قانون اجازه رعایت احوال شخصیه ایرانیان غیرشیعه در محاکم
قانون اجازه رعایت احوال شخصیه ایرانیان غیرشیعه در محاکم (مصوب ۱۳۱۲,۰۴,۳۱)
قانون اجازه رعایت احوال شخصیه ایرانیان غیرشیعه در محاکم
ماده واحده- نسبت باحوال شخصیه و حقوق ارثیه و وصیت ایرانیان غیرشیعه که مذهب آنان برسمیت شناخته شده محاکم باید قواعد و عادات مسلمة متداوله در مذهب آنان را جز در مواردی که مقررات قانون راجع به انتظامات عمومی باشد بطریق ذیل رعایت نمایند:
۱- در مسائل مربوطه بنکاح و طلاق عادات و قواعد مسلمه متداوله در مذهبی که شوهر پیرو آن است.
۲- در مسائل مربوطه به ارث و وصیت عادات و قواعد مسلمه متداوله در مذهب متوفی.
۳- در مسائل مربوطه بفرزندخواندگی عادات و قواعد مسلمه متداوله در مذهبی که پدرخوانده یا مادرخوانده پیرو آن است.
چون بموجب قانون ۴ تیرماه ۱۳۱۲ «وزیر عدلیه مجاز است لوایح قانونی را که بمجلس شورای ملی پیشنهاد می نماید پس از تصویب کمیسیون قوانین عدلیه بموقع اجراء گذارده و پس از آزمایش آنها در عمل نواقصی را که در ضمن جریان ممکن است معلوم شود رفع و قوانین مزبوره را تکمیل نموده ثانیاً برای تصویب بمجلس شورای ملی پیشنهاد نماید» علیهذا قانون اجازه رعایت احوال شخصیه ایرانیان غیرشیعه در محاکم مشتمل بر یک ماده که در تاریخ سی و یکم تیرماه ۱۳۱۲ شمسی بتصویب کمیسیون قوانین عدلیه مجلس شورای ملی رسیده قابل اجراء است.
رئیس مجلس شورای ملی – دادگر