Site icon شناسنامه قانون

قانون دهیاری ها

ساختار سازمان اداری و استخدامی کشور انتصابات جدید در سازمان اداری انتصابات جدید در سازمان اداری و استخدامی کشور اطلاعیه جدید سازمان اداری و استخدامی تصویب طرح رتبه بندی مشاغل روابط عمومی دستگاه‌های اجرایی مراکز آموزشی تأیید صلاحیت شده نظام‌نامه تعالی مدیریت منابع انسانی دستگاه‌های اجرایی کمیته آمارهای بخشی نظام اداری سامانه مدیریت اطلاعات پرداخت کارکنان نظام اداری سازمان اداری و استخدامی کشور

قانون دهیاری ها

به گزارش شناسنامه قانون و به نقل از خبرگزاری خانه ملت، در نشست علنی امروز (یکشنبه، 26 مردادماه) مجلس شورای اسلامی، طرح قانون دهیاری ها توسط دهنوی نماینده تهران و عضو هیات رئیسه مجلس به صورت عادی و بدون فوریت اعلام وصول شد.

طرح قانون دهیاری ها

فصل دوم- کلیات

ماده ۲- در هر روستای واجد شرایط، سازمانی به نام دهیاری که دارای شخصیت حقوقی است، پس از درخواست شورای اسلامی با اکثریت اهالی، با تشخیص و مجوز سازمان شهرداری‌ها و دهیاری‌های وزارت کشور تأسیس می‌شود.

تبصره ۱- چنانچه پس از ارائه گزارش توجیهی استانداری، با توجه به مسائل قومیتی و امنیتی به تشخیص سازمان شهرداری‌ها و دهیاری‌های وزارت کشور تأسیس دهیاری واحد در چند روستای مجاور، مزارع و مکان‌های مستقل و تابع ضرورت داشته باشد، نقاط مذکور توسط یک دهیاری اداره می‌شود. در صورتی که مقتضیات لازم برای ایجاد دهیاری واحد رفع گردد طبق گزارش شورای اسلامی روستا و تأیید استانداری، حسب مورد در روستاهای واجد شرایط، دهیاری مستقل تأسیس می‌شود.

تبصره ۲- دولت موظف است اقدامات لازم برای عمران و توسعه روستایی از جمله طرح‌های زیربنایی و زیرساختی در روستاها را انجام دهد.

تبصره ۳- دهیاری سازمان عمومی غیردولتی و دستگاه اجرایی است که به منظور تحقق توسعه پایدار روستایی، بر اساس طرح‌های بالادستی مصوب و زیر نظر شورای اسلامی، انجام امور عمومی با ماهیت محلی را از طریق جلب همکاری مردم، در محدوده و حریم روستا یا مجموعه‌ای از روستاها، بر عهده دارد. دهیار به عنوان مدیر روستا یا مجموعه‌ای از روستاها و مکان‌ها و مزارع تابعه، بالاترین مقام اجرایی دهیاری است.

تبصره ۴- درجه‌بندی (از ۱ تا ۶) بر اساس شاخص‌هایی از قبیل جمعیت، میزان درآمد و گستره جغرافیایی و ساختار تشکیلاتی مبتنی بر آن و چگونگی ایجاد هماهنگی در امور اجرایی در سطح محلی توسط دهیاران، مطابق آیین‌نامه‌ای است که حداکثر ظرف مدت شش‌ماه از تاریخ لازم‌الاجرا شدن این قانون، توسط وزارت کشور با هماهنگی شورای عالی استان‌ها تهیه می‌شود و پس از اخذ نظرات وزارتخانه‌های جهاد کشاورزی و راه و شهرسازی و بنیاد مسکن انقلاب اسلامی به تصویب هیأت وزیران می‌رسد.

در حال تکمیل…

فصل سوم- انتخاب دهیار

ماده ۱۱- شورای اسلامی مکلف است پس از رسمیت یافتن، فردی ذی‌صلاح را برای مدت چهار سال به عنوان دهیار انتخاب و پس از تأیید بخشداری برای صدور حکم به فرمانداری معرفی نماید.

تبصره ۱- شورای اسلامی در هر دوره پس از رسمیت یافتن اعم از اینکه دوره چهارساله خدمت دهیار خاتمه یافته باشد یا نیافته باشد، نسبت به انتخاب دهیار اقدام می‌نماید. شورای اسلامی در هر دوره اختیار دارد که دهیار پیشین را ابقاء و یا دهیار جدید را انتخاب نمایند.

تبصره ۲- انتخاب افراد بازنشسته ساکن در روستا به سمت دهیار پاره‌وقت در صورت دارا بودن شرایط احراز سمت دهیار با تأیید بخشدار منعی ندارد.

ماده ۱۲- فرد برای احراز سمت دهیار باید واجد شرایطی باشد که به دو بخش عمومی و اختصاصی به شرح ذیل تقسیم می‌شود:

الف- شرایط عمومی

۱- تابعیت کشور جمهوری اسلامی ایران

۲- اعتقاد به مبانی جمهوری اسلامی ایران و قانون اساسی

۳- دارا بودن بیش از بیست سال سن

۴- انجام خدمت وظیفه عمومی یا داشتن معافیت دائم از خدمت

۵- برخورداری از توانایی جسمی و روحی برای انجام کار

۶- نداشتن محکومیت کیفری مؤثر

۷- داشتن حسن شهرت و عدم اعتیاد به مواد مخدر

۸- اهلیت در روستا یا سکونت در آن

تبصره- ارائه گواهی عدم سوءپیشینه در مورد صلاحیت‌های اخلاقی و امنیتی الزامی است و فقدان این صلاحیت‌ها در فرد معرفی شده، مانع از تأیید وی می‌شود.

ب- شرایط اختصاصی دهیار

در حال تکمیل…

ماده ۴۷- از تاریخ لازم‌الاجرا شدن این قانون،‌ قانون تأسیس دهیاری‌های خودکفا در روستاهای کشور مصوب ۱۴/۴/۱۳۷۷ لغو می‌گردد.

Exit mobile version