گل پور، سیدحسین سعادتمند، محمدابراهیم خدابخشی، علی اصغر قربانپور، احمد محمدحسن زاده محمودی، خانمها: مریم امیرمظاهری، فاطمه ایزدی، گیلان تیغ نورد، صدیقه مشکی، طاهره محمدی، شمسی گل محمدی، زهرا خواجوی، فخرالسادات میررضایی، معصومه آقاپور، عارفه فرهودی، معصومه رضایی یزدی، معصومه شمس اسفند آباد

مرجع رسیدگی: هیأت عمومی دیوان عدالت اداری

گردش کار:

الف: شعب ۱۲، ۱۱، ۱۰، ۹، ۷ و ۲ تشخیص دیوان عدالت اداری در آراء صادر شده با استدلالات ذیل حکم به وارد دانستن شکایت و احتساب فوق العاده اضافه کار در پاداش پایان خدمت صادر کرده اند:

۱- برابر ماده ۵۹ قانون برنامه پنجساله پنجم توسعه جمهوری اسلامی ایران، کسانی که قبل از اجرای قانون مدیریت خدمات کشوری از فوق العاده اضافه کار آنان کسور بازنشستگی کسر شده است، متناسب با مبلغ کسر شده در پاداش پایان خدمت وحقوق بازنشستگی آنان محاسبه می شود.

۲- برابر ماده ۷ قانون اصلاح پاره ای از مقررات مربوط به حقوق بازنشستگی بانوان شاغل، خانواده ها و سایر کارکنان مصوب ۱۳۷۹ ملاک محاسبه وپرداخت پاداش پایان خدمت کارکنان دولت یک ماه آخرین حقوق و فوق العاده های دریافتی مشمول کسور بازنشستگی است.

۳- به موجب ماده ۱۰۷ قانون مدیریت خدمات کشوری، پاداش پایان خدمت بر مبنای آخرین حقوق ومزایای مستمر محاسبه و پرداخت می شود و از آنجا که در ماده ۱۰۶ قانون مرقوم فوق العاده اضافه کار غیر مستمر تلقی نگردیده و حق بیمه از آن کسر شده قابل احتساب در پاداش پایان خدمت است.

۴- به استناد آراء وحدت رویه ۶۵۸ و ۶۵۷- ۱۵/۱۰/۱۳۸۷ و ۵۴۳- ۲۹/۷/۱۳۸۶ و دادنامه ۴۷۸ الی ۵۰۰- ۲۷/۹/۱۳۸۴ فوق العاده اضافه کار قابل محاسبه و احتساب در پاداش پایان خدمت می باشد.

شماره آراء به قرار زیر است:

ب: شعب ۲۷، ۲۴، ۲۲، ۱۲، ۱۱، ۱۰ و ۹ دیوان عدالت اداری در خصوص موضوع خواسته محاسبه فوق العاده اضافه کار در پاداش پایان خدمت در آراء صادر شده با استدلالات ذیل حکم به رد شکایت و عدم قابلیت احتساب فوق العاده اضافه کار در پاداش پایان خدمت صادر کرده اند:

۱- شکات شاغل در شرکت ارتباطات زیر ساخت و مشمول قانون کار بوده و رسیدگی به دعاوی افراد مشمول قانون کار خارج از حدود صلاحیت دیوان عدالت اداری است.

۲- شکات پس از تاریخ ۱/۱/۱۳۸۸ و اجرای فصل دهم قانون مدیریت خدمات کشوری بازنشسته شده اند.

۳- بر اساس بند ۹ ماده ۶۸ قانون مدیریت خدمات کشوری، پرداخت اضافه کار منوط به انجام خدمات خارج از وقت اداری توسط کارمند بوده و فی نفسه حالت استمرار ندارد و شکات نیز دلیلی بر این امر ارائه نکرده اند و موضوع خارج از شمول مفاد رأی وحدت رویه شماره ۶۵۸-۶۵۷- ۱۵/۱۰/۱۳۸۷ هیأت عمومی دیوان عدالت اداری است.

۴- بر اساس مفاد ماده ۱۰۷ قانون مدیریت خدمات کشوری به کارمندان بازنشسته مشمول این قانون پاداش پایان خدمت به ازای هر سال یک حقوق و مزایای مستمر پرداخت می شود و مطابق تبصره ماده ۷۶ این قانون فوق العاده های بندهای ۵، ۳ و ۲ ماده ۶۸ مستمر تلقی شده و شامل اضافه کار نمی باشد.

۵- رأی وحدت رویه ۶۵۷- ۶۵۸- ۱۵/۱۰/۱۳۸۷ هیأت عمومی بر اساس قوانین ومقررات زمان خود صادر شده است و در زمان قانون مدیریت خدمات کشوری قابل استناد نخواهد بود.

۶- نامه شماره ۱۲۷۳۳۴/۱۰/۲۰۱-۲۱/۷/۱۳۸۸ معاونت توسعه مدیریت و سرمایه انسانی رئیس جمهور.

آراء صادر شده به رد شکایت به شرح ذیل می باشند:

ج: شعب ۲۷، ۲۶، ۲۵، ۲۴، ۱۲، ۱۱، ۱۰ و ۹ دیوان عدالت اداری در خصوص دادخواست اشخاص به خواسته احتساب کمک هزینه‌های مسکن، ناهار و ایاب و ذهاب در پاداش پایان خدمت به استدلالات ذیل حکم به ورود شکایات صادر کرده اند:

۱- با توجه به مفاد ماده ۱۰۶ قانون مدیریت خدمات کشوری و قانون الحاق یک تبصره به آن و ماده ۷ قانون اصلاح پاره ای از مقررات مربوط به حقوق بازنشستگی بانوان شاغل خانواده و سایرکارکنان مصوب سال ۱۳۷۹ و دادنامه ۴۷۸ الی ۵۰۰- ۲۷/۹/۱۳۸۴ و کسر حق بیمه از فوق العاده های مسکن، ناهار و ایاب و ذهاب شکایات شاکیان موجه است.

۲- با توجه به کسر حق بیمه از فوق العاده کمک هزینه مسکن و مستمر بودن آن مفاد ماده ۳۶ قانون تأمین اجتماعی رافع مسؤولیت سازمان تأمین اجتماعی نمی باشد.

آراء صادر شده به ورود شکایت به قرار ذیل می باشد:

د: شعب ۲۷، ۲۴، ۲۲، ۱۲، ۱۱ و ۴ دیوان عدالت اداری در خصوص دادخواست اشخاص به خواسته احتساب کمک هزینه مسکن، ناهار و ایاب و ذهاب در پاداش پایان خدمت با استدلالات ذیل حکم به رد شکایت و عدم قابلیت محاسبه کمک هزینه های مذکور در پاداش پایان خدمت صادر فرموده اند:

۱- بر اساس مواد ۳۹ و ۴۰ قانون استخدام کشوری کمک هزینه های مسکن، ناهار و ایاب و ذهاب به عنوان فوق العاده شغل تلقی نمی گردد بلکه برای میزان هزینه های تحمیل شده به مستخدم دولت پیش بینی شده اند و جزء هزینه های مستمر موضوع ماده ۱۰۷ قانون مدیریت خدمات کشوری نمی باشند.

۲- مطابق تبصره ذیل ماده ۷۶ قانون مدیریت خدمات کشوری فوق العاده های مذکور در بندهای ۵ و ۵۲ ماده ۶۸ آن قانون مستمر می باشند و فوق العاده های مسکن و ناهار و ایاب و ذهاب جزء آنها محسوب نمی شود و حق بیمه نیز از آنها کسر نشده است.

۳- شرکت مخابرات استان تهران شخصیت حقوقی غیر دولتی است.

۴- مستفاد از بند ۹ ماده ۶۸ قانون مدیریت خدمات کشوری و ماده ۵۹ قانون برنامه پنجم توسعه فوق العاده های مسکن و ناهار و ایاب و ذهاب حالت استمرار ندارند.

۵- نامه شماره ۱۲۷۳۳۴-۱۰/۲۱۰- ۲۱/۷/۱۳۸۸ معاونت توسعه مدیریت و سرمایه انسانی رئیس جمهور

هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ یاد شده با حضور رؤسا، مستشاران و دادرسان شعب دیوان تشکیل شد. پس از بحث و بررسی، با اکثریت آراء به شرح آينده به صدور رأی مبادرت می‎کند.

رأی هيأت عمومي

اولاً: تعارض در آراء محرز است.

ثانیاً:

الف- با توجه به این که در رأی وحدت رویه شماره ۶۵۸-۶۵۷- ۱۵/۱۰/۱۳۸۷ هیأت عمومی دیوان عدالت اداری، احتساب اضافه کار در پرداخت پاداش پایان خدمت در فرض استمرار پرداخت اضافه کار و کسر کسور بازنشستگی، مورد حکم قرار گرفته است، آراء شعب دیوان عدالت اداری که قبل از ۱/۱/۱۳۸۸ در راستای رأی وحدت رویه فوق الذکر و ماده ۷ قانون اصلاح پاره‌ای از مقررات مربوط به حقوق بازنشستگی، بانوان شاغل، خانواده ها و سایر کارکنان مصوب سال ۱۳۷۹، بر وارد دانستن شکایت و احتساب فوق العاده اضافه کار در پرداخت پاداش پایان خدمت صادر شده است، صحیح و موافق تشخیص داده می شود.

ب- با توجه به این که به موجب ماده ۱۰۷ قانون مدیریت خدمات کشوری مقرر شده است به کارمندان مشمول این قانون که بازنشسته می شوند به ازای هر سال خدمت یک ماه آخرین حقوق و مزایای مستمر (تا سی سال) به اضافهوجوه مربوط به مرخصی های ذخیره شده پرداخت خواهد شد و مطابق تبصره ذیل ماده ۷۶ قانون یاد شده، فوق‌العاده‌های مذکور در بندهای ۵، ۳ و ۲ ماده ۶۸ قانون مدیریت خدمات کشوری،فوق العاده مستمر تلقی می شوند و بندهای اخیرالذکر ناظر بر فوق العاده اضافه کار نمی باشد، بنابراین کسانی که در فاصله زمانی ۱/۱/۱۳۸۸ لغایت ۱/۱/۱۳۹۰ بازنشسته شده اند و پیش از تصویب ماده ۵۹ قانون برنامه پنج ساله پنجم توسعه جمهوری اسلامی ایران مصوب سال ۱۳۹۰، شعب دیوان عدالت اداری در بازه زمانی ۱/۱/۱۳۸۸ لغایت ۱/۱/۱۳۹۰ در خصوص دادخواست آنها به خواسته احتساب اضافه کار در پرداخت پاداش پایان خدمت، حکم به رد شکایت صادر کرده اند، این آراء صحیح و موافق مقررات تشخیص می شود.

ج- با توجه به این که در ماده ۵۹ قانون برنامه پنج ساله پنجم توسعه جمهوری اسلامی ایران مصوب سال ۱۳۹۰ مقرر شده است که « … کسانی که تا قبل از اجرای قانون مدیریت خدمات کشوری ۱/۱/۱۳۸۸ از فوق العاده اضافه کار آنان کسور بازنشستگی کسر شده است، متناسب با مبلغ کسر شده در پاداش پایان خدمت و حقوق بازنشستگی آنان محاسبه می گردد…» بنابراین کسانی که بعد از ۱/۱/۱۳۸۸ بازنشسته شده اند و شعب دیوان عدالت اداری بعد از ۱/۱/۱۳۹۰ در رابطه با دادخواهی آنان مبنی بر الزام به احتساب اضافه کار در پاداش پایان خدمت با لحاظ شرایط و حکم مقرر در ماده ۵۹ قانون یاد شده حکم بر وارد دانستن شکایت صادر کرده اند صحیح و موافق مقررات می باشد.

د- نظر به این که به موجب ماده ۱۰۷ قانون مدیریت خدمات کشوری مصوب سال ۱۳۸۶، پاداش پایان خدمت به ازای هر سال خدمت یک ماه آخرین حقوق و مزایای مستمر (تا ۳۰ سال) به اضافه وجوه مربوط به مرخصی‌های ذخیره شده تعیین شده است و به موجب تبصره ذیل ماده ۷۶ قانون یاد شده فوق‌العاده موضوع بندهای ۵، ۳ و ۲ ماده ۶۸ قانون مذکور، فوق العاده مستمر اعلام شده و هیچ یک از این بندها ناظر بر هزینه مسکن، ناهار و ایاب و ذهاب نیست، بنابراین احتساب کمک هزینه مسکن، ناهار و ایاب و ذهاب در پرداخت پاداش پایان خدمت وجاهت قانونی ندارد و آراء شعب دیوان عدالت اداری که به رد شکایت صادر شده در حدی که مبین این معنی است، صحیح و موافق مقررات است.

این رأی با استناد به بند ۲ ماده ۱۲ و ماده ۸۹ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب سال ۱۳۹۲ برای شعب دیوان عدالت اداری و سایر مراجع اداری مربوط در موارد مشابه لازم الاتباع است.

معاون قضایی دیوان عدالت اداری- علی مبشری

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

شناسنامه قانون در تلگرام